Delen:
10 mensen die hun leven riskeerden om hun vijanden te redden in de Tweede Wereldoorlog
Als we zoeken naar schurken in de geschiedenis, biedt de Tweede Wereldoorlog een geruststellende dichotomie. Maar hoe verschrikkelijk de leiders van de As ook waren, de individuele lakei in elk leger was gewoon een mens - bang, in oorlog geworpen en deed zijn best om te overleven. Voor alle gruwel, stapten enkele mannen over militaire linies en redden de levens van vijandige soldaten in nood.
10 Een nazi-squadron vocht om China te beschermen tegen de Japanners
Voordat de oorlog begon, huurde China Duitse soldaten in om hun mannen te trainen. Toen Japan binnenviel in 1937, waren sommige van die Duitse instructeurs vast in China.
Zonder orders van Hitler waren de mannen het erover eens: "Er kan geen sprake van zijn dat onze Chinese vrienden aan hun lot worden overgelaten." De in Duitsland opgeleide 88ste Divisie mobiliseerde om China te beschermen. Ze gingen bij elke gelegenheid naar de frontlinie en vochten fel tegen Japanse troepen.
Toen de Japanners Nanjing bereikten, beval de Chinese regering de Duitsers naar huis te gaan, in de overtuiging dat ze geen kans hadden om het te verdedigen. Toch bleven sommigen in de 88e divisie door en deden hun best om hun Chinese vrienden te redden.
De meeste Duitsers die vochten in Nanjing stierven in de strijd. Volgens sommige verhalen hebben sommige Duitsers het echter overleefd, zijn ze in de wildernis ontsnapt en hebben ze de rest van de oorlog met Chinese guerrilla's gevochten.
9 Een Duitse officier stierf om een gewonde Amerikaan te redden
Luitenant Friedrich Lengfeld was een Duitse officier die een groep schutters leidde tegen binnenvallende Amerikaanse troepen. Hij hield zijn positie aan de rand van een mijnenveld, en daagde de Amerikanen uit om te vechten, toen hij iemand hoorde roepen om hulp.
Terwijl hij gewond lag in het mijnenveld, riep een Amerikaanse soldaat herhaaldelijk: "Help me!" Met medelijden op hem, beval Lengfeld zijn mannen niet te schieten toen de Amerikanen kwamen om hem te redden.
Uren gingen echter voorbij en geen enkele Amerikaanse soldaat was dapper genoeg om zijn vriend te verslaan. Uiteindelijk organiseerde Lengfeld een reddingsteam en ging het mijnenveld in om de soldaat te redden.
Tragisch genoeg stapte Lengfeld op een overdekte mijn en stierf. Er zijn ook geen aanwijzingen dat de Amerikaan het overleefde. Toch stierf Lengfeld met iets waarvan weinigen dapper genoeg waren om te doen - en verdiende hij een plaquette ter ere van het Amerikaanse leger.
8 Een Roemeense prinses redde 1000 bondgenoten die haar land bombardeerden
Tijdens de Tweede Wereldoorlog verbond Roemenië zich met de nazi's. Prinses Catherine Caradja was daar echter niet blij mee. Ze had haar jeugd doorgebracht in Engeland en de ideeën van Hitler niet vertrouwd.
Toen vliegtuigen begonnen met het bombarderen van olievelden in haar land, nam Caradja de voogdij over elke overlevende geallieerde bemanningslid neergeschoten over de Roemeense lucht. Ze liet ze naar haar eigen ziekenhuizen sturen, waar ze als gasten werden behandeld en de beste medische behandeling kregen.
Toen de mannen herstelden, hielp Caradja hen ontsnappen naar Italië, dat al was bevrijd. Tegen het einde van de oorlog had ze het leven van meer dan 1.000 mannen gered.
7 Een Japanse officier gaf een voetbalster zijn ring terug
Voordat hij zich bij het leger aansloot, zat Mario "Motts" Tonelli in de NFL. Hij had ook een vleugelverdediger gespeeld voor Notre Dame. Nadat hij in dienst was genomen, werd hij echter gevangen genomen door Japanse soldaten en gedwongen om 100 kilometer (60 mijl) te marcheren naar een gevangenkamp met 70.000 andere gevangenen.
De Japanse bewakers namen elk item in het bezit van de gevangenen in beslag, maar Motts wilde zijn gouden afstudeerring niet opgeven. Een bewaker bedreigde Motts met een bajonet voordat hij het overhandigde.
Toen gebeurde er iets onverwachts. Een Japanse officier kwam terug met de ring van Motts in zijn hand. De officier had in Amerika gestudeerd en zag Motts spelen. 'Je was een geweldige speler,' zei hij terwijl hij de ring teruggaf aan zijn gevangene. "Succes."
Motts ging nog steeds naar een gevangenkamp en leed vreselijk onder malaria, dysenterie en scheurbuik.
Maar hij had zijn ring.
6 Een Duitse piloot begeleidde een Amerikaans vliegtuig naar veiligheid
Luitenant Franz Stigler, een van de beste piloten van Duitsland, kreeg de opdracht een B-17-bommenwerper neer te schieten, de laatste moord die hij nodig had om de hoogste medaille van Duitsland te behalen. Maar hij deed het niet.
Toen hij het vliegtuig naderde, zag hij dat het ongewoon dicht bij de grond vloog. De achterkant was bezaaid met kogelgaten en hij zag dat de mannen binnenin gewond raakten en in paniek raakten. Nu ze hem neerschieten, besloot Stigler, zou het geen militaire operatie zijn. Het zou een moord zijn.
Terwijl hij naast de vleugels van de bommenwerper vloog, seinde Stigler de piloot en vloog ze helemaal over de Noordzee, waar ze in veiligheid konden vliegen. Door ervoor te zorgen dat Duitse kanonniers niet het Amerikaanse vliegtuig neerschieten, redde Stigler het leven van de mannen.
5 Duitsers vochten met bondgenoten om een Oostenrijks kasteel te verdedigen
Castle Itter, een middeleeuws kasteel in Oostenrijk, werd gebruikt om Franse VIP's als gevangenen te houden. Tegen het einde van de oorlog werd het echter moeilijker te houden en vluchtten de beangstigde Duitse officieren binnen. Toen de Duitsers erachter kwamen, probeerden ze het kasteel terug te nemen. Maar de Franse gevangenen zouden niet zo gemakkelijk opgeven.
Ze maakten vriendschap met Kurt-Siegfried Schrader, een SS-officier in het kamp. Met zijn hulp haalden ze de overgebleven wapens, stuurden een verkenner uit om hulp te roepen en bereidten zich voor op de strijd. Al snel kwam een kleine troep van 15 Amerikaanse soldaten en drie leden van het Oostenrijkse verzet bij hen.
Na verloop van tijd bereikte het bericht van hun gevecht een Amerikaans bataljon dat zich haastte en de dag redde.
4 Britse piloten gered De Duitse mannen die ze neergeschoten hadden
Een drietal Britse vliegtuigen raakte een aanval op een Duits vliegtuig en stuurde het neer tegen de Noorse berghelling, mijlen verwijderd van de beschaving. Op de terugweg mislukte een van de motoren van de Britse vliegtuigen. Captain Partridge en zijn radio-operator, luitenant Bostock, moesten een noodlanding maken.
Partridge en Bostock baanden zich een weg door zware sneeuw en verstopten zich in een jagerscabine, alleen om de overlevenden van het Duitse vliegtuig in de sneeuw te vinden. Met gebroken Duits deden ze alsof het niet de mannen waren die het vliegtuig hadden neergeschoten en de Duitsers hadden uitgenodigd om de hut te gebruiken.
Na het ontbijt in de hut te hebben gedeeld, gingen Partridge en een Duitser met de naam Strunk op zoek naar hulp. Helaas schoot een Noorse man in de stad Strunk ter plekke neer. Maar de rest van zijn team heeft het overleefd.
3 Een Duitse generaal weigerde Joodse krijgsgevangenen te doden
Erwin Rommel, een van Hitlers meest succesvolle generaals, bracht het grootste deel van de oorlogsvoering in Afrika door. Daar leidde hij zijn mannen uit de voorste flank en riskeerde hij zijn eigen leven op een manier die in die tijd ongewoon was. Toen hij echter soldaten veroverde, negeerde hij de orders van het hoofdkantoor om elke Joodse krijgsgevangene uit te voeren.
Tegen de tijd dat hij terugkeerde naar Europa, maakte hij zich zorgen over de bewegingen van Hitler en ontmoette hij samenzweerders om Hitler van de macht te halen. Het plot van Rommel is nooit uitgespeeld. Hij werd betrapt door het Reich, die naar zijn huis kwam en hem een cyanidecapsule en een keuze gaf: vermoord jezelf met eer, of word opgehangen voor verraad.
Rommel hield zijn familie voor de laatste keer dicht, nam afscheid van hen en slikte de capsule in. Toen stapte hij in een legerkamp en liet ze hem wegrijden, wachtend op het gif om zijn werk te doen.
2 Een nazi-officier hielp een joodse muzikant de oorlog overleven
Wilhelm Hosenfeld, een nazi-officier gestationeerd in Warschau, zag de Holocaust zich voor zijn ogen ontvouwen. De ervaring maakte hem diep ongerust en hij bracht zijn tijd door met het krabbelen in dagboeken van het gruwelijke misbruik dat hij joden en Polen had zien plegen.
Toen de oorlog ten einde liep, begon hij er iets aan te doen. Ten eerste hielp hij een Joodse ontsnapte naam genaamd Leon Warm door hem een valse identiteit en een baan te geven. Daarna hielp hij een muzikant genaamd Wladyslaw Szpilman, die hem voedsel en voorraden gaf om hem te helpen overleven.
Toen de oorlog voorbij was, werd Hosenfeld door de Sovjets gevangengenomen voor oorlogsmisdaden. De mannen die hij gered probeerde te petitioneren voor zijn vrijlating, maar ze werden genegeerd. Hosenfeld stierf in een Russisch gevangeniskamp en leed aan een reeks beroertes.
1 Een Japanse jongen redde een krijgsgevangene
Gevangen door Japanse soldaten, werd Carl Ruse in dwangarbeid geworpen in het Yokkaichi-Ishihara Sangyo-gevangeniskamp. Hij leed en verhongerde terwijl hij slaaf was en al snel verdorde tot slechts 36 kilogram (80 lb).
Fumio Nishiwaki, een 14-jarige jongen die in de fabriek werkt, zag Ruse en kreeg medelijden. Telkens wanneer Nishiwaki de kans kreeg, nam hij extra etensresten en voedde die aan Carl, waardoor hij levensonderhoud had om tot het einde van de oorlog in leven te blijven.
Carl hield een foto van de jongen toen hij het gevangenkamp verliet en vasthield tot de dag dat hij stierf. Volgens zijn familie herinnerden de jongen en de foto hem eraan dat er iets goeds in de wereld was. Nishiwaki's vriendelijke daad was het enige dat Carl gezond hield na de gruwelen van de oorlog.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.