Delen:
10 ongelooflijk oude advertenties
Advertenties zijn de gesel van de moderne wereld. Ze zijn slimmer en indringender geworden naarmate mensen zich meer bewust worden van hun aanwezigheid. Advertenties op internet kunnen ons volgen tussen websites en ons bij naam adresseren.
Ze zijn echter geen moderne uitvinding. Of er dollars, dinars of denarii in je zak zaten te jankelen, er was altijd wel iemand die je aanmoedigde om ze door te geven via het gebruik van een advertentie.
10 Pompeii-bordelen
Haat je het niet in fastfoodrestaurants wanneer mensen vooraan staan en nog steeds niet hebben besloten wat ze eten? Welnu, de eigenaren van de bordelen in de Romeinse stad Pompeii hadden duidelijk een soortgelijk probleem.
Ze plaatsten schilderijen van mensen in verschillende staten van seksueel congres, zodat klanten konden beslissen wat ze wilden van de vele aangeboden diensten. Romeinen waren veel minder oordelend dan de meeste moderne samenlevingen als het om seks ging. Bordelen waren niet weggestopt maar konden hun waren publiekelijk adverteren.
De Lupanare ("Wolf's Den") was bijvoorbeeld een speciaal gebouwd bordeel in Pompeii dat 10 kamers bevatte waar gasten gebruik van konden maken. De muurschilderingen dienden als advertenties voor zijn verschillende seksuele diensten.
Evenals in de grote vestigingen kon seks op straat worden gekocht. Graffiti die de hele stad verlaat, leidt mensen naar de beste prostituees en bordelen. "Als iemand hier zit, laat hem dit als eerste lezen: als iemand een schroef wil, moet hij Attice zoeken; ze kost 4 sestertii, "luidt een.
Een andere geeft meer nauwkeurige aanwijzingen om te volgen. "Zoek in Nuceria naar Novellia Primigenia bij de Romeinse poort in de prostitueeswijk."
9 Pompeii Politiek
Prostitutie wordt 's werelds oudste beroep genoemd. Maar een ander beroep heeft veel overeenkomsten: politiek. Een politicus moet zich net zo vasthoudend verkopen aan het publiek als elke bordeelbewoner en in Pompeii hebben ze zich tot veel van dezelfde tactieken gewend. De lokale posities van aedile en duoviri waren duidelijk gewild omdat verkiezingsboodschappen over de muren van Pompeii zijn geschilderd.
"Buren smeken je om Lucius Statius Receptus te kiezen duumvir met gerechtelijke macht, een waardige man. Aemilius Celer schreef dit, een buurman. Jij jaloerse iemand die dit vernietigt, moge je ziek worden. "
Geschreven in grote, zwarte hoofdletters is de advertentie moeilijk te missen. De algemene formule voor deze advertenties was om te beweren dat een persoon een bepaalde kandidaat ondersteunt en dat zou jij ook moeten doen.
In één advertentie roept een groep prostituees het publiek op om op een bepaalde manier te stemmen. Was dit een echte advertentie of een daad van negatieve campagnes? "Alle deadbeats en Macerius vragen om Vatia als aedile"Lijkt een duidelijke aanvalsadvertentie te zijn.
8 Grieks aardewerk
Klassiek Grieks aardewerk is vaak zwaar gedecoreerd in rode of zwarte figuren. De gestileerde bewegingen van de personages laten ze lijken te leven als de pot wordt gedraaid.
Veel potten worden ondertekend door de kunstenaars, hun namen helpen ongetwijfeld om deze waren te verkopen aan verzamelaars, net zoals een ondertekend Monet vandaag zou worden opgepakt. Handtekeningen zijn hun eigen type advertenties.
Een bittere pottenbakker, Euthymides, nam zelfs de tijd om te adverteren hoe veel beter zijn werk was dan een van zijn rivalen. Hij schreef "beter dan Euphronios ooit had kunnen doen" op een van zijn vazen. Soms was artistieke vaardigheid echter niet voldoende om een verkoop te garanderen.
In het Louvre bevindt zich een kan met twee mannen die paarden leiden. Het is een aangename scène, en ongetwijfeld zou iemand het bij hem thuis gewild hebben. Misschien niet, omdat er wat tekst tussen de figuren zit. In wat het Louvre als een van de eerste reclameslogans beschouwt, heeft de pottenbakker geschreven: "Koop mij, u zult een koopje krijgen."
7 Jinan Liu's Fine Needle Shop
Afdrukken veranderde de wereld en vooral de wereld van adverteren. Folders en posters werden een praktische manier voor een bedrijf om het goede nieuws over hun producten te verspreiden. Wanneer werd drukwerk een marketinginstrument? Duizend jaar geleden in China lijkt een bedrijf een vroege adoptant te zijn geweest.
Jinan Liu maakte goede naalden, en hij wilde dat je er meer over wist. "We kopen stalen staven van hoge kwaliteit en maken naalden van fijne kwaliteit, zodat we ze binnen de kortste keren weer thuis kunnen gebruiken", luidt de tekst van de advertentie.
Naarmate het reclamemail gaat, is het misschien niet de beste. Maar de advertentie toont een andere innovatie. Boven het schrijven, is er het beeld van een konijn dat een naald vasthoudt. Hier zien we de vroegste mascotte voor een merk.
Een koperen plaat werd gegraveerd met de advertentie zodat veel papieren kopieën konden worden gekarnd en doorgegeven aan potentiële klanten. Beschuldig Jinan Liu de volgende keer dat een gedrukte brochure achterblijft onder de ruitenwisser van uw auto.
6 munten
De perfecte advertentie is er een die alomtegenwoordig is en voegt zijn boodschap toe aan de klant, bijna zonder dat hij het beseft. Eén methode is om de advertentie te plaatsen op een object dat elke dag wordt gebruikt.
Munten zijn lang een instrument van propaganda geweest en zijn dat nog steeds. Britse munten hebben "ELIZABETH II D G REG F D" erop gestempeld, wat betekent "Elizabeth II, Dei gratia regina fidei defensor"Of" Elizabeth II, bij de gratie van God, Koningin, Verdediger van het Geloof. "Oude muntsoldaten waren er ook op gebrand reclame te maken voor het belang van de persoon wiens hoofd werd getoond.
Julius Caesar legde zijn gezicht op Romeinse munten en gebruikte ze om zijn afstamming van de godin Venus te verkondigen. Zijn huurmoordenaar, Brutus, gebruikte ook munten als propaganda.Brutus nam twee dolken op de achterkant op om te laten zien hoe hij daar was gekomen en om de mensen te vertellen dat ze hem te danken hadden voor het einde van tirannie.
Brutus was verslagen en Caesar werd tot god verklaard. Natuurlijk volgden meer keizers en elk van hen wilde munt gebruiken om zichzelf te merken. Augustus, de geadopteerde zoon van Caesar, had op zijn munten geschreven dat hij de zoon van een god was, wat technisch waar was.
Andere keizers gaven er de voorkeur aan hun militaire dapperheid te tonen. Trajanus versierde het omgekeerde van zijn munten met afbeeldingen van zijn triomf over de Daciërs. In een tijd waarin geletterdheid verre van gegarandeerd was, zou een foto op een munt meer dan duizend geschreven woorden waard kunnen zijn.
5 gestempelde stenen
Mesopotamië, het land tussen de rivieren de Eufraat en de Tigris in het moderne Irak, was de thuisbasis van een van de vroegste beschavingen. Bijna elk gebouw was gemaakt van modderstenen, niet van steen. Deze stenen boden een krachtige gelegenheid voor reclame.
Meer dan 4.000 jaar geleden hadden de stenen die in de constructie werden gebruikt boodschappen die in spijkerschrift waren afgedrukt. Deze berichten droegen meestal de naam van de koning die het gebouw had geleid. Wanneer je een muur passeert met de naam van de koning, ben je geneigd hem te herinneren.
Toen koning Nebukadnezar Babylon van een marktstad veranderde in de hoofdstad van een rijk, zorgde hij ervoor dat mensen wisten dat hij verantwoordelijk was voor de verandering door Babylon te bouwen met zijn eigen merkstenen.
"Nebukadnezar, de koning van Babylon, die voorziet in Esagila en Ezida, de oudste zoon van Nabopolassar, de koning van Babylon, ben ik" werd op elke geschreven. Deze stenen hebben echter alleen geadverteerd aan de betrokken bouwers. Toen ze eenmaal op hun plaats waren, waren de inscripties uit het zicht verborgen.
Toen Saddam Hoessein de ruïnes van Babylon herbouwde, ging hij er een beter dan Nebukadnezar. Op de stenen die werden gebruikt bij de wederopbouw, had hij geschreven: "Saddam Hoessein, de beschermer van Irak, herbouwde beschaving en herbouwde Babylon."
Deze keer was het schrijven voor iedereen zichtbaar. Na de val van Saddam zijn alle stenen verwijderd.
4 gesponsorde spellen
Grote sporten zijn veel geld. Duizenden, zelfs miljoenen ogen zullen zich tot het evenement wenden. Elke advertentie die daar wordt geplaatst, wordt zeker opgemerkt. Je zou zelfs het hele spel kunnen sponsoren en je naam op ieders lippen hebben.
Maar sponsoring van games is geen moderne uitvinding. We moeten ons wenden tot de bloederige gladiatorengevechten van de Romeinen voor het vroege gebruik van sport als reclame en propaganda.
Pompeii was de thuisbasis van een groot amfitheater, waar gladiatorenshows vaak werden uitgevoerd. We weten zelfs dat de spellen soms uit de hand liepen, zoals toen een reeks beschimpingen een rel werd en de spellen werden verbannen. Nadat de senaat hen had toegestaan opnieuw te worden vastgehouden, werden de spelen gebruikt voor politieke doeleinden. Geschilderde advertenties op muren maakten bekend wie de spellen betaalde.
"20 paar gladiatoren van Gnaeus Alleius Nigidius Maius ... zullen vechten zonder enige publieke kosten in Pompeii."
20 gladiatorenparen van Decimus Lucretius Satrius Valens, eeuwig priester van Nero Caesar, zoon van Augustus, en 10 paren gladiatoren van Decimus Lucretius Valens zullen op 4 april in Pompeii vechten. Er zal een jacht zijn. '
Toen de tijd aan het komen was, hoopte men dat de advertenties mensen zouden herinneren die het beste entertainment hadden gegeven.
3 vissaus en olijfolie
Amforen waren grote potten van aardewerk die werden gebruikt om goederen te vervoeren en op te slaan in de Griekse en Romeinse werelden. Een amfora had vaak een stempel erop om de koper de exacte herkomst van het product binnenin te laten weten. Sommigen waren puur voor het beheer van de voorraad (weten wat je in petto had), maar veel postzegels waren een vorm van reclame.
In Pompeii vonden archeologen potten van garum (een vissaus gemaakt van gefermenteerd vissensap) die de inhoud verklaarde: "Fijnste garum van de fabriek van Umbricius Abascantus "en" Eersteklas garum van de fabriek van Marcus Acceius Telemachus. "
Olijfolie was een van de belangrijkste producten van de antieke wereld. Het werd gebruikt in voedsel, als brandstof in lampen, in medicijnen en om het lichaam te reinigen. Net als diegenen die op extra vierge olijfolie jagen, zouden mensen op zoek gaan naar de beste kwaliteit oliën.
Veel amfora's uit Baetica in Spanje die olijfolie bevatten, zijn gevonden met stempels die de oorsprong van de olie aantonen. Misschien was er veel vraag naar de olie en hielp het hebben van dat oorsprongsstempel de verkoop. Aan de andere kant worden amforen van olijfolie uit Noord-Afrika zelden gemarkeerd, wat erop kan wijzen dat er geen voordeel was bij het adverteren van de oorsprong van die olie.
2 Runaway-slaven
Wanneer een hond of kat vermist wordt, zien we vaak posters die reclame maken voor het feit en oproepen tot terugkeer van het dier. In de antieke wereld hadden slaven veel dezelfde positie als huisdieren tegenover hun eigenaars. De slavenmeester wilde zijn bezittingen terug, dus zou hij zijn verlies adverteren. Berichten werden op muren geschilderd met beschrijvingen van de voortvluchtige slaaf en details van de beloning voor de vinder.
Het geschilderde bericht op een muur is bekend uit Pompeii. Maar op andere oude plaatsen waren er verschillende manieren om het nieuws van een weggelopen slaaf te verspreiden. In Egypte zijn stukjes papyrus gevonden met advertenties voor verloren slaven. De een belooft een beloning voor degene die de voortvluchtige slaaf terugbrengt naar de legerbarak.
In tegenstelling tot een verloren huisdier, kon een teruggekeerde slaaf echter niet verwachten dat hij met liefde werd ontvangen. Gevangen slaven kregen te maken met een aantal straffen vanwege hun nalatigheid.
1 Oude alcoholen
Mensen willen graag dronken worden, dus reclame maken met alcohol zou een gemakkelijke zaak moeten zijn.Er wordt beweerd dat mensen hun manier van jagen-verzamelen uitdrukkelijk hebben opgegeven om alcohol te kunnen brouwen. Vermoedelijk is de oudste advertentie ter wereld een Mesopotamisch bier.
Alan D. Eames, die zichzelf beschreef als een bierantropoloog, vond een tablet met het beeld van een vrouw met een ruime borsten die kannen van het bier had. Naast het beeld geloofde Eames dat het schrijven zei: "Drink Elba, het bier met het hart van een leeuw." Helaas werd er nooit een fotografisch bewijs van deze vondst geproduceerd.
Niet alle advertenties worden echter overgebracht via foto's of tekst. Woord van mond is misschien wel de oudste vorm van adverteren. In die zin had Falerniaanse wijn een van de beste campagnes.
Dichters schreven over de geneugten van deze wijn. Volgens Martial was het een drankje dat geschikt was om te worden gegoten voor Zeus zelf. Het ontwikkelde een mythe rond zijn schepping en was vermoedelijk een goddelijk geschenk van de god Bacchus. Een bepaalde wijnoogst uit 121 voor Christus werd zo geprezen dat de prijs absurde niveaus bereikte.
Als je iets wilt verkopen, dan is het duidelijk dat tastmakers altijd een goede investering zijn geweest.