10 leuke dingen die u over accenten moet weten

Als je een bar of café binnenloopt dat niet in je woonplaats ligt, is de kans groot dat iemand je gaat vragen waar je woont zodra je begint te praten. Onze accenten definiëren ons, identificeren ons met een bepaalde regio, en soms stereotype ons.

10 Gebarentaal heeft een accent

Sommige plaatsen, zoals Buffalo en Boston, hebben zulke sterke regionale accenten dat het duidelijk is wanneer je met iemand uit die steden praat. Maar je hoeft niet te spreken om een ​​accent te hebben. Ze duiken ook op in Amerikaanse gebarentaal.

Philadelphia heeft een van die direct herkenbare accenten, tot het punt waarop zijn voetbalteam "Iggles" en andere vreemde uitspraken werden uitgelegd in een heel artikel in The Washington Post. Dat accent komt echter ook voor in Philly's versie van American Sign Language.

Onderzoekers aan de Universiteit van Pennsylvania zijn begonnen met het bestuderen van het "accent" van de dovengemeenschap in Philadelphia. Tot nu toe hebben ze ontdekt dat bepaalde woorden, zoals 'ziekenhuis', in Philadelphia zijn veranderd in iets heel anders dan in andere gebieden. De gemaakte vormen, de positionering van de handen en de basisbasis voor communicatie zijn ook uniek.

De onderzoekers zijn van mening dat dergelijke diepgaande verschillen behouden moeten blijven. Ze beginnen aan een langdurig project om autochtone Philadelphians te interviewen en hun versie van gebarentaal volledig te documenteren. De onderzoekers onderzoeken ook de mogelijkheid dat de gemeenschap zijn eigen zinsstructuur heeft.

Pas in 1984 werden dove kinderen in Philadelphia opgeleid op internaten, daarom kan het unieke accent daar nog steeds voorkomen.

9 'Axe' heeft een verrassend lange geschiedenis

Als u iemand 'bijl' hoort horen in plaats van 'vragen', kunt u automatisch onderscheid maken tussen etnische, educatieve en culturele kenmerken van de persoon die spreekt. Het is een van die uitspraken en accenten die verder gaat dan regionale verschillen.

Toen dr. Richard R. Green in 1988 een van de leiders van de scholen in New York City werd, verklaarde hij de oorlog tegen 'bijl', die hij een van zijn 'spraakdemonen' noemde. Hij wilde het weg. Vreemd genoeg is het een uitspraak die al eeuwen oud is en veel vooraanstaande voorstanders heeft.

Volgens Jesse Sheidlower, president van de American Dialect Society, gaat die uitspraak terug tot rond de achtste eeuw. Het oorspronkelijke woord in het Oudengels is "acsain." Het afleiden van "bijl" is eigenlijk het logische ding om te doen. Mensen doen het al eeuwen, waaronder literaire gigant Geoffrey Chaucer. De spelling "bijl" maakte het zelfs tot een van de vroegste Engelse versies van de Bijbel.

Hoewel het technisch meer geschikt zou zijn om het uit te spreken als "bijl", betekent dat niet dat de uitspraak deel uitmaakt van het reguliere Engels. Terwijl andere vroege Engelse accenten verdwenen als de dodo, bleef deze uitspraak hangen in het Caribisch gebied en het diepe zuiden van Amerika.

Dat maakt het een gevoelig onderwerp. Aan de ene kant is het gewoon de manier waarop sommige gezinnen honderden jaren hebben gesproken. Maar aan de andere kant is de populaire uitspraak compleet anders geworden, waardoor 'bijl' een vreemd regionaal accent is dat veel mensen uit de weg gaan om te vermijden.

8 Uw accent kan u onbetrouwbaar maken

Onderzoekers van de Universiteit van Chicago Boaz Keysar en Shiri Lev-Ari hebben serieus gekeken naar hoe we de waarde van mensen beoordelen aan de hand van hun accenten. Volgens hun bevindingen beschouwen we mensen met verschillende accenten van ons als onbetrouwbare leugenaars.

Eerst namen ze een serie van 45 met trivia beladen uitspraken en liet ze deze op drie verschillende manieren vastleggen: in een eigen accent, in een mild accent (Pools, Turks en Oostenrijks-Duits), en in een zwaar accent (Italiaans, Koreaans en Turks). Vervolgens luisterden vrijwilligers naar de verklaringen en beoordeelden ze hun geloofwaardigheid. De vrijwilligers dachten dat ze deelnamen aan een kennisbeoordeling. De resultaten waren ongelooflijk veelzeggend, met uitspraken in een inheems accent die veel waarachtiger werden geacht dan die in een zwaar buitenlands accent.

In een follow-up-experiment kregen vrijwilligers te horen dat ze deel uitmaakten van een onderzoek om vast te stellen of het moeilijk was om een ​​spreker te begrijpen, een verschil maakte in hoe waarschijnlijk het was dat de spreker geloofd zou worden. Nogmaals, moedertaalsprekers en mensen met slechts een mild accent werden gerangschikt als veel geloofwaardiger dan mensen met een zwaar accent.

Volgens de onderzoekers heeft de reden waarschijnlijk te maken met cognitieve vloeiendheid. Wanneer iemands spraak moeilijk te begrijpen is en hun accent onbekend is, werken onze hersenen harder om de informatie te verwerken. Onze hersenen houden er niet van om hard te werken, dus we twijfelen aan de waarachtigheid van wat ons wordt verteld.

Om dezelfde reden zijn rijmwoorden en -zinnen gemakkelijker te onthouden en bedrijven met kortere namen hebben de neiging om meer succesvol te zijn. De onderzoekers suggereerden dat onze visie op geabstraheerde sprekers als meer onbetrouwbaar waarschijnlijk minder te maken heeft met onze vooroordelen en meer te maken heeft met onze luie hersenen.

7 Het dodelijke bijbelse accent

De gewoonte om de betrouwbaarheid van mensen te beoordelen aan de hand van hun accenten, komt ook naar voren in de Bijbel. In Rechters, hoofdstuk 12, namen de mannen van Gilead bezit van een reeks van doorwaadbare plaatsen in Jordanië na het verslaan van de Ammonieten. De mannen van Efraïm, die de mannen van Gilead niet hielpen toen zij geroepen werden, werden al snel ook vijanden van Gilead.

Toen de mannen van Efraïm probeerden over de fords te vluchten, werd hen gevraagd het woord "shibboleth" uit te spreken om te bepalen aan welke kant zij stonden. Door hun accenten kwam het woord uit als "sibboleth", dus werden ze snel gebrandmerkt als vijanden, in beslag genomen en gedood. Volgens het hoofdstuk stierven 42.000 Efraïmieten.

Het was moeilijk om het verhaal te vertalen in talen die geen onderscheid maken tussen de "s" en de "sh" -klanken, wat het probleem was dat de dood voor de Ephraimities betekende. We weten niet eens zeker wat het oorspronkelijke woord was, omdat het een "oor van graan" of een "vloeiende stroom" kan betekenen.

6 Het nieuws ankeraccent

Als je overal in de VS op een lokaal nieuwskanaal afstemt, hoor je de laatste krantenkoppen in precies hetzelfde accent. Het is een neutraal accent dat regionale intonaties elimineert. Het heeft ook een aantal vaag vervelende eigenschappen, zoals klifhangers vastgemaakt aan woorden, overdreven langzame spraak, en duidelijk gedefinieerde uitspraak.

Leren spreken op deze manier is een onderdeel van de meeste uitzendklassen. Op de Temple University in Philadelphia hebben deze lessen betrekking op alles, van het uitspreken van elk deel van het woord - vooral de "-ing" -uitgangen die vaak worden afgekapt - tot het elimineren van regionale accenten, zinsneden en spraakpatronen.

Maar het nieuws anker accent kan vervagen in de geschiedenis. De stem en het accent van de 'grote omroeper' die ooit de radio domineerden, zijn nu grotendeels weg, opzij geduwd ten gunste van een meer type-achtige type spraak.

Het nieuws anker accent gaat echter niet zonder slag of stoot. Het wordt zo algemeen geaccepteerd en verwacht dat het ongelooflijk merkbaar is wanneer iemand hiervan afwijkt en zelfs hatelijke reacties van luisteraars kan genereren. Toen Phoenix NBC-anker Vanessa Ruiz, een tweetalige nieuwslezer die in Zuid-Amerika en Europa en de VS woonde, bepaalde woorden uitsprak met een meer authentiek accent, werden kijkers zo woedend dat ze een indrukwekkend kalm en verrassend vloekvrij weerwoord op lucht uitbracht .

5 We hebben een accent voordat we kunnen spreken

Het is logisch dat het accent dat we het meest horen wanneer we jonger zijn, degene is waarmee we spreken. Maar onderzoek van de universiteit van Wurzburg in Duitsland suggereert dat we ons accent ontwikkelen en spreken, lang voordat we onze eerste woorden uitspreken.

De onderzoekers ontdekten dat het huilen van pasgeboren baby's melodieën bevatte die de spraakpatronen en accenten van hun ouders nabootsten. Franse baby's hadden bijvoorbeeld meer kans om de toonhoogte van hun schreeuwen tegen het einde te verhogen, waarbij ze de cadans van het accent van een Franse spreker nabootsten. Duitse baby's deden precies het tegenovergestelde, net als hun taal.

Deze accenten komen naar voren bij baby's die al drie dagen oud zijn. De onderzoekers denken dat het een poging kan zijn om een ​​band met hun moeder te smeden door haar geluiden zo goed mogelijk te imiteren op die leeftijd. Hoewel we al een tijdje weten dat baby's in de baarmoeder kunnen horen, suggereert deze studie dat ze ook met die geluiden omgaan.

Dientengevolge kan huilen de meest fundamentele basis vormen voor taal, communicatie en het latere accent van een baby.

4 We zitten grotendeels vast met onze accenten

Als we onze accenten leren voordat we daadwerkelijk praten, is het logisch dat we de neiging hebben om bij het accent te blijven dat we eerst ontwikkelen. Hoewel stukjes en beetjes van een ander accent of andere taal kunnen binnensluipen als je ergens anders naartoe gaat, is het onwaarschijnlijk dat je ooit zult slagen voor een moedertaalspreker in een andere regio.

Weinig verschillen zijn meer uitgesproken dan de "r" en "l" -klanken tussen moedertaalsprekers Engels en Engels sprekende Japanners. Na het bestuderen van de eerste zes maanden van brabbelen van zowel Engelse als Japanse baby's, ontdekten onderzoekers van de University of Washington dat Japanse baby's op ongeveer 10 maanden oud stopten met het vormen van de "r" en "l" -geluiden.

Volgens UC San Diego-taalkundigen besteden we zoveel tijd als kinderen die leren communiceren met onze vrienden, familie en buren dat we geen tijd hebben om ons over andere dingen zorgen te maken. Tegen de tijd dat we dit communicatiepatroon en accent onder de knie hebben, naderen we de puberteit en waarschijnlijk hebben we met geen ander accent geoefend.

Onze hersenen zijn ook geconditioneerd met die patronen. Daarom klinken veel buitenlandse acteurs die met een Amerikaans accent willen spreken, zoals John Wayne en waarom Amerikanen het onmiddellijk opmerken, ongeacht hun eigen regionale accent. Maar dat is waar de inbreng van onze hersenen grotendeels stopt.

Onze hersenen beginnen alle nuances, vormen en geluiden te blokkeren die we met een ander accent moeten spreken. Het wordt allemaal afgedaan als nutteloze informatie, wat betekent dat we ons bewust moeten inspannen om een ​​ander accent te leren. Elk individueel geluid moet worden geïdentificeerd en geoefend, wat veel werk kost.

In een "head-turn" -studie van de Universiteit van Washington luisterden baby's van verschillende leeftijden herhaaldelijk naar "la la la la." Toen de "la" een "ra" werd, waren de baby's geconditioneerd om te geloven dat er iets gaande was achter hen te gebeuren en ze moeten draaien en kijken.

Voor Japanse en Amerikaanse baby's keerde 67 procent zich naar de geluidssignalen toen ze zes maanden oud waren. Tegen de tijd dat de Amerikaanse baby's een jaar oud waren, keek 80 procent. Maar slechts 59 procent van de Japanse baby's hoorde de verschillende geluiden, wat suggereert dat we niet alleen moeite hebben met het uitspreken van buitenlandse woorden, maar dat we ze ook bewust horen.

3 Zingen en accenten

Fotocredit: Omroepvereniging VARA

Hoewel langdurig spreken in een geloofwaardig buitenlands accent zeldzaam is, is zingen met een ander accent tamelijk gewoon. The British Invasion biedt een van de beste voorbeelden. Luister naar de Beatles, en er is geen spoor van het Liverpool-accent dat ongelooflijk sterk is als ze praten.

Een aantal studies hebben geconcludeerd dat veel buitenlandse zangers uiteindelijk Amerikaans klinken als ze gewoon zingen omdat ze ervoor kiezen.Tenslotte wordt rock-'n-roll traditioneel gezien als een Amerikaans fenomeen, dus zingen met een Amerikaans accent lijkt een goede manier om de Amerikaanse markt te betreden. Sommige groepen zoals de Verkondigers behouden echter hun accent tijdens het zingen, dus we weten dat de verandering in een Amerikaans accent niet altijd voorkomt.

Toen onderzoekers van de University of Auckland keken naar de constructie van woorden die werden gezongen, ontdekten ze een vreemde verschuiving in hoe een persoon van nature woorden uitspreekt op basis van of de persoon zingt of spreekt. De onderzoekers ontdekten dat het gemakkelijker is om rock-'n-roll of pop-teksten in een Amerikaans accent te zingen vanwege het ritme en het lagere tempo van de woorden.

Maar het "popmuziekaccent" is lang niet zo wijdverspreid met andere soorten muziek, zoals country. In die gevallen channelen zangers verschillende accenten, afhankelijk van het type muziek, met een twang waarschijnlijker voor het land en een Jamaicaans accent voor reggae.

2 Foreign Accent Syndrome

Hoe moeilijk het ook voor ons is om een ​​accent te imiteren dat anders is dan dat van ons, er is een rare manier dat het letterlijk 's nachts kan gebeuren. Het wordt foreign accent syndrome (FAS) genoemd.

Toen de Britse burger Sarah Colwill met spoed naar het ziekenhuis werd gebracht voor een intense migraine, werd ze wakker met een Chinees accent. Op dezelfde manier ontdekte Kay Russell dat haar accent na haar migraine was veranderd van Brits naar Frans. Er is geen bekende oorzaak voor FAS, hoewel de meeste van de 150 gedocumenteerde gevallen zich hebben voorgedaan na een beroerte of ander hoofdletsel. In het geval van de vrouwen die aan migraine lijden, wordt aangenomen dat de episoden zo ernstig waren dat ze hersenbeschadiging konden hebben veroorzaakt.

Na een auto-ongeluk ontdekte de Britse burger Julie Matthias dat ze alleen sprak met een Chinees of Frans accent. Ze behield haar vermogen om Engels te spreken, maar dat is niet altijd het geval. Colwill heeft ook last van een groot verlies aan vocabulaire. Nog verontrustender, ze voelt intense fysieke pijn wanneer ze probeert te schrijven in haar moedertaal Engels.

In sommige gevallen is de taal van een persoon volledig vervangen. In 2012 was Alun Morgan bijvoorbeeld na een beroerte in het buitenland vloeiend Wels.

Volgens onderzoek door enkele van de weinige universiteiten die de conditie bestuderen, is het verschoven accent meestal geen perfecte vervanging. Voor mensen van wie de accenten op mysterieuze wijze veranderen, beklemtonen ze hun woorden anders en vaker dan moedertaalsprekers.

Maar het vinden van een echte oorzaak is vaak moeilijk. Voor een patiënt wiens Italiaanse accent af en toe veranderde in een Zuid-Amerikaans of Engels, ontdekten artsen dat haar aandoening werd veroorzaakt door een hersentumor die interfereerde met signalen in haar hersenen. Toen haar operatie om de tumor te verwijderen volledig was, verdween haar buitenlandse accent.

Degenen die lijden aan FAS hebben vaak ook last van depressies, deels als gevolg van het gevoel dat ze dit fundamentele aspect van zichzelf niet langer erkennen en dat ze door mensen anders worden behandeld.

1 Chimpansees en geiten hebben accenten

Toen een groep Nederlandse chimpansees bij een groep Schotse eilanden kwam wonen, was het een ongekende kans om te zien hoe hun vocalisaties veranderden toen de twee groepen dichterbij kwamen. Dierenteam vond dat de chimpansees hun accenten veranderden.

De twee groepen werden geïntegreerd in de dierentuin van Edinburgh en het personeel richtte zich op het gegrom dat de chimpansees vroeger als appels hadden. De Schotse chimpansees communiceerden met een veel lagere toon dan de Nederlandse. In ongeveer drie jaar hebben de chimpansees hun oproepen aangepast om meer op elkaar te lijken.

Volgens onderzoekers van de universiteiten van Zürich en York, als chimpansees hun regionale dialecten en accenten kunnen aanpassen op basis van nieuwe sociale groepen, is het waarschijnlijk dat onze vroegste voorouders hetzelfde vermogen hadden. Critici van deze studie zeggen echter dat deze conclusies niet overeenkomen met de opgenomen gegevens.

De kern van het debat is of de chimpansees de woorden die ze gebruikten om appels te beschrijven, of de manier waarop ze die woorden zeiden, veranderden. Niemand weet zeker of de dieren gewoon probeerden in te passen of daadwerkelijk nieuwe woorden leerden.

Aan de kant van een veranderend accent ligt de documentatie dat andere dieren hun accenten lijken te veranderen om in een nieuwe sociale groep te passen. Volgens de studie van Queen Mary University over geitstemming, zullen jonge geiten die in andere groepen worden geïntroduceerd, hun oproepen veranderen om meer op hun nieuwe leeftijdsgenoten te lijken. Deze vroege stadia van vocaal leren kunnen dezelfde processen weerspiegelen die vroege mensen hebben meegemaakt, wat suggereert dat dierlijke communicatie complexer is dan we aanvankelijk geloofden.

Debra Kelly

Na een aantal klusjes gedaan te hebben van schuur-schilder tot grafdelver, houdt Debra van schrijven over de dingen die geen geschiedenisles zal leren. Ze brengt veel van haar tijd door, afgeleid door haar twee veedrijvershonden.