Top 10 echt waanzinnige linialen

De geschiedenis is vol met verhalen over monarchen en vorsten die leden aan waanzin. Hoewel het misschien beter is om te zeggen dat hun mensen leden aan hun waanzin. In sommige gevallen is het moeilijk te zeggen of de acties van deze leiders echt het resultaat waren van waanzin, of dat de gebeurtenissen werden gesensationaliseerd. Het lijkt ook dat beschuldigingen van waanzin vaak werden gebruikt om royalty's omver te werpen. Desalniettemin zijn er gevallen waarin een lid van een koninklijke familie onweerlegbaar krankzinnig is geweest. De volgende mannen vertegenwoordigen heel verschillende voorbeelden van waanzin. Sommigen waren wreed en gemeen, terwijl anderen angstig insloten. De kwestie van hun waanzin hangt echt af van hoe jij waanzin definieert. Waarom zoveel koninklijke mannen gek geworden zijn, is naar alle waarschijnlijkheid. Het had de druk kunnen zijn om een ​​koning te worden. Misschien was het incest of slechte medische zorg. Wat de oorzaak van hun waanzin ook moge zijn, het is zeker dat een aantal naties door krankzinnigen is geregeerd.

10

Keizerin Anna van Rusland

Anna, die regeerde als keizerin van Rusland van 1730 - 1740, werd niet op de troon geboren - ze werd tot keizerin gemaakt door de Supreme Privy Council van Rusland. De gemeenteraad had gehoopt dat ze zich dankbaar zou voelen voor haar positie en zou optreden als een marionettenheerser - maar, weinigen wisten ze dat Anna andere plannen in gedachten had. Een van haar eerste handelingen was om de geheime politie te herstellen, om te doen wat ze wilde. Ze vond gunst bij de Royal Guards, haar macht werd oncontroleerbaar en ze begon aan een regeerperiode van tien jaar die de aristocraten die haar heerser maakten pijnigde. In het bekendste voorbeeld van haar waanzin, verbond Anna een van de oude prinsen met haar meid, omdat ze had ontdekt dat zijn, nu overleden, vrouw katholiek was geweest. Dit lijkt nogal onschuldig, maar wat er daarna gebeurde is niet: Anna organiseerde de bruiloft en had voor de gelegenheid een speciaal paleis gemaakt van ijs. Ze maakte de bruidsjurk als clowns en bracht de nacht door in het ijspaleis ... midden in een van de zwaarste winters die Rusland in jaren had gezien. Gelukkig voor Rusland werd haar regering onderbroken door haar overlijden op 47-jarige leeftijd.

9

Koning George III van Engeland

George III van Engeland is waarschijnlijk de tweede meest bekende krankzinnige heerser in de geschiedenis (tweede tot item 1 op deze lijst), grotendeels als gevolg van de beroemde film, "The Madness of King George." Koning George III zat op de troon van Engeland van 1760-1820, en het was op zijn hoede dat de Amerikaanse koloniën verloren waren gegaan - misschien zijn grootste nalatenschap. Hij heeft hoogstwaarschijnlijk geleden aan de erfelijke ziekte van porfyrie, die ook Mary, Queen of Scots, heeft getroffen. De ziekte van de koning bood Engeland een moeilijk probleem: wat doe je als een heerser irrationeel wordt? Toen de koning in 1788 ziek werd, voerde zijn premier, William Pitt de jonge (1759-1806), en de koningin namens hem de regering - en later regeerde zijn zoon als regent. In zijn latere jaren, toen zijn waanzin groeide, bracht hij zijn tijd in afzondering door en werd hij vaak in rechte jassen en achter de tralies in zijn privéappartementen in Windsor Castle gehouden. De laatste tijd is er enige speculatie geweest dat King George krankzinnig werd gedreven door de behandelingen die hij ontving voor zijn vermeende waanzin.

8

Koning Charles VI van Frankrijk

Koning Karel VI werd in 1380 tot koning van Frankrijk gekroond, toen hij nog maar elf jaar oud was. Blijkbaar was hij een goede koning voordat krankzinnigheid het overnam, omdat hij oorspronkelijk bekend stond als Charles the Well-Loved. Later werd duidelijk dat hij krankzinnig was, dus zijn naam werd veranderd in Charles the Mad.

Verslagen over de eerste waanzin van de koning stellen dat koning Karel VI onrustig werd door het geluid van een gevallen speer, terwijl hij met zijn mannen reisde. Vervolgens vermoordde hij een van zijn eigen ridders en, naar verluidt, een paar andere mannen, hoewel de verslagen verschillen. Na dit incident raakte de koning in coma.

De symptomen van de krankzinnigheid van de koning vorderden in latere jaren en waren veel gevarieerd. Er waren tijden dat koning Karel VI niet wist wie hij was en zijn vrouw en kinderen niet kon herkennen. Enkele maanden van zijn leven werden gekenmerkt door zijn weigering om te baden. Hij bracht zelfs enige tijd door in de veronderstelling dat hij van glas was. Koning Charles VI van Frankrijk stierf, een gek, in 1422.

7

Keizer Justin II

Justin II was de Oost-Romeinse (Byzantijnse) keizer van 565 tot 578. Zijn regering omvatte oorlog met Perzië en het verlies van grote delen van Italië. Na twee rampzalige campagnes, waarbij de Perzen Syrië overrompelden en het strategisch belangrijke fort van Dara (Mesopotamië) veroverden, verloor Justin naar verluidt zijn verstand. De tijdelijke waanzin van waanzin waarin hij viel waarschuwde hem om een ​​opvolger te noemen - Tiberius II Constantijn. Volgens John van Ephesus, terwijl Justin II de ongebreidelde waanzin van zijn laatste dagen binnensloop, werd hij door het paleis getrokken op een troon met wielen en bijtende bedienden bij het passeren. Naar verluidt bestelde hij orgelmuziek om constant door het paleis te spelen in een poging om zijn waanzinnige geest te kalmeren, en het gerucht ging dat zijn smaak voor bedienden zich uitstrekte tot aan het eten van een aantal van hen tijdens zijn regeerperiode.

6

Koning Ludwig II van Beieren

Ludwig II werd koning van Beieren, in 1864. Tijdens zijn bewind besteedde Ludwig II al zijn persoonlijke middelen aan de bouw van sprookjeskastelen. Hij was pijnlijk verlegen en slecht toegerust voor zijn plichten als koning. Hij besteedde nauwelijks tijd aan het besturen van zijn mensen en had een sterke afkeer van publieke optredens.

In 1866 werd Ludwig ervan beschuldigd krankzinnig te zijn. Of zijn excentrische gedrag werd veroorzaakt door waanzin is onbekend. De man die hem krankzinnig had verklaard, had hem nooit onderzocht. Hij werd afgezet op grond van waanzin op verzoek van zijn oom, die mogelijk de controle over de regering wilde hebben. De dag na de verklaring van de koning werd hij dood aangetroffen in een vijver, samen met de arts die hem krankzinnig had verklaard.

5

Sultan Ibraham I

Een van de beroemdste Ottomaanse sultans, Ibrahim werd vrijgelaten uit de Kafes (een speciale gevangenis voor potentiële erfgenamen van de troon), en volgde zijn broer Murad IV (1623-40) op in 1640, hoewel dit tegen de wensen van Murad was IV, die hem had laten doden na zijn eigen dood. Ibrahim, ik mocht leven omdat hij te gek was om een ​​bedreiging te zijn. Ibrahim bracht het rijk in korte tijd bijna in elkaar. Van hem is bekend dat hij een obsessie heeft gehad met zwaarlijvige vrouwen, en zijn agenten aanspoort de dikste vrouw te vinden die mogelijk is. Een kandidaat werd opgespoord in Georgië, of Armenië, die meer dan 330 pond woog, en kreeg de koosnaam Sheker Pare (letterlijk: "stuk suiker"). Ibrahim was zo blij met haar dat hij haar een overheidspensioen gaf en de titel van Gouverneur-generaal van Damascus. Toen hij een gerucht hoorde dat zijn bijvrouwen in gevaar waren gebracht door een andere man, liet hij 280 leden van zijn harem verdrinken in de Bosporuszee. Hij zag hoe hij munten aan het vissen in het zwembad van het paleis gaf. Deze helden leverden hem de bijnaam "mad" op - om voor de hand liggende redenen.

4

Ivan IV, Tsaar van Rusland

Ivan IV, of Ivan de Verschrikkelijke, had een kindertijd die getekend werd door het verlies van beide ouders en misbruik door de Russische regering. Na de dood van zijn moeder, toen Ivan zeven was, werd hij achtergelaten om te worden gekweld door de elite leden van de Russische regering. Hij werd ernstig mishandeld en mishandeld door hen in het paleis dat hij rechtmatig had. Misbruik maakte plaats voor waanzin en Ivan begon zijn frustraties te ventileren door kleine dieren te martelen.

In 1544, toen Ivan IV veertien was, greep hij de controle over Rusland door het hoofd van de regering te voeden met een stel honden. Daarna leek het erop dat Ivan IV zijn wegen had veranderd. Hij maakte een openbare bekentenis van zijn wrede handelingen aan zijn volk door middel van een verontschuldiging. Pas later werd duidelijk dat hij gevaarlijk gestoord was.

Ivan IV was op veel manieren een erg goede tsaar. Hij creëerde wetten die gericht waren op klassengelijkheid. Toen hij echter zijn volk afslachtte, toonde hij dezelfde onwetendheid over klassenonderscheiding. Ivan IV was ook schuldig aan het doden van zijn oudste en meest geliefde zoon door zijn eigen hand. Je kunt wel of niet geloven dat wreedheden een vorm van waanzin zijn, maar als je bedenkt dat Hitler en Hussein gek zijn geweest, dan was Ivan de Verschrikkelijke zeker zo goed.

3

Koningin Maria I van Portugal

Maria's waanzin werd voor het eerst officieel opgemerkt in 1786, toen ze in een staat van delirium naar haar appartementen moest worden gedragen. De mentale toestand van de koningin werd steeds erger. Het jaar 1786 zag haar man zijn leven verliezen, in mei. Maria was verwoest en verbood alle vormen van hofvermaak en volgens een tijdgenoot leek het op de staatsfeesten op religieuze ceremonies. Haar toestand verslechterde na de dood van haar oudste zoon, 27 jaar oud, van de pokken en van haar biechtvader in 1791. Na het einde van 1791 leek haar mentale toestand nog erger te worden. In februari 1792 werd ze geestelijk gestoord en behandeld door John Willis, dezelfde arts die George III van het Verenigd Koninkrijk bijwoonde (let op de laatste zin van punt 9). Hij wilde haar meenemen naar Engeland, maar dat werd door de Portugese rechtbank afgewezen. De jonge prins John nam de regering over op haar naam, ook al nam hij in 1799 alleen de titel van Prins Regent. Toen de Real Barraca de Ajuda in 1794 afbrandde, werd het hof gedwongen naar Queluz te verhuizen waar de zieke koningin de hele dag in haar appartementen liggen en bezoekers zouden klagen over vreselijk geschreeuw dat door het hele paleis zou weerklinken. Maria stierf in 1816 in een karmelietenklooster in Rio de Janeiro.

2

Prins Sado van Korea

Prins Sado werd geboren in 1735 en trouwde negen jaar later. Er wordt gezegd dat zijn vader, de koning van Korea, zijn zoon begon te haten toen Sado heel jong was. Sado had een eigen zoon toen hij zeventien was. Na de geboorte van zijn zoon werd Sado ziek van de mazelen. Hij herstelde van zijn ziekte, maar het leek een diepgewortelde waanzin te veroorzaken die binnen de prins verborgen lag. De koning werd nog walger van zijn zoon. Van de koning werd gezegd dat hij zijn mond had uitgewassen, zijn oren had schoongemaakt en zijn kleren had veranderd telkens wanneer Sado met hem sprak.

De waanzin van prins Sado manifesteerde zich eerst als nachtmerries en wanen. Deze afleveringen werden al snel gevolgd door gewelddadige aanvallen. Tegen 1757 mishandelde Sado fysiek zijn bedienden en verkrachtte hij elke vrouw die hem verloochende. Sado vermoord en verkracht in een opwelling. Hij ging zelfs op zoek naar zijn eigen zuster.

De koning werd uiteindelijk moe van de schrik die zijn zoon toebracht. De koning beval Sado in een rijstkist en de prins gehoorzaamde. De koning liet de rijstkist vervolgens dichtgenaggen. Sado bracht acht dagen door voordat hij eindelijk stierf. Misschien droeg de haat van de koning bij tot de waanzin van Sado. Hoe dan ook, de wrede prins stierf een wrede dood en in de ogen van de koning werd gerechtigheid gediend.

1

Keizer Caligula

Caligula is al eerder op Listverse verschenen, maar hij moet zeker op deze lijst staan ​​en verdient nummer één plaats. Hier is een samenvatting van enkele van de vele activiteiten in zijn leven als heerser van misschien wel het grootste rijk in de geschiedenis:

Hij probeerde zijn favoriete paard, Incitatus ("Galloper"), als priester en consul in te stellen en bestelde een prachtige marmeren stal gebouwd voor hem, compleet met stoelen en banken, waarop Incitatus nooit zat.

Eens, in het Circus Maximus, waren de spellen zonder criminelen, en de volgende gebeurtenis waren de leeuwen, zijn favoriet. Hij beval zijn bewakers de eerste vijf rijen toeschouwers de arena in te slepen, wat ze ook deden. Deze honderden mensen werden allemaal verslonden voor zijn plezier.

Een burger beledigde hem eens op zijn gezicht, in een vlaag van woede, en Caligula antwoordde door hem vastgebonden en met zware kettingen geslagen te hebben. Hij deed dit voor de laatste 3 maanden, liet de man uit een kerker halen en slaan tot Caligula en de hele menigte die zich verzamelde, te erg werden beledigd door de geur van het gangselijke brein van de man, waarna hij werd onthoofd.

Caligula's favoriete marteling was het zagen, dat bovenaan een andere lijst op deze site stond. Het zaagblad vouwde de ruggengraat en het ruggenmerg, vanaf het kruis naar de borst, en het slachtoffer kon niet flauwvallen door overmatig bloed naar de hersenen.

Hij genoot ook van het kauwen van de testikels van de slachtoffers, zonder ze af te bijten, terwijl ze voor hem ingetogen, ondersteboven waren.

Hij had nog een isolator en zijn hele familie publiekelijk geëxecuteerd, de een na de ander, voor een menigte. De man en vrouw waren de eersten, gevolgd door het oudste kind enzovoort. De menigte werd woedend en begon te verspreiden, maar velen bleven in morbide fascinatie. De laatste van het gezin was een 12-jarig meisje, dat hysterisch snikte naar wat ze gedwongen was te zien. Een lid van de menigte schreeuwde dat ze als maagd was vrijgesteld van executie. Caligula glimlachte en beval de beul haar te verkrachten en vervolgens te wurgen, wat hij deed.

Hij had publiekelijk seks met zijn drie zussen op banketten en spelletjes, soms op de tafel, midden in het eten. Hij werd uiteindelijk vermoord door de Praetoriaanse garde en enkele senatoren, en verliet het Circus Maximus na de spelen. Zijn lichaam werd op straat achtergelaten om te rotten, en uiteindelijk aten honden het op. Hij had 4 jaar geregeerd.

Gedeelten van deze tekst zijn beschikbaar onder de Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen Licentie; er kunnen aanvullende voorwaarden van toepassing zijn. Delen van tekst zijn afgeleid van Wikipedia.