Delen:
Top 10 gevallen van militaire aanvallen op burgers
Vaak geveegd onder het tapijt en gegeven niet-bedreigende namen zoals "nevenschade", kunnen de dood van burgers door militaire troepen soms zelfs de dood van vechtende mannen overtreffen. Gezien de lange geschiedenis van de mensheid van oorlogsvoering, is het geen verrassing dat er een even lange lijst van militaire aanvallen op burgers is. Hier zijn tien van de slechtste voorbeelden.
10 Shimabara-opstand
Het christendom begon in de 17e eeuw te bloeien in Japan, aangezien het land zich sinds 1543 steeds meer openstelde voor buitenlanders (voornamelijk Europeanen). De invloed van nanbans (Japans voor 'zuidelijke barbaren', een term die losjes wordt toegepast op Europeanen) begon zich zorgen te maken over het heersende shogunaat en de ouderdom van sakoku ("Gesloten land") begon vorm te krijgen. Het christendom werd gezien als een van die invloeden. Er waren veel christelijke boeren en hun ontevredenheid was de reden voor de opstand die plaatsvond op het schiereiland Shimabara in 1637.
Zoals velen vóór hen, belastten de lokale ambtenaren van het gebied de boeren zwaar, gebruikmakend van hun bevoegdheden om de burgers op een aantal manieren te misbruiken. De vonk die het vuur aanstak was de moord op de daimyozijn handlanger, die werd gedood omdat hij een lokale boerendochter martelde. (EEN daimyo was vergelijkbaar met een feodale heer.) Er braken gevechten uit en de boeren verzamelden zich snel in een enorme groep. Ze werden geholpen door de voormalige samurai, van wie velen zich bekeerd hadden tot het christendom, die de leiders van de rebellie werden.
Niet in staat om de rebellen met plaatselijke troepen te verslaan, plaatste de sjogoen 120.000 mannen om de burgers te doden. Hoewel ze een tijdje standhielden, werden de rebellen uiteindelijk gedood bij de laatste persoon, inclusief vrouwen en kinderen. Schattingen variëren van 20.000 tot 37.000 doden. Als gevolg hiervan werden het christendom, evenals andere buitenlandse invloeden, steeds meer uit Japan verdreven.
9 Bombing of Dresden
Vaak gezien, misschien ten onrechte, als een daad van wraak voor de soortgelijke bombardementen op hun eigen steden geleden door de handen van de Luftwaffe, de bombardementen van Groot-Brittannië op de Duitse stad Dresden in februari 1945 is sindsdien onder controverse gevallen. Een van de redenen voor deze controverse is dat de stad niet van militair of economisch belang was. Veeleer was het bombardement een aanval op een cultureel belangrijke stad: het 'Florence van de Elbe'.
De nazi's bombardeerden al een tijdje de Britse steden tegen 1945, en in de ogen van sommigen was het bombarderen van Duitse steden gewoon hun kippen die thuis kwamen om te slapen. Dus vlogen van 13 tot 15 februari 1945 Britse vliegtuigen (met een paar Amerikanen) over de stad Dresden en verwoestten het gebied. Net als veel andere aanvallen tijdens de Tweede Wereldoorlog worden de dodentols betwist, met een bereik van slechts 35.000 en een maximum van 135.000. Wat echter niet in het geding is, is de volledige vernietiging van bijna elk gebouw in de stad. Slechts een handvol van de historische gebouwen in de stad werden ooit herbouwd.
8 Guangzhou bloedbad
Dankzij een aantal natuurrampen die resulteerden in wijdverbreide hongersnood, leidde Huang Chao een agrarische rebellie door heel China, uiteindelijk culminerend met zijn hemelvaart naar de troon. De Tang-dynastie probeerde, tevergeefs, Huang's troepen te verslaan, die erin slaagden een aantal provinciale hoofdsteden te ontslaan. Huang draaide zich toen om naar Guangzhou, dat meer dan een eeuw eerder geleden had door een rebels leger. (Duizenden in het buitenland geboren handelaren werden gedood.)
Dus, van 878 tot 879, vielen Huang's mannen de stad aan, specifiek gericht tegen moslims, joden en christenen, het initiëren van een xenofobe pogrom, een daad waarmee de mensheid maar al te bekend is. Een anders onopvallende Arabische reiziger genaamd Abu Zaid Hassan schreef over de aanval en beweerde dat maar liefst 120.000 mensen werden afgeslacht. Wat Huang betreft, zijn leger werd uiteindelijk verslagen en hij stierf door toedoen van zijn neef. Zijn volledige regering duurde slechts vier jaar.
7 Massamoord in Manilla
Manila was in de volksmond bekend als de "Parel van het Oosten" en was een prachtige stad, de hoofdstad van de Filippijnen, en zou meer lijden dan enige geallieerde stad buiten Warschau. De Japanse eilandengroep, die in 1942 voor het eerst door Japan werd bezet, heeft jarenlang militair geweld doorstaan, met honderdduizenden Filippino's die in de tussenliggende jaren zijn omgekomen. Uiteindelijk arriveerden in 1945 Amerikaanse troepen, waarbij generaal MacArthur de belofte nakwam die hij drie jaar voor zijn terugkeer had gedaan om de Japanners weg te jagen en het land te heroveren.
Het Japanse leger weigerde echter gemakkelijk op te geven en in een continuering van hun beleid in die tijd begonnen ze hun moord op burgers te versnellen. Tijdens de Slag om Manilla, die ongeveer een maand duurde, werden ongeveer 70.000 Filippino's verkracht en / of afgeslacht door het Japanse leger. Nog eens 30.000 stierven bij het kruisvuur tussen Japan en de VS. Naast de burgerslachtoffers werden grote delen van de stad verwoest tijdens de gevechten, sommige zelfs tot het allerlaatste gebouw.
6 Firebombing Of Tokyo
Hoewel de atoomwapens die aan het einde van de Tweede Wereldoorlog op Japan waren gevallen niet alleen de verdienste waren van verwoestende aantallen burgerslachtoffers, hadden ze veel aandacht, maar een ander voorbeeld is de vuurbombing van Tokio in 1945. Later bekend door de de naam "the Night of the Black Snow", Operation Meetinghouse vond plaats van 9 maart tot 10 maart, met Amerikaanse bommenwerpers die 1,665 ton brandbommen op de stad dropten.
In totaal werden 41 vierkante kilometer (16 mijl) verbrand, met maar liefst 130.000 doden als gevolg van de ontstane inferno. De geur van brandend menselijk vlees was zo hevig dat de piloten in de lucht zuurstofmaskers moesten doneren om te voorkomen dat ze moesten overgeven. Toen hem later werd gevraagd, zei Curtis LeMay, de hoofdgeneraal die de leiding had, "Japanner Japanners stoorde me op dat moment niet erg veel. Het was de oorlog aan het krijgen die me hinderde. "De vuurbombing van Tokyo wordt vaak genoemd als een van de meest, zo niet de de meeste, destructieve oorlogshandelingen in de geschiedenis van de mensheid.
5 belegering van Changchun
23 mei 1948. Het Volksbevrijdingsleger begon de stad Changchun te omringen, een van de grootste in Noordoost-China, verdedigd door nationalistische troepen. Omdat ze niet wilden proberen hun weg naar de stad te forceren, besloten de communisten om de bevolking uit te hongeren, in de hoop de verdedigers te duwen om zich bloedeloos over te geven. De burgerbevolking van ongeveer 500.000 werd onvoorbereid opgepakt en ze hadden snel geen voedsel meer.
Later werd duidelijk dat er een bijbedoeling was aan de belegering: de communisten hongerden opzettelijk de burgers uit, die zij als de vijand zagen. Verhalen over vrouwen die werden verkocht om in afwachting van echtgenoten te wachten op slechts stukjes eten, kwamen maar al te vaak voor. Toen het beleg uiteindelijk in oktober eindigde, waren minimaal 160.000 burgers verhongerd. Degenen die het hadden overleefd waren er alleen in geslaagd te leven door vrijwel elk eetbaar ding in de stad te eten, tot aan de schors aan de bomen en het gras in de velden. Een communistische soldaat merkte later op: "We moeten vechten voor de armen, maar van al deze doden hier, hoeveel zijn er rijk? [...] Zijn ze niet allemaal arme mensen? "
4 Belegering van Jeruzalem
Hoewel Jeruzalem een aantal belegeringen buiten haar muren heeft gezien, was er misschien geen bloediger dan de climaxstrijd van de Eerste Kruistocht. Opgestart in 1095 door het afkeuren van de vervolging van christenen in het Heilige Land door paus Urbanus II, stroomden tienduizenden West-Europeanen in het Midden-Oosten als een zondvloed, waarbij ze iedereen vermoordden die hen in de weg stond, soldaat of burger.
Geconfronteerd met weinig weerstand brak de golf van kruisvaarders uiteindelijk tegen de muren van Jeruzalem op 7 juni, 1099. Toen ze ontdekten dat ze ongelooflijk goed beschermd waren, begonnen de christelijke machten drie enorme belegeringsmachines te bouwen om de verdediging te verslaan. Na ongeveer een maand braken de kruisvaarders uiteindelijk de stad in en begon de slachting. Een hedendaags verhaal over de gevechten vertelde een gruwelijk verhaal over zinloze barbaarsheid, over zoveel doden: "Het bloed stroomde omhoog naar enkels van de bereden Frankische ridders." Of dat nou overdreven was, tienduizenden van de burgerbewoners waren vermoord, zelfs vrouwen en kinderen.
3 De Harrying van het noorden
"Harry" wordt gedefinieerd als "verwoesten, zoals in oorlog; verwoest. "De Harrying van het noorden, ondernomen door Willem de Veroveraar tegen Noord-Engeland, voldeed aan die definitie op elke denkbare manier. De oude Viking-afstamming die standhield in het noorden weigerde te buigen voor William, met tal van opstanden die opdoken totdat de Normandische heerser slechts tot één conclusie kon komen: hij zou de hele plaats vernietigen, de vijand uithongeren. Dat de burgers ook zouden lijden, had geen gevolgen.
Dus in de winter van 1069 marcheerden de mannen van William naar het noorden en vernielden alles op hun manier, tot aan het laatste grassprietje. Hoewel de Harrying direct een groot aantal burgers heeft gedood, zijn er nog veel meer omgekomen als gevolg van de enorme hongersnood die het gevolg was van de vernietiging van het land, het vee en de voedselopslag. De campagne was zo gruwelijk dat de Orde, Vitalis, een monnik die William op een gloeiende manier schreef, het volgende zei: "Ik kan niets goeds zeggen over deze wrede slachting. God zal hem straffen. "Hoewel er vaak over de dodentol wordt gedebatteerd, zeggen hedendaagse rapporten dat maar liefst 100.000 mensen zijn omgekomen.
2 Bloedbad van Novgorod
Eind 1569 begon de grootvorst van Moskou de top van zijn paranoia te bereiken, in de overtuiging dat de inwoners van Novgorod op het punt stonden hun stad aan Polen te geven. Beter bekend als Ivan IV, of Ivan de Verschrikkelijke, besloot hij dat de burgers van Novgorod gestraft moesten worden. Dus, samen met zijn 1500 man persoonlijke bewaker, marcheerde de tsaar in de stad, verwoestte onderweg kleinere steden en dorpen en warmde op voor wat de huiveringwekkende hoofdgebeurtenis zou worden.
Aangekomen net na het begin van het nieuwe jaar, begon Ivan IV de gruwel met de priesters en monniken van Novgorod, ze doodgeslagen te hebben met staven. Vervolgens stapte hij over naar de bevolking en richtte hij een speciale rechtbank in de stad op om 'bekentenissen' uit foltering te halen. Vaak werden de slachtoffers dan in de Volkhov-rivier gegooid om te verdrinken of te bevriezen tot de dood. Man, vrouw en kind kwamen hetzelfde lot tegen, en hun bloed liep zo hard dat de sneeuw rondom de stad rood werd geverfd. Toen het ongeveer vijf weken later allemaal afgelopen was, waren minstens 60.000 burgers dood en het duurde zes weken om hun lichaam te zuiveren.
1 Rotterdam Blitz
De mensen van Rotterdam in Nederland verwachtten dat ze neutraal bleven zoals ze waren tijdens de Eerste Wereldoorlog, en hadden nooit verwacht dat de nazi's zouden kloppen. Maar kloppen deden ze. Op 10 mei 1940 vielen de Duitsers aan. Ze werden uiteindelijk afgestoten en opgesloten in een patstelling met hun Nederlandse tegenstanders. Onwillig om te veel levens of tijd te riskeren, gaf nazi-generaal Rudolf Schmidt een ultimatum: overgave of de macht van de Luftwaffe onder ogen zien. De Nederlanders weigerden.
Een paar dagen later, op 14 mei om precies te zijn, begon het bombardement. Tussen 80 en 90 Duitse vliegtuigen lieten zonder onderscheid hun ordonnantie in de hele stad vallen. Vanwege het feit dat ze vrijwel geen luchtafweergeschut in de stad hadden, om nog maar te zwijgen van inferieure luchtkracht, konden de Nederlanders alleen maar kijken hoe hun stad genivelleerd werd. Uiteindelijk stierven bijna 1.000 mensen en de meeste historische gebouwen in het stadscentrum werden vernietigd.
Hoewel de sterfgevallen die direct worden toegeschreven aan de Blitz in Rotterdam laag zijn, zou het argument kunnen worden getrokken dat het, samen met de andere nazi-bombardementen, de uitgebreide vernietiging heeft ontketend die door de geallieerden werd begaan. Zoals de Britse luchtmaarschalk Arthur Travers Harris zei: "De nazi's kwamen deze oorlog binnen onder de nogal kinderlijke waanidee dat ze iedereen zouden bombarderen, en niemand zou hen bombarderen. Ze zaaiden de wind en nu zullen ze de wervelwind oogsten. '