Delen:
Top 10 verstoorde effectenmakelaars die hebben gekraakt
Het is redelijk om aan te nemen dat een ongelofelijke hoeveelheid stress het gevolg is van het werken als effectenmakelaar. Het hebben van toezicht op grote hoeveelheden geld in fluctuerende markten creëert ongetwijfeld een vluchtige atmosfeer voor makelaars.
Vaker wel dan niet nemen ze waarschijnlijk de druk van hun werk mee naar huis. De volgende lijst gaat dieper in op het leven van 10 effectenmakelaars wiens dromen van fortuin neerstortten op de meest gekke manieren denkbaar.
10 Stockburglar
Het is geen verrassing en eerlijk gezegd verwacht ik dat effectenmakelaars zo nu en dan moeilijke tijden doormaken. Je kon je alleen maar voorstellen dat dit het geval was voor John Patrick Phalon, een 33-jarige effectenmakelaar die in dienst was bij de in Baltimore gevestigde beursvennootschap Legg Mason.
Phalon had minder dan zes maanden voor het bedrijf gewerkt toen hij begin 1984 in Loudoun County, Virginia, werd gearresteerd voor inbraak en grof geld. De verwaande, dichte makelaar was duidelijk ambitieus. Dit verklaart zijn aanpak van de dagelijkse sleur van Wall Street en het lef om 10 zeer elitaire landgoederen te inbrekers.
Phalon's laatste overval gebeurde 10 dagen voorafgaand aan zijn arrestatie. Hij stal meer dan $ 100.000 aan juwelen, zilver en kanonnen van een jachtlandgoed bij Middleburg, Virginia. Onderzoekers hebben niet alleen die items teruggevonden, maar ook talloze andere waardevolle spullen die Phalon de afgelopen vier jaar had gestolen. Bij zijn aanklacht werd hij ontslagen om evidente redenen, wat resulteerde in één minder dief op Wall Street.
9 Fatale aantrekkingskracht
Miljardair Thomas H. Lee voelde zich onoverwinnelijk toen hij in 1993 een affaire had met de effectenmakelaar Laura Goldman uit Philadelphia. Elf maanden na hun relatie sloeg Thomas een dinerdate over met Laura, waardoor ze zich onwankelbaar voelde in woede en wraak.
Na wekenlange bedreigingen en geldelijke eisen, stemde Lee ermee in om $ 200.000 aan Laura plus een extra $ 15.000 voor haar psychiatrische zorg te betalen nadat ze een beëdigde verklaring had ondertekend dat hij haar niet had verkracht. Haar dreigementen gingen echter door totdat ze werd aangeklaagd wegens pesterijen.
Om vervolging te voorkomen vluchtte Laura naar Israël, waar ze miljoenen dollars eist voor behandeling van de geestelijke gezondheidszorg. De irrationele voorwaarden van de makelaar hielden blijkbaar geen verdienste voor de Israëli's. Ze waren meer dan bereid om haar uit te leveren aan de VS en om federale wapens te verwelkomen.
Vijftien jaar nadat Laura Lee had beschuldigd van verkrachting, werd ze veroordeeld tot vijf jaar hoog-restrictieve proeftijd na schuldig te hebben gepleit voor poging tot afpersing. Gelukkig voor Lee verbood Laura's straf haar om contact op te nemen met hem, zijn familie en zijn zakenpartners. Ze mocht ook geen bezoek brengen aan New York, Massachusetts of Florida.
8 Justitie?
Zesentwintig jaar oude London effectenmakelaar Daniel Green bracht een nacht door met collega's die champagne drinken en cocaïne snuiven in de kantoren van StratX. Toen de partij uiteen viel, kroop een twintigjarige medewerker onder een bureau om flauw te vallen, alleen om wakker te worden door Green die haar seksueel mishandelde.
Volgens Green hadden de twee alleen maar een "gesprek" ondanks de beweringen van het slachtoffer dat ze smeekte en vocht om weg te komen. Er werd hem gevraagd waarom de vrouw huilde tijdens de geslachtsgemeenschap die verondersteld kon worden. Green antwoordde dat hij gewoon dacht dat ze pijn had vanwege zijn goed uitgeruste penis, waarvan hij beweerde dat deze 25 centimeter lang en 10 centimeter in omtrek was.
Het onstuimige zelfvertrouwen van Green was net zo verwarrend en absurd als zijn verdediging. Hij werd voor zes jaar gevangen gezet en voor onbepaalde tijd in het register van zedendelinquenten geplaatst omdat hij "geen wroeging had getoond en zich met een zekere mate van arrogantie had gedragen".
7 One For The Road
Anjool Malde, 24, was een getalenteerde effectenmakelaar die zijn zinnen erop richtte om de jongste vice-president te worden op zijn werkplek, Deutsche Bank. Terwijl hij op weg was naar de top liet de afgestudeerde van Oxford dwaas een onschuldige grap achter op een website over financiële carrières onder de naam van een van de klanten van het bedrijf. Het verklaarde: "Ik ben heet, ik ben heet." Een dergelijke naïeve grap veroorzaakte dat Deutsche Bank Malde opschortte terwijl zij een intern onderzoek naar de zaak voerden.
In de volgende 48 uur raakte Malde teruggetrokken en de mensen om hem heen maakten zich zorgen over zijn welzijn. Twee dagen nadat hem werd verteld zijn kantoor te verlaten en slechts twee dagen vóór zijn 25e verjaardag, bezocht de ontmoedigde makelaar het Coq D'Argent, een elite-restaurant in Londen.
Na even alleen te hebben gezeten met zijn gedachten, bestelde Malde rustig een glas champagne alsof hij het einde wilde vieren van zijn zelf toegebrachte onrust. Even later sprong hij dood in de tuin van de achtste verdieping van het restaurant met het glas champagne nog in zijn hand geklemd.
6 Dierenhuis
In een van de meest exclusieve steden van New Jersey zat het huis van de 66-jarige Philip Tamis, effectenmakelaar bij Merrill Lynch. Tussen 1997 en 2005 waren Tamis en zijn vrouw, Cynthia, steeds meer wanhopig geworden over ernstige financiële problemen. Ze hadden een buitensporige hoeveelheid schulden opgebouwd die hen dwongen twee keer faillissement aan te vragen.
In 2007 escaleerden hun problemen toen autoriteiten het huis van het echtpaar binnenvielen en een dierenverblijf van gruwelen vonden. In het $ 2,4 miljoen herenhuis waren meer dan 100 ondervoede en verwaarloosde honden en katten. Elke vierkante centimeter van de stinkende woning was aangekoekt in uitwerpselen.
De volgende twee dagen hebben politie en SPCA-arbeiders de overblijfselen van minstens 24 dieren teruggevonden. Sommigen van hen waren al meer dan een jaar dood.Eén dier werd gevonden in een vloeibare vorm van ontbinding, waardoor gezondheidsfunctionarissen het huis veroordeelden vanwege de enorme hoeveelheid dierlijke afvalstoffen die de structurele integriteit van het huis in gevaar brachten.
Uiteindelijk werden Tamis en zijn vrouw aangeklaagd op 10 punten van dierenmishandeling.
5 celpartners
Joel Seidel, een 65-jarige gepensioneerde effectenmakelaar, was zowel voor zijn gemeenschap als voor zijn familie lastig geworden, die een straatverbod tegen hem had. Na het schenden van die order, werd Seidel in de gevangenis van Camden County geplaatst in een cel met Marvin Lister, een 35-jarige paranoïde schizofreen.
De crimineel gestoorde celgenoot van Seidel werd vastgehouden op beschuldiging van aanranding en verkrachtte een mede psychiatrische patiënt, een overtreding die hij herhaalde. Binnen een periode van 50 minuten botsten de levens van Seidel en Lister, waardoor de oudere man bloedde en gehavend.
Behalve verkracht te zijn, kreeg Seidel meerdere schedelbreuken, gebroken ribben, een opengereten lever en tranen in zijn hart. Terwijl Seidel smeekte om zijn leven, stampte Lister meedogenloos op het zwakke lichaam van Seidel gedurende meer dan 30 minuten voordat de bewakers zijn geslagen resten ontdekten.
"Ik voelde me zo groot als Shaquille O'Neal," zei Lister. Hij werd niet schuldig bevonden aan moord vanwege krankzinnigheid in 2006. Vanaf 2007 werd Camden County bevolen om bijna $ 4 miljoen te betalen aan de twee dochters van Seidel om een federaal rechtszaak te beslechten. Ondertussen blijft Lister geïnstitutionaliseerd.
4 Een verontrustend einde
In 1985, een vooraanstaand zakelijk tijdschrift met de naam Rene Rivkin, 'effectenmakelaar van het jaar'. Het volgende decennium stortte Rivkin's luxueuze leven in elkaar na een veroordeling voor handel met voorkennis. Ondanks zijn schreeuwen dat hij niets meer was dan een slachtoffer van een heksenjacht, werd de rijke Australische effectenmakelaar veroordeeld tot negen maanden gevangenisstraf.
Op de eerste dag van zijn gevangenschap stortte hij in en werd naar een ziekenhuis in Sydney gebracht waar hij onverklaarbaar vreemd en vluchtig gedrag begon te vertonen. In de komende paar dagen zou hij "gekker en gekker" zijn geworden. Hij ging van sterk naar catatonisch om "in de gang te dansen met een van de andere patiënten".
Volgens psychiater Keith Roberts was Rivkin's gedrag een product van zijn ziekten. Na zijn ziekenhuisopname waren verschillende hersentumoren ontdekt.
In de volgende twee jaar onderging Rivkin een medische behandeling, voltooide hij zijn tijd in de gevangenis en was hij door zijn vrouw van 30 jaar gescheiden. Jarenlang had hij zijn suïcidale intenties uitgesproken. Net als zijn vader vóór hem heeft Rivkin die belofte waargemaakt. In mei 2005 pleegde Rivkin zelfmoord in het huis van zijn moeder, bijna zeven maanden na zijn vrijlating uit de gevangenis.
3 Amateurcrimineel
Robert Harrison, een getrouwde vader van twee, was een financiële goeroe die werkte als effectenmakelaar voor Merrill Lynch toen zijn hebzucht zijn logica tenietdeed. Hij verloor zijn baan nadat het door zijn klanten was ontdekt dat hij ongeoorloofde transacties uitvoerde terwijl hij hoge kosten in rekening bracht.
Harrison zat al snel in financiële moeilijkheden, aangewakkerd door zijn verslaving aan cocaïne en heroïne. Toen hij en zijn gezin moesten verhuizen van hun miljoen dollar naar een kleine huurwoning, zocht Harrison een andere route voor financieel gewin. Het was echter bedoeld om zijn verslaving te voeden in plaats van zijn gezin te helpen.
In 2004 richtte hij zijn blik op de 21-jarige James Jr., zoon van vastgoedmagnaat Jim Weichert. Harrison probeerde Weichert Jr. naar een kerkhof in New Jersey te lokken onder een valse voorwendsel. Harrison poseerde als detective en belde de jongeman en beweerde dat een verlaten Mercedes-Benz papierwerk had om hem aan hem te koppelen.
Verdacht, Weichert Jr. belde zijn vader, die onmiddellijk de autoriteiten op de hoogte bracht. Na Harrison's arrestatie vond de politie een BB-pistool, ducttape en een losgeldbriefje in zijn voertuig.
Harrison werd tot zes jaar gevangenisstraf veroordeeld voor zijn ontvoeringspoging, diefstal van beleggingsfondsen en bezit van cocaïne.
2 De realiteit verliezen
Zelfstandige effectenmakelaar Justin Wicks had naam gemaakt toen hij in financiën werkte in Parijs, Londen, Miami en Rome. De 41-jarige vader van een was onlangs in zijn geboorteplaats East Yorkshire gaan wonen toen het leven van zijn ooit gelukkige familie zich begon te ontrafelen vanwege de abrupte ineenstorting van zijn geestelijke gezondheid.
Na een panne te hebben getroffen, raakte Wicks ervan overtuigd dat een Mafia-huurmoordenaar achter hem aan zat. Elke dag namen zijn waanideeën toe, waardoor hij met een enorme hoeveelheid angst leefde. Op een avond ging Wicks slapen met twee messen naast hem.
De volgende ochtend werd zijn vrouw, Chiaki Yoshifusa-Wicks, gewekt door de rancunes van haar echtgenoot over het dreigende gevaar voor hen. Hij ging verder met zijn tirade terwijl hij woorden op een stuk papier krabbelde. Toen sloot hij zichzelf op in de badkamer.
Na het ontvangen van niets dan stilte aan haar pleidooien voor hem om de deur te openen, dwong Chiaki zich naar binnen en vond het ondenkbaar. Haar man lag dood in de douche van meerdere zelf toegebrachte steekwonden aan zijn keel. Het enige wat overbleef was een zelfmoordbrief van zes pagina's op de badkamerradiator en de altijd onbeantwoorde vragen van zijn dierbaren.
1 familiezaken
Effectenmakelaar William Henry Richardson en zijn vrouw kwamen elkaar tegen op een dag in het winkelcentrum van Hobart in Tasmania, Australië. Dit gebeurde kort nadat de vrouw een huiselijk geweld had afgekondigd tegen Richardson. De order verbood Richardson om met zijn vrouw en hun twee kinderen te praten.
Richardson probeerde wel van ver in het winkelcentrum met zijn angstige familie te praten. Maar zijn woorden vielen aan dovemansoren. Na het korte eenzijdige gesprek nam de makelaar zijn winkelwagentje mee naar zijn auto om zijn aankopen te lossen.Een paar minuten later keerde hij terug naar de winkel om een bijl te kopen.
Zonder waarschuwing viel Richardson aan en sloeg zijn vrouw met vijf slagen tegen het hoofd en het lichaam. Met een manische woede die door zijn psychotische geest pulseerde, concentreerde hij zich zo volledig op haar ondergang dat hij vergat de bijl uit de tas te halen. Al die tijd keken zijn doodsbange kinderen toe en smeekten om het leven van hun moeder.
Wonder boven wonder leefde mevrouw Richardson. Hoewel ze lichamelijk geneest, vereist ze begrijpelijkerwijs een 'doorgaande psychologische behandeling'. William Richardson werd schuldig bevonden aan zwaar lichamelijk letsel en veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf. Hij komt in vier en een half jaar in aanmerking voor vervroegde vrijlating. In een ontstellende en groteske miskraam van gerechtigheid werd Richardson niet schuldig bevonden aan een poging tot moord.