Delen:
Top 10 opmerkelijke ontsnappingen over de Berlijnse muur
Na de Tweede Wereldoorlog vluchtten naar schatting 2,5 miljoen Oost-Duitsers naar West-Duitsland. Oost-Duitsland had een zesde van zijn bevolking verloren en de regering wilde voorkomen dat hun mensen zouden vertrekken. Ze sloten de grens tussen de landen en richtten de Berlijnse muur op.
Soldaten patrouilleerden over de slagboom en ze kregen bevel om iedereen neer te schieten die probeerde te ontsnappen. De Muur was grotendeels effectief, hoewel veel mensen nog steeds het risico liepen op de dood of een gevangenisstraf die probeerde te ontsnappen. De volgende mensen maakten elk buitengewoon dappere ontsnappingen over, onder, rond of door de Berlijnse Muur.
Uitgelichte afbeelding: freerepublic.com10 Peter Strelzyk en Gunter Wetzel
Collega's Peter Strelzyk en Gunter Wetzel wilden ontsnappen uit Oost-Duitsland. Ze konden echter geen veilige weg naar vrijheid bedenken. Wetzel's zus bezocht en bracht een Amerikaans tijdschrift met een artikel over heteluchtballonnen. Wetzel dacht dat hij een ballon kon maken om over de grens te komen.
Hij vertelde Strelzyk zijn idee en het duo maakte plannen om te ontsnappen via een ballon. Nadat ze leerden hoe ze een ballon uit leerboeken konden maken, begonnen ze met het ontwerpen van hun escape-voertuig. Hun eerste twee pogingen waren mislukkingen, dus begonnen ze de hoop in hun creaties te verliezen.
Ze overwogen om op te geven, maar de regering was achterdochtig geworden. Ze hadden geen andere keuze dan door te gaan. Gelukkig was hun derde poging succesvol. De medewerkers wachtten tot middernacht om hun vrouwen en kinderen op de hoogste nabijgelegen heuvel te verzamelen.
De families zaten in de mand van de nog niet geteste ballon. Het dreef de lucht in en ze begonnen naar West-Duitsland te vliegen. Toen ze de grens naderden, schakelden zoeklichten hen in. Gelukkig konden de lichten hen niet bereiken.
De vlam op hun brander ging uit. Ze probeerden het opnieuw op te starten, maar ze hadden geen benzine meer. De ballon zweefde naar beneden en stortte neer tegen de grond. De families wisten niet in welk land ze waren beland. Ze begonnen te lopen en kwamen politieagenten tegen die bevestigden dat ze West-Duitsland hadden bereikt.
9 Harry Deterling
Harry Deterling had Oost-Duitsland willen ontsnappen sinds de muur was opgetrokken. Deterling was een bekende criticus van de regering en ze hadden gedreigd hem naar een werkkamp te sturen. Hij wist dat hij snel moest ontsnappen.
Deterling, een treiningenieur, hoorde een gerucht dat de treinrails nog steeds verbonden waren tussen Oost-Berlijn en West-Berlijn. Ze zouden echter binnenkort worden ontmanteld. Hij vroeg de stoker van zijn trein, Harmut Lichy, om hem en zijn familieleden te helpen ontsnappen. Lichy ging akkoord en het paar begon hun ontsnapping te plannen.
Deterling koos een route die hem dicht bij de grens zou brengen. Hij vertelde zijn familie en vrienden dat hij ontsnapte, en 24 van hen kwamen met hem in de trein. Toen Deterling de door de trein aangewezen halte naderde, vertraagde hij niet. In plaats daarvan sloeg hij op het gaspedaal.
De trein reed langs de halte en donderde op een verlaten stuk weg. De Oost-Duitse bewakers waren te zeer geschrokken om een schot te schieten. Toen de trein de hindernissen naderde, zochten Deterling en Lichy hun toevlucht in het kolenreservaat terwijl alle anderen zichzelf op de grond gooiden.
De trein stortte door de barrières en slipte tot stilstand in West-Duitsland. Geen van de passagiers werd geschaad in hun ontsnappingspoging.
8 Horst Klein
Horst Klein was een uitgesproken anti-communist, die de Oost-Duitse regering boos maakte. Het was hem verboden om in circussen te verschijnen, wat verwoestend was voor de professionele trapezekunstenaar. Klein besloot te ontsnappen.
Hij koos ervoor om te vluchten via de stroomkabels die de stad met elkaar verbonden. Klein klom op een elektriciteitspaal en sprong op de grote porseleinen isolator op de kabel. Hij was doodsbang. Klein wist dat als hij tegelijkertijd de toren en de kabel zou aanraken, hij in as zou veranderen.
Hij liet zich op de kabel zakken en gleed 64 meter (210 voet) naar een andere isolator. Klein sprong naar een tweede toren en keek naar beneden. Onder hem waren twee Oost-Duitse bewakers, die het gebied bewaakten. Gelukkig was hij boven de stralen van hun zoeklichten.
Klein gleed nog eens 27 meter (90 voet), en toen begon hij een touw te ontrafelen dat hij rond zijn borst had opgerold. Hij gooide het touw over de kabel en probeerde zichzelf naar de westelijke kant te laten zakken. Helaas waren zijn handen verdoofd in de buitenlucht van -14 graden Celsius (7 ° F). Klein miste het touw en viel 12 meter (40 voet). Hij slaagde erin om een paar voet binnen de westelijke grens te landen.
Klein's val sloeg hem drie uur bewusteloos. Toen hij wakker werd, riep hij om hulp. Een vrouw hoorde hem en belde de politie, die Klein naar het ziekenhuis bracht. Hij had een redelijke gezondheid afgezien van zijn twee gebroken armen.
7 Joachim Neumann
Joachim Neumann, een student burgerlijk ingenieur, gaf nooit om de mars- en schietoefeningen die studenten moesten doen. Hij speelde vaak hooky. Nadat hij en zijn medestudenten werden gedwongen om een document te ondertekenen waarin werd afgesproken om de staat op elk moment met wapens te verdedigen, besloot Neumann om naar het Westen te ontsnappen.
Hij leende een Zwitsers paspoort van een medestudent. De student gaf hem een paar stukjes Zwitserse parafernalia - een bioscoopkaartje, wisselgeld en vervoersbewijzen - om de bewakers ervan te overtuigen dat Neumann uit Zwitserland kwam.
Het kwam niet bij hem op dat hij niet met een Zwitsers accent kon praten totdat hij voor de Oost-Duitse bewakers stond. Hij besloot zich voor te doen als een arrogante Zwitserse toerist. De bewakers probeerden een praatje te maken, maar Neumann reageerde door zijn neus in de lucht te steken en te treiteren. Hij weigerde een woord te zeggen en de bewakers gaven het op en wuifden hem door West-Berlijn.
Neumann was ontsnapt. Hij had zijn vriendin en vrienden echter achtergelaten. Hij had beloofd hen te helpen bevrijden en hij was van plan zijn belofte na te komen.Neumann vroeg zijn medestudenten hem te helpen bij het graven van een tunnel naar Oost-Berlijn. Ze spendeerden vijf maanden aan het graven van de tunnel voordat ze de overkant bereikten. Binnen twee dagen hielpen ze 57 mensen te ontsnappen, inclusief de vriendin van Neumann.
6 Hubert Hohlbein
Hubert Hohlbein had veel tijd doorgebracht in West-Berlijn voordat de Muur werd gebouwd en hij miste het leven dat hij ooit had. Hij en twee van zijn vrienden begonnen een ontsnapping te plannen. Ze kochten duikpakken en brachten drie maanden training door in de wateren rond Berlijn. De vrienden ontsnapten een voor een. Ze waren bang dat drie mensen in het water zouden worden opgemerkt. Hohlbein was de laatste om te gaan.
Hij wachtte tot middernacht en daarna sloop hij stilletjes een rivier in die de twee Berlins opsplitste. Hohlbein's duikpak had een riem die hem hielp diep in het water te blijven. Hij probeerde in het water verborgen te blijven en gebruikte een snorkel om te ademen.
Hohlbein kwam alleen boven water om ervoor te zorgen dat hij in de goede richting reed. Hij hield zijn ogen op een brug in West-Berlijn. Eens verlichtte een licht van de grenssoldaten het meer, maar zij merkten Hohlbein niet op. Na anderhalf uur bereikte hij de andere kant. Hij ging naar de brug, waar hij werd gefeliciteerd met zijn ontsnapping door de westerse politie.
Hohlbein was vastbesloten om zijn familie te helpen uit Oost-Duitsland te ontsnappen. Hij kwam bij Joachim Neumann en hielp met het graven van de tunnel waardoor 57 mensen konden ontsnappen. Hohlbein's moeder behoorde tot de groep.
5 Heinz Meixner
De Oostenrijkse Heinz Meixner werkte in Oost-Berlijn. Daar ontmoette hij Margarete Thorau op een bal. Het paar werd verliefd en was van plan om te trouwen. Haar regering zou haar echter niet toestaan te vertrekken. Hij begon aan een ontsnappingsplan te werken om zijn vriendin en haar moeder te bevrijden.
Meixner mocht de stad verlaten wanneer hij maar wilde. Hij leende een scooter van een vriend en mat de hoogte van de barrière tussen de steden. Het was 90 centimeter (35 in) hoog. Meixner begon naar een auto te zoeken die onder de slagboom kon rijden.
Hij kon er geen vinden. In plaats daarvan huurde hij een kleine sportwagen en ontmantelde de voorruit. De auto was nu 7,5 centimeter (3 in) lager dan de barrière. Zijn vriendin verborg zich in een kleine ruimte achter de bestuurdersstoel. Haar lichaam was bedekt met het ingetrokken dak van de auto. Haar moeder was verborgen in de kofferbak, bedekt met 30 stenen voor het geval de soldaten het vuur openden.
Meixner reed naar de muur. De bewaker was achterdochtig omdat de auto geen voorruit had en hij Meixner naar de douane leidde. In plaats daarvan raakte Meixner het gas en dook zijn hoofd. Hij rende onder de barrières door die de stad scheidden. De auto vloog naar West-Berlijn. Toen Meixner op de rem ging, liet hij skidekens achter die 29 meter lang waren.
4 Wolfgang Engels
Wolfgang Engels had als soldaat gewerkt terwijl de Berlijnse muur werd gebouwd. Hij begon al snel de leer van zijn land te verwerpen en besloot de eerste kans te maken om te ontsnappen. Zijn kans kwam snel. Engels raakte bevriend met een groep legerbestuurders en hij stond hen toe met zijn voertuig te rijden. In ruil daarvoor lieten de soldaten hem hun voertuig zien - een gepantserde personeelsdrager - en ze lieten hem zien hoe het werkte.
Engels was ervan overtuigd dat hij er een kon besturen. Hij wachtte tot de bemanning ging lunchen en toen stal hij de tank. De stad was vol met militair verkeer en hij ging onopgemerkt voorbij. Engels naderde de Berlijnse Muur. Hij leunde uit het voertuig en bood omstanders een ritje naar het westen. Niemand kwam bij hem.
Engels draaide de motor en snelde de muur in. Hij heeft het niet gehaald. Hij klom uit de tank en werd twee keer neergeschoten door een grenswacht. Verdwaalde rondes kwamen dicht bij de West-Duitse politie, die vuur gaf.
Een groep mannen verliet een nabijgelegen bar en vormde een menselijke ladder om de gewonde Engels te redden. Ze brachten hem naar de bar tot de ambulance kwam en brachten Engels naar het ziekenhuis. Hij bracht drie weken door met herstellen van een ingeklapte long.
3 Detlef Alexander Tiede en Ingrid Ruske
Ingrid Ruske werd verliefd op Horst Fischer. Het paar kon zich geen toekomst in Oost-Duitsland voorstellen, en ze besloten om naar het Westen te ontsnappen. Fischer ging naar Polen om vervalste papieren te halen.
Ruske en haar oude vriend Detlef Tiede volgden Fischer snel. Toen Fischer het paar niet ontmoette, vermoedden ze dat hun plannen waren onthuld. Ze waren bang terug te keren naar Oost-Duitsland omdat ze dachten dat de politie op hen wachtte.
Het paar kocht een speelgoedpistool en boekte een vlucht naar Berlijn. Kort voor de landing nam Tiede een Poolse stewardess als gijzelaar. Hij eiste dat het vliegtuig naar West-Duitsland zou vliegen. Toen ze landden, liet Tiede zichzelf zonder weerstand arresteren. Ruske werd snel in hechtenis genomen.
Toen het vliegtuig was geland in de Amerikaanse sector van Berlijn, werden ze allebei berecht door een Amerikaanse rechtbank. Tiede werd veroordeeld tot negen maanden gevangenisstraf. De zaak tegen Ruske werd echter beëindigd omdat ze twee maanden lang geen advocaat had gehad.
Ze kwamen erachter dat Fischer was opgepakt door de Oost-Duitse politie. Hij was veroordeeld tot acht jaar gevangenisstraf. West-Duitsland kwam echter tussenbeide en hij werd het jaar daarop vrijgelaten.
2 Peter Dobler
Peter Dobler was assistent-arts in een ziekenhuis. Hij was getalenteerd, maar hij kon niet vooruit in zijn carrière omdat hij de regering had bekritiseerd. Toen het huwelijk van Dobler ten einde was, besefte hij dat hij niets meer over had in Oost-Duitsland.
De daaropvolgende twee jaar bracht hij zijn ontsnapping uit. Dobler besloot om over de Oostzee te zwemmen. Hij oefende urenlang zwemmen, bestudeerde de sterren en memoriseerde zeekaarten. Dobler was er zeker van dat hij in West-Duitsland kon komen.
Hij trok zijn duikpak aan en bracht een klein pakket met benodigdheden mee - pijnstillers, chocolade, plakband en een kompas. Dobler bracht ook eetlustremmers, die een vergelijkbaar effect hadden als ecstasy. Hij nam er elke vier uur een.
Hij bracht de volgende 24 uur door met zwemmen 48 kilometer (30 mijl) naar West-Duitsland. Afgezien van de af en toe zoeklichtstraal, ging Doblers reis zonder incidenten. Hij zag een boot in de buurt van de West-Duitse grens, en de eigenaar hielp hem aan boord. Dobler was uitgeput en dorstig, maar hij had het West-Duitsland bereikt.
1 Holger Bethke en Michael Becker
Michael Becker ontdekte een West-Duits tijdschrift met een familie die was ontsnapt met katrollen en een stalen kabel. Becker besloot op dezelfde manier te ontsnappen. Hij vond een partner in Holger Bethke, wiens oudere broer, Ingo, een aantal jaren eerder op een luchtbed uit Oost-Duitsland was ontsnapt.
Bethke en Becker begonnen hun ontsnappingsplan te perfectioneren. Ze oefenden boogschieten en gebruikten hun zipline in een park. Ze vertelden toeschouwers dat ze aan het trainen waren voor het circus. Bethke vond de perfecte plek voor het duo om te ontsnappen. Twee hoge huizen flankeerden de smalle grens tussen de steden.
Ze kleedden zich als elektriciens en sloop de zolder van een van de huizen binnen. Ze wachtten tot de broer van Bethke contact met hen opnam met een bericht over een gesmokkelde kinder-walkie-talkie. Toen liep Bethke naar een raam en schoot een pijl die over de grens vloog.
Aan de pijl was een staalkabel bevestigd. Bethke's broer pakte de pijl op en bond het touw vast aan de bumper van zijn auto. Bethke bond zijn kant om een schoorsteen. Hij had een metalen katrol ontworpen die langs het touw zou kunnen glijden. Hij snauwde de katrol over het touw, greep de handvatten en sprong. Bethke reisde 50 meter (165 voet) over de grens met Berlijn. Zowel hij als Becker bereikten gemakkelijk West-Berlijn.
Later leerden de Bethke-broers hoe ze een vliegtuig moesten besturen en ze redden hun jongere broer, Egbert, uit Oost-Duitsland.