10 Interessante kussende douane uit de hele wereld
Kussen is een integraal onderdeel van vele segmenten van de mensheid. De act is aanwezig in grote delen van de wereld, waarbij elke cultuur zijn eigen unieke draai krijgt. Bijvoorbeeld, de Duitsers hebben een woord, nachkussen, wat wordt gedefinieerd als een kus "het goedmaken van kusjes die zijn weggelaten".
Hier zijn tien verschillende gewoonten met kussen. Sommige zijn oud; sommige zijn recent. Sommige zijn voor geluk, terwijl anderen een teken van respect zijn. En niemand zei dat ze een andere persoon moesten kussen.
10 The Syracuse University Kissing Bench
Fotocredit: Megan FalkIn tegenstelling tot veel andere hogescholen en universiteiten over de hele wereld, heeft de Universiteit van Syracuse in Central New York een aantal unieke tradities die de studenten in de loop der jaren hebben voortgezet. De belangrijkste onder hen is een bijzonder monument dat bekend staat als de Kissing Bench. Herdacht als een gedenkteken door de klas van 1912, de vertrekkende studenten gepland om een traditie te beginnen waarin elk stel afgestudeerden hun eigen gedenkteken zou doneren. Wat echter werkelijk van de bank kwam, was heel anders.
Hoewel de precieze oorsprong onbekend is, begon de traditie die de bank zijn naam gaf in de jaren vijftig. Zowel mannen als vrouwen zouden iemand kussen op de bank, in de hoop een leven lang van eenzaamheid af te weren. In de jaren zeventig werd gezegd dat een vrouw, om te trouwen en haar diploma te behalen, iemand op de bank moest kussen. (Blijkbaar had de "vloek" geen invloed op mannen.) Tegenwoordig is de legende vrijwel hetzelfde: kus iemand en krijg een levenlang geluk; zit alleen en vervloek jezelf tot een leven lang.
9 De Blarney-steen
Fotomunt: Blarney Castle & GardensGeen lijst met zoenen zou compleet zijn zonder dat wat misschien het meest vaak gezanigde levenloze object in de geschiedenis is. Verpakt in mysterie, zijn ware oorsprong onbekend. Sommigen zeggen dat het deel uitmaakt van de originele Stone of Scone, waarop de Schotse koningen werden gekroond; anderen zeggen dat het een geschenk was van Robert the Bruce. (Deze verhalen zijn waarschijnlijk apocrief, omdat recente wetenschappelijke analyses hebben aangetoond dat de samenstelling van de steen uniek is voor het gebied.)
Wat de oorsprong van de bevoegdheden van de steen betreft, zou Cormac MacCarthy, de bouwer van het Ierse Blarney Castle, een heks hebben gered van de verdrinking. Dankbaar voor zijn daden, onthulde de heks aan hem dat het kussen van de Blarney Stone een persoon een 'gave van de kloof' zou geven, speciale vaardigheden van communicatie en vleierij. Legenden omringen zelfs de naam van de steen zelf, met de meest wijdverspreide versie waarin koningin Elizabeth I de vele brieven van MacCarthy als een "vlaag" opmerkte, omdat ze ongelooflijk welsprekend waren.
8 Faire La Bise
Faire la bise, Frans voor "om een zoen te geven", is de traditionele manier voor burgers van Frankrijk om elkaar te groeten. Opgemaakt in een aantal regels, richtlijnen die iemand vertellen hoeveel kusjes te geven, hoe te zoenen of wie te kussen, faire la bise is een complexe sociale interactie. (Er is een oude grap die zegt dat je kunt vertellen in welk deel van Frankrijk je zit hoeveel kussen je mensen geven als ze elkaar begroeten.)
Hoewel het normaal slechts een aanraking van de wangen is, vergezeld door een kussend geluid, zullen de Fransen die met elkaar bekend zijn, meer dan waarschijnlijk eigenlijk elkaar op de wangen kussen. Omgekeerd zullen vreemdelingen zich waarschijnlijk van onthouden faire la bise, in plaats daarvan een handdruk aanbieden totdat ze elkaar beter kennen. Ook als je op een feest zou komen, is het maatschappelijk aanvaardbare om iedereen te kussen, dus niemand voelt zich beledigd. De praktijk is zo wijdverspreid dat toen de varkensgriep epidemische angsten de wereld verwoestten, verschillende bedrijven en scholen het sociale ritueel probeerden te verbieden.
7 The Kissing Of The Bricks
Foto credit: Indianapolis Motor SpeedwayEen van de vele sportgerelateerde kussende zeden, het kussen van de stenen vindt plaats na elke NASCAR- en Indy-race op de Indianapolis Motor Speedway. In 1996, NASCAR's tweede jaar racen op het circuit, besloten een coureur genaamd Dale Jarrett en zijn crewchef, Todd Parrott, dat ze een eigen traditie nodig hadden. (Indy 500-winnaars hebben altijd traditionele melk gedronken na hun overwinningen.)
Uiteindelijk besloot het koppel om de rij stenen die de start-finishlijn van het racecircuit vormt te kussen, en het is snel uitgegroeid tot een van de meest gevierde tradities van de sport. In het begin van de 20e eeuw bestond de speedway uit meer dan 3,2 miljoen stenen; Vanwege slijtage en veiligheidsproblemen, waaronder de dood van vijf bestuurders, was alles behalve die ene pleister aan het begin geplaveid met asfalt. (Het is ook waar de bijnaam "de Brickyard" vandaan komt.)
6 De ring van de paus kussen
Fotocredit: Philippine Headline News OnlineEen van de ontelbare gebruiken rond het hoofd van de katholieke kerk, die de paus een kus geeft, is doordrenkt van traditie. Gezien als een teken van respect voor het ambt, zouden de gelovigen het feit erkennen dat de paus een vertegenwoordiger is van Jezus Christus op aarde. Daarnaast kussen veel katholieken ook de ringen van mindere geestelijken, zoals die van kardinalen en bisschoppen.
De pausring zelf staat bekend als de Ring of the Fisherman en is sinds ten minste het midden van de 13e eeuw in gebruik. De ring is gemaakt van goud en heeft een afbeelding van St. Peter, van wie wordt beweerd dat de heerschappij van de paus afstamt van, in een boot, vissen. Sommige katholieken weigeren echter om de praktijk uit te voeren, met name en recentelijk Joe Biden, omdat zij het zien als een aanval op hun persoonlijke waardigheid. Voorstanders van het kussen van de ring zeggen dat het niet anders is dan wanneer de Britten opstaan als de koningin een kamer binnenkomt.
5 The Kissing Post
Fotocrediet: Underwood & Underwood / Library of CongressOp Ellis Island, de drukste immigratiegateway in de Verenigde Staten van 1892 tot 1954, zit een anders onopvallende column. Bijgenaamd "The Kissing Post", het was gelegen in het eerste gebied waar nieuwe immigranten zouden worden herenigd met hun families. Het zat achter een scheidingswand, omdat vrienden en familieleden van de immigranten moesten wachten totdat ze waren vrijgesproken. Nadat ze waren vrijgemaakt, werden de vrienden en familieleden binnengebracht, hoewel de twee groepen elkaar nooit hadden gezien.
Toen iedereen eindelijk vrij was, mochten ze zich bij elkaar voegen, een proces dat meestal plaatsvond in de Kissing Post. De douanebeambten schonken de naam op de kolom vanwege het aantal kussen dat ze op die plek hadden gezien. Uiteindelijk werd de post zelf symbool voor vrijheid en het weerzien van liefde.
4 huwelijkstradities
Bijna elke cultuur heeft een traditie van kussen tussen de bruid en bruidegom op hun bruiloft, een daad die voor het eerst werd gestart door de oude Romeinen. Veel samenlevingen hebben er echter hun eigen unieke draai aan gegeven. Neem Zweden, bijvoorbeeld: na de ceremonie, als een van de bruid of bruidegom zijn nieuwe echtgenoot verlaat, is elk lid van het huwelijksfeest (van het andere geslacht) vrij om een kus te planten op degene die is achtergelaten.
Kussen op de bruiloft hangt ook samen met de oorsprong van getrapte bruidstaarten. In het middeleeuwse Engeland werden kleine taarten naar de bruiloft gebracht door gasten, die ze op een stapel stapelden, zo hoog als ze konden. Het idee was dat als de bruid en bruidegom over de top van de stapel konden kussen, ze een leven van welvaart zouden hebben. In de jaren zestig van de vorige eeuw bedacht een Franse chef-kok het idee van een taart met meerdere lagen nadat hij ontsteld was over de lukrake manier waarop de Britten erover gingen.
3 Volle maan op de quad
De oudste kusstraditie van Stanford University, Full Moon on the Quad, dateert uit de 19e eeuw, toen de mannen van de hogere klasse de vrouwen van de eerstejaars klas kusten en zelfs rozen ruilden. Evoluerend van een kuise activiteit, is het nu meer als een dronken mond-orgie, met studenten die ernaar streven om zoveel mogelijk verschillende lippen te zoenen. De populairste reeks lippen behoort toe aan de Tree, de mascotte van Stanford, die wel 1000 kussen mag ontvangen.
Hoewel ze het eerder hebben geprobeerd te verbieden, keuren schoolofficials de praktijk met tegenzin. De meest voorkomende klacht: dat veel mensen elkaar kussen verhoogt het risico op een aantal verschillende ziekten, waaronder meningokokkenmeningitis, ook bekend als "eerstejaars meningitis." Er zijn zelfs "peer health educators" die de dagen doorbrengen voordat de nacht studenten opleidt. waar je op moet letten bij een zoende partner en hoe je veilig moet zoenen.
2 A Trobriand Islands Kiss
Een relatief kleine archipel net buiten de oostkust van Nieuw-Guinea, de Trobriand-eilanden zijn de thuisbasis van een inheemse bevolking met een nogal vreemde manier van kussen. Het begint eenvoudig genoeg: de twee kissers zitten in een gehurkte houding, knuffelen elkaar en strelen elkaar. Vervolgens zuigen ze op elkaars tongen en wrijven ze ook tegen elkaar. Dan wordt het raar: ze bijten elkaars lagere lippen, vaak zo sterk dat ze bloed afnemen.
De laatste stap in een kus van de Trobriand-eilanden is om de wimpers van je partner af te bijten (hoewel dit als zeer intiem wordt beschouwd en meestal gereserveerd is voor de privacy van vrijen). Het wordt zelfs gezien als een statussymbool, een weerspiegeling van iemands populariteit, kortere wimpers of helemaal geen wimpers.
1 Bali's Omed-Omedan Festival
Foto credit: facemsr1.blogspot.comIn Sesetan, een dorp op het eiland Bali, wordt elk jaar een kussenfestival gehouden dat bekend staat als Omed-Omedan. Het festival is gehouden om pech te voorkomen in het komende jaar en wordt gehouden op de dag na Nyepi, een dag van stilte voor Balinese hindoes die het Saka-nieuwjaar markeert. Tieners verzamelen zich langs de hoofdweg en zeggen een kort gebed voordat de actie begint. Kussen en dansen begint al snel, met toeschouwers sproeien de tieners met water.
De details van de legende rond de oorsprong van het festival zijn in het beste geval duister, zoals het wordt beschreven als "een lange tijd geleden". Er wordt gezegd dat een groep tieners, verveeld uit hun hoofd op Nyepi, in de buurt van een ziek kind speelde bejaardenhuis. Hij schreeuwde tegen hen en voelde zich meteen beter. Het festival werd uiteindelijk verplaatst naar de volgende dag uit respect voor de oudere traditie.