Top 10 mensen beroofd van de Nobelprijs

Top 10 mensen beroofd van de Nobelprijs (mensen)

De Nobelprijs voor vrede. Het is een controversiële prijs die is toegekend aan velen die het schijnbaar niet verdienen en niet wordt toegekend aan degenen die dat wel doen. Deze lijst kijkt naar tien mensen die van de prijs zijn beroofd.

10

Irena Sendler

Irena Sendler was een Poolse katholiek en stierf in 2008. Van 1939 tot 1945 redde ze persoonlijk het leven van 2500 joodse kinderen uit het getto van Warschau. Ze vervalste identificatiedocumenten, paspoorten, beschermde ze in kindertehuizen in heel Warschau.

De Gestapo ving haar in 1943 en martelde haar ernstig vanwege de locatie van de Joden die ze uit het Getto had bevrijd. Ze weigerde ze op te geven. Ze werd ter dood veroordeeld en gered door omkoping aan de verantwoordelijke nazi-officier, die haar eenvoudigweg diep in een bos achterliet met alle vier gebroken ledematen.

Ze herstelde zich en ging regelrecht terug naar het werk om joden uit het getto te redden. Ze werd genomineerd in 2007, maar werd gepasseerd ten gunste van Al Gore. Ze was 98 toen ze stierf.

9

Mohandas Gandhi

Mohandas Gandhi werd vermoord in 1948. Hij begon zijn werk voor de Indiase onafhankelijkheid van Groot-Brittannië in 1916 en slaagde uiteindelijk in 1947, toen Louis Mountbatten India afzette van Groot-Brittannië aan de Indianen. Eén man, Gandhi, heeft het alleenrecht gekregen om het Britse Rijk te verslaan, zonder een vinger in geweld te steken.

Hij werd genomineerd in 5 jaar, 1937, 1938, 1939, 1947 en 1948. 19 mensen nomineerden hem in die jaren, vooral Ole Colbjornsen, lid van het Noorse parlement, die hem de eerste drie keer nomineerde. In de jaren tussen 1939 en 1947 was hij ofwel niet door iemand genomineerd, ofwel weigerde de Zweedse Academie om tijdens de oorlog nominaties te overwegen. Eveneens, in de jaren voorafgaand aan 1937, nomineerde niet één persoon op aarde hem.

Een regel bepaalt dat het overlijden voordat de prijs wordt toegekend, iemand er niet voor in aanmerking komt, genomineerd of niet. Maar ik denk dat de Academie het hem postuum had kunnen geven, en niemand zou hebben geklaagd. In dat geval konden ze hem nog steeds toekennen voor het jaar 1948. Hij zou zeker Cordell Hull kunnen vervangen, voor 1945. Hull staat vermeld op een andere Listverse-lijst.

Het is mogelijk dat zijn "experimenten" met minderjarige kinderen (item 8) zijn kansen op ontvangst van de prijs verkleind hebben, maar zoals eerder vermeld, zouden de meeste mensen waarschijnlijk geen bezwaar hebben tegen het feit dat hij de prijs ondanks hen heeft gekregen.


8

Abdul Sattar Edhi

Het hoofd van de Edhi Foundation, gevestigd in Pakistan, is een filantroop, die in 1951 een kleine medische winkel opende in Karachi, met behulp van zijn eigen magere fondsen, met de enige bedoeling om iedereen die binnenkwam te helpen. Hij had weinig geleerd over medicijnen , maar wilde mensen helpen. Hij beweert dat hij dat doet omdat hij ervan geniet, net zoals een slechte man geniet van het pijn doen van mensen.

Hij heeft iedereen in het Karachi-gebied behandeld, en alle gebieden waar zijn takken zich bevinden, over de hele wereld. Hij behandelt mensen tegen extreem lage kosten. Hij begon de Edhi Foundation met giften van vrienden en supporters rond Karachi, en de Foundation is een gratis kraamkliniek en een verpleegschool. Studenten kunnen zich helemaal gratis inschrijven. Collegegeld, boeken en andere apparatuur zijn gratis.

Karachi leed aan een griepuitbraak in 1957 en Edhi richtte onmiddellijk tenten op waarin hij en zijn faculteit iedereen gratis behandelden. Hij kocht een ambulance met giften, die hij persoonlijk naar ongevallen reed, naar zijn eigen kliniek of naar ziekenhuizen. De Edhi Foundation heeft een budget van $ 10 miljoen, maar Edhi weigert om het geld voor zichzelf te nemen. Aangezien hij nog steeds leeft, is het niet helemaal eerlijk dat hij op deze lijst zou moeten staan, aangezien hij in de toekomst misschien zal winnen. Maar ik vond het passend, gezien de recente Vredesprijs 2009, en het feit dat hij er ook voor in aanmerking werd genomen.

7

Jose Figueres Ferrer

Jose Figueres Ferrer was driemaal President van Costa Rica en tijdens zijn eerste ambtstermijn gaf hij vrouwen het recht om te stemmen, en verklaarde dat, hoewel mannen sterker kunnen zijn, er geen verschil is tussen mannelijke en vrouwelijke mentale vermogens. Hij schafte het leger van zijn land af en voerde aan dat alleen een politiemacht nodig is voor de binnenlandse wetshandhaving en dat een leger alleen bestaat voor de belofte om een ​​ander land binnen te vallen; hij geloofde niet dat een land in zijn omgeving Costa Rica wilde binnenvallen.

Na het nationaliseren van het bankwezen van Costa Rica en het creëren van een verzorgingsstaat, verbood hij het communisme. Ferrer hield toezicht op het schrijven van een nieuwe grondwet, garandeerde door de overheid beheerd openbaar onderwijs voor elke burger, gaf burgerschap aan de kinderen van zwarte immigranten en vestigde een bureaucratie voor de overheid.

6

Dr. Feng Shan Ho

Hij studeerde af aan de Universiteit van München in 1932 en werd benoemd als diplomatieke secretaris in Turkije, vervolgens in 1937 in Wenen. Het volgende jaar annexeerde Hitler Oostenrijk en werd Ho bevorderd tot Consul-generaal van de Chinese ambassade in Wenen.

Na de Kristallnacht wist iedereen in Oostenrijk heel goed de hachelijke situatie tegenover de 200.000 Joden in het hele land. Hun enige hoop was om te ontsnappen uit Europa, en dit was alleen mogelijk met uitreisvisa. De Evian Conferentie van 1938 zorgde ervoor dat 38 landen de immigratie met joden afwezen, en Ho kreeg van Chen Jie, de Chinese ambassadeur in Berlijn, de opdracht om geen visum voor joden te verstrekken.

Ho bedreigde zichzelf voor alle zes jaren van de oorlog door te weigeren deze orde te gehoorzamen. Hij vaardigde 1906 visa uit op 27 oktober 1938, sommige voor Joden, anderen niet. Hoeveel Joden hij heeft gered zal nooit worden vastgesteld, maar aangezien hij bijna 2.000 heeft uitgegeven in zijn eerste 6 maanden, heeft hij mogelijk duizenden levens gered. Wie één leven redt, redt de hele wereld. Hij was 96 toen hij stierf. Hij heeft de bijnaam "China's Schindler."


5

Cesar Chavez

Hij wordt "de Mexicaanse Martin Luther King" genoemd. Hij vond werkomstandigheden verschrikkelijk voor gewone Latino-arbeiders in Californië en was mede-oprichter van de National Farm Workers Association, die nu United Farm Workers wordt genoemd. Hij organiseerde burgerrechtenactivisme en werd in 1958 de nationale directeur van de Dienst voor gemeenschapsdiensten. Zijn pogingen om hogere lonen en betere arbeidsomstandigheden voor landarbeiders te krijgen, slaagden uiteindelijk in 1966.

Daarna vocht hij om illegale immigranten te belemmeren de VS binnen te komen en banen te nemen van legale Mexicaanse burgers. Zijn verjaardag is een nationale feestdag in Californië. Hij stierf in 1993 en het jaar daarop ontving hij de Medal of Freedom van Bill Clinton.

4

Stephen Biko

Nadat Nelson Mandela in 1964 gevangen werd gezeten, werd Steve Biko de belangrijkste autoriteit van de anti-apartheidsbeweging in Zuid-Afrika. Hij richtte de Black Consciousness Movement op en pleitte voor een wereldwijde 'broederschap van de mens'.

Hij was de belangrijkste architect van de protesten die een hoogtepunt bereikten bij de Soweto-opstand in juni 1976. Hij predikte geweldloosheid, waaraan niet volledig gehoor werd gegeven, en de opstand resulteerde in apartheidspolitie die schoolkinderen willekeurig in de menigte afslachtte.

Ze richtten zich vervolgens op Biko en trokken hem uiteindelijk, en verslaan hem van 11 september tot 12 september 1977.

3

Dorothy Day

Dorothy Day (8 november 1897 - 29 november 1980) was een Amerikaanse journalist, distributist en vrome katholieke bekeerling. In de jaren dertig werkte Day nauw samen met collega-activist Peter Maurin om de Catholic Worker-beweging te vestigen, een geweldloze, pacifistische beweging die de directe hulp voor armen en daklozen blijft combineren met geweldloze directe actie namens hen. Een gerespecteerde figuur binnen delen van de katholieke gemeenschap van de Verenigde Staten, wordt door de katholieke kerk als heilig beschouwd. Day is de ontvanger van talloze postume eer en onderscheidingen. Onder hen: in 1992 ontving ze de Courage of Conscience Award van de Peace Abbey en in 2001 werd ze ingewijd in de National Women's Hall of Fame in Seneca Falls, New York.

2

Oskar Schindler

Oskar Schindler was het beroemdste lid van de Avenue of the Righteous. Hij redde 1.200 Joden van de nazi's door ze in 1943 in dienst te nemen in zijn munitiefabrieken tot aan het einde van de oorlog. Daarom plaatste hij zich in die tijd constant in extreem sterfelijk gevaar, omdat de nazi's heel goed wisten dat zijn arbeiders joods waren.

Hij was erg overtuigend, had tot die tijd miljoenen betaald aan de nazi-partij en stond erop dat zijn arbeiders nuttiger voor de Wehrmacht waren door potten, pannen en munitie te maken. Maar in het geheim liet hij zijn werknemers de munitie saboteren zodat deze niet zou werken.

1

Eerbiedwaardige paus Pius XII

Op 28 april 1935, vier jaar voordat de oorlog begon, gaf Eugenio Pacelli (die binnenkort Paus Pius XII zou worden) een toespraak die de aandacht van de wereldpers wekte. Sprekend tot een publiek van 250.000 pelgrims in Lourdes, Frankrijk, stelde de toekomstige Pius XII dat de nazi's "in werkelijkheid alleen ellendige plageurs zijn die oude fouten aankleden met nieuw klatergoud. Het maakt geen enkel verschil of ze massaal naar de spandoeken van de sociale revolutie trekken, of ze nu worden geleid door een verkeerd concept van de wereld en van het leven, of dat ze bezeten zijn door het bijgeloof van een ras en bloedcultus. "Tijdens de oorlog (toen Pacelli Paus was geworden) sprak hij zich krachtig uit ter verdediging van de Joden met de eerste massale arrestaties in 1943, en L'Osservatore Romano droeg een artikel dat protesteerde tegen de internering van Joden en de confiscatie van hun bezittingen. De fascistische pers kwam het Vaticaanse blad 'een mondstuk van de Joden' noemen.

Voorafgaand aan de nazi-invasie had de paus hard gewerkt om Joden door emigratie uit Italië te krijgen; hij werd nu gedwongen zijn aandacht te richten op het vinden van schuilplaatsen: "[p] hij stuurde het bevel uit dat religieuze gebouwen de joden moesten schuilen, zelfs voor de prijs van een groot persoonlijk offer van hun bewoners; hij liet kloosters en kloosters vrij van de kloosterregel die toegang tot deze religieuze huizen verbood aan iedereen behalve een paar specifieke buitenstaanders, zodat ze als schuilplaatsen konden worden gebruikt. Duizenden joden - de figuren lopen van 4.000 tot 7.000 - zijn verborgen, gevoed, gekleed en ingesloten in de 180 bekende toevluchtsoorden in Vaticaanstad, kerken en basilieken, kerkelijke administratieve gebouwen en parochiehuizen. Onbekende aantallen Joden werden beschermd in Castel Gandolfo, de locatie van de zomerresidentie van de Paus, privéwoningen, ziekenhuizen en verpleeghuizen; en de paus nam de persoonlijke verantwoordelijkheid voor de opvang van de kinderen van joden die uit Italië werden gedeporteerd. '

De gevolgen van de acties van Eerwaarde Paus Pius XII ter verdediging van de Joden waren zodanig dat de opperrabbijn van Rome (Rabbi Zolli) tijdens de Tweede Wereldoorlog zich bekeerde tot het katholicisme en zijn naam veranderde in Eugenio (uit eerbied voor de paus). [Bron]

Listverse Staff

Listverse is een plek voor ontdekkingsreizigers. Samen zoeken we naar de meest fascinerende en zeldzame pareltjes van menselijke kennis. Drie of meer lijsten vol met feiten per dag.