Delen:
10 echte mensen die gestorven zijn op zoek naar mythische plaatsen
Verhalen over mythische landen, verloren steden en verborgen schatten hebben generaties enthousiaste toehoorders in bijna elke samenleving op de planeet in de loop van de geschiedenis verwelkomd. Sommige van de vroegste van deze verhalen zijn terug te voeren op invloedrijke literatuur zoals het Oude Testament, met zijn beschrijving van oude steden zoals Sodom en Gomorra zoals ze worden verteerd door vuur en zwavel, of Plato's werken Timaeus en Critias, die voor het eerst een geavanceerde beschaving noemen, Atlantis genaamd, die zo'n 9.600 jaar vóór zijn tijd door de oceaan was opgeslokt.
Naarmate het aantal legendarische locaties in de loop van de eeuwen toenam, was het aantal ontdekkingsreizigers er ook op uit om ze te vinden. Velen werden verleid door visioenen van goud, juwelen en verschillende schatten, terwijl anderen hun namen wilden consolideren in het pantheon van de geschiedenis. Sommigen zochten krachten die het menselijke bevattingsvermogen te boven gaan of een pad naar een paradijs dat al te goed leek om waar te zijn. En toch hadden anderen gewoon een onverzadigbare nieuwsgierigheid naar het oplossen van een mysterie dat hun tijdgenoten had gekweld.
Hoewel al deze dingen voor sommigen een sterke motivator bleken te zijn, bleken ze ook dodelijk te zijn. Hoewel veel echte mensen deze grillige werelden hebben uitgezocht, hebben meer dan een paar hun leven verloren, hetzij direct of indirect, als resultaat.
10 Diego De Ordaz
Diego de Ordaz was een Spaanse ontdekkingsreiziger en soldaat geboren rond 1480. Hij nam deel aan de verovering van Hernan Cortes van het Mexicaanse vasteland en werd erkend voor zijn bijdragen aan verschillende kritieke militaire invallen, waaronder een overwinning op de Azteken in de slag om Centla in 1519. Hij werd vooral bekend om zijn taaiheid en steeg door de rangen nadat hij samen met twee compadres de eerste Europeaan was geworden om de 5.436 meter (17.802 voet) Popocatepetl (de op een na hoogste vulkaan in Mexico) te schalen. Keizer Karel V verleende Ordaz toestemming om een wapen te gebruiken dat was versierd met de vulkaan in 1525. In die periode keerde hij terug naar Amerika en werd uiteindelijk gouverneur van Paria in de oostelijke regio van Venezuela.
In de late jaren 2020 begonnen ontdekkingsreizigers in opdracht van de Duitse bankiersfamilie Welser aan expedities naar het binnenland van Venezuela, op zoek naar een mysterieuze stad beladen met goud. (De stad zou later door de Spanjaarden El Dorado worden genoemd.) Toen hij dit hoorde, kreeg Ordaz toestemming om zijn eigen onderzoek naar de monsterlijke Orinoco-rivier in 1531 te beginnen in de hoop het rijk van rijkdom te vinden. Hij slaagde erin om voorbij de monding van de Meta-rivier te reizen, maar werd helaas gedwongen om terug te keren nadat de stroomversnellingen bij Atures te veel te overwinnen waren. Bij zijn terugkeer naar huis in 1532 kwam hij in conflict met de gouverneur van Trinidad, werd gevangengezet en stierf kort daarna, mogelijk als gevolg van vergiftiging.
9 Philipp Von Hutten
Philipp von Hutten, geboren in 1505, was een Duitse avonturier en een belangrijk figuur tijdens de kolonisatie van Amerika in het midden van de 16e eeuw. Van 1528 tot 1546 verleende Karel V de concessie Welsers van de provincie Venezuela, die de Duitsers Klein-Venedig noemden. Terwijl het geratel van El Dorado in de jaren 1530 een koortsveld trof, voegde Von Hutten zich samen met een troep van meer dan 600 ontdekkingsreizigers onder het bevel van Georg von Speyer om de verborgen schat ergens diep in de jungle te vinden. Hun lange, zware reizen tussen 1535 en 1538 leidden hen uiteindelijk naar de bovenloop van de Japura-rivier dicht bij de evenaar, maar ze vonden geen schat.
Von Speyer stierf in 1540, en von Hutten werd vervolgens gepromoveerd tot kapitein-generaal van Venezuela. Hij vervolgde zijn zoektocht in augustus 1541, vertrekkende vanuit de stad Coro en over de Rio Bermejo met een kleine groep ruiters. Al snel ontmoette hij een groot contingent Omaanse inboorlingen, verwikkeld in een gevecht met hen, en raakte ernstig gewond. Hij en de weinigen die het overleefd hebben, inclusief bankfamiliemagnaat Bartholomeus VI. Welser, zwak van honger, ziekte en oorlogswonden, keerde terug naar Coro, maar werd gevangen en onthoofd door de Spaanse conquistador Juan de Carvajal, wat leidde tot de uiteindelijke terugtrekking van de koloniale rechten van de Welser.
8 Sir Walter Raleigh
Sir Walter Raleigh was een Engelse schrijver, dichter, soldaat en ontdekkingsreiziger, om maar te zwijgen van een van de beroemdste schatzoekers van de geschiedenis. Hij werd geboren in een protestantse familie in 1552 in Engeland, begon zijn reizen naar de Nieuwe Wereld in 1578 en werd in 1585 door koningin Elizabeth I geridderd. In 1594 had hij ergens in het zuiden een ongrijpbare "Gouden Stad" bereikt Amerika. In 1595 vertrok hij met medewerker Antonio de Berrio op zoek naar het even mythische meer Parime in de hooglanden van Guyana, de vermeende locatie van El Dorado gedurende deze tijd (waarvan Raleigh dacht dat het eigenlijk een stad was genaamd Manoa). Hij kwam leeg.
In maart 1603 stierf koningin Elizabeth en in juli werd Raleigh gearresteerd wegens samenzwering tegen haar opvolger, James I. Hij bracht de volgende 13 jaar gevangen in de Tower of London, maar werd in 1616 vrijgelaten en mocht een tweede keer naar Guyana terugkeren proberen Manoa te vinden, dit keer met zijn zoon Walt en zijn oude vriend Lawrence Keymis. Echter, vroeg in de reis, beval Keymis zijn mannen om een Spaanse voorpost aan te vallen in strijd met Raleigh's orders, resulterend in de dood van Walt en een radeloze Raleigh naar het hoofd terug naar Engeland. De Spaanse ambassadeur eiste dat Raleigh terechtgesteld zou worden wegens het overtreden van het vredesverdrag van hun land, en als gevolg hiervan moest een beu James James uiteindelijk in oktober 1618 verplicht worden.
7 Juan Ponce De Leon
Juan Ponce de Leon was een Spaanse ontdekkingsreiziger en conquistador die al lang geassocieerd wordt met zijn zoektocht naar de legendarische Fountain of Youth.Hij werd geboren in 1474 en kwam op 19-jarige leeftijd voor het eerst naar Amerika, op de tweede expeditie van Christopher Columbus. Hij was een snelle studie in militaire en politieke aangelegenheden, en werd een topregionale ambtenaar van eind twintig, toen hij een tribale rebellie op Hispaniola vernietigde. Hij kreeg toestemming om het nabijgelegen eiland Puerto Rico in 1508 te verkennen en werd vervolgens de eerste gouverneur genoemd. In 1513 ging hij op verkenning en bereikte de kust van Florida.
Het gerucht gaat dat de mysterieuze levengevende fontein, waar Europeanen al lang voor Ponce de Leon over fluisterden, als aanzet voor zijn reis diende. De meeste geschiedkundigen merken echter op dat zo'n account pas na zijn dood in 1521 werd gegeven - de eerste die plaatsvond in Gonzalo Fernandez de Oviedo y Valdes's Historia general y natural de las Indias in 1535, die beweerde dat hij een remedie zocht voor zijn seksuele impotentie door de mystieke "wateren van Bimini." Auteur Arne Molander poneert dat hij misschien op zoek was naar de Bahamaanse liefdesrank, gebrouwen als een afrodisiacum - voor zowel persoonlijke als commerciële doeleinden maar verkeerd geïnterpreteerd het gebruik door de inboorlingen van vid ("Vine") voor vida ("leven"). Tijdens zijn laatste reis naar Florida in 1521 werden Ponce de Leon en zijn volgelingen aangevallen door Calusa-strijders en hij werd gedood toen een pijl met gifpunten op zijn dijbeen sloeg.
6 Percy Fawcett
Kolonel Percy Harrison Fawcett was een Britse landmeter, archeoloog, geograaf en cartograaf die heeft gediend als de inspiratie voor veel van de beroemdste avonturiers van Hollywood, waaronder Indiana Jones. Hij trad in 1901 toe tot de Royal Geographical Society om het ambacht van het maken van kaarten te bestuderen en werd later in dienst genomen door de Britse geheime dienst in Noord-Afrika. Zijn eerste expeditie naar Zuid-Amerika in 1906 was om een jungle in kaart te brengen aan de grens van Bolivia en Brazilië voor de RGS, met nog zes expedities te volgen tussen toen en 1924.
Tegen 1914 was Fawcett begonnen met het formuleren van ideeën, gebaseerd op zijn onderzoek, over een legendarische verloren stad die hij "Z." noemde. In 1925 leidde hij een team van drie man waaronder zijn zoon Jack en Jack's oude vriend Raleigh Rimell in de niet-in kaart gebrachte De jungle van Mato Grasso in Brazilië om de Lost City of Z te vinden. Helaas is het trio op mysterieuze wijze verdwenen en nooit meer gezien. Nog griezeliger: in de daaropvolgende decennia zijn ongeveer 100 mensen gestorven of verdwenen. Er is gespeculeerd dat de stad van Fawcett werd geïnspireerd door de legendes van Kuhikugu, een wijdverspreide archeologische vindplaats die in de vroege 21e eeuw werd gevonden en 19.900 vierkante kilometer besloeg en eens 50.000 inwoners had.
5 Francisco Vazquez de Coronado
Francisco Vazquez de Coronado, geboren in 1510, was een Spaanse ontdekkingsreiziger en conquistador die tegen zijn twintigste gouverneur werd van New Galicia, een Spaanse provincie in Noordwest-Mexico. In deze periode begon hij verhalen te horen over de 'Seven Golden Cities of Cibola', die vermoedelijk in het noorden langs de Stille Oceaan lagen en straten bestraat met goud hadden. In 1540 organiseerde hij een uiterst kostbare expeditie, samengesteld uit honderden Spanjaarden en inheemse volkeren, door een groot deel van het onbekende land van Noord-Amerika. Het zou opgesplitst worden in zowel land- als zee-eenheden.
Tussen 1540 en 1542 trok Coronado vanuit Mexico door het moderne Arizona, New Mexico, Texas en Kansas. In juni 1540 kwam hij tegen wat hij dacht dat de eerste stad van Cibola was. Het bleek echter een afgelegen Zuni-pueblostad genaamd Hawikuh, wiens bevolking zich verzette tegen de poging van Coronado om hen te onderwerpen. Hij ging door tot het voorjaar van 1541 en vond alleen afgelegen inheemse dorpen in plaats van goudsteden. Toen hij terugkeerde naar Mexico, werd hij besmeurd met beschuldigingen van incompetentie en werd hij gedwongen failliet te gaan. Hij stierf uiteindelijk in 1554 aan een besmettelijke ziekte, getekend en gebroken door zijn slecht bedachte zoektocht. Ondanks dit alles worden Coronado en zijn mannen gecrediteerd als de eerste Europeanen die zowel de Grand Canyon als de monding van de Colorado River ontdekken.
4 Admiraal Richard E. Byrd
De Amerikaanse zeeambtenaar Richard E. Byrd Byrd was een ontdekkingsreiziger en luchtvaartpionier van wereldklasse die expedities leidde over de Atlantische Oceaan, de Noordelijke IJszee en het Antarctische plateau. Hij diende tijdens de Eerste Wereldoorlog, trainde in 1917 als piloot en werd een jaar later gepromoveerd tot luitenant. Gedurende deze tijd ontwikkelde hij een echte passie voor vliegen en ontving hij verschillende technieken die de koers van de luchtnavigatie veranderden. In 1926 vloog hij als eerste over de Noordpool en keerde terug naar huis als held, waar hij de Medal of Honor kreeg van president Calvin Coolidge en promoveerde tot de rang van commandant. Later zou Byrd drie expedities naar de Zuidpool leiden - in 1928, 1934 en 1939 - en een griezelige fascinatie tonen voor de uiteinden van de aarde.
In de jaren zestig schreef Dr. Raymond Bernard een bizar boek genaamd De holle aarde dat beweerde dat de palen eigenlijk dienden als ingangen naar een onderaards rijk gevuld met onontdekte continenten en bewoners. Hij onderschreef deze bewering met feiten over hoe de polen warmer worden dan gebieden tot 1.600 kilometer (1.000 mi) verderop en hoe tropische vogels in de winter naar het noorden vliegen. Bovendien zeggen hij en zijn collega-theosofen dat Byrd naar de ingang van Hollow Earth zocht en misschien vond, maar kort daarna stierf aan congestief hartfalen veroorzaakt door koude temperaturen. Hoewel de meeste historici dit tot opsomming van de samenzwering hebben gekalkt, toont de levensduur van het boek aan dat sommigen in de bijbedoelingen van Byrd geloven.
3 Het Naxi-volk
De Naxi (ook bekend als Nakhi of Nashi) zijn een etnische groep die leeft in de Himalaya-uitlopers van de Chinese provincie Yunnan. In de provincie ligt de 5,596 meter hoge Yulong Snow Mountain (of Jade Dragon Snow Mountain), waarvan het massief een groot deel van het grotere Yulong-gebergte in het noorden vormt. Een kabelbaan neemt toeristen mee op een hoogte van 4506 meter boven zeeniveau, waar ze worden blootgesteld aan een uitgestrekt zicht op het omliggende terrein. Ergens in de hoeken en gaten van dit kabbelend landschap zou het geheime paradijs van Shangri-La verborgen liggen, voor het eerst beschreven in de roman van 1933 Lost Horizon door James Hilton.
Oude boeddhistische geschriften noemen echter al lang soortgelijke verborgen gebieden, zoals de zeven geheime steden die bekend staan als de Nghe-Beyul Khembalung. Het is niet verrassend dat de Naxi hun eigen traditionele aantrekkingskracht hebben op het vinden van Shangri-La. Volgens de legende zullen jonge stellen die zelfmoord plegen door van Yulong Snow Mountain te springen, Shangri-La binnengaan en eeuwig geluk ontvangen. En blijkbaar hebben veel van de afgelopen decennia hun lot geprobeerd te proberen. Nieuwsberichten, zo recent als 2015, hebben mensen die met de kabelbaan de berg op rijden om naar hun dood te springen.
2 Robert Restall
Robert Restall was een graafmachine die in 1959 naar het mysterieuze Oak Island van Nova Scotia werd gelokt nadat hij had gehoord over de schat van een legendarische piraat die daar begraven lag. Andere verhalen beweerden dat het eiland de juwelen van Marie Antoinette, originele manuscripten van Shakespeare en zeldzame religieuze artefacten bevatte. Deze items zouden zijn geplaatst in een reeks booby-trapped tunnels die waren gebouwd over sinkholes en die bedoeld waren om te overstromen als ze werden gemanipuleerd. Twee mannen van eerdere opgravingen waren al gestorven op zoek naar de legendarische tunnels; de ene was zwaar verbrand toen een ketelmachine met waterpomp explodeerde en de andere viel tot zijn dood toen een touw van een katrol gleed.
Onverschrokken door de onheilspellende gebeurtenissen in het verleden, tekende Restall een contract met de eigenaar om op te graven en arriveerde kort daarna met zijn partner Karle Graeser, zijn tienerzoon en zijn team. Op 17 augustus 1965 werkte hij aan het afdichten van een stormput toen een defecte motor op een apparaat de schacht begon te vullen met giftige zwavelwaterstofdampen, waardoor hij werd buitengesloten. Robert's zoon probeerde hem te redden, maar verloor ook het bewustzijn. Graeser en twee andere werkers gingen naar beneden om hen te redden, maar slechts één van de arbeiders kwam levend tevoorschijn. Restall, zijn zoon, zijn partner en de andere werknemer stierven allemaal. Volgens de lokale legende moeten zeven mensen sterven voordat de schat van Oak Island onthuld wordt. Restall en zijn team maakten er zes. Niemand anders is daar sindsdien overleden.
1 Adolph Ruth
Adolph Ruth was dierenarts aan de oostkust bij het Amerikaanse bureau voor veehouderij en een amateur-ontdekkingsreiziger die geobsedeerd was door het lokaliseren van de legendarische Lost Dutchman Mine, die de verborgen rijkdom van de negro-eeuwse goudzoeker Jacob Waltz bevatte. Via zijn zoon, Edwin, had Ruth kaarten gekregen die erop wezen dat de mijn in het Borrego-woestijngebied in San Diego County lag. In 1914 gingen vader en zoon op weg naar Californië op zoek naar de buit, maar kwamen met lege handen. Ze keerden vijf jaar later terug maar vonden slechts tragedie toen Ruth uit een steile ravijn viel en zijn dijbeen brak, wat resulteerde in een permanente mank.
Echter, een 1895 San Francisco Chronicle artikel getiteld "Een van Arizona's Lost El Dorados" en de gelukkige ontdekking van een onopgemerkte kaart leidde Ruth in een nieuwe richting: het Superstition-gebergte van Arizona, net ten oosten van Phoenix. Hij vertrok in 1931 alleen met de nieuwe kaart, maar verdween vervolgens spoorloos. De volgende winter werd zijn lichaam gevonden met twee kogelgaten in de schedel en de lokale autoriteiten speculeerden dat hij was vermoord voor de kaart, die niet bij hem was. Ruth is misschien wel de beroemdste man die sterft op zoek naar de Lost Dutchman Mine, maar volgens sommige bronnen hebben meer dan 500 ontdekkingsreizigers zich bij zijn lot gevoegd, waaronder, meest recent, de schattenjager Jesse Capen, die in 2009 in Tonto National Forest verdween, alleen om zijn overblijfselen drie jaar later te vinden op de bodem van een kloof.