10 Angstaanjagende historische schurken

Van Adolf Hitler tot Charles Manson, er is geen tekort aan angstaanjagende figuren in onze geschiedenisboeken. Maar niet al deze vreselijke mensen krijgen zoveel aandacht. Sterker nog, velen van hen worden nauwelijks herinnerd.

10 Pietro Caruso

Toen fascistisch Italië zich aanpaste aan de nazi's, omarmden weinigen de alliantie meer dan Pietro Caruso. Hij was de hoofdcommissaris van Rome en verantwoordelijk voor de handhaving van de openbare orde. Hij deed echter precies het tegenovergestelde.

Caruso was een loyale bloedhond van Mussolini. Samen met Herbert Kappler, de bevelhebber van de Gestapo in Rome, nam hij deel aan vele gruwelen en volgde hij de vijanden van Mussolini. Zijn grootste gruweldaad was de massale executie van Fosse Andeatine in 1944: op één dag verzamelde hij meer dan 300 mensen voor Nazi-geweren. Caruso was vooral beroemd om zijn sadisme - een opmerkelijke prestatie in een tijd waarin bloeddorstige nazi's vrij rondliepen door het land.

Na de oorlog werd Caruso terechtgesteld voor zijn misdaden. Hij werd schuldig bevonden en ter dood veroordeeld door een vuurpeloton. Maar hij kwam zijn eigen executie bijna niet na: de furieuze Romeinen bestormden zijn bewaking vóór het schieten en probeerden hem te verdrinken in de rivier de Tiber.

9 Hiroko Nagata

Westerse mensen zien Japan vaak als een ingetogen, vrouwonvriendelijke cultuur met weinig ruimte voor extremisten - laat staan ​​vrouwelijke extremisten. Hoewel dit tot op zekere hoogte waar is, is het Hiroko Nagata gelukt de manier te verbreken in 1972. Jammer genoeg brak ze het door een terroristische groepering te vormen en een groep mensen te doden.

Nagata was de leider van het United Red Army, een militante linkse groepering die een communistische revolutie in Japan wilde. Haar groep was berucht om zijn extreme brutaliteit en het duurde niet lang voordat ze in de problemen kwam door samen te werken om twee mensen te vermoorden die probeerden de groep te verlaten. Maar alleen samenzwering was niet genoeg voor haar. In een enkel jaar leidde ze een aantal gruwelijk gewelddadige groepsmoorden. De 12 slachtoffers werden bruut geslagen, gemarteld en gestoken. Deze mensen waren niet eens haar vijanden - ze waren medeleden van haar factie waarvan ze zei dat ze niet 'revolutionair genoeg' waren.

Ze werd uiteindelijk gearresteerd in een incident waarbij gijzelaars en de dood van twee agenten en een burger betrokken waren. Uiteindelijk stierf ze een eenzame dood en stierf in de dodencel na een hersentumoroperatie en een lange ziekte. Ze was 65.

8 Goran Jelisic

Als iemand algemeen bekend staat als 'Serb Adolf', weet je dat hij waarschijnlijk geen bijzonder aardig persoon is. Goran Jelisic voldeed zeker aan zijn bijnaam. Van oorsprong een eenvoudige monteur voor landbouwmachines, het talent van Jelisic voor moord en wreedheid werd duidelijk tijdens de Bosnische oorlog.

Vechtend voor de Bosnische Servische troepen, die verantwoordelijk waren voor 90 procent van de oorlogsmisdaden tijdens het conflict, stond Jelisic in de gelederen op totdat hij de leiding had over een detentiekamp. Zijn kamp bevatte honderden moslims en Kroaten, die allen werden gemarteld, vermoord (vaak door Jelisic zelf) en begraven in verborgen graven tijdens de etnische zuiveringscampagne van de Serven in 1992.

Jelisic, die pas 23 was ten tijde van zijn misdaden, werd in 1998 gearresteerd. Hij pleitte schuldig aan beschuldigingen van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Hij werd echter vrijgesproken op beschuldiging van genocide omdat de Aanklager ze niet afdoende kon bewijzen. Hij werd veroordeeld tot 40 jaar cel en dient zijn straf momenteel in Italië.

7 Kenji Doihara

Kenji Doihara was een Japanse generaal tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was verantwoordelijk voor de operaties tijdens de Japanse invasie van Mantsjoerije, waardoor hij de bijnaam "Lawrence of Manchuria" kreeg (een verwijzing naar Lawrence of Arabia). Maar dit was alleen maar omdat hij zich kon kleden en gedragen als Chinese inboorlingen - niet omdat hij heldhaftig was.

In tegenstelling tot zijn filmmaak, was Doihara er niet op uit om mensen te helpen. Hij was er voor persoonlijk gewin en het kon hem niet schelen hoeveel mensen hij pijn deed om daar te komen. Ondanks zijn hoge rang was Doihara een ongebreidelde opiumgebruiker en een grondig corrupte ziel. Hij was nauw betrokken bij de verovering door Japan van enorme delen van China, die de traditionele Chinese maatschappelijke structuren braken en het land in diepe verwarring stortten.

Doihara greep de kans om het brein achter alle misdaden van Manchur te worden. Hij controleerde de drugshandel en was de drijvende kracht achter bijna elke criminele factie. Gelukkig bleef zijn bijna totale beheersing van de onderwereld bestaan. Na tal van angstaanjagende daden werd hij betrapt, vervolgd voor een lange lijst oorlogsmisdaden en opgehangen in december 1948.

6 Laszlo Baky

Laszlo Baky had twee passies: politiek en geweld. Zijn wrede, contrarevolutionaire werk in Hongarije leverde hem een ​​hoge plaats op in de Gendarmerie (een militaire factie die optreedt als politiemacht). Baky werd een prominente figuur in de Hongaarse nazi-partij en bereikte uiteindelijk de status van staatssecretaris.

In 1944 viel Nazi-Duitsland Hongarije binnen, en Baky was de gelukkigste man op aarde. In samenwerking met SS-leider Adolf Eichmann en een mede-Hongaarse nazi-naam Andor Jaross, werd Baky verantwoordelijk voor het verzamelen van Hongaarse Joden en hen naar concentratiekampen te sturen. Baky hield van zijn werk en was er gruwelijk goed in. In een angstaanjagende weergave van efficiënte logistiek, Baky en zijn metgezellen honderdduizenden Hongaarse Joden naar hun dood verzonden.

Gelukkig werd Baky voor het einde van 1944 uit de macht gehaald. Hij vluchtte het land maar werd een jaar later betrapt en veroordeeld om op te hangen.

5 Pedro de Wrede

Lang, gespierd en goed opgeleid, leek Pedro van Castilië de perfecte koning voor Castilië (een deel van Spanje). Hij bewees echter al snel het tegenovergestelde. Een kleine en boze man met weinig talent als leider, Pedro reageerde met geweld op de meeste situaties.Hij was een immorele en ontrouwe echtgenoot en dacht er weinig aan zijn vrouwen en geliefden te vermoorden als ze een last zouden worden.

Pedro was oorspronkelijk een fatsoenlijke heerser, maar de combinatie van slechte politieke beslissingen, een controlerende moeder en een nauwe roeping met de Zwarte Dood veranderde hem. Pedro begon iedereen en iedereen in Castilië brutaal te vermoorden die hij als een bedreiging beschouwde. Een reeks verschrikkelijke sterfgevallen volgde, en het leek erop dat niemand in Castilië veilig was voor Pedro's wrede waanzin. Ironisch genoeg had hij een beetje gelijk over zijn paranoia: uiteindelijk werd hij vermoord door zijn eigen broer.

4 Ion Antonescu

Ion Victor Antonescu was een van de minder bekende despoten uit de Tweede Wereldoorlog. Hij was een carrièreofficier die de macht greep in Roemenië door de koning in ballingschap te dwingen. Antonescu sympathiseerde met de nazi's in hun missie om de wereld te "zuiveren".

Antonescu was een wrede man die geen enkel probleem had met het tevergeefs doden van honderdduizenden mensen. Tijdens zijn bewind werden 300.000 Joden en tot 100.000 leden van andere "onzuivere" etnische groepen vermoord. Zijn machtige leger leverde ook meer militaire steun aan de nazi's dan alle andere asmogendheden samen.

Omdat hij Roemenië sterk wilde houden, stond hij de meeste Joden binnen zijn grenzen "Oud-Roemenië" toe om te leven en te blijven werken. Hij weigerde zelfs Hitler's verzoeken om hen naar nazi-vernietigingskampen te deporteren. Toch was een dodental van maximaal 400.000 mensen en een nauwe alliantie met Hitler meer dan genoeg om hem een ​​doodvonnis te bezorgen toen de oorlog voorbij was.

3 Ieng Sary

Ieng Sary was een nogal vreemde slechterik. Naar eigen zeggen heeft hij ooit maar één persoon gedood (die hij leek te denken telt niet mee). Hij beweerde consequent dat hij een aardige, onschuldige man was. Als minister van Buitenlandse Zaken van Cambodja was hij het lachende gezicht van hun regering. Hij gebruikte zijn charisma en diplomatieke vaardigheden om te onderhandelen over steun voor zijn regering en directe haat tegen de vijand van Cambodja, Vietnam.

Achter zijn onberispelijke façade verbergt hij echter onuitsprekelijke daden. In werkelijkheid was Ieng Sary broer nummer 3 in de gevreesde Khmer Rouge. Hij was goede vrienden met hun leider, Pol Pot, en was zich goed bewust van (en nam actief deel aan) hun angstaanjagende, genocidale regel. Ieng Sary had tot taak de gruwelen van de Rode Khmer te maskeren en steun te krijgen van hun enige bondgenoot, China. Sary's propaganda was een dodelijk wapen op zich; hij presenteerde Pol Pot's Cambodja als een utopie van puur communisme - waar alle bezittingen, familie en religie echt en met succes werden weggegooid. Met zo'n praatje lokte hij duizenden Cambodjaanse studenten en intellectuelen terug naar hun thuisland. Zodra ze aankwamen, werden ze in de gevangenis gegooid als spionnen, gemarteld en gedood.

Ieng Sary was te glad en goed verbonden om het lot van vele andere historische monsters te ondergaan. Toen de Rode Khmer in 1979 in Vietnam viel, vluchtte hij naar Thailand, waar de Chinese ambassade hem nieuwe kleren en een ticket naar Beijing verschafte. Daar hield hij de beweging van de Rode Khmer gedurende nog twee decennia gaande en gebruikte hij zijn contacten om smerig rijk te worden in het proces. Hoewel hij in 2007 uiteindelijk werd gearresteerd, was hij in staat om het proces tot stilstand te brengen tot zijn dood in 2013.

2 Bleda The Hun

Attila de Hun was de heerser en schepper van het Hunnic Empire. Zijn pure, over-de-top superschurk capriolen leverde hem de bijnaam "Scourge of God" op. Bleda the Hun was de gemene grote broer van Attila.

Jarenlang regeerden Attila en Bleda de Hunnen als gelijken. Ze vochten oorlogen, verwoesten hun vijanden en veroverden de grond van alle anderen samen. Attila, de man die nu wordt herinnerd als een angstaanjagende, krachtige krijgerskoning, was eigenlijk de kleine, intelligente jongere broer van het duumviraat. Bleda was het fysiek imposante, barbaarse stamhoofdtype.

Bleda was niet alleen een imposante figuur en een gevaarlijke veroveraar, maar een echte superschurk in alle betekenissen van het woord: hij kreeg zelfs een Moorse dwerg die hij rondhield als een wrede combinatie van "huisdier", nar en (tijdens gevechten) een Austin Powers-stijl, gepantserde Mini-Me.

De reden dat Bleda niet beter bekend is, is dat hij de pech had om de enige persoon over te steken die gevaarlijker is dan hijzelf: Attila. De jongere Hun begon het zat te worden met Bleda, vooral met zijn dwergfixaties. De relatie van de broers ging over in een machtsstrijd. Al snel stierf Bleda op mysterieuze wijze in een echt jachtongeval of - waarschijnlijker - een 'ongeluk' dat door zijn broer was georkestreerd.

1 Lavrentiy Beria

Lavrentiy Beria was, op het eerste gezicht, de zilverige lakei van Joseph Stalin. Zijn zachtaardige uiterlijk was echter bedrieglijk: Beria was een van de weinige mannen die zelfs Stalin kon schrikken.

Tijdens de jaren 1920 en 1930, Beria steeg door de communistische rangen als een raket. Hij specialiseerde zich in de inlichtingen- en contraspionagediensten van Cheka (de geheime politie) en zijn vele opvolgers, en werd uiteindelijk de leider van het Volkscommissariaat voor Binnenlandse Zaken (NKVD). Volgens de legende wurgde hij persoonlijk de man die de baan voor zich hield.

Beria was een bekwame politieke speler. Wat meer is, hij was een meedogenloze moordenaar die niet aarzelde om iemand op zijn manier te beëindigen. Als hoofd van de NKVD zou hij alles doen om een ​​bekentenis te krijgen. Waar hij ook ging, mensen werden vermist. Beria heeft persoonlijk toezicht gehouden op veel van de politieke zuiveringen van Stalin en gebruikte dit als een kans om zijn verlangen naar massamoord te bevredigen. De beruchte Gulag-werkkampen opereerden allemaal onder zijn toezicht.

En dan was er zijn voornaamste taak: Beria's NKVD beschuldigde honderdduizenden Russen van veroordeling en veroordeelde ze voor hoogverraad, vaak onder valse of absurde beschuldigingen. Beria creëerde ook een effectief wereldwijd spionagesysteem en deed mee aan moorden.In februari 1941 werd Beria de vice-premier. Samen met zijn andere taken hield hij toezicht op de productie van strategische grondstoffen voor de oorlogsinspanningen, waarbij hij natuurlijk de mensen die hij naar de Gulag-kampen stuurde, als slavenarbeid gebruikte.

Als hij al niet verachtelijk genoeg was, was Beria ook een seksuele afwijker van de hoogste orde. Hij verkrachtte en misbruikte regelmatig vrouwen die daarvoor vaak van de straat waren gehaald. Degenen die zich verzetten, werden vermoord. Zijn verdorvenheid was bekend, en Stalin zelf zou doodsbang zijn toen hij hoorde dat zijn dochter alleen was met Beria.