Delen:
10 ongelooflijke legendarische legendes
Het leven kan moeilijk zijn. Tussen werk, dagelijkse taken, gezinnen en andere verschillende activiteiten kan het enigszins overweldigend zijn. Stel je nu voor dat je een volledig en complex leven moet leiden zonder ledematen te gebruiken.
Velen vrezen dat het verliezen van ledematen hun mogelijkheden om veel dingen te doen zou beperken. Door de geschiedenis heen zijn er echter veel mensen geweest die een bevredigend, leuk, grenzeloos en ongelooflijk leven hebben gehad zonder het gebruik van hun ledematen. De verhalen over deze ledematen zonder ledematen zijn exemplarisch voor hoe verbazingwekkend en moedig de menselijke geest kan zijn wanneer hij de moeilijkste kansen krijgt.
10 Kittie Smith
Katherine "Kittie" Smith werd geboren in oktober 1882 en was het derde kind van een arm gezin uit Chicago. Tijdens haar jeugd was Kittie vrij onopvallend; geboren met al haar ledematen, leefde ze een eenvoudig leven met haar familie. De dingen kregen echter een tragische wending toen Kitties moeder op jonge leeftijd plotseling stierf. Haar eens zo vredige familie werd ondersteboven gekeerd en Kittie werd gedwongen samen te leven met haar alcoholistische en beledigende vader. Een jaar later hield Kitties vader, in een dronken woede, haar armen voor een fornuis en verbrandde ze zo dat beide ledematen moesten worden geamputeerd.
Na een rechtszaak waarin juryleden vonden dat haar vader zich niet schuldig maakte aan het misdrijf, kwam Kittie terecht als een afdeling van de Children's Home Society of Illinois. Gedurende deze tijd werd ze opgevoed door de Home for Destitute and Crippled Children. Hoewel ze geen armen had, leerde Kittie naaien, schrijven en andere taken uitvoeren. Ze was in staat om zichzelf te kleden en haar tanden en haar te poetsen. Vegen, dweilen en andere schoonmaakwerkzaamheden bleken geen probleem. Nog verbazingwekkender was dat Kittie piano kon spelen en bovengemakelijke vaardigheden had in houtbewerking.
Nadat ze volwassen was en niet langer een afdeling was, stond ze er alleen voor, maar het hebben van ledematen hield Miss Kittie niet tegen. Ze heeft met succes gediend en haar eigen brood verdiend door tekeningen, schilderijen, borduurwerken en andere fantastische items te maken met alleen haar voeten en ze te verkopen. Haar levensverhaal wordt nog ongelooflijker, want Kittie Smith werd de eerste vrouw die in 1913 in Illinois stemde, toen Gracie Wilbur Trout en haar metgezellen de wetten die vrouwen verhinderden om te blijven stemmen, voortdurend aanvechten. Kittie heeft de naam "The Armless Dynamo" gekregen en haar geweldige leven laat zien dat ze het op briljante wijze heeft verdiend.
9 Johnny Eck
In augustus 1911 hadden John en Amelia Eckhardt een paar tweelingzonen, wat een schijnbaar normaal verschijnsel was. John Jr. was echter een beetje anders dan zijn broer Robert; Johnny miste beide benen. Zijn ouders en artsen waren verbluft toen ze merkten dat John "in zijn middel was afgeketst". Hoewel Johnny geen benen had, leek niets hem te vertragen. Het jonge kind kon efficiënt over zijn handen lopen, lang voordat zijn tweeling kon gaan staan en met zijn benen kon lopen. Naarmate hij ouder werd, werd Johnny fel onafhankelijk en toonde grote behendigheid aan zijn handen.
Johnny kreeg al op jonge leeftijd bekendheid toen hij en zijn broer in 1923 sterren werden in de goochelshow van John McAslan. Hij en Robert betoverden McAslan, die Johnny's ouders overtuigde om een contract van een jaar te tekenen. Hij speelde met Robert en schokte en verbaasde het publiek met zijn capriolen en lichaam, en verdiende de naam 'The Famous Half Boy'. Hoewel Robert de aandacht verliet, was Johnny voorbestemd om zijn klim naar roem voort te zetten. Hij trad op met vele carnavals, circussen en eigenaardigheden, beheersing van magie en acrobatiek.
Het kleine podium was echter niet groot genoeg voor Johnny. Hij streefde naar meer. In 1932 werd Johnny in de film van Tod Browning gegoten freaks, waarin hij de beruchte groep rariteiten leidde naar de climax van de film. Hij verscheen ook in de Tarzan films uit die tijd als een "gooney-vogel". Nadat de opwinding en nieuwsgierigheid over de uitzinnigheidsshows verdwenen waren, vestigde Johnny zich samen met zijn broer Robert en volgde de passies van hun jeugd, waaronder schilderen, muziek en houtbewerking. Johnny stierf in 1991 als een relatieve kluizenaar met zijn broer aan zijn zijde.
8 Prins Randian
In 1871 verwelkomden twee Indiase ouders in Brits Guyana hun nieuwe kind in de wereld. Eén blik op het kind bewees echter dat hij nogal verschilt van anderen. Prins Randian werd geboren zonder armen of benen. Randian leed aan een zeldzame aandoening die bekend staat als het tetra-amelia syndroom, dat wordt gekenmerkt door de afwezigheid van alle ledematen. De meeste baby's die met de aandoening worden geboren, worden doodgeboren, omdat het syndroom de andere organen van het lichaam beïnvloedt. Randian was echter robuuster. Randian was een vroegrijp kind en zou zeer onafhankelijk zijn; behalve die eigenschappen, is er weinig bekend over zijn leven voordat hij naar de Verenigde Staten werd gebracht.
In 1889, P.T. Barnum van de Barnum en Bailey Circus bracht de jonge Randian naar de VS, waar hij onmiddellijk begon met optreden in de side- en eigenaardighedenshows van die tijd. Grote menigten verzamelden zich om Randian te bekijken en waren verbaasd over hoe hij de meeste dingen voor zichzelf kon doen, zelfs zonder het gebruik van ledematen. Randian verdiende de naam 'The Human Caterpillar' tijdens zijn bekendste faam, omdat hij een wollen kledingstuk uit één stuk met strepen erop droeg. De strepen, in combinatie met zijn wormachtige voortbeweging, leverden hem deze benaming op.
Prince Randian ongelooflijk slim en getalenteerd. Hij was vloeiend in Hindi, Engels, Frans en Duits. Hij kon sigaretten rollen en aansteken met alleen zijn mond. Hij kon ook lezen, schrijven, schilderen en scheren. Hij was ook heel charmant en grappig, waardoor hij een dame kon vrijen die bekendstaat als prinses Sarah. Ze hadden samen vijf kinderen. Zijn grootste moment in de schijnwerpers kwam toen Tod Browning Randian in de ring gooide freaks. In de film rolt hij een sigaret en steekt hem aan met alleen zijn mond, en laat zien hoe geweldig hij is. Nadien verliet Prince Randian de schijnwerpers en trok zich terug met zijn gezin naar New Jersey. Kort na een comeback-optreden in 1934 stierf The Human Caterpillar aan een hartaanval.
7 Eli Bowen
In 1844 werd Eli Bowen geboren in een gezin van tien kinderen. Eli was echter anders dan de rest van het stel, omdat hij zonder benen werd geboren. Zijn voeten staken recht uit zijn bekken. Deze aandoening is een zeldzaam geboorteafwijking die bekend staat als phocomelia. Er is weinig bekend over de aandoening, maar er wordt verondersteld dat het genetisch wordt overgedragen of dat de moeder wordt blootgesteld aan bepaalde medicijnen.
Hoewel het gebrek aan benen beperkingen veroorzaakte, vertraagde niets Eli. Al vroeg in zijn jeugd leerde hij zijn armen als benen te gebruiken en gebruikte hij zelfs houten blokken om zijn torso hoog genoeg op te tillen zodat hij gemakkelijk kon lopen. Terwijl hij bleef groeien, werkte hij aan stabiel werk op de boerderij, waardoor zijn kracht in het bovenlichaam toeneemt naar een sterke man-achtige lichaamsbouw. Maar in al zijn tijd aan het werk had Eli één droom: een acrobaat zijn. Hij trainde, beheerste zijn kunst en begon met het uitvoeren van horseshows.
Toen zijn roem zich verspreidde, bereikte het woord van Eli P.T. Barnum, die hem inhuurt om in zijn sideshows te spelen. Hij bleef zijn acrobatische vaardigheden internationaal tentoonstellen en vergaarde roem en aandacht van iedereen die een glimp opving van zijn ongelooflijke vaardigheden. Dames schreeuwden ook om een glimp van Eli op te vangen; terwijl hij volwassen werd, werd hij bekend om zijn uiterlijk. Hij werd vaak de knapste man in de showbusiness genoemd.
Eli's knappe uiterlijk leidde hem tot liefde toen hij halsoverkop viel en trouwde in 1870 met een jonge vrouw genaamd Mattie Haines. Ze brachten vier gezonde jongens voort. Zelfs met een gelukkig gezin, een groot fortuin en een welvarend gezin, hield Eli gewoon van optreden, en hij deed het zo ver in de tachtig. Hij genoot van de schijnwerpers en vond het geweldig om voor een publiek te staan. Eli stierf in 1924 als gevolg van pleuritis, slechts enkele dagen voor een volgende uitvoering.
6 Nikolai Kobelkoff
In juli 1851 verwelkomde een Russisch gezin hun 14e kind, maar iets was een beetje vreemd. Nikolai Kobelkoff werd geboren als een levende torso, die beide armen en benen miste. Nikolai kreeg al vroeg te maken met ontberingen, omdat zijn ouders zich schaamden voor het hebben van een zoon die ze als 'abnormaal' beschouwden. Het hield hem op slot en liet niemand hem zien. Dorpsbewoners die van de jongen wisten, zouden vaak zijn ouders berispen en beschamen als ze in de stad waren.
Hoewel zijn jeugd vrij afschuwelijk was, vond Nikolai een beetje geluk toen een plaatselijke schoolmeester belangstelling voor hem kreeg. Hij nam Nikolai mee en gaf hem een goede opleiding. Hoewel hij geen armen of handen had, leerde Nikolai schrijven, en zijn handschrift was uitstekend en zeer accuraat. Hij leerde een borstel manipuleren tussen zijn kin en armstomp en ging ook schilderen. Toen hij de leeftijd van 18 jaar bereikte, was Nikolai zo goed in schrijven dat hij zelfs een boekhoudkundige baan opnam bij het mijnbedrijf van zijn familie.
In 1871 werd Nikolai ontdekt door een showman, die hem hielp roem tot 'The Human Trunk' te maken. Hij trad twee jaar op, betoverende publiek met al zijn buitengewone capaciteiten in alledaagse taken. Een publiekslieveling zag Nikolai een naald met deskundige precisie inrijgen. Toen zijn populariteit groeide, werd Nikolai een internationale ster en reisde hij over de hele wereld en een opwindend publiek over de hele wereld met zijn ongelooflijke capaciteiten.
Toen hij in Wenen was, ontmoette hij en werd hij verliefd op Anna Wilfert. Ze trouwen al snel, met Anna met Nikolai door het gangpad naar het altaar. Niet lang na hun huwelijk startten Nikolai en Anna een gezin met tien kinderen. Nikolai vertrok ook in film en produceerde in 1898 een film waarin zijn act werd gedocumenteerd. Toen hij ooit rijker werd tijdens zijn optreden, besteedde Nikolai een deel van zijn enorme vermogen aan een pretpark in Oostenrijk. Nikolai's opwindende leven liep ten einde in 1933, toen hij stierf in zijn thuis in Oostenrijk, rijk en volbracht.
5 Carl Unthan
Carl Unthan werd geboren in april 1848 in Oost-Pruisen. Volgens legendes werd hij kort na zijn geboorte gered door zijn vader omdat de vroedvrouw de jongen probeerde te smoren nadat ze besefte dat hij zonder armen was geboren. Carl's vader was zijn grootste supporter in het leven, hem onderwijzend en aanmoedigend om zijn voeten overal voor te gebruiken. In zijn jeugd leerde Carl snel hoe hij met zijn voeten greep en ook een potlood manipuleerde, leerde hoe snel en leesbaar te schrijven. Van muziek genoten, begon Carl te leren viool te spelen met zijn voeten van begin twintig. Mastervolging van de viool, de "Armloze Fiddler" toerde de hele wereld door met muziek voor iedereen te spelen, zelfs Strauss in Wenen.
Carl was erg getalenteerd op muziek, maar hij was ook uitstekend in conversatie en het stimuleren van het moreel. Dit kwam goed van pas, zoals Carl tijdens de Eerste Wereldoorlog deed om Duitse geamputeerden te helpen. Hij zou naar de ziekenhuizen gaan, waar hij degenen troostte die ledematen verloren hadden, en hen liet zien dat hun hachelijke situatie niet het einde van de wereld was. Zijn mantra voor de soldaten was: "Verloren armen en benen zijn niet het equivalent van verloren levens."
Later in zijn leven trouwde Carl met Antonie Neschta, en samen reisden ze de wereld rond voordat ze uiteindelijk neerstreken en verhuizen naar de Verenigde Staten, waar hij burgerschap verwierf. Het zilveren scherm wenkte Carl ook. Op 65-jarige leeftijd verscheen hij in een Deense stille film waarin hij een passagier in een zinkend schip speelde. Carl stierf op 80-jarige leeftijd een zeer rijke en geliefde man.
4 Frieda Pushnik
Frieda Pushnik werd in februari 1923 in Pennsylvania geboren.Bij haar geboorte waren haar ouders geschokt om te zien dat Frieda geen benen of armen had, behalve een kleine boomstronk aan haar linkerhand. Frieda, een pittige vrouw, beweerde dat haar misvorming te wijten was aan een mislukte appendectomie die haar moeder tijdens haar zwangerschap had ondergaan. Vele anderen beweren dat dit slechts een verhaal was dat was gemaakt voor 'sideshow creativiteit'.
Frieda zag zichzelf nooit als iemand anders, zelfs al vanaf jonge leeftijd. Haar moeder zou haar naar school brengen, terwijl haar broer of zus haar 's middags naar huis zou brengen. Ze vond het leuk om met de andere kinderen te spelen en buiten te zijn. Haar broer verhaalde een verhaal waarin hij jonge Frieda-sleeën nam en haar in een sneeuwbank verloor. Bezorgd over zijn zus, groef hij haar zo snel als hij kon uit om haar te vinden hysterisch lachend over de situatie. Frieda was ongelooflijk zelfvoorzienend. Ze leerde lezen voordat ze zelfs naar school ging, kon schrijven door een potlood onder haar kin te houden en onderwees veel huisvaardigheden zoals eten met een vork, naaien en haken.
Frieda was beroemd in haar kleine stadje in Pennsylvania, maar de wereld was klaar om deze ongelooflijke meid te ontmoeten. In 1933 gebeurde dat dankzij Robert Ripley van Ripley's Believe it or Not! roem. Hij bracht Frieda naar de Wereldtentoonstelling van 1933, waar ze direct succes had op de rariteitenfase van Ripley. Ze voerde alle taken uit voor het publiek en aan het einde van de beurs had Frieda meer dan twee miljoen mensen vermaakt. Ze toerde later zes jaar met Ripley, waardoor ze het publiek in de Verenigde Staten verrukt. Vervolgens tekende ze bij de Ringling Brothers, met wie ze de komende 13 jaar werk vond.
Frieda speelde graag, maar in 1956 was ze klaar om met pensioen te gaan. Ze verhuisde naar Californië, waar ze de rest van haar leven met haar familie doorbracht. Helaas is Frieda op kerstavond 2000 bezweken aan blaaskanker, maar haar verbazingwekkende leven zal nooit worden vergeten.
3 Frances O'Connor
Frances O'Connor werd geboren in 1914 in Minnesota en verraste haar ouders met geen armen. Op deze manier opgroeien heeft de kleine Frances nooit gestopt, omdat ze zichzelf nooit anders zag en haar gebrek aan armen compenseerde met een gloeiende, borrelende persoonlijkheid. Er is niet veel bekend over haar vroege jeugd, maar naarmate ze ouder werd, begon ze te toeren op het sideshowcircuit met haar moeder als haar manager. Ze begon op te treden in het Al G. Barnes-circus, waar haar lange, behendige benen de show stalen. Ze deed veel voorkomende taken en gebruikte haar benen op alle manieren waarop anderen hun armen zouden gebruiken.
De Ringling Brothers leerden al snel over deze jonge dame en haar verbazingwekkende benen en ondertekenden haar. Ze werkte 20 jaar met ze samen. Naarmate ze ouder werd, werden haar benen alleen maar onderdeel van de show. Frances kreeg de naam "The Living Venus de Milo", omdat ze zowel mooi als getalenteerd was. Mannen krabbelden naar de sideshow om Frances te zien. De onschuldige en lieve dame was een veel redelijkere en minder schandalige kijkkeuze dan de burleske shows van die tijd. In een tijd waarin te veel huid als risque werd beschouwd, toonde Frances haar benen, terwijl ze zich gedroegen als haar armen. Frances ontving in die tijd duizenden huwelijksvoorstellen, maar ze besloot nooit te trouwen.
Frances werd aangetrokken door het zilveren scherm waarin hij verscheen freaks samen met Prince Randian en Johnny Eck. Ze toonde veel talenten in de film, waaronder haar vermogen om sigaretten te roken, uit een kopje te drinken en voedsel met een mes en vork te snijden met alleen haar voeten. Maar haar tijd in de schijnwerpers ging voorbij en Frances besloot met pensioen te gaan. Ze verhuisde naar Californië, waar ze een rustig, vredig leven leidde tot haar dood in 1982.
2 Dick Hilburn
Dick Hilburn, bekend als 'The Quarter Man', werd geboren in januari 1918 in North Carolina. Hij had het grootste deel van zijn rechterarm, geen linkerarm, geen benen en een tweebenige voet die uit zijn linkerheup stak. Vanaf zijn jeugd was Dick sterk, trots en had hij een onverzadigbare werkethiek. Hij ontdekte al snel dat hij gemakkelijk kon rondreizen met een rollend bord. Hij gebruikte zijn kleine rechterarm om zichzelf snel rond te duwen, en de constante oefening zorgde ervoor dat hij een enorme kracht van het bovenlichaam kreeg.
Na het bereiken van de kracht van het lichaam, werkte Dick aan het vergroten van de kracht van zijn geest. Hij was een getalenteerde kunstenaar en werkte dagelijks als teken-, banner-, vrachtwagen- en trailerschilder. Dick was ook een gewenste tattoo-artiest. Met een grote vaardigheid voor leidinggevend werk, opereerde en speelde hij in zijn zelf gemaakte eigenaardigheidsshow, waar hij met vele anderen werkte die als rariteiten werden beschouwd, waaronder Carl "Frogboy" Norwood. Toen de show niet in het seizoen was, had hij een diner.
Dick was succesvol op alle gebieden in het leven, inclusief liefde. Hij trouwde met een jonge vrouw die, zoals Dick zei, "al haar vingers en tenen had." Dick bleef werken tot hij fysiek niet in staat was en stierf in 1971. Allen die hem herinneren, zeiden dat hij een wilskrachtig, slim en hardwerkende man.
1 Stanley Berent
Stanislaus "Stanley" Berent werd geboren in 1901 in Pittsburgh. Hoewel hij twee volledig gevormde benen had, kon hetzelfde niet worden gezegd voor zijn armen. Hij had eenvoudig zijn handen aan de schouders vastgemaakt. Net als Eli Bowen leed hij aan phocomelia. Er is weinig bekend over zijn vroege leven voordat hij werd ontdekt op een straat waar kranten verkocht werden door merkers.
Na zijn ontdekking was Stanley een grote hit op bijna elke grote sideshow en dime-museum in de Verenigde Staten. Hij verbaasde het publiek met zijn vermogen om alledaagse taken uit te voeren, zoals het scheren en roken van zijn sigaren. Wat de meeste mensen zich van Stanley herinnerden, was zijn geweldige, vrolijke persoonlijkheid en zijn liefde voor iedereen. Hij genoot van zijn collega's en publiek evenals van dieren.Beroemd is dat hij vriendschap sloot met een chimpansee, en toen hij werd geplaagd of bespot door toeschouwers, stond zijn chimpansee bekend om kwaadwillende mensen aan te vallen. Stanley probeerde een beetje normaliteit te behouden in zijn spraakmakende leven en verbleef vaak in hotels, waar hij zijn vele vrienden uitnodigde om urenlang kaarten te spelen.
In 1972 begon de carrière van Stanley aan een teruggang toen een politieke correctiegroep dacht dat hij en artiesten zoals hij werden uitgebuit. Hoewel zijn schijnwerpercarrière in de wacht werd gezet, belette dit Stanley niet om positief te blijven. Hij ging in 1976 met pensioen en verhuisde daarna terug naar zijn ouderlijk huis in Pittsburgh. Hoewel hij in 1980 overleed, had Stanley een carrière die levendig en opgewekt was en meer dan 30 jaar duurde.