Delen:
Top 10 onbedoelde gevolgen van verbod
In januari 1920 trad het verbod in werking en verbood het de productie, het transport en de verkoop van alcohol in de Verenigde Staten. De Amerikaanse regering verwachtte ten volle dat mensen gewoon door zouden gaan en nieuwe manieren zouden vinden om hun tijd door te brengen, maar veel onbedoelde en onverwachte gevolgen ontvouwden zich. Het verbod kwam in december 1933 ten einde, na toenemende kritiek van vele platforms van de Amerikaanse samenleving.
Achteraf gezien is het vrij duidelijk dat Verbod niet werkte, en veel geleerden en commentatoren hebben vandaag voorgesteld om zijn lessen te leren en misschien toe te passen op de veelbesproken drugswetten van deze tijd.
10 Georganiseerde misdaad floreert
Er wordt geargumenteerd dat niet alleen het verbod de georganiseerde misdaadsyndicaten een kloof in de markt bood in de jaren 1920, maar het ook hun rijkdom en invloed deed toenemen, die op hun beurt hen in staat stelde om door te gaan in andere gebieden nadat het alcoholverbod was opgeheven. Het verbod heeft de expansie van de georganiseerde misdaad grotendeels gefinancierd.
Degenen die bij de georganiseerde misdaad betrokken waren, werden door velen als helden beschouwd, met enkele bekende gangsters die een bijna beroemdheidsstatus hadden in hun gemeenschappen. Hun vaak bloedige misdaden werden over het hoofd gezien, omdat ze hardwerkende mensen voorzien van wat ze wilden. Sommige gezagsgetrouwe burgers begonnen zich zelfs tot misdaadsyndicaten te wenden voor hun werk, vooral degenen wier banen in industrieën die verbonden waren aan alcoholproductie overbodig waren geworden. Deze trend nam alleen maar toe toen de Grote Depressie in de jaren dertig plaatsvond.
Veel illegale bars en saloons waren in handen van criminele syndicaten en bijna allemaal werden ze door hen geleverd. Criminele bendes vechten vaak onderling over de "rechten" om deze drankgelegenheden te leveren en om uitsluitend in bepaalde gebieden te opereren. De resultaten van deze schermutselingen waren vaak bloedig en resulteerden in een dramatische toename van bendegerelateerde moorden.
9 Verbod op criminaliteit van alledaagse mensen
De schijnbare veronderstelling dat de overgrote meerderheid van de mensen zich simpelweg zou onthouden van alcohol nadat het verbod was uitgevaardigd, kon niet groter zijn geweest. Opgemerkt moet worden dat het consumeren van alcohol tijdens het verbod niet illegaal was, noch het bezit ervan was. De productie, het transport en de verkoop van alcohol waren. Deze onduidelijkheid leidde tot verschillende mazen en grijze gebieden, en ze werden uitgebuit, onbewust of niet.
Er was met name onduidelijkheid over het maken van wijn thuis voor eigen plezier en plezier, bijvoorbeeld. De apparatuur die hiervoor werd gebruikt, was wijd en open te koop in winkels in de VS en informatie over het maken van zelfgemaakte wijn was beschikbaar in de meeste openbare bibliotheken. Technisch gezien was het maken van wijn in je eigen huis echter illegaal tijdens het verbod.
Apothekers en religieuze organisaties waren ook vrijgesteld van het verbod vanwege alcohol als medicijn en in ceremonies, respectievelijk. Veel apotheken ontstonden plotseling, vaak niet meer dan een front voor hun echte bedoelingen, terwijl veel kerken een golf van lidmaatschap leden.
Alcohol die vóór de start van het verbod was gekocht, was technisch legaal en mocht in het huis van een persoon worden bewaard en geconsumeerd. Het was echter illegaal om alcohol van de ene plaats naar de andere te vervoeren, en als iemand niet kon bewijzen dat de alcohol was gekocht vóór het verbod, liepen ze het risico om te worden gearresteerd.
8 De opkomst van cocaïne en heroïne
Cocaïne werd genomen door mensen in de Verenigde Staten lang voordat het Verbod in werking trad, maar het merkte een piek in populariteit in de jaren 1920, vooral onder de jazzscène van die tijd. Of dit te wijten was aan Verbod of puur toeval is onduidelijk.
De Amerikaanse regering was zich ten minste bewust van de mogelijkheid dat mensen die voorheen alcohol hadden gebruikt nu hun aandacht zouden richten op hardere drugs en stoffen. Een artikel dat verscheen De literaire samenvatting in April 1921 verklaarde dat de Raad van Gezondheid van elke staat een vragenlijst werd verzonden om te proberen om te bepalen als er een stijging van "verdovend middel en verslavende drugs" was aangezien het Verbod van kracht werd.
Heel erg zoals de Verbod tot de stijging van georganiseerde misdaad bijdroeg, het hielp ook in het openen van de deur naar de verspreiding van hardere drugs zoals cocaïne en heroïne-epidemieën die de VS in de komende decennia zouden vegen. Met hun hernieuwde rijkdom en invloed ging het bereik van misdaadsyndicaten veel verder, evenals hun allianties. Voeg daarbij de noodzaak om hun bron van inkomsten te vervangen nadat het verbod in 1933 was ingetrokken, en de eerste stappen in de richting van wat de grote zaak van de handel in verdovende middelen zou worden, waren genomen.
7 Stijging van alcoholconsumptie en alcoholisme
De mening lijkt te zijn verdeeld over de vraag of alcoholgebruik is toegenomen of afgenomen tijdens de verbodsjaren. De belangrijkste reden hiervoor is dat illegale verkoop van alcohol niet aan de overheid werd gemeld en dat er bijgevolg geen nauwkeurige gegevens werden bewaard. Veel mensen maakten ook thuis hun eigen alcoholische dranken, die wederom niet officieel waren verklaard.
Zelfs de beschikbare gegevens moeten met bepaalde kanttekeningen worden bestudeerd. Bijvoorbeeld, in 1925 waren arrestaties wegens aan alcohol gerelateerde misdaden op een historisch hoogtepunt. Hoewel dit erop wees dat dit soort misdaden toenam sinds het Verbod voor het eerst in 1920 begon, waren veel van de betreffende strafbare feiten legaal vóór de wetswijziging. Over het algemeen leek het er echter op dat alcoholproblemen slechter waren tegen het midden van de 20ste eeuw dan het vorige decennium.
Het is mogelijk dat alcoholisten het hardst zijn geraakt en grotendeels in stilte hebben geleden.Alcoholisten waren minder geneigd om hulp te zoeken voor hun verslaving tijdens Verbod, voornamelijk omdat de verkoop van alcohol illegaal was en in plaats daarvan meer kans hadden om zich te wenden tot bootleggers op dezelfde manier waarop drugsverslaafden zich tot hun dealers wenden. Of het Verbod meer alcoholisten heeft gemaakt, is echter heel belangrijk voor debat. Gegevens uit die tijd suggereren dat de sterfgevallen als gevolg van alcoholgerelateerde ziekten in de jaren 1920 zijn toegenomen, maar over het algemeen waren er minder dan het vorige decennium.
6 Langdurige corruptie
Een deel van de reden dat georganiseerde misdaadsyndicaten en bootleggers zo succesvol waren in het leveren van hun goederen, was het feit dat ze mensen op zak hadden; ze hadden sleutelpersonen omgekocht in posities van macht en verantwoordelijkheid. Sommige van die banden die in de jaren twintig werden gesloten duurden jaren nadat het verbod eindigde. De manier waarop die banden werden bereikt, is al generaties lang gerepliceerd.
Criminele organisaties kunnen honderden, zelfs duizenden mensen in hun boeken hebben. Politieagenten, politici, rechters en zelfs federale agenten speelden allemaal een rol in de alcoholzwarte markt. Er zouden van tevoren waarschuwingen zijn voor geplande invallen op saloons, en het bewijs zou eenvoudigweg verdwijnen. Als zaken voor de rechtbank kwamen, was het niet ongeoorloofd voor rechters om eenvoudigweg alle beschuldigingen te verwerpen en de zaak uit te werpen.
Corrupte ambtenaren werden goed betaald voor hun diensten, sommigen verdienden zes cijfers per jaar. Misschien vanwege dit, of misschien omdat steeds meer mensen het niet eens werden met een verbod, was er geen tekort aan mensen die bereid waren om een oogje dicht te knijpen.
5 Onveilige zelfgemaakte alcohol
Hoewel de hoeveelheid alcoholische dranken die met gallons werden gesmokkeld met succes over de grenzen en in de Verenigde Staten werden gesmokkeld tijdens de verbodsjaren, was de goedkopere optie om zelfgemaakte dranken te kopen. Of het nu bier, wijn of sterke drank was, alles werd in verschillende mate van succes gemaakt - en schijnbaar tot verschillende niveaus van schade aan de gezondheid van de drinker. Terwijl zelfgebrouwen bier de neiging had om gewoon vies te smaken en een slibachtig uiterlijk te hebben, zou zelfgemaakte drank mensen verlamd of zelfs dood kunnen laten.
De Amerikaanse overheid deed weinig om dodelijke slachtoffers te beteugelen van het drinken van zelfgemaakte alcohol, die vaak giftig was vanwege de grote hoeveelheden methanol die in de dranken werden gebruikt. In 1927 verklaarde de adjunct-secretaris van de Schatkist, belast met het verbod op Seymour M. Lowman, dat "er een goede baan zal zijn geschied" als de "randen" van de samenleving stierven als gevolg van het drinken van "poison hooch". In 1928, Tijd magazine benadrukte het feit dat degenen die verantwoordelijk zijn voor het verbod een oogje dichtknijpen voor dergelijke sterfgevallen toen 33 mensen stierven gedurende een periode van slechts drie dagen in Manhattan vanwege het consumeren van zelfgemaakte alcoholische dranken die dodelijke hoeveelheden methanol bevatten.
4 Verlies van belastinginkomsten
Niet alleen verliest de Amerikaanse overheid miljoenen dollars aan belastinginkomsten uit alcohol die anders tijdens het verbod zouden zijn verkocht, maar ze werden ook voor de tweede keer getroffen als gevolg van het niet kunnen innen van belastingen van mensen die niet langer werkzaam waren in banen die verbonden waren voor alcoholproductie. Daar bovenop hadden die mensen geen geld om uit te geven (en daarom teruggeplaatst in de Amerikaanse economie), en wat ze wel spendeerden, ging steeds meer naar criminele organisaties, waardoor de Amerikaanse regering een derde omzethit kreeg. Ook werd geschat dat het $ 40 miljoen kostte om het verbod uit te voeren en te politioneren.
Tegen de tijd dat de Grote Depressie toesloeg, werd Verbod steeds meer gezien als een dure oefening aan de ene kant en een gemiste kans op belastinginkomsten aan de andere kant. Er was zelfs een gevoel dat de hoeveelheid geld die was verloren door een verbod veel beter zou zijn besteed aan het helpen van mensen met alcoholverslaving in plaats van ze te criminaliseren.
3 Last op het rechtssysteem
Een van de belangrijkste redenen waarom Verbod uiteindelijk faalde, was de druk die het uitoefende op wetshandhaving, rechtbanken en gevangenissen. Tegen de tijd dat duidelijk werd dat mensen zich niet simpelweg van alcohol zouden onthouden, zoals verwacht, stond de wetshandhaving in de VS op zijn breekpunt, de rechtsstelsels maakten een back-up en de gevangenissen werden vol.
Naarmate 1932 verder ging, en de depressie zijn greep rond de financiële keel van gewone Amerikanen bleef verstevigen, werd het duidelijk dat het beëindigen van Verbod niet slechts twee, maar meerdere vogels in één klap zou doden. De rechtssystemen zouden worden vrijgemaakt en er zou geld worden vrijgemaakt voor ernstiger zaken, zoals moord, die zelf aanzienlijk opliepen, deels als gevolg van toegenomen moordpartijen op territoriumrechten.
Wetshandhaving zou bevrijd zijn van het moeten afdwingen van het steeds gehate verbod en vooral zouden duizenden banen plotseling beschikbaar worden gesteld, zowel in brouwerijen als eens te meer in wettelijke bars en vestigingen. Franklin D. Roosevelt beloofde een einde te maken aan het Verbod als hij tot president van de Verenigde Staten zou worden gekozen, die hij in november 1932 in een aardverschuivingsoverwinning was. Hij heeft zijn belofte gestand gedaan en het verbod werd beëindigd in December 1933.
2 Verhoogde divisie
Zoals veel polariserende kwesties veroorzaakte het onderwerp Verbod een behoorlijke verdeeldheid in de Amerikaanse samenleving. Het waren echter niet alleen degenen die van een drankje of een teetoteerder hielden. Als gevolg van de Eerste Wereldoorlog was er in de VS een toenemend anti-Duits sentiment, dat de voorstanders van het Verbod in hun voordeel gebruikten, met name de Anti-Saloon League en verschillende christelijke stromingen. Ze beweerden niet alleen dat graan gebruikt zou moeten worden om voedsel te maken in tijden van oorlog, in tegenstelling tot bier, maar ze insinueerden dat omdat veel van de brouwers Duits waren, ze probeerden Amerikanen te bederven en te verzwakken met hun alcoholische dranken.Genieten van een drankje werd opeens een morele en zelfs een patriottische beslissing, net zo goed als een sociale beslissing.
De Ku Klux Klan maakte ook gebruik van het verbod en verklaarde dat zij verdedigers van het Verbod waren en de noodzaak om het te handhaven. Hoewel ze buiten de wet opereerden, brachten ze veel illegale saloons in brand en beschouwden ze bootleggers als een deel van de samenleving dat van het bestaan moest worden gezuiverd. De KKK maakte giftige beweringen dat het drinken van alcohol en de problemen die het veroorzaakte zowel te wijten waren aan zwarte mensen als aan Ierse en Italiaanse immigranten. Zelfs toen de ondersteuning voor het Verbod afnam naarmate de jaren 1920 plaatsmaakten voor de jaren dertig van de vorige eeuw, bleven ze dergelijke harde retoriek gebruiken in een poging het op zijn plaats te houden. Ze vormden ook politieke allianties van soorten met veel hard-line christelijke groepen zoals de Anti-Saloon League en verschillende christelijke organisaties voor vrouwen.
1 Algemeen wantrouwen jegens autoriteit
Een langdurig en onderliggend gevolg van het Verbod was misschien een algemeen wantrouwen ten opzichte van de machthebbers - zowel degenen die beslissingen nemen als degenen die ze afdwingen.
Toen de jaren dertig van de vorige eeuw begonnen, werd het voor de meesten steeds duidelijker dat Verbod geen goed idee was geweest, noch was het een succes. Velen werden, zij het met terugwerkende kracht, ondervraagd waarom het zo lang had mogen doorgaan, toen vele tekenen van mislukking voor iedereen zichtbaar waren.
De corruptie die tijdens deze periode was opgedoken, maakte ook een blijvende indruk op mensen, evenals de vraag waar de macht echt in het land woonde. Immers, in veel steden in de VS leek het erop dat criminele bendes de baas waren in plaats van wetshandhaving.
Misschien als een verklaring van hoeveel ze Verbod en de ideologie erachter verwierpen, waren veel steden er snel bij om te promoten hoeveel drankgelegenheden ze beschikbaar hadden. Chicago, een stad die werd gezien als een van de epicentra van georganiseerde misdaad, had meer dan 7.000 dergelijke locaties.
Marcus Lowth is een schrijver met een passie voor iets interessants, of het nu UFO's, de Ancient Astronaut Theory, het paranormale of complotten zijn. Hij heeft ook een voorliefde voor de NFL, film en muziek.