10 onverwachte manieren waarop Amerikaanse cultuur overzee vertaalt

Iedereen weet dat de grootste export van de Verenigde Staten zijn cultuur is. Amerikaanse producten, mode en films worden over de hele wereld geconsumeerd en onze beroemdheden zijn geliefd bij velen, met Hollywood-films die miljarden tellen en Amerikaanse muzikanten stadions in verre steden verkopen. Het zou geen verrassing moeten zijn dat veel Amerikaanse culturele ideeën over de hele wereld zijn gekopieerd en aangepast aan de lokale markt. Maar soms gaat een bepaalde stijl of subcultuur van start in de laatste plaats waar je het zou verwachten en wordt het veranderd tot het bizar is.

10mexicaanse gangsters vertrekken in Japan

In het westen van Los Angeles en andere Amerikaanse steden hebben Mexicaanse Amerikanen van de tweede en derde generatie een zeer onderscheidende subcultuur uitgebouwd. Bekend als "cholo" -cultuur, ze beroemde veel tatoeages, draag flodderige kleding, rijden lowrider-auto's en luisteren naar Spanglish-muziek met sterke hiphop-invloeden. Net als gangster-rap, heeft cholo-muziek een sterke criminele invloed op het, vaak verheerlijkende bendes en drugshandel. Het heeft echter ook zeer krachtige nationalistische ondertonen. Mexicaanse identiteit staat centraal in de cultuur en de Mexicaanse vlag is prominent aanwezig.

In de Verenigde Staten is cholo rap vrij beperkt tot Mexicaans-Amerikaanse gemeenschappen. Maar merkwaardig genoeg heeft het een warm onthaal gevonden in Japan, waar veel jonge mensen verder zijn gegaan dan alleen de muziek omarmen door de stijl ook te omarmen. Veel van deze populariteit kan worden toegeschreven aan muziekmanager Shin Miyata, die het Japanse platenlabel Barrio Gold oprichtte en populaire cholomuzikanten introduceerde in Japan. Sinds het begin van het genre, hebben lokale acts het zelfs geïmiteerd met nummers die Engelse, Spaanse en Japanse teksten combineren met de kenmerkende chicano-modestijl.

9Zware metal in het door oorlog verscheurde Syrië

Terwijl het debat nog steeds woedt over de vraag of heavy metal is geboren in Amerika of Groot-Brittannië, niemand kan eraan twijfelen dat Amerikaanse bands als Aerosmith, Kiss en Blue Oyster Cult een grote rol hebben gespeeld in het vormgeven van het genre. De thema's van woede, agressie en vechten tegen de machthebbers zijn altijd centraal geweest in de muziek. Heavy Metal vertrok in Europa en is enorm populair in Scandinavië.

Een plaats die je niet verwacht te zien, is echter in het door oorlog verwoeste land van Syrië. In 2014 maakte een lokale Syrische metalhead een documentaire over de heavy metal scene in zijn land. Lang voor de burgeroorlog opereerde de Syrische metaalcultuur strikt ondergronds, verbannen en met argwaan bekeken door de conservatieve moslimelementen in de samenleving. In 2009 arresteerden de Syrische autoriteiten de heavy metal-muzikant Bashar Haroun omdat hij zogenaamd 'duivelse aanbidding' had aangespannen.

Met het uitbreken van de oorlog heeft het tafereel moeite gehad om levendig en levendig te blijven omdat de locaties waar metalheads presteren worden beschadigd of vernietigd. Hoewel de Assad-regering nooit vriendelijk tegen hen is geweest, hebben de islamitische Syrische rebellen officiële verboden op alle niet-islamitische muziek geplaatst.

8Raggare Is Swedish Rockabilly Culture that Glorifies The American South

Het internationale imago van Zweden is dat van een heel heiden, vergevingsgezind en politiek correct land waar multiculturalisme wordt aangemoedigd en algemene uitingen van ruzie worden afgekeurd. Het is de laatste plek op aarde waarvan je zou verwachten dat enorme groepen mensen samenkomen in klassieke auto's uit de jaren vijftig met enorme randen en Zuidelijke vlaggen om wild dronken te worden en naar countrymuziek te luisteren.

Raggare is een autocultuur geobsedeerd door klassieke Amerikaanse auto's. Mensen komen samen in het midden van het platteland om in principe een enorm feest op de achterklep te hebben. Vintage kleding is gedragen. Country, rock-en-roll en rockabilly-muziek worden gestraald. Bier wordt in grote hoeveelheden geconsumeerd en zo nu en dan worden gevechten uitgebroken. De zuidelijke vlag is een populair symbool in raggare. Ondanks de donkere ondertonen zien de Zweden het als het ultieme symbool van rebellie. En in de kern is dat waar Ragga over gaat: rebellie tegen de soms gespannen Zweedse samenleving.

7Emo-kinderen worden in Irak gestenigd om te sterven

Emokinderen in het Westen krijgen veel haat. Het is een subcultuur opgebouwd rond verdriet en emotionele strijd, over het algemeen beperkt tot witte jongeren in de voorsteden. Emo-kinderkleding in donkere kleding en strakke jeans. Velen dragen hun haar stekelig en doen eyeliner of andere make-up aan. Ze binden samen door de waargenomen ellende van hun dagelijks leven. In het Westen kan hun strijd uiteenvallen, schoolstress, ouders die niet begrijpen en gegrond zijn, maar ook ernstige problemen als depressie en sociale acceptatie kunnen omvatten.

De emocultuur is opgestegen in Irak, waar veel van zijn aanhangers lijden onder verschillende soorten tragedies. Iraakse emo's kopiëren de muziek en de kenmerkende stijl van de jurk. De Islamitische samenleving van het land is echter veel minder inschikkelijk. In 2012 voerden sjiitische militante groepen in Bagdad een gerichte campagne tegen tieners die de stijl gebruikten en dreigden ze te doden als ze hun jurk niet veranderden. Ten minste 14 jonge mensen werden gestenigd tot de dood, hoewel de campagne door vele geestelijken werd afgekeurd.

6Moscow is besmet met Hipsters

Net als pornografie worstelen de meeste mensen om een ​​definitie te bedenken van wat een hipster precies is, maar je weet er wel één als je er een ziet. In de laatste 10 jaar lijkt het erop dat hipsters alomtegenwoordig zijn in Amerikaanse steden, een subcultuur van mensen die weigeren te worden gegroepeerd in een subcultuur. Ze zijn het niet eens over wat voor soort mode, muziek of literatuur ze leuk vinden, maar ze kunnen het erover eens zijn dat degenen die iedereen volgt, afval zijn.

Sommigen denken misschien dat de hipster-cultuur alleen kan overleven in plaatsen als Amerika en West-Europa, waar mensen welvarend en vergevingsgezind genoeg zijn om zelfvoldane, vermakelijke verveling als levensfilosofie te accepteren. Autoritair Rusland lijkt de laatste plaats waar demisexuele ovo-lacto-pescatarische schrijver-barista's acceptatie kunnen vinden. Maar dat doen ze. Russische hipsters, zoals hun Amerikaanse tegenhangers, kunnen niet worden gedefinieerd door wat ze willen, maar alleen door wat ze niet leuk vinden: politiek, mainstreammuziek, Amerika, Rusland, consumentisme, negen-tot-vijf banen en scheren.

Net als hun Amerikaanse tegenhangers, bloeien Moskou en Sint-Petersburg met slankmakende, ukulele spelende jongeren die in het park ontspannen. Toch twijfelen we op de een of andere manier PortlandiaDe Russische remake zal een hit worden.

5Biker Gangs And Metalheads Roam The African Plains

https://www.youtube.com/watch?v=x4glaAqGQ3I

Motorbende bendes begonnen te verschijnen in het Westen na de Tweede Wereldoorlog ten westen van de Verenigde Staten, waar enorme open wegen en een onafhankelijke Wild West-geest de norm waren. Veel vechtsporters die terugkwamen uit de oorlog, zochten iets om zichzelf af te leiden van de monotonie van het burgerleven. Grote groepen motorliefhebbers zouden bij elkaar komen en lokale clubs vormen, daarna de straat op gaan en massaal rijden. Hoewel de American Motorcyclist Association (AMA) de grootste was en nog steeds is, hadden veel fietsers een hekel aan zijn strenge regels en structuren. Deze groepen splitsten zich af en vormden "outlaw" motorbende, met hun eigen statuten die de cultuur van de lokale groep weerspiegelden.

Bikerbendes staan ​​bekend om hun lederen jassen met patches, hard feesten en stoere attitudes. Heavy metal is vaak hun favoriete muziek. Hoewel de meesten uiteindelijk vriendelijk zijn, waren veel van dergelijke bendes betrokken bij drugshandel, criminele activiteiten en blanke suprematie. De fietsercultuur breidde zich uit naar Europa, Australië en Zuid-Afrika, waar het enorm populair was bij blanke Zuid-Afrikanen en de ideologie van het apartheids-tijdperk volledig omarmde.

In het radicaal andere Zuid-Afrika van vandaag exploderen motorbende bendes en heavy metal-muziek in populariteit met de zwarte gemeenschap. Een zwarte bikerbende genaamd de Sowetan Eagles leidt een campagne om de raciale spanningen weg te nemen uit de Zuid-Afrikaanse motorfietscultuur, waar motorfietsrally's een van de laatste bastions zijn van old-school apartheidsracisme. Metal muziek groeit ook in het naburige Botswana, met fans die de in leer geklede stijl van de biker aankleden en een luide, rebelse houding aannemen.

4Indonesia is de laatste bakermat van punk

De punkrock-beweging doorzocht Amerika in de jaren '70 als een virus en werd de meest populaire tegencultuur van de dag. Iedereen wilde hun bewegingspunk noemen, van hardcore politieke anarchisten tot rebellerende christenen, drugsbende bende bendes, en jongeren die gewoon op zoek waren naar een excuus om te feesten. Tegen het nieuwe millennium was de term 'punk' in het Westen wat gedateerd en iedereen die zichzelf punks noemde, werd als suffig of helemaal achterlijk beschouwd. Je zou het moeilijk vinden om moderne Amerikaanse bands te vinden die zichzelf als punk rocken.

In Indonesië, het grootste islamitische land ter wereld, is de punkscene springlevend, zowel muzikaal als cultureel. Zelfgeschreven punkbands hangen rond in lokale bars en onder viaducten in Jakarta. Sommige groepen, zoals de band Marjinal, bieden zelfs eten, onderdak, muzieklessen en cursussen voor het geven van sigaretten aan lokale straatkinderen.

3Cowboys van de rivier de Congo

Weinig culturele ideeën zijn meer Amerikaans dan de cowboy. Hij is een voorbeeld van ruig individualisme, avontuur en felle vastberadenheid om het in tegenspraak te maken. In het midden van de 20e eeuw, toen films belangrijker werden, werd westerns van cowboys een hoofdbestanddeel van bioscopen in heel Amerika - en zelfs de wereld. In de Verenigde Staten leidde de westerse filmhype tot een heropleving van de belangstelling voor cowboy in alle opzichten. Maar dat was niet de enige plaats waar het opblies.

In Belgisch Congo, een extreem arm land dat nog steeds onder controle staat van zijn keizerlijke meesters, begonnen stadszwarte mensen die in een afgezonderde buurt woonden met weinig of geen kansen, te dringen in strakke, geïmproviseerde filmvertrekken om Amerikaanse westerns te bekijken zoals Buffalo Bill. Er ontstond een nieuwe subcultuur. Jonge mannen noemden zichzelf "Bills" naar het meest alomtegenwoordige filmpersonage uit die tijd. Ze kleedden zich als cowboys met de iconische hoeden, laarzen en geruite hemden.

De cultuur ging ongetwijfeld over het uiten van waardering voor de films waar ze van hielden. Maar het droeg ook een sterke antikoloniale boodschap. De cowboycultuur ging over geweld, individualisme en zelfafhankelijkheid, die allemaal haaks stonden op de imperialistische opvattingen van zowel raciale als economische ondergeschiktheid. Sommige wetenschappers beweren dat de populariteit van westerse films in Congo heeft bijgedragen tot het vaak gewelddadige verzet waardoor het land in 1960 zijn onafhankelijkheid won.

2 Japanse mensen die zwart willen zijn

Het zou geen verrassing moeten zijn dat Japan drie velden op deze lijst inneemt. Amerika en Japan hebben een lange geschiedenis van culturele invloed op elkaar, en je hoeft niet verder te zoeken dan lokale animeclubs om Amerikaanse tieners te zien die willen dat ze Japans waren.

Veel Amerikaanse subculturen hebben een fanbase in Japan gevonden. 'B-stijl', een portmanteau van 'zwart' en 'levensstijl', is een Japanse volgeling die geobsedeerd is door hiphop, gangster-rap en Afrikaans-Amerikaanse cultuur. Velen kopiëren hoe rappers zich kleden, met flodderige kleding, sieraden en tatoeages. Sommigen gaan zo ver als hun huid donker wordt door overmatig bruinen en naar speciale salons gaan om hun haar gekruld te krijgen of in cornrows te vlechten. Amerikaanse rappers hebben enorme fanbases in Japan, en de Japanse rap gaat ook van start.

1Newcastle Is The Jersey Shore Of Europe

Jersey Shore was een Amerikaans televisiefenomeen dat miljoenen blootlegde aan de capriolen en het slechte gedrag van een groep hard-feestende 20-plussers. Maar terwijl je jonge volwassenen over de hele wereld kunt vinden die willen feesten en zichzelf voor de gek houden op tv, Jersey Shore heeft iets unieks gedaan door de 'Guido'-cultuur van zijn sterren te koppelen aan een specifieke, geografische plek.

Het antwoord van MTV UK op de show was om te lanceren Geordie Shore, een realityshow gebaseerd op exact dezelfde formule, maar gecentreerd op de stad Newcastle upon Tyne in het noordoosten van Engeland. Het is een voormalige industriële stad en staat bekend om zijn arbeidersklasse burgers en zijn onderscheidende accent, genaamd "Geordie." De leden van de cast Geordie Shore vecht niet alleen het gekke gedrag van hun Amerikaanse tegenhangers na. Hun onderscheiden stijl van kleding en tattoo-obsessie zijn ook bekend. Net als zijn Amerikaanse versie heeft de show in Groot-Brittannië veel bekendheid gekregen, terwijl veel rustigere inwoners van Newcastle het slechte imago van hun regio haten.