10 prachtige liefdesverhalen die nogal tragisch veranderden

Emerson zei het het beste: "De hele mensheid houdt van een geliefde." We koesteren romantische liefde als een transcendente kracht die echt alles overwint. Het is dus natuurlijk dat we dol zijn op liefdesverhalen en genieten van de gedachte aan een "lang en gelukkig", voor onszelf en anderen.

Maar soms, wanneer koppels voorbestemd lijken om weg te rijden naar een prachtige zonsondergang, onthult het leven zich plotseling meer Hyde dan Jekyll, waardoor opgetogenheid met pijn wordt overschaduwd.

10Helen Simmons & Prince Mukkaram Jah

Assepoester zelf had waarschijnlijk geen beter begin kunnen maken met het verhaal van Helen Simmons. In 1976 was de 27-jarige Aussie werkloos en leefde van overheidssteun na een verblijf in het buitenland. Maar vanuit het niets begonnen dingen op te kijken. Architect Yosse Goldberg had een secretaresse nodig om hem te vergezellen tijdens een reis naar India. De vrouw die oorspronkelijk op de positie tikte kon niet gaan, dus Simmons werd gevraagd om in te vullen. Ze gingen aan boord van een vliegtuig naar Hyderabad, India, waar ze zouden dineren met haar mega-rijke prins, Mukkaram Jah.

Een niet-enthousiaste Simmons was bijna niet bij de diner-soiree geweest, maar heeft uiteindelijk wel ingestemd. Die nacht won ze het hart van de prins. Tegen een achtergrond van live klarinetmuziek dansten en spraken Simmons en Jah over het leven van de prins. Tot haar grote ergernis was hij al getrouwd met een Turkse prinses. Maar dat heeft de aanval van de liefde niet gestopt.

Simmons en Jah droegen een vierjarige affaire voordat de prins van zijn vrouw scheidde en met Simmons trouwde. Ze bekeerde zich tot de islam en hij maakte van haar een prinses. Prins en prinses Jah gaf zich over aan frequente reizen naar de culturele centra van Europa en verbleef in luxueuze landgoederen. Ze hadden twee kinderen en meer geld dan de meeste mensen zich konden voorstellen. Zeven jaar na hun huwelijk vroeg de prins om scheiding. In een donker stukje karma was de vrouw van Jah ontrouw geweest.

Tijdens de maanden die hij regelmatig voor zaken doorbracht, liet prinses Jah een andere man in haar bed liggen. Maar relatieproblemen waren de minste problemen van Simmons. Toen haar huwelijk uit elkaar viel, werd haar gezondheid geteisterd door aids. Haar clandestiene partner had zelf een dodelijk geheim bij zich en nu betaalde ze de prijs. De werkloze-secretaresse-gekeerd kon alleen maar toekijken hoe haar huwelijk stierf ... en zij daarmee.

9Lokesh & Amreen

Lokesh was een hindoe-jongen, en Amreen was een moslimmeisje, maar in hun Indiaanse dorp Phaphunda zou het paar Cupid's onverschilligheid voor geloofsbelijdenis ontdekken. Amreen's familie verkocht melk, die Lokesh dagelijks kocht. In de loop van deze transacties, de twee gekruiste paden en werd geslagen. De vereniging van een moslim en een hindoe was een culturele anathema. Volgens interviews uitgevoerd door BBC-verslaggevers verzonden naar Phaphunda, senior leden van de families Lokesh en Amreen beval hen om te scheiden of te sterven. Maar het kon ze niet schelen. Gedreven door passie, liepen de jonge geliefden weg.

De families van het paar werden door het huwelijk gekrenkt. Waar Lokesh en Amreen de banden van echtelijke affectie zagen, zagen hun ouders alleen religieus taboe en hun eigen resulterende schande. De controversiële geliefden stonden voor een muur van afkeuring, die hun geluk enorm onder druk zette. Hier imiteerde het leven de kunst op de slechtst denkbare manier, terwijl Lokesh en Amreen een Shakespeariaanse oplossing zochten voor hun ellende.

Van alle kanten bezaaid met religieuze intolerantie, vergiftigde het paar zichzelf. De dorpsraad werd ervan beschuldigd hulp te bieden bij de zelfmoord en dienovereenkomstig te betalen. Zowel de raad als Amreen's familie ontkende dat het jonge stel onder druk was gezet om het allemaal te beëindigen. We zullen nooit de juistheid van die bewering weten. Maar wat zeker is, is dat Lokesh en Amreen meer van elkaar hielden dan het leven zelf.

8Bosko Brkic & Admira Ismic

Tijdens het genocidale geweld van de jaren 1990 Bosnië-Herzegovina, waren Brkic en Ismic de antithese van etnische kloof. Brkic was Serviër. Zijn vriendin, Ismic, was een moslim. Hun relatie begon toen ze tieners waren en negen jaar lang bloeide. Maar tegen 1993 was hun geboorteland Sarajevo een beerput geworden van culturele beroering. Vastbesloten om samen te blijven en te ontsnappen aan de slaap, waren ze van plan om samen weg te rennen. Maar Sarajevo was gepakt met schietgrage sluipschutters, waardoor reizen op zijn best gevaarlijk was. Gelukkig beloofden sympathieke vrienden in moslimbesturen van de stad hen ongedeerd te verlaten.

Brkic en Ismic trokken door Sarajevo naar de Vrbanja-brug, die leidde naar Servisch bestuurde Grbavica. Als alles volgens plan verliep, zouden ze uiteindelijk hun weg naar Belgrado vinden en zich eindelijk van de verstikkende etnische strijd ontdoen. Maar bij de brug voelde het paar de doordringende finaliteit van de kogels van sluipschutters. Brkic stierf als eerste. Ismisch, zwaargewond, sleurde haar lichaam naar Brkic, sloeg een bijna levenloze arm om hem heen en stierf aan zijn zijde. De levenloze lichamen van de minnaars bleven acht dagen lang op die brug tussen vijanden voordat Servische troepen hen in het holst van de nacht ophaalden. Ze werden aanvankelijk gelegd om te rusten in een Servische barak, maar de vader van Ismic voelde dat het paar in Sarajevo thuishoorde en liet hen begraven op de Lion Cemetery.

Zowel moslims als Serviërs ontkenden verantwoordelijkheid. Maar op een bepaalde manier is weten wat de trekker overhaalt onbelangrijk. De hartverscheurende impact van het verhaal van Brkic en Ismic golfde over de wereld en bood een aangrijpende blik op het zinloze bloedvergieten in Bosnië-Herzegovina. Twintig jaar nadat de wereld eerst om hen rouwde, worden de vermoorde 25-jarigen niet herinnerd als de slachtoffers van een naamloze moordenaar, maar als emblemen van onbevooroordeelde liefde die op haar hoogtepunt is gedoofd.

7Nicola & John Mansfield

Sobere cynici spotten met het idee van liefde op het eerste gezicht, maar Nicola en John Mansfield wisten beter. Op het moment dat het paar de weg kruiste, leek het huwelijk onvermijdelijk.Na wat Nicola omschreef als een "wervelende romance" die rechtstreeks van het grote scherm werd gescheurd, beloofden de twee hun leven samen door te brengen als man en vrouw. Maar in een wrede wending van het lot, zou de dood hen spoedig verslaan.

John Mansfield stortte onverwacht twee weken na hun huwelijksreis in. In januari 2012 ontdekte het gelukkige paar dat John een hersentumor had, die kanker was geworden. Hij zou niet leven om 2013 te zien. Geconfronteerd met dreigend verlies probeerden meneer en mevrouw Mansfield het beste uit hun tijd samen te halen.

Vader worden was het grootste item op John's bucketlist en Nicola wilde dat mogelijk maken. Gezien de snel falende gezondheid en chemotherapie van haar man, was Nicola's beste schot op het moederschap kunstmatige inseminatie. Tegen de verwachting in, hield John lang genoeg vol dat Nicola zwanger van een tweeling werd. Maar voordat ze het hem kon vertellen, werd hij arbeidsongeschikt. Het enige wat John kon beheren was een zwakke grunt van erkenning toen Nicola het nieuws brak. Twee dagen later stierf hij. Maar het leven was niet gedaan, Nicola Mansfield kwelde.

Tijdens haar zwangerschap werd mevrouw Mansfield belegerd door hoofdpijn en gehoorverlies. Uiteindelijk maakten haar artsen een verbluffende ontdekking: Nicola leed aan dodelijke hersentumoren. Slechts 23 weken na haar zwangerschap moest de rouwende weduwe en aanstaande moeder een operatie ondergaan om haar leven te redden. Ondanks gezichtsverlamming en gehoorverlies, overleefde Nicola en bracht ze met succes geboorte aan Archie John en Ella Kate Mansfield. De kinderen zullen nooit de aanraking van hun vader kennen, maar Nicola zorgt ervoor dat ze kussen voor zijn naar bed gaan.

6Mahmoud Ayazi & Kataun Safaie

In 1985 volgde Mahmoud Ayazi de Amerikaanse droom. De voormalige auto-elektricien had zijn baan in Iran verlaten om opnieuw te beginnen in Sacramento, Californië. Hij heeft acht jaar gestudeerd en gewerkt als elektricien voor de Campbell Soup Company. Hij zou een gearrangeerd huwelijk aangaan met de Iraanse nationale Kataun Safaie. Ondanks de omstandigheden koesterden ze oprechte genegenheid voor elkaar. Volgens een van Ayazi's vrienden: "Ze waren verliefd." Nadat ze de knoop in Iran hadden gelegd, wilden ze naar Amerika vertrekken en nooit terugkijken.

Hervestiging in het Land of Opportunity was echter veel gemakkelijker gezegd dan gedaan. Tijdens een tussenstop in Duitsland brachten Amerikaanse ambassademedewerkers het demoraliserende nieuws over dat Safaie minstens een jaar zou moeten wachten op haar goedkeuring van het visum. Een leeggelopen Ayazi zou terug moeten gaan naar Sacramento zonder zijn blozende bruid. Ziek van wederzijds verlangen en vastbesloten om Iran niet opnieuw te betreden, kwamen de jonggehuwden met een acuut falend plan om de 150-centimeter (5'0 ") Safaie naar Amerika te smokkelen via Ayazi's ingecheckte bagage. Safaie pakte haar verkleinwoord in een grote koffer voor een onvoorstelbaar gevoel verkrampt, 11 uur durende vlucht. Ze heeft het vliegtuig niet levend van de grond gehaald.

Coroners vermoedde later dat tassen die in de onder druk staande bagage ronddrongen, bovenop de koffer van Safaie vielen en haar verstikten. Hoe dan ook, toen Ayazi zijn vrouw ging halen bij de bagageband van de luchthaven, werd hij begroet door haar ademloze lijk. Ayazi scheurde de tags haastig van de zak en vluchtte in paniek weg. Maar hij kon de verstikkende schuld die hij voelde niet uit de weg gaan. Ayazi zou later tegen vrienden klaaglijk zeggen dat hij 'alles had verloren'. Zijn wil om te leven begon te verdampen. In de tussentijd probeerde de politie de ongelukkige vrouw te identificeren die hij op de luchthaven had achtergelaten. De waarheid werd pas ontdekt nadat Ayazi onbeweeglijk in een geparkeerde auto was ontdekt. Hij had zichzelf doodgeschoten.

5Dave & Patti Stevens

Patti Stevens vergat nooit haar eerste indruk van haar toekomstige echtgenoot, Dave: "Hij was gewoon zo'n stille, beleefde, niet breedsprakige, zeer nederige, niet-aannemende soort persoon." Ze waren erin geslaagd om hun hele tijd naar Michigan te gaan State University zonder kennis te maken. Maar op de dag van het afstuderen, zeiden ze vaarwel tegen het studentenleven en hallo tegen elkaar.

Hun relatie werd gekenmerkt door zachte glimlachjes en doordachte gebaren. Dave was het soort echtgenoot dat liever dagen zou blijven rijden dan zijn aviofobische vrouw zorgen te maken over hem die per vliegtuig reist. Patti aanbad en bewonderde haar man, die niet alleen een bedachtzame ziel was, maar ook een briljante ingenieur met zeven patenten onder zijn riem. Een kwart eeuw lang was hij de liefde van haar leven. Toen, op een dag in 2015, werd het vloerkleed zonder pardon onder haar vandaan gescheurd.

Dave hield een strak schema, maar op een dag kwam hij niet thuis van zijn werk. Benauwd door zorgen rende Patti naar de plek waar hij vaak parkeerde en zijn voertuig zonder toezicht vond. De angstige Patti wist het op dat moment niet, maar ze zou haar man nooit meer zien leven. In een geval van grillig ongeluk, was Dave zo toevallig aanwezig toen het voormalige voetbalvertrouwen Thomas Johnson besloot om zijn woede over "een situatie" te ventileren. Johnson had schizofrenie en werd overgeleverd aan de genade van zijn hallucinaties. Psychische instabiliteit had hem ertoe gebracht om af te zien van de Texas A & M University. Hij zwierf door de straten bewapend met een machete, klaar om een ​​vreemdeling aan te vallen. Hij koos voor Dave. De aanval was zo bloederig dat Dave geïdentificeerd moest worden aan zijn vingerafdrukken.

Patti's hart was aan flarden gescheurd. Eten, slapen en het leven zelf verloren hun betekenis. Al snel viel ze volledig van de radar. Autoriteiten die op zoek waren naar Patti, vonden de vrouw bewegingloos in haar garage liggen, het schijnbare slachtoffer van zelf toegebrachte koolmonoxidevergiftiging.

4Bill & Dianne Bordeaux

Noem het kismet of een self-fulfilling prophecy, maar vanaf het moment dat Bill Bordeaux Dianne ontmoette, wist hij dat ze zijn vrouw zou worden.En de bouwondernemer in Californië deed zijn best om Dianne op een letterlijke en figuurlijke manier over haar voeten te gooien en haar met een helikopter op hun eerste afspraakje naar een chic Santa Monica-restaurant te zwaaien. De pijl van Cupido trof zijn doelwit op Nieuwjaarsdag 1990. Zoals Bill zich herinnerde: "Ze wilde me niet haar laten aanraken, maar toen om middernacht omhelsden we elkaar en lieten elkaar ongeveer anderhalf uur lang niet meer los."

Die 90 minuten durende omhelzing ging in hetzelfde jaar samen met hun uiteindelijke huwelijk. Maar hun nieuwe leven werd afgewisseld met turbulentie. Hoewel Bill aanvankelijk het uiterlijk had van een zakenman met luchtdichte financiën, begon zijn bedrijf te worstelen. Het vooruitzicht van aanhoudende schulden maakte Dianne ongerust, wat leidde tot spanningen in de relatie van het paar. Maar de geboorte van hun dochter, Kori, gaf het paar genoeg om te lachen. Toen kreeg het hartzeer het eeltige hoofd.

Twee maanden nadat Kori de wereld in kwam, had de driejarige dochter van Dianne uit een vorig huwelijk ernstige hersenschade opgelopen na bijna te zijn verdronken in hun zwembad in de achtertuin. Het kind stierf in de armen van haar moeder nadat het van het levensonderhoud was gehaald. Onoverkomelijke bitterheid verbruikt Dianne. Ze beschuldigde Bill ervan zorgeloos haar dochter te laten sterven. Ze kwamen terecht bij bijtende argumenten die escaleerden tot steeds toxischer gedrag. Bill heeft ooit de favoriete moestuin van Dianne gedecimeerd. Tijdens het rijden met Bill kon Dianne, die door verdriet werd geteisterd, soms de controle over het stuur ontwijken of in het verkeer springen.

Bill probeerde de genegenheid van zijn vrouw te herwinnen, zelfs haar naam getatoeëerd op zijn rug in een liefdevolle verklaring. Maar de pijn van Dianne bleek onoverkomelijk. Tijdens een bijzonder stormachtig gevecht probeerde Bill weg te rijden in het busje van het gezin. Zijn vrouw ging kort op het voertuig zitten voordat ze wegtuimelde. Dianne's schedel barstte tegen het trottoir beneden, en doodde haar uiteindelijk.

3Mary & Earl Myatt

Ze leerde de waarheid op 17, dat liefde voor haar was bedoeld, zo leek het. Want dat was de tedere leeftijd waarop Mary haar toekomstige echtgenoot, Earl Myatt, op een feest ontmoette. De jonge New Yorkers werden onmiddellijk ondergedompeld in elkaar, smeden een band die tientallen jaren overspande. Ze werkten bij boekhandels voor dezelfde community college, werden enthousiaste ouders en grootouders, en bleven altijd verliefd op elkaar. Zoals een van hun zoons het zou beschrijven, was Mary 'de wereld van [Earl's].' Maar 42 jaar na hun betoverde romance begon de wereld van het paar uiteen te vallen.

Een aneurysma had zich ontwikkeld in de hersenen van Mary Myatt. Haar conditie vereiste meerdere operaties om te behandelen. In die tijd was Earl constant bezig aan haar bed. Hij vertrok elke ochtend om 15.30 uur naar zijn werk om er zeker van te zijn dat het grootste deel van zijn dagen aan Maria was gewijd. Maar zijn standvastige toewijding bracht zijn kosten met zich mee. Het aneurysma had de cognitieve vermogens van Mary in beroering gebracht en eenmalige taken vervaagden in een waas van verwarring. Ze kon niet langer hele gesprekken volgen of zelfs het toilet zonder toezicht gebruiken. Earl kon weinig doen, maar toezien hoe zijn geërgerde vrouw worstelde met haar nieuwe beperkingen. Het knaagde constant aan hem.

Uiteindelijk verdween wat er nog restte van Earl's kalmte, en hij bezweek voor ongelooflijk duistere impulsen. Op een zondagmiddag in april 2014 belde Earl een van zijn zoons, zei een laatste "Ik hou van jou" en verontschuldigde zich cryptisch voordat hij ophing. Nadat hij zijn afscheid had genomen, reed Earl zijn vrouw naar een aantal treinsporen en leidde haar naar hen. Ze werden doodgeslagen door een naderende locomotief. De politie besliste het een moord-zelfmoord.

2Arianne Willinger & Bunty Sharma

Eind 2013 wisselden de 35-jarige yoga-instructeur en all-round Indofiel Arianne Willinger huwelijksrelaties met haar man in een restaurant op het dak, terwijl de Taj Mahal majestueus in de verte stond. Het markeerde het magische hoogtepunt van een reis naar september in Agra, India, met mede-Amerikanen. Terwijl hij zich koesterde in de Indiase cultuur, kwam Willinger een 32-jarige auto-riksja chauffeur tegen, Bunty Sharma. Zo werd Willinger bij Sharma genomen dat ze weigerde naar huis te gaan met haar vrienden, in plaats daarvan met hem genoegen te nemen. In oktober gingen ze op het ritme van de huwelijksklokken.

Het paar had spijt van hun overhaaste huwelijk. Volgens buren, nadat Sharma de echtgenoot van Willinger werd, begon hij het probleem met haar westerse neigingen aan te vechten. Hij heeft haar consequent gestraft voor roken, het huis te vaak verlaten en te royaal contact met andere mannen. Willinger terugdeinsde voor de vermeende wreedheid en ontrouw van haar man. Geen van beiden had bekendgemaakt dat ze eerder getrouwd waren, wat leidde tot latere spanningen.

Willinger liep weg van Sharma maar bleef in haar geliefde Agra wonen, waar ze begon te werken aan het verbeteren van de kwaliteit van leven van de bewoners. Al die tijd bleven de twee elkaar af en toe zien. Dat wil zeggen, totdat Sharma moorddadig werd. In 2014 reed de bestuurder van de riksja zijn vrouw naar een verlaten deel van de stad en begon zijn vrouw met een mes dood te speren. Nadat ze haar lichaam langs de kant van de weg had gedumpt, keerde hij terug naar huis en blies zichzelf prompt op met behulp van een gasfornuis.

1Zackery Bowen & Adriane Hall

Ze waren als gebroken-winged vogels leren om samen te vliegen. Zackery Bowen was een knappe maar door oorlog geharde veteraan van Kosovo en Irak, die de mentale littekens droeg van een traumatische ervaring waarbij een kind betrokken was. Adriane "Addie" Hall was een poëtische ziel die gruwelijke seksuele mishandeling als kind had doorstaan ​​en een golf van gewelddadige relaties op volwassen leeftijd overleefde. Maar in de nacht dat de orkaan Katrina New Orleans begon te mishandelen, was Hall slechts een vrouw die onderdak nodig had, en Bowen was de man die hem voorzag. Die kennis van noodzaak zou spoedig evolueren tot een vurig gezelschap.

Toen de bemanning arriveerde om het gestrande paar uit de Franse wijk te redden, sloten Hall en Bowen af. In plaats daarvan kochten ze een charmant Boheemse bestaan ​​in hun kleine enclave van de stad samen met een paar andere achterblijvers die het niet konden verdragen om te vertrekken. Ze verbrandden takken en matrassen voor warmte en koken. Ze dronken cocktails waarvan Bowen snagged uit een lokale bar. Addie flitste met haar borsten bij voorbijrijdende politieauto's om ervoor te zorgen dat hun gebied goed werd bewaakt. Terwijl de rest van de natie verwikkeld raakte van de totale verwoesting in New Orleans, waren Bowen en Hall te zien terwijl ze elkaars hand vasthielden terwijl ze samen over straat liepen.

De ongebruikelijke opstelling van Hall en Bowen was media catnip. Ze zorgden voor een welkome stipje schoonheid te midden van de enorme lelijkheid. Maar hun uit chaos geboren gelukzaligheid duurde niet lang. Toen New Orleans begon te herbouwen, trokken Bowen en Hall een appartement boven een voodoo-winkel binnen. Maar na meer dan een jaar samen, overhandigde Hall Bowen zijn wandelende papieren. Ze had hem betrapt op valsspelen en besloot hem uit hun appartement te schoppen, wat op haar naam stond. Bowen reageerde niet goed.

De voormalige militair zou later schrijven dat hij "rustig" Hall gewurgd en ontleedde. Volgens de schriftelijke instructies van Bowen zou de politie haar verkoolde hoofd in een pot vinden en andere delen van haar lichaam in de oven roosteren. Er is geen bewijs dat hij het lichaam van zijn overleden vriendinnetje heeft ingenomen, maar Bowen heeft ruimschoots bewijs achtergelaten van zijn spijt. In een notitie over zelfmoord aan autoriteiten gaf Bowen toe dat de chirurgische kilte waarmee hij Hall had vermoord en verminkt hem diep verontrustte.

Bowen feestte vraatzuchtig gedurende twee weken na het doden van Hall. Toen, in oktober 2006, ging hij bovenop het Omni Royal Orleans Hotel zitten, nam een ​​laatste drankje en sprong eraf.