Delen:
Top 10 Nobelprijswinnaars die eigenlijk drop-outs zijn
Een van de meest vereerde prijzen die een persoon tijdens zijn leven kan ontvangen, is de Nobelprijs. Wanneer we het hebben over Nobelprijswinnaars, denken we vaak aan de meest gewaardeerde mensen in hun respectieve vakgebieden. Dat vertaalt zich meestal in personen die de meest uitgebreide opleiding hebben gehad. Sommige van deze laureaten zijn echter gestopt met hun middelbare school! Hier is een lijst met 10 Nobelprijswinnaars die feitelijk uitvallers zijn.
10 Joseph Brodsky
Joseph Brodsky, een van de meest beroemde dichters ter wereld, werd geboren op 24 mei 1940 in Leningrad. Op de leeftijd van 15, echter, verliet hij van school en nam diverse banen. Het was in die tijd dat hij zichzelf Pools en Engels leerde en poëzie begon te schrijven. Hij heeft ook enige tijd onder de Russische dichter Anna Akhmatova gestudeerd voordat hij in 1972 uit de Sovjetunie werd verbannen.
Brodsky verhuisde naar de Verenigde Staten waar hij negen bundels poëzie schreef. Hij werd professor aan Columbia University en Mount Holyoke College. In 1987 ontving hij de Nobelprijs voor de literatuur. Hij ging verder met het American Poetry & Literacy Project samen met Andrew Carroll. Op 28 januari 1996 kreeg Brodsky een hartaanval en stierf.
9 Arthur Henderson
Arthur Henderson werd geboren op 13 september 1863 in Glasgow, Schotland. Toen zijn vader stierf, raakte zijn familie in armoede, wat hem ertoe aanzette om van school af te zien. Na het hertrouwen van zijn moeder ging Henderson drie jaar terug naar school voordat hij weer uitviel.
Hij verzamelde kennis uit de gieterij waar hij zowel in de leer ging als uit kranten. Hij trad in dienst bij de Ironfounders 'Union op 18 en werd binnen korte tijd verkozen tot secretaris van Newcastle Lodge. Zijn politieke carrière in Groot-Brittannië werd gelanceerd in 1892.
Henderseon organiseerde de Labour-partij in 1906 en werd 23 jaar lang de secretaris. Hij werd de buitenlandse secretaris in 1929 en won de Nobelprijs voor de vrede in 1934.
8 Leon Jouhaux
Leon Jouhaux werd geboren op 1 juli 1879 in Parijs. Zijn vader werkte in een wedstrijdfabriek, maar de inkomsten stopten vanwege een staking. Dit bracht Leon ertoe om van school te worden gehaald. Hij ging een jaar naar een andere instelling voordat hij weer wegging om zijn gezin te onderhouden.
Jouhaux nam een baan bij de wedstrijdfabriek en vervoegde vervolgens het leger. Hij werd echter teruggeroepen om in de fabriek te werken omdat zijn vader blind was geworden van het werken met witte fosfor.
Jouhaux nam deel aan zijn eerste aanval en werd ontslagen voordat hij later werd hersteld. Hij werd de secretaris-generaal van zijn lokale vakbond, de CGT, en gaf toespraken in veel landen, waarbij hij de vakbonden aanspoorde zich te verenigen in de zaak van de vrede. Hij werd toen de vice-president van de International Confederation of Free Trade Unions.
In 1949 werd hij president van de Europese beweging. Hoewel hij in december 1941 werd gearresteerd toen Frankrijk viel, werd Jouhaux 25 maanden later bevrijd. In 1951 ontving hij de Nobelprijs voor de vrede.
7 Harry Martinson
Harry Edmund Martinson werd geboren in 1904 in Jamshog, Zweden. Zijn beide ouders stierven toen hij nog heel jong was, waardoor hij een wees achterliet. Op 16-jarige leeftijd rende hij weg van de instelling waar hij was en ging hij naar zee. Hij bracht zes jaar aan boord van talrijke schepen en als arbeider in het buitenland door.
Martinson gebruikte deze ervaring en al zijn ontmoetingen als inspiratie voor zijn werken. De thema's van zijn geschriften omvatten zijn ervaringen tijdens een zware jeugd. Zijn werken weerspiegelen zijn liefde en zorg voor de natuur, evenals zijn interesse in de wetenschap. Martinson ontving de Nobelprijs voor de Literatuur samen met Eyvind Johnson in 1974.
6 George Bernard Shaw
George Bernard Shaw werd geboren op 26 juli 1856 in Dublin. Hij ontving vroege opvoeding van zijn clanical oom alvorens naar verschillende lokale scholen te gaan. Vanwege zijn afkeer van georganiseerde training verliet Shaw zijn school en begon hij te werken op de leeftijd van 15.
In 1876 verhuisde hij naar Londen en volgde een carrière in het schrijven. Een jaar lang worstelde hij om al zijn werken te verkopen en moest hij van zijn moeder en zus leven. Shaw raakte later geïnteresseerd in het socialisme en trad toe tot de Fabian Society.
Zijn vroege werken concentreerden zich op sociale problemen en werden populair vanwege hun komische opluchting. Shaw ontving de Nobelprijs voor de Literatuur in 1925. Dertien jaar later ontving hij een Academy Award voor Best Adapted Screenplay voor de verfilming van zijn toneelstuk pygmalion.
5 Herbert C. Brown
Herbert Brown werd geboren op 22 mei 1912 in Londen. Twee jaar later verhuisde zijn familie naar de Verenigde Staten. Hij excelleerde op school, maar werd gedwongen af te vallen bij de dood van zijn vader. Echter, nadat hij zich realiseerde dat zaken niet voor hem waren, ging Brown terug naar school en uiteindelijk naar de universiteit waar hij chemie nastreefde.
Helaas is het college gesloten. Hij ging naar een ander college voordat hij naar de universiteit van Chicago verhuisde. Vervolgens promoveerde hij in 1938. Brown werd onderzoeksassistent op zijn alma mater, waar hij samen met een andere instructeur vluchtig uranium (IV) boorhydride kon synthetiseren en vele andere baanbrekende ontdekkingen kon doen.
Hij ging lesgeven aan verschillende andere universiteiten en werd een erelid van de International Academy of Science. In 1979 kreeg hij de Nobelprijs voor de Scheikunde, samen met George Wittig. Brown kreeg een hartaanval en stierf in 2004.
4 Albert Camus
Albert Camus werd geboren op 7 november 1913 in Algerije. Minder dan een jaar later werd zijn vader gedood in de Eerste Wereldoorlog. Het gezin verhuisde samen met zijn grootmoeder en verlamde oom naar een tweekamerappartement.
De werken van Camus weerspiegelen fragiele menselijke sterfte en de blijvende schoonheid van de natuur. Hij won een beurs voor een prestigieuze middelbare school maar moest vanwege tuberculose uitvallen. Hij ging echter alleen wonen en steunde zichzelf terwijl hij naar de universiteit van Algiers ging om filosofie te studeren.
Camus ontwikkelde een diepe liefde voor theater, hoewel zijn toneelstukken het meest ondergewaardeerde deel van zijn literaire productie zijn. Hij werd een journalist in Frankrijk en kreeg een reputatie als een vooraanstaand literair figuur. Camus ontving de Nobelprijs voor de Literatuur op de leeftijd van 44 in 1957. Helaas stierf hij in een auto-ongeluk minder dan drie jaar later.
3 William Faulkner
William Faulkner werd geboren op 25 september 1897 in Mississippi en volgde een echte Southern-opvoeding bij ouders uit de middenklasse. Hij verliet de middelbare school, maar wijdde zich aan het lezen en studeren, eerst alleen en daarna onder een vriend van zijn familie.
In 1918 vervoegde Faulkner het Britse leger, maar keerde enkele maanden later terug naar huis. Hij schreef zich in voor enkele universitaire cursussen en publiceerde gedichten in nieuwsbrieven op de campus. Hij ging door met het publiceren van talloze romans en wijdde zich bijna geïsoleerd aan het schrijven.
Faulkner was een van de grootste schrijvers van de 20e eeuw. Zijn werken verkenden fundamentele kwesties die door sommige critici als gewelddadig worden beschouwd. Hij ontving de Nobelprijs voor de Literatuur in 1949.
2 Jose Saramago
Jose Saramago werd in 1922 in een klein stadje in Portugal geboren. Ondanks zijn academische excellentie moest Saramago vanwege financiële redenen stoppen met school. Hij begon te werken als vertaler en journalist voor Diario de Noticias.
Hij kreeg voor het eerst literaire toejuichingen van midden vijftig met de publicatie van zijn roman Baltasar en Blimunda. Hij trad in 1969 toe tot de Communistische Partij en was openlijk een atheïst. Saramago geloofde niet in eigennamen, dus zijn werk valt op omdat de meeste van zijn personages geen namen hebben. Hij ontving de Nobelprijs voor de Literatuur in 1988.
1 Albert Einstein
Albert Einstein werd geboren op 14 maart 1879 in Duitsland. Hij was een gemiddelde student, maar toonde grote interesse in wetenschap en wiskunde. Toen hij vijftien jaar oud was, besloot Einstein om af te studeren. Om het verloren onderwijs in te halen, ging hij naar een school in Zwitserland om zijn A-niveaus te halen voordat hij in Zürich ging studeren.
Na zijn verhuizing naar Bern kreeg Einstein een baan bij het octrooibureau en werkte hij in zijn vrije tijd aan de theoretische natuurkunde. In de loop van de tijd publiceerde Einstein veel belangrijke wetenschappelijke artikelen, waaronder enkele over de speciale relativiteitstheorie en de algemene relativiteitstheorie.
Hij ontving de Nobelprijs voor natuurkunde in 1921. Einstein verhuisde naar de Verenigde Staten vanwege de politieke problemen in nazi-Duitsland. Hij bracht zijn laatste jaren door als kluizenaar in Princeton en stierf in 1955.