Delen:
10 Passagiers gedwongen piloot te worden Midair
Statistisch gezien is vliegen een buitengewoon veilige manier van transporteren. Dat betekent echter niet dat er van tijd tot tijd geen problemen ontstaan, en wanneer dat probleem hoog aan de hemel staat, is het zeker van belang. Afgezien van mechanische en technologische ongelukken, slecht beoordelingsvermogen, handicap, gezondheidsproblemen, onervarenheid, gebrek aan training en verlies van bewustzijn zijn enkele menselijke factoren die van een gewone vlucht een nachtmerrie kunnen maken.
Wat gebeurt er als passagiers worden gedwongen piloten te worden - in de lucht? Er is een kans, hoe afgelegen ook, dat we ons in precies deze situatie zouden kunnen bevinden. In dat geval zouden niet alleen onze eigen levens, maar ook die van onze vrienden of familie en eventuele andere passagiers aan boord in gevaar komen (hoewel het lezen van deze lijst eerst een beetje kan helpen). Dat is wat er gebeurde met de mensen op deze lijst, en dit is wat ze deden.
10 Charles Law
Toen hij een vliegtuig moest landen, liet passagier Charles Law, 70, zijn leeftijd niet in de weg lopen. Hij liet het feit dat hij legaal blind was ook niet tegen.
In november 1986 vertrokken Law en zijn vriend, de toen 80-jarige Harry "Buck" Stiteler (de piloot), van Cable Airport in Upland, Californië, 64 kilometer (40 mijl) van Los Angeles. Hun volgende stop was Corona Municipal Airport, gevolgd door een stop bij Rialto Airport. Na de lunch begonnen ze hun vlucht terug naar Upland.
Alles ging goed totdat ze begonnen aan hun nadering naar Cable Airport. Dat is het moment waarop Stiteler het bewustzijn verloor. Zijn wet aanrakende, wist zijn vriend in moeilijkheden; hij had het koud en reageerde niet. De wet gebruikte zelf pilootvliegtuigen die vergelijkbaar waren met die waarin hij en Stiteler verkeerden, maar dat was voordat hij het grootste deel van zijn gezichtsvermogen verloor. Met "20-200 visie in zijn linkeroog en 20-400 rechts van hem" was hij juridisch blind, of zoals sergeant John Cannon van de politie van Upland zei, "hij kon nauwelijks voor zijn gezicht zien."
Wat kan onder deze omstandigheden van een oude, blinde man worden verwacht? Wat hij deed, zei Cannon, was om dat ding 'te' landen zonder te crashen '. Hij slaagde er op de een of andere manier in om zich een weg te banen naar Cable Airport,' zei Cannon, een prestatie die onmogelijk leek. Niet alleen landde hij het vliegtuig intact, maar daarna stuurde hij 'met opzet het vliegtuig van de landingsbaan en het vuil', verklaarde de wetman.
Alle wet kon zien dat bij zijn nadering van de landingsbaan 'de drempels van het vliegveld (witte markeringen)' waren, maar dat was voldoende. "Ik heb daar net naar gestreefd", herinnert de wet zich. "We stuiterden een beetje hard en het was een beetje squirrely, en ik denk dat ik een beetje krom was. Maar ik dacht dat het een heel goede landing was, "oordeelde hij.
Zowel hij als zijn vriend werden met spoed naar het ziekenhuis gebracht, maar alleen de wet overleefde. Stiteler werd kort na het bereiken van het ziekenhuis dood verklaard. De wet was niet in staat om zijn vriend te redden, maar het was niet vanwege gebrek aan proberen.
9 Victor Consunji
Victor Consunji was een zakenman, geen piloot. In februari 2000 was hij echter allebei voor een tijdje.
Op weg naar Manilla, de Filippijnen, verloor de 59-jarige piloot van de Cessna, waarvan Consunji een passagier was, het bewustzijn en stierf na een hartaanval. Consunji, die nog nooit eerder een vliegtuig van welke aard dan ook had gevlogen, werd gedwongen om de besturing over te nemen. Anders zouden hij en de andere twee passagiers aan boord sterven.
Zijn transmissie van zijn situatie - de piloot was gestorven, en hij had de controle over de Cessna overgenomen maar wist niet hoe ermee te vliegen - trok de aandacht van een piloot voor Asian Spirit, een binnenlandse Filippijnse luchtvaartmaatschappij. De piloot instrueerde Consunji hoe de bedieningselementen van het vliegtuig moesten worden bediend en de luchtsnelheid- en hoogteaanduidingen moesten worden gelezen. De piloot waarschuwde Consunji om de Cessna niet onder de 160 kilometer per uur (100 mph) te laten vallen.
Consunji bracht het vliegtuig naar beneden "veilig op het water bij een strand in de Filippijnen", waarmee hij zichzelf en de andere passagiers aan boord van het vliegtuig redde. Zowel Consunji als zijn medepassagiers ontsnapten met slechts "lichte verwondingen".
8 Rowan Atkinson
In maart 2001 moest de liefhebbende, ongevaarlijke jongen van de televisie, de heer Bean (ook bekend als Rowan Atkinson), leren te vliegen door de zetel van zijn broek. Terwijl zijn gecharterde Cessna 202 zich een weg baant van de Ukundu-landingsstrook naar de luchthaven van Wilson in Nairobi, viel zijn piloot uit. Naast de onbewuste piloot en hijzelf waren Atkinson's vrouw, Sunetra en hun twee kinderen, Ben (acht jaar oud) en Lilly (zes jaar oud) aan boord van het vliegtuig. Hij moest iets doen, dus dat deed hij.
Hoewel hij nog nooit eerder gevlogen had, nam hij de controle over het vliegtuig terwijl zijn vrouw en kinderen probeerden de piloot te doen herleven. Uiteindelijk werd de bewusteloze man wakker en op dat moment hervatte hij de controle over het vliegtuig en landde hij veilig op de luchthaven. Het stuntelige "Mr. Bean "had de dag gered!
7 Gerry Garapich en Bob Powelson
Het was mei 2005. Douglas R. Reichardt, 49, en zijn passagiers, Gerry Garapich, 60, en Bob Powelson, vlogen van North Las Vegas naar San Diego. Toen Reichardt een hartaanval kreeg, moesten zijn passagiers de controles overnemen.
Bij Boulder City, Nevada, begon Reichardt zich ziek te voelen en ze besloten terug te keren. Hij was het mede-eigenaar van El Jefes Mexican Restaurant & Cantina in het nabijgelegen Henderson, Nevada, en ze vlogen naar Californië om een mogelijke locatie voor een ander restaurant te verkennen. Toen Reichardt de North Las Vegas Airport naderde, kreeg hij een hartaanval en verloor hij het bewustzijn. Garapich 'bediende de stick', terwijl Powelson de kleppen en het landingsgestel gebruikte. Garapich had 25 jaar geleden een zweefvliegtuig bestuurd. Anders had geen van beide man een vliegervaring.
Toen ze het vliegveld naderden, was de hoogte van het vliegtuig te hoog. Ze stopten de landing en dreven drie keer rond om 'het vliegtuig te voelen'. Toen daalden ze af. Garapich herinnert zich dat hij "hard" naar beneden kwam. Het vliegtuig stortte honderden meters kort op een landingsbaan toen de passagiers probeerden het land te landen, en "stukken van het landingsgestel en de onderbuik van het vliegtuig konden verspreid rond het infield van de [luchthaven] worden gezien."
Tijdens hun beproeving was Garapich's grootste zorg dat hij en Powelson moesten overleven, zodat ze hun families opnieuw konden zien. Garapich kreeg zijn wens. Beide mannen overleefden, hoewel ze bij de crash gewond raakten. Garapich steunde twee gebarsten wervels en Powelson had 17 hechtingen boven zijn ogen nodig. Alle drie de mannen werden naar het Universitair Medisch Centrum in Las Vegas gebracht, waar Reichardt stierf.
6 Doug White
In april 2009 waren apotheker Doug White, toen 56, zijn vrouw Terry, en hun twee dochters aan boord van een gecharterd twin-turboprop King Air-vliegtuig dat terugkeerde van de begrafenis van zijn broer. Weinig vermoedden ze dat ze snel hun gang zouden kunnen gaan.
Tien minuten onderweg van Louisiana naar hun huis in Orlando verloor hun piloot het bewustzijn. In een radiocommunicatie betrapt op audiotape, vertelde White de luchtverkeersleiders dat hij de ogen van de piloot in zijn hoofd had zien rollen en geloofde dat hij overleden was. Het bleek dat White gelijk had: de piloot was op zijn stoel gestorven. Met de levens van zijn familie en zichzelf op het spel, kreeg White te horen dat hij het vliegtuig zou moeten besturen. Vlieginstructeur Lisa Grimm vertelde hem de stuurautomaat uit te schakelen en de controle over het vliegtuig te nemen.
Volgens haar instructies had White, die volgens één bron slechts drie weken vlieginstructie had voltooid en alleen een Cessna had gevlogen, 'een klein, minder geavanceerd vliegtuig met één motor', vroeg Grimm hem 'het langst, breedste landingsbaan [ze zou kunnen]. "(Een ander rapport geeft aan dat White op dit moment al een vliegbrevet had maar nog nooit een vliegtuig zoals de King Air had gevlogen.) Met of zonder een vliegbrevet is er toch een groot verschil tussen een Cessna en die ene White werd nu gevraagd om te vliegen. Zoals Steve Wallace, de woordvoerder van het Miami Center voor de National Air Traffic Controllers Association, zei, zijn vliegexperts het erover eens dat "een turboprop multi-engine waarschijnlijk sneller zal landen dan ooit tevoren met een eenmotorig vliegtuig is gevlogen."
Tijdens de schokkende ervaring onthulde zijn tienerdochter Maggie dat ze 'zich hulpeloos voelde'. Ze kon alleen maar bidden. Ze gaf ook over. White bleek de uitdaging echter aan te gaan. Met de hulp van Grimm en andere luchtverkeersleiders op Fort Myers International Airport, waartoe zijn vliegtuig werd omgeleid, slaagde White erin het vliegtuig in één stuk te landen, waardoor zijn familie en hijzelf werden gered.
Kari Sorenson, een piloot en vlieginstructeur die ervaring had met het King Air-vliegtuig, coachte White bij het besturen ervan. Ze was verbaasd over wat een snelle leerling hij bewees te zijn. "" Doug leerde dat vliegtuig in 20 minuten vliegen, "zei Sorenson. "Ik denk niet dat je het vliegtuig ingewikkelder had gemaakt of dat de piloot minder ervaren was en een succesvolle landing had gehad." Grimm was ook onder de indruk van zijn genade onder druk en noemde hem "de coolste komkommer".
"Wanneer ik neerhaal ... als ik ooit neerhaal, moet ik gewoon het gas geven of wat?" Vroeg hij. De controllers spraken White door de procedures voor het ontkoppelen van de stuurautomaat, het draaien van het vliegtuig, het bedienen van de schakelaars en knoppen en het landen van het vliegtuig. Na de veilige landing "ontvingen hij en zijn familie" de hoogste eer van de National Air Traffic Controllers Association tijdens een ceremonie in Orlando, Florida, "waar ze de luchtverkeersleiders en Sorenson ontmoetten en bedankten voor hun hulp. Toen hoorden ze dat ze maar een kans van vijf procent kregen om hun beproeving te overleven. De gruwelijke ervaring aan boord van de King Air leerde White een les: "Als je doodgaat, sterf dan in ieder geval niet te proberen."
5 Unidentified Woman (Colorado)
In mei 2011, in de Verenigde Staten, had een ongeïdentificeerde Coloradan-vrouw een angstaanjagende ervaring. Haar man, een piloot, had ademhalingsmoeilijkheden en verloor de controle over zijn vliegtuig, beschreven als een "single-engine, cirrus prop plane met vier zitplaatsen."
Het incident kon niet op een slechter moment gebeuren. De laatste luchtverkeersleiders hoorden vanuit het vliegtuig, het was op weg naar de Rocky Mountains. Ze waren het contact met het vliegtuig kwijtgeraakt en het dook in de richting van de pieken van San Juan. Dertien minuten verstreken.
Uiteindelijk werd het radiocontact hersteld en de vrouw vertelde de controleurs dat ze probeerde haar man ertoe aan te zetten het stuurautomaatsysteem in te schakelen. Ze vertelde ook dat ze geen idee had hoe ze het vliegtuig moest besturen. Gelukkig was er een soort engel in de buurt, in de vorm van een Great Lakes Airlines-vlucht in de buurt. Toen haar radiocontact met haar tot stand kwam, begon de piloot haar te instrueren hoe ze met het vliegtuig moesten vliegen.
Helaas kon ze het vliegtuig niet onder controle krijgen. Ze zette de motor af en maakte zich klaar om de ingebouwde parachute van het vliegtuig in te zetten. Haar man was nu bijna 40 minuten bewusteloos. Terwijl ze zich voorbereidde om de rukskoord van de parachute te trekken, kwam hij eindelijk aan en nam hij de controle over het vliegtuig, in de spreekwoordelijke lengte van de tijd. Het is een geluk dat hij het deed: "Ik ben geen piloot. Ik had niet kunnen landen, "gaf zijn vrouw toe.
4 John Wildey
In oktober 2013 "stortte de piloot van de Cessna 172-vlucht van John Wildey van Sandtoft Airfield, nabij Doncaster, East Yorkshire, Engeland" in de cockpit "en stierf later. Ze waren 40 kilometer (25 mijl) verwijderd van het vliegveld toen de piloot de controle over het vliegtuig overhandigde aan Wildey, die niet succesvol was bij zijn eerste poging tot landing. Hetzelfde voor zijn seconde. En zijn derde.
Eindelijk, bij zijn vierde nadering, kon hij landen, hoewel een getuige, Stuart Sykes, de landing bestempelde als meer dan alleen een beetje hobbelig: "Het kwam neer met een hobbel, een hobbel, een bult, raakte de voorkant naar beneden . Ik hoorde wat crashen en het is tot stilstand gekomen. "Onderweg waren er ook" een paar vonken "van de schroef. Wildey karakteriseerde de landing als een "gecontroleerde crash", eraan toevoegend dat hij niet in staat was om de remmen te bereiken. In een poging om dit te doen, zwenkte hij van de landingsbaan af, in de richting van een muur. Gelukkig stopte hij voordat hij ermee in botsing kwam.
Echter, Ron Murray, een vlieginstructeur bij de Frank Morgan Flying School, die zich op het vliegveld bevindt, beschreef de landing als "best een goede landing, eigenlijk", vooral omdat de passagier zonder licht absoluut blind was.
3 Troy Jenkins
Troy Jenkins was slechts 19 jaar oud in januari 2014, toen hij letterlijk zijn leven in eigen handen moest nemen. De piloot van de Cessna Piper PA-28-180 dat Jenkins aan boord was, de 61-jarige Derek Neville, verloor het bewustzijn in de lucht boven Midden-West Noord-Zuid-Wales, Australië, kort na het opstijgen.
Jenkins slaagde erin het vliegtuig omhoog te houden terwijl hij een noodoproep deed. Piloot Paul Reynolds, die in de buurt vloog, instrueerde de tiener om "hoogte te [...] houden en rond het vliegveld te vliegen. Jenkins deed wat hem werd opgedragen totdat Marcel herleefde en de Cessna kon landen. Jenkins had een paar lessen onder Marcel genomen, maar die instructie was minimaal geweest en had niet het landen van het vliegtuig meegerekend.
Het Orange Base Hospital heeft Marcel onderzocht. Volgens zijn vrouw, Merle, ontving hij hart- en hersenscans, maar er is geen diagnose gesteld.
2 Niet-geïdentificeerde Spaanse vrouw
In 2015 was een vrouw uit Spanje in de lucht en keerde terug naar huis met haar man, die het vliegtuig bestuurde. Na zijn vlucht vanuit Trebujena te hebben aangevangen, was het vliegtuig op weg naar Coria del Rio, een klein stadje in de buurt van Sevilla, Spanje. Dichtbij hun bestemming verloor de echtgenoot het bewustzijn.
Hoewel de niet-geïdentificeerde vrouw geen vliegervaring had, raakte ze niet in paniek. In plaats daarvan greep ze de bedieningsknoppen van het vliegtuig en bleef ze vliegen gedurende 90 minuten. Ze kon de grond niet zien omdat het vliegtuig boven de wolken was toen haar man het bewustzijn verloor. Om de zaken nog erger te maken, kon ze nauwelijks een kompas lezen.
Luchtverkeersleiders stuurden een helikopter om haar te helpen en ze maakte een veilige landing. Ze kwam echter op 3 kilometer van de landingsbaan af en landde in een sinaasappelboomgaard. Hoewel ze erg bang was, verbrand en gekneusd, was ze verder in orde. Haar man was niet zo gelukkig. Hij werd ter plekke dood verklaard.
1 Ballonvaarders
Er waren een aantal incidenten waarbij vliegtuigpassagiers gedwongen werden piloten te worden in de lucht, maar er is nog een ander incident waarbij passagiers van heteluchtballon betrokken waren, die moesten opstaan toen de piloot van hun luchtschip arbeidsongeschikt werd.
Het gebeurde in september 1996, vlakbij een snelweg in Phoenix. Na een uitstapje naar bezienswaardigheden, probeerde de piloot om 11:00 uur zijn heteluchtballon te landen, toen hij tegen een betonnen muur botste. De schok stuurde hem uit de mand van de ballon. Na de klap ging de ballon uit de hand. Hoog gestrand moesten de passagiers voor zichzelf zorgen.
Terwijl de ballon "over het woestijnlandschap sloeg", manoeuvreerden de passagiers het zo goed als ze konden. Hoewel de ballon dichtbij zowel Interstate 17 als hoogspanningsleidingen kwam en iedereen aan boord gewond raakte, bevestigden artsen in een nabijgelegen ziekenhuis dat iedereen "in goede staat" was, zonder levensbedreigende verwondingen.
Het is echter twijfelachtig of ze de heteluchtballonnen nog steeds als "mooi" beschouwen of er snel een willen hebben.