Top 10 beroemde mensen genaamd Adolf

Met zo'n afzichtelijke bekendheid in de geschiedenis van de wereld als Adolf Hitler, is het niet verrassend dat de mannelijke naam Adolf altijd in de eerste plaats geassocieerd zal worden met het Derde Rijk Führer. Dat is ook de reden voor de afnemende populariteit van deze eens zo wijdverspreide naam na de Tweede Wereldoorlog. Niettemin waren er heel wat bekende persoonlijkheden die Adolf heette. Deze lijst bevat 10 beroemde Adolfs, naast de meest beruchte Adolf Hitler. De meesten van jullie zullen waarschijnlijk behoorlijk verrast zijn door de eerste inzending.

10

Adolf von Henselt 1814 - 1889

Adolf von Henselt was een Duitse componist en pianist, geboren in Schwabach, Beieren. Hij begon de viool te leren op driejarige leeftijd en de piano om vijf uur. Toen hij een financiële hulp kreeg van koning Ludwig I van Beieren, ging hij enkele maanden studeren bij Johann Nepomuk Hummel in Weimar en verhuisde vervolgens naar Wenen in 1832, waar hij, samen met de compositie, een groot succes als concert maakte pianist. Enkele jaren later verhuisde hij naar Sint-Petersburg en werd hofpianist en inspecteur van muziekstudies aan het keizerlijk instituut voor vrouwelijk onderwijs, en werd in 1876 tot adel vereerd. Voor zomervakanties ging hij meestal naar zijn voormalige thuisland, Duitsland. In 1852 en opnieuw in 1867, bezocht hij Engeland, hoewel hij in het laatste jaar niet openbaar verscheen. Hij moest zich eigenlijk op 33-jarige leeftijd terugtrekken uit concertverschijningen vanwege een plankenkoorts, zo erg dat het bijna paranoia was.

Het spel van Henselt kan worden gekarakteriseerd als een combinatie van de sonoriteit van Franz Liszt met de zachtheid van Hummel. Het was opmerkelijk voor het grote gebruik van uitgebreide akkoorden en voor de perfecte techniek. Henselt had een immense invloed op de volgende generatie Russische pianisten. De hele Russische muziekschool komt van Henselt's spelen en lesgeven. Een beroemde Russische componist, Sergei Rachmaninoff, had een zeer hoge mening over Henselt en beschouwde hem als een van zijn belangrijkste invloeden.

9

Adolf Loos 1870-1933

De Duitse architect Adolf Loos werd in 1870 in Brunn, Tsjechoslowakije, geboren. Hij studeerde architectuur aan de Koninklijke Technische Universiteit van Rechenberg, Bohemen, maar werd al snel opgeroepen voor het leger, waar hij twee jaar diende. Daarna volgde hij gedurende drie jaar het Technologiecollege in Dresden. Van 1893 tot 1896 woonde hij in de Verenigde Staten en werkte hij als metselaar, een vloerlaag en een afwasmachine. Hij kreeg eindelijk een baan bij architect Carl Mayreder en in 1897 had hij al zijn eigen praktijk. Hij doceerde gedurende meerdere jaren in heel Europa, maar keerde terug naar de praktijk in Wenen, in 1928.

Adolf Loos had grote invloed op de Europese moderne architectuur. Toch was hij meer bekend om zijn geschriften in plaats van om zijn gebouwen. In zijn essay Ornament and Crime verwierp hij de bloemrijke stijl van de Vienna Secession, de Oostenrijkse versie van Art Nouveau. Dit, en vele andere essays, zijn gewijd aan de uitwerking van een geheel van theorie en kritiek op het modernisme in de architectuur. Loos vestigde zijn bouwmethode, ondersteund door de rede, omdat hij ervan overtuigd was dat alles wat niet op rationele gronden te rechtvaardigen was, overbodig was en niet zou mogen bestaan. Loos geeft de voorkeur aan pure vormen vanwege economie en effectiviteit. Hij was ook tegen de versiering, gezien het in massa geproduceerde en massa-geconsumeerde afval, en gelovend dat cultuur voortkwam uit het afzweren van hartstochten, dus de afwezigheid van versiering veroorzaakte spirituele kracht. Zijn strijd voor vrijheid van de decoratieve stijlen van de negentiende eeuw inspireerde toekomstige architecten.

De gebouwen van Adolf Loos bevinden zich meestal in Wenen, maar zijn ook te vinden in Parijs, Praag en andere steden.

8

Adolf Merckle 1934-2009

Adolf Merckle, een Duitse miljardair, werd een van de slachtoffers van een financiële crisis. In 2009 pleegde hij zelfmoord door zich voor een trein te werpen.

Merckle bezat de grootste farmaceutische groothandel in Duitsland, Phoenix Pharmahandel. Hij heeft zijn bedrijf geërfd van een grootvader maar heeft in grote mate bijgedragen aan de ontwikkeling ervan. In 2006 was Merckle de 44e rijkste man ter wereld. Hij kreeg in 2008 problemen, tijdens de financiële crisis, toen hij een speculatieve investering deed op basis van zijn overtuiging dat de aandelen van Volkswagen zouden dalen. In oktober 2008 stuurde Porsche SE's ondersteuning van Volkswagen aandelen op de Xetra-dax van € 210,85 naar meer dan € 1000 in minder dan twee dagen, wat resulteerde in verliezen die naar schatting in de honderden miljoenen dollars voor Merckle waren.

"De wanhopige situatie van zijn bedrijven veroorzaakt door de financiële crisis, de onzekerheden van de afgelopen weken en zijn machteloosheid om te handelen, hebben de gepassioneerde familieondernemer gebroken en hij heeft zijn eigen leven genomen," zei een familieverklaring.

7

Adolf Eugen Fick 1829 -1901 en 1852-1937

De zevende plaats wordt gedeeld door de Duitse fysioloog Adolf Fick en zijn neef van de oogarts met dezelfde naam.

De eerste begon wiskunde en natuurkunde te studeren, maar besefte toen dat hij meer geïnteresseerd was in medicijnen. In 1851 behaalde hij zijn doctoraat in de geneeskunde in Marburg. Daarna werkte hij als een proza ​​in anatomie. In 1855 werd de wet van diffusie van Fick geïntroduceerd. De wet, die evenzeer van toepassing is op fysiologie en fysica, regelt de diffusie van een gas over een vloeibaar membraan. Vijftien jaar later introduceerde Adolf Fick een techniek voor het meten van cardiale output, het Fick-principe. Fick is ook bekend als uitvinder van de tonometer. Dit werk beïnvloedde zijn neef, die de contactlens heeft uitgevonden.

Adolf Gaston Eugen Fick werd in de familie van zijn oom opgevoed na de voortijdige dood van zijn vader, anatomieprofessor Ludwig Fick. Hij studeerde medicijnen in Würzburg, Zürich, Marburg en Freiburg.In 1887 testte hij een afocal scleral contact shell, gemaakt van zwaar bruin glas, op konijnen dan op zichzelf en, ten slotte, op een kleine groep vrijwilligers. Het werd beschouwd als het eerste succesvolle model van een contactlens. Tijdens de Eerste Wereldoorlog leidde Fick de veldhospitalen in Frankrijk, Rusland en Turkije. Tegelijkertijd bleef hij werken aan oogheelkundige anatomie en optica.

6

Adolf Hurwitz 1859-1919

Een in Joden geboren Duitse wiskundige, Adolf Hurwitz, werd door Jean-Pierre Serre beschreven als "een van de belangrijkste figuren in de wiskunde in de tweede helft van de negentiende eeuw". Hij kreeg wiskunde van Hermann Schubert, die zijn talent voor wiskunde ontdekte en de vader van Hurwitz overtuigde om Adolf toe te staan ​​naar de universiteit te gaan. Hij regelde ook dat Hurwitz met Felix Klein in München zou studeren. Onder de leiding van Klein werd Hurwitz een doctoraatsstudent. Zijn proefschrift, in 1881, betrof elliptische modulaire functies. Na twee jaar aan de universiteit van Göttingen gewerkt te hebben en uitzonderlijk hoogleraar aan de Albertus Universität in Königsberg, nam Hurwitz in 1892 een stoel aan het Eidgenössische Polytechnikum Zürich en bleef daar de rest van zijn leven. Onder zijn studenten was er Albert Einstein.

Hurwitz was een van de vroege meesters van de Riemann-oppervlaktetheorie en een van de auteurs van de Riemann-Hurwitz-formule. Hurwitz was vooral geïnteresseerd in de getaltheorie. Hij bestudeerde de maximale ordetheorie voor de quaternions. In de getaltheorie is er een stelling van Hurwitz voor hem genoemd.

5

Adolf Bastian 1826-1905

Adolf Bastian was een belangrijke etnoloog van de 19e eeuw, die een grote bijdrage leverde aan de ontwikkeling van disciplines als etnografie en antropologie. Zijn theorie van de Elementargedanke werd een basis voor Carl Jung's theorie van archetypen.

Bastian's carrière aan de universiteit was erg breed. Hij studeerde eerst rechten aan de Ruprecht Karl Universiteit van Heidelberg, en biologie aan wat tegenwoordig de Humboldt Universiteit van Berlijn, de Friedrich Schiller Universiteit van Jena en de Universiteit van Würzburg is. Daar bezocht hij lezingen van Rudolf Virchow en raakte geïnteresseerd in wat we nu kennen als 'etnologie'. Hij promoveerde uiteindelijk in de medicijnen, in 1850 in Praag. Bastian werkte als scheepsarts en reisde acht jaar lang de wereld over. Het was zijn eerste reis doorgebracht buiten de Duitse Confederatie. Toen hij in 1859 naar huis terugkeerde, schreef hij een populair verslag van zijn reizen en een ambitieus driedelig werk, Man in History, dat een van zijn meest bekende werken werd.

In 1861 ging hij op een vierjarige reis naar Zuidoost-Azië, wat leidde tot het zesdelig werk getiteld The People of East Asia. De volgende acht jaar verbleef Bastian in de Noord-Duitse Confederatie, waar hij betrokken was bij de oprichting van verschillende belangrijke etnologische instituten in Berlijn. Hij verdiende een uitgebreide bijdrage aan het Koninklijk Museum van Berlijn en het tweede museum, het Museum van Folkart, werd grotendeels opgericht dankzij de bijdragen van Bastians. De verzameling etnografische voorwerpen werd voor die tijd en voor de komende decennia een van de grootste ter wereld. Hij werkte ook samen met Rudolf Virchow om de Ethnological Society of Berlin te organiseren. Gedurende deze periode was hij het hoofd van de Royal Geographical Society of Germany. Sinds de jaren 1870, Bastian reiste uitgebreid in zowel Afrika als de Nieuwe Wereld. Hij stierf tijdens een van zijn reizen, in Port of Spain, Trinidad en Tobago.

4

Adolf Anderssen 1818 - 1879

In de jaren 1850 en 1860 werd de Duitse schaakmeester Adolf Anderssen beschouwd als de sterkste schaker. Hij nam de eerste prijs in meer dan de helft van de Europese toernooien, van 1851 tot begin 1878. In 1851 vertegenwoordigde hij Duitsland in het eerste internationale schaaktoernooi dat plaatsvond in Londen. Het toernooi maakte Anderssen tot de leidende schaakspeler ter wereld. Een maand later organiseerde de London Chess Club een toernooi met meerdere spelers die hadden deelgenomen aan het internationale toernooi. Anderssen won opnieuw. Tijdens zijn carrière wist Anderssen ook een nederlaag. Hij deed het niet zo goed in wedstrijden als in toernooien. In 1866 verloor Anderssen een dichte gelijke met Wilhelm Steinitz. Op het Leipzig-toernooi in 1877 werd Anderssen tweede, achter Louis Paulsen. Het toernooi werd georganiseerd op initiatief van de Centrale Duitse Schaakfederatie, ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van het leren van de schaakbewegingen door Anderssen. Opmerkelijk genoeg was dit het enige toernooi dat ooit werd georganiseerd om een ​​concurrent te gedenken.

Al met al was Anderssen een zeer belangrijk figuur in de ontwikkeling van schaakproblemen. Hij staat bekend om zijn briljante offergaven, met name in het 'Onsterfelijke spel' (1851) en het 'Evergreen Game' (1852). Adolf Anderssen was vereerd om een ​​"oudere staatsman" van het spel te zijn, aan wie anderen zich wendden voor advies of arbitrage.

3

Adolph Freiherr Knigge 1752-1796

Tijdens zijn leven was de Duitse schrijver en vrijmetselaar Adolph Freiherr Knigge (Freiherr is geen persoonlijke naam maar een titel, wat Baron betekent) lid van Corps Hannovera, de Hof Squire en Assessor van de Oorlog en Domeinen Exchequer in Kassel, Chamberlain bij de Weimar-hof en een lid van Beierse Illuminati.

Toch wordt hij vooral herinnerd voor één boek dat hij schreef. Dit boek moet bekend zijn bij elke Duitser. Knigge's Über den Umgang mit Menschen (over menselijke relaties) is een fundamenteel sociologisch en filosofisch werk over principes van menselijke relaties en ook een leidraad voor gedrag, beleefdheid en etiquette. Er is zelfs het woord 'Knigge' in de Duitse taal verschenen om 'goede manieren' of boeken over etiquette te betekenen.

2

Adolph von Menzel 1815-1905

Adolph von Menzel is een van de meest gerenommeerde Duitse kunstenaars.Hij werd beschouwd als de meest succesvolle kunstenaar in Duitsland in de 19e eeuw. In 1833 studeerde Menzel korte tijd aan de Kunstacademie van Berlijn. Hij putte uit afgietsels en oude sculpturen. Maar over het algemeen was Menzel autodidact.

Menzel was de eerste die de techniek van houtgravure grotendeels aan Duitsland introduceerde. Van 1839 tot 1842 produceerde hij 400 tekeningen, ter illustratie van de Geschichte Friedrichs des Grossen (Geschiedenis van Frederik de Grote) van Franz Kugler. Daarna bracht hij Friedrichs der Grossen Armee naar buiten in Uniformirung (De uniformen van het leger onder Frederik de Grote), Soldaten Friedrichs der Grossen (de soldaten van Frederik de Grote); en ten slotte, in opdracht van de koning Frederik Willem IV, illustreerde hij de werken van Frederik de Grote, Illustrensen zu den Werken Friedrichs des Grossen (1843-1849). Deze werken bevestigden de bewering van Menzel om als een van de eerste illustratoren van zijn tijd te worden beschouwd.

Zijn populariteit in Duitsland, vooral vanwege zijn politiek propagandistische werken, was zo groot dat de meeste van zijn belangrijkste schilderijen in Duitsland bleven, omdat veel van hen snel werden overgenomen door Berlijnse musea. Menzel zelf heeft veel gereisd op zoek naar onderwerpen voor zijn kunst, tentoonstellingen bezocht en ontmoetingen met andere kunstenaars, maar bracht nog steeds het grootste deel van zijn leven door in Berlijn. Hoewel hij veel vrienden en kennissen had, werd hij door zijn eigen woorden losgemaakt van anderen. Hij voelde zich waarschijnlijk sociaal vervreemd om fysieke redenen, alleen - Menzel was ongeveer vijf voet zes centimeter en had een groot hoofd.

1

Adolf Dassler 1900 - 1978

Adolf Dassler, beter bekend als Adi Dassler, was altijd een gepassioneerde sportman. Geboren in de familie van een Duitse schoenmaker, werd Adi zelf schoenmaker, maar hij droomde ervan om een ​​schoen speciaal voor sporters te maken. Kort na de Eerste Wereldoorlog begon hij eraan te werken in de wasruimte van zijn moeder, bijgestaan ​​door zijn broers (de oudere, Rudolf, zal later bekend worden als de grondlegger van Puma). De broers begonnen al snel een succesvol bedrijf, dat de Gebrüder Dassler Schuhfabrik (Dassler Brothers Shoe Factory) heette. Dassler heeft geen sportevenement gemist tijdens zijn zoektocht om atleten de schoenen uit de Dassler Shoe Factory te laten dragen. Bij de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam droegen sommige atleten deze schoenen en tijdens de Olympische Zomerspelen 1936 in Berlijn won de Amerikaanse atleet Jesse Owens 4 gouden medailles die Dassler's schoenen droegen. Dat was allemaal een goede advertentie voor het bedrijf en hielp het om internationale contacten te leggen.

Toen de Tweede Wereldoorlog begon, werd Adi's broer Rudolf opgeroepen. Adi zelf produceerde laarzen voor Wehrmacht (ongetwijfeld geholpen door het feit dat hij vrijwillig lid werd van de Nazi-partij). Na de oorlog probeerden de broers samen te blijven werken, maar door de meningsverschillen verliet Rudolf Adi en richtte hij zijn eigen bedrijf Puma op. Adolf Dassler hervormde zijn schoenenfabriek en gaf het een nieuwe naam met behulp van de korte vorm van zijn voornaam en de eerste drie letters van zijn achternaam. Adidas is een van de meest bekende sportkledingbedrijven.