10 gekste wetenschappelijke theorieën

Gek is zo'n lelijk woord, maar hoe kunnen we anders deze concepten beschrijven? Ze proberen elk een bepaald aspect van ons universum uit te leggen op een manier die gewoon bizar lijkt. Toegegeven, de meeste dingen in het universum zijn al raar en we zijn nog niet eens begonnen een deel ervan volledig te begrijpen, maar er is iets bijzonder verontrustend aan deze theorieën. Ze drukken ideeën uit die te verbluffend en ondenkbaar zijn, zelfs voor collega-wetenschappers. Hoewel geen van hen is geverifieerd of volledig is afgewezen, moeten we nog steeds speculeren omdat we in een universum dat zo idioot is als het onze, nooit weten wat waar is.

10

Ekpyrotic Universe

Het ekpyrotische scenario biedt een alternatief voor de algemeen geaccepteerde Big Bang-theorie. Het suggereert dat, in tegenstelling tot de oerknal die begon met singulariteit, ons universum een ​​van een paar universums is die met elkaar botsten. Het effect van de botsing reset het universum. Van daaruit breidt het zich miljarden lichtjaren uit (de manier waarop we ons de Big Bang voorstellen) totdat het terugkeert naar de Big Crunch. De snelheid en energie van die reductie zorgt voor nog een enorme botsing en het universum is herboren. De cyclus gaat door voor oneindig.

Heb je het gekke deel opgevangen? Deze theorie stelt dat er een ander universum bestaat. Dat is niet zo vreemd gezien we de mogelijkheid van parallelle universums accepteren. Maar als het ekpyrotische scenario correct is, staat ons tweelinguniversum naast ons in een andere dimensie, gescheiden door een afstand kleiner dan de diameter van een atoom. Dat is dichtbij, zelfs voor broers en zussen.

9

Witte gaten

Witte gaten, in tegenstelling tot hun buren met zwart gat, zijn niet onderzocht omdat ze alleen in een uiterst hypothetische situatie bestaan. In feite is er zelfs geen duidelijk begrip wat een wit gat zou kunnen zijn. Is het het andere uiteinde van een zwart gat? Is het een wormgat? Is het iets anders helemaal?

Over het algemeen wordt gedacht dat witte gaten materie uitspuwen, net zoals zwarte gaten materie eten. Om dit te laten gebeuren, moet de zaak die door een zwart gat gaat beschermd worden tijdens de reis, waarbij het proces van samenvoeging tot singulariteit moet worden vermeden. Tot nu toe zijn er nog geen witte gaten waargenomen en er zijn geen zwarte gaten waargenomen zonder een gebeurtenishorizon (de bewakingskracht rond een zwart gat waardoor we ze niet kunnen zien) die ons kunnen laten zien hoe materie er doorheen gaat. Om dat te doen, zouden witte gaten een paar wetten van de natuurkunde moeten breken en een aantal ideeën die zijn weggegooid opnieuw in te voeren; dat vraagt ​​veel. Tot die tijd kunnen witte gaten het best worden achtergelaten voor hypothetische ideeën of ondeugende moppen.

8

Dark Energy is Murder

Volgens professor Lawrence Krauss doden we het universum telkens wanneer we naar donkere energie kijken. Nu maakt duistere energie, zoals je je misschien herinnert, 70% van het universum. Het antwoordt voor alle onzichtbare eigenaardigheden die we in de diepe ruimte tegenkomen. Het is ook een van de meest verbijsterende concepten die tegenwoordig steeds meer ingang vindt. Waarom zouden we het niet proberen te onderzoeken?

Hij suggereert dat de oerknal werd geïnitieerd toen vreemde, hoge energie met afstotende zwaartekracht tot nul-energie verviel; het ging van een vals vacuüm naar een gewoon vacuüm waardoor het universum gebeurde. Nu, in de kwantummechanica, is er wat het quantum Zeno-effect wordt genoemd. Het stelt dat als een onstabiel voorwerp regelmatig wordt waargenomen, het nooit zal vergaan. Krauss betoogt dan dat onder hetzelfde principe, als donkere energie continu wordt waargenomen, we het onstabiel houden en de levensduur van het universum verminderen door het terug te dwingen naar die staat toen het een vals vacuüm was. Met onze interesse zo hoog in de onzichtbare donkere energie die het universum vormt, lijkt het onwaarschijnlijk dat astronomen stoppen met het bestuderen ervan. Als Krauss gelijk heeft, zijn we gedoemd.

7

Matrix Universe

Weet iemand nog die kleine film die een paar jaar geleden uitkwam? De protagonist kon kogels tegenhouden en de tijd zien vertragen terwijl hij zijn vijanden vocht. Het heette de Matrix. Heb je het gevangen?

Als je dat niet hebt gedaan (veel onder een steen gewoond?), Probeer het eens, want het kan het ultieme antwoord bieden op het universum: we leven in een computerprogramma. Het lijkt zeker sciencefiction om te zeggen dat computers ooit zo krachtig zullen worden dat ze in staat zijn om bewustzijn te simuleren, maar naarmate de technologie vordert, kan die gekke gedachte realiteit worden. In een gesimuleerde wereld zouden we vast kunnen zitten in het dagelijkse leven tot de dood of fantasieën beleven en we realiseren ons zelfs nooit dat we aan een machine zijn gekoppeld. Hell, voor zover we weten, bevinden we ons nu in een matrix-universum. Tijd om een ​​rebellenteam te starten en te ontsnappen, vind je ook niet?

6

Universum is een hologram

Over het onwerkelijke is er een andere theorie die suggereert dat we niet in een uitgebreid computerprogramma zitten, maar dat veel van wat we denken dat het universum is niets meer is dan een hologram gemaakt door het universum zelf.

Het idee is wanneer we naar de nachtelijke hemel kijken, we zien een muur met een afbeelding erop (die alle sterrenstelsels en sterren omvat). Dit holografische principe zou kunnen verklaren waarom het universum korrelig lijkt op de meest basale energieschalen. Vergeet niet dat een holografisch beeld wordt gemaakt wanneer een object wordt gebaad door het licht van een laser en een tweede laser springt van het reflecterende oppervlak van de eerste (die vervolgens wordt opgenomen). Een derde licht verlicht het beeld om de hologram te onthullen. Als veranderingen in zwaartekrachtsgolven worden veroorzaakt door lichtpatronen, zou het simuleren wat in wezen het proces is van het maken van een holografisch beeld. Als dit werd bewezen, zou het het meeste veranderen van wat we denken dat we weten over het universum.

5

Black Hole Babies

We zouden het kind van een zwart gat kunnen zijn. Het idee is dat, wanneer de materie in een zwart gat wordt getrokken, het zo dicht wordt voordat het de singulariteit bereikt, dat het zwarte gat het uit het heelal spuugt en een heelal uit diezelfde materie vormt.

Met andere woorden, een universum met veel zwarte gaten zou veel baby-universums hebben gecreëerd. We kunnen nog steeds niet precies detecteren waar zwarte gaten zich bevinden in ons universum (hoewel we hun locatie kunnen schatten door de beweging van sterren en planeten om hen heen te registreren), maar dat zou misschien juist kunnen zijn omdat we een babyuniversum zijn, een product van een andere het zwarte gat van het universum met onvoldoende middelen. Dit idee ondersteunt de mogelijkheid van het multiversum waar er een oneindige hoeveelheid universums zou kunnen zijn.

4

Veel-werelden interpretatie

Over het onderwerp van een omniversum neemt de interpretatie van vele werelden een andere benadering aan, waarbij meerdere universums worden uitgelegd. Hoewel ik je kan vertellen dat dit concept van de kwantummechanica de objectieve werkelijkheid van de ruimte betwist, maar de realiteit van het falen van de golffunctie ontkent (of liever de condensatie van fysieke mogelijkheden tot één enkele gebeurtenis), maar ik kijk scheel alleen maar daarover na. Kortom, de interpretatie zegt dat voor elke beslissing die we nemen, een nieuw universum wordt geboren.

Toen je vanochtend wakker werd, poetste je je tanden? Anders leef je misschien in een ander universum waar je dat niet deed, terwijl je in het universum leeft waar je het deed (ik geef het heden je het voordeel van de twijfel). Daarna heb je flossen? Nogmaals, er bestaat een afzonderlijk universum, afhankelijk van de uitkomst van jouw keuze. Elke beslissing wordt vervolgens volledig uitgespeeld totdat je een andere beslissing tegenkomt en een ander universum zich daarbuiten aftakt. Als dit het geval is, zijn er oneindig veel universums die elk rekening houden met het besluit van elke persoon.

3

Verwarm de dood

Het argument gebruikt de tweede wet van de thermodynamica door te stellen dat als het universum oneindig zou zijn, het ook oneindig oud zou moeten zijn. Of om dat geluid minder angstaanjagend te maken, zou een ster honderd lichtjaren verder alleen daar kunnen zijn als het universum minstens honderd jaar oud was (als de snelheid constant was, daarover later meer). Dus als het universum oneindig oud is, suggereert hitte dood dat overal dezelfde temperatuur zou moeten zijn en dat er geen sterren in de lucht zouden moeten zijn omdat ze allemaal zouden zijn uitgestorven (of ze zouden allemaal op dezelfde gekoelde temperatuur moeten zijn).

De verklaring: als het universum oneindig oud was, dan zouden sterren koel moeten zijn omdat ze hun omgeving verwarmden, waardoor de temperatuur in het universum uniform was. Er zijn echter sterren en het universum heeft niet overal een gelijke temperatuur (zoals gedetecteerd door kosmische achtergrondstraling). Dit idee werkt ook alleen als de snelheid waarmee het universum uitdijt constant is gebleven, omdat ideeën als kosmische inflatie beweren dat uitbreiding niet altijd hetzelfde is. Wanneer je variabelen hebt zoals donkere stroom en donkere energie, ook het duwen en trekken aan materie, dan is hitte het beeld van een sterloze hemel duister (een kleine woordspeling bedoeld).

2

Theorie van alles

De theorie van alles zal de ultieme ontdekking zijn. Het zou kwantummechanica en algemeen combineren om alle raadsels om ons heen op te lossen in een net klein pakket. Het zou in staat zijn alle fysische constanten in het universum een ​​naam te geven, ongeacht of deze constanten in de loop van de tijd variëren, andere fundamentele elementen in het niet-waarneembare universum vinden (zoals donkere materie en donkere energie), enzovoort.

Maar waarom zou je het hier noemen? Welnu, een theorie die alle mysteries van een schijnbaar veranderend universum zou verklaren, lijkt krankzinnig. Denk aan een schroef die in honderden gaten in een muur past, maar elk gat heeft een andere afmeting en vorm en mogelijk in een andere dimensie of universum. Dat is een grote prestatie, maar wetenschappers hopen een uniform antwoord te vinden. De meest nabije mogelijkheid die we nu hebben is de M-theorie, een uitbreiding op de snaartheorie.

1

Tijdreizen

Wat hebben Marty McFly, Dr. Who en Bill en Ted gemeen? Het zijn tijdreizigers. Ze waren in staat om het onmogelijke te doen en de reis te maken door onze perceptie van tijd. Het moet vanzelfsprekend zijn dat tijdreizen gepaard gaat met een heel universum van problemen, waardoor de mogelijkheid uiterst onrealistisch wordt. Stel je de volgende situatie voor:

Je gaat terug in de tijd en doodt je vader. In theorie kun je hem niet doden, want dan zou je niet worden geboren om hem te doden. Dat doe je sowieso en het blijkt dat hij niet je echte vader is en dat je je stiefvader hebt vermoord. Je bent echte vader gaat onaangeroerd en dus line-up van verleden en heden perfect. Nou ja, nog niet. Toen je het heden verliet om naar het verleden te gaan, is er een probleem met je lichaam. Word je een duplicaat, zodat je in je huidige tijd en in het verleden bent of je bent verdreven uit de tijd zelf en in een andere opgenomen? Dat is ook niet logisch, want als je de regels volgt van wat we als tijd zien, zou je als baby terugkeren naar het verleden, zelfs als dat zou gebeuren. Wat als je teruggaat in de tijd en je middelbare schoolliefde kus, waardoor hij verliefd op je wordt? Dat zou de toekomst moeten veranderen waarin je alleen woonde waardoor je in de eerste plaats naar het verleden bent gegaan. Die kus en zijn wijziging van de geschiedenis weerhoudt je ervan helemaal naar het verleden te gaan. Als je in die verschillende reeks van gebeurtenissen nog steeds naar het verleden gaat om het op tijd voor die kus te maken, zit je vast in een cyclus. En bedenk dat al deze vragen alleen van toepassing zijn als de tijd cyclisch is. Als de tijd lineair is, gebeuren je verleden, heden en toekomst niet constant ergens, waardoor tijdreizen onmogelijk wordt (er zou niets zijn om naar terug te reizen). Als de tijd cyclisch was, suggereert dit dat alles voorbestemd is en je geen vrije wil hebt. Wat u als vrije wil beschouwt, zou al zijn vastgelegd en welke actie u ook denkt dat anders is dan de oorspronkelijke actie, is eigenlijk de beslissing die u in ieder geval zou nemen.

Maak je geen zorgen, ik ben ook onderweg verdwaald.Om dit alles te vereenvoudigen, kijken we naar Stephen Hawking die ons een vraag stelt die aangeeft of tijdreizen ooit mogelijk zal zijn: waarom worden we niet overspoeld met tijdreizigers uit de toekomst? Ze zouden hier nu moeten zijn en heel goed weten dat we geïnteresseerd zijn in onderwerpen als tijdreizen om uit te leggen hoe ze het in de toekomst van tienduizenden jaren zullen bereiken. Dit is niet het geval, want misschien is deze sciencefiction-droom precies dat: een droom.