Delen:
10 vreemde schoonheidsgeheimen van de mooiste vrouwen van de geschiedenis
Mooi zijn is niet gemakkelijk. De mooiste vrouwen in de geschiedenis werden niet alleen zo geboren. Ze hebben er hard aan gewerkt - en soms een paar verpletterde ingewanden, gestoofde vogels of mest.
Het is het vuile geheimpje achter glamour: hoe fantastisch iemand er ook uitziet, het komt nooit van nature. Achter elke grote schoonheid in de geschiedenis schuilt een vies geheim over al het werk dat er goed uit ging zien.
Aanbevolen afbeelding: Sandro Botticelli10 Keizerin Elisabeth: een gezichtsmasker bekleed met rauw kalfsvlees
De mooiste vrouw ter wereld, in de 19e eeuw, was keizerin Elisabeth van Oostenrijk. Ze was beroemd in heel Europa vanwege haar onberispelijke huid en het dikke, kastanjebruine haar dat helemaal tot haar voeten viel.
Geen van die kwam gemakkelijk. Om haar huid mooi te houden, verpletterde ze aardbeien over haar handen, gezicht en nek, baadde ze in warme olijfolie en sliep ze in wat alleen werd beschreven als een "masker met binnenkant van rauw kalfsvlees".
Het was het dichtst bij haar om eten te eten. Haar favoriete gerecht was geperst extract van kip, patrijs, wild en rundvlees - wat niet zozeer een "voedsel" is als iets dat je in een kruidenkabinet zou vinden. En zelfs dan had ze zichzelf zo in een korset gewikkeld dat haar middel maar 49,5 centimeter (19,5 in) rond was.
Ze bracht drie uur per dag door met haar haren te laten zakken, vooral omdat het zo lang duurde dat het in knopen zou worden geknoopt. En wanneer het in linten was opgemaakt, zou haar haar zo zwaar worden dat het haar hoofdpijn zou geven.
Het betekende dat ze vaker wel dan niet vastzat in huis, te bang om de wind haar haar te laten ruïneren. Maar als je mooi wilt zijn, moet je soms kleine luxe opgeven, zoals je huis verlaten.
9 Cleopatra: baden in ezelmelk
Koningin Cleopatra won de harten van de machtigste mannen die in leven waren. Misschien was het haar genade. Misschien was het haar charme. Of misschien was het dat zoete aroma van mest en insecten lef.
Cleopatra volgde immers vrijwel zeker de gebruikelijke schoonheidsconventies van haar tijd - en dat betekende het dragen van een lipstick gemaakt van gepureerde keverdarmen en het verpoederen van krokodillenmest onder haar ogen.
Maar Cleopatra beperkte zich niet tot het schoonheidsregime van een boer. Ze was een koningin, en dat betekende dat ze de meest luxueuze behandeling van allemaal kon betalen: baden in zure ezelinnenmelk. Haar bedienden zouden elke dag 700 ezels melken, zodat ze een bak met hun melk konden vullen. Daarna, als het eenmaal niet meer goed zou gaan, zou Cleopatra van binnen baden.
De theorie was dat het rimpels zou verminderen - en het kan zelfs gewerkt hebben. Zure lactose verandert in melkzuur, waardoor de oppervlaktelaag van de huid van het lichaam van een vrouw kan loslaten, waardoor de gladder, vlekkerige huid eronder zichtbaar wordt.
Dat was het echte geheim van haar schoonheid: haar vlees afbranden.
8 Nefertiti: genoeg make-up om je te doden
De naam van de Egyptische koningin Nefertiti betekende "de mooie is gekomen" - en ze deed het. Ze was zo mooi dat in het begin van de 20e eeuw een standbeeld van haar gezicht een internationale sensatie veroorzaakte. Meer dan 3000 jaar na haar dood waren haar blikken nog steeds voorpaginanieuws.
En geen wonder. Ze heeft weinig werk gedaan om er goed uit te zien.
De koninginnen van Nefertiti's tijd zouden begraven worden met hun make-up, en dus, terwijl ze niet veel van hun schoonheidsgeheimen opschreven, zijn we in staat geweest om hun methoden achter te laten in hun graven. Hoewel haar tombe nog nooit is gevonden, geven de graven van haar tijdgenoten ons een aardig idee van hoe ze het heeft gedaan.
Nefertiti was volledig haarloos. Haar hele lichaam werd van top tot teen geschoren met een scheermes, inclusief het haar op de bovenkant van haar hoofd. In plaats daarvan heeft ze haar hoofd bedekt met een pruik en haar ogen zwart geverfd met zoiets als Kohl.
De oude Egyptische kohl werd overigens gemaakt uit de donkere looderts-galena - wat betekent dat Nefertiti zichzelf langzaam doodde met loodvergiftiging telkens als ze make-up aanbracht.
Maar het is hoogst onwaarschijnlijk dat de hoofdrol haar heeft gedood. Er is gewoon geen manier geweest waarop het haar voor haar lippenstift had kunnen afmaken. Haar lippenstift bevatte tenslotte broom-mannite, een andere giftige stof waarvan algemeen wordt aangenomen dat ze haar vergiftigd heeft lang voor de voorsprong die ze om haar ogen deed.
7 Queen Elizabeth I: Coating Your Skin In Lead
Jezelf vergiftigen met lood is geen voorbijgaande bevlieging. Het is al duizenden jaren een geweldige look. Hoewel Nefertiti misschien een beetje lood om haar ogen had gedept, was het niets vergeleken met Koningin Elizabeth I.
Tijdens het Elizabethaanse tijdperk was het populairste huidproduct iets dat "Venetiaans ceruse" werd genoemd. Het was simpelweg een mengsel van lood en azijn dat vrouwen overal op hun huid zouden zetten om ze porseleinwit te laten lijken.
Niemand gebruikte er meer van dan koningin Elizabeth zelf. Toen ze 29 was, nam Elizabeth pokken op en bleef achter met littekens op haar hele huid. Ze was te vernederd om haar littekens in het openbaar te laten zien - en daarom bedekte ze elke centimeter van haar vlees met de giftige witte verf.
Koningin Elizabeth gebruikte er zoveel van dat ze volledig onherkenbaar was zonder het. Toen een van de mannen, de graaf van Essex, per ongeluk een blik op haar wierp zonder haar make-up op te nemen, maakte hij een grapje dat ze een "krom lichaam" onder dat dikke laag Venetiaanse ceruse verborgen had.
6 Marie Antoinette: gestoofde duif Water
De Franse koningin Marie Antoinette heeft niet bepaald cake gegeten.Ze had een reputatie als schoonheid van wereldklasse, en ze was vastbesloten om door te gaan.
Net als keizerin Elisabeth zou ze met een gezichtsmasker naar bed gaan, maar Antoinette's gemaakt van cognac, eieren, melkpoeder en citroen klinkt een beetje minder als een schoonheidsbehandeling en een beetje meer als het cateringmenu op een verjaardag feest.
Ze zou de ochtend beginnen door haar gezicht te wassen met een gezichtsreiniger gemaakt van duiven. In die tijd was dat een verkoopargument: het product werd trots geëtiketteerd met de gemene "Eau Cosmetique de Pigeon" en een kleine advertentie die beloofde dat elke fles was gemaakt met "acht duiven gestoofd".
Daarna kleedde ze zich aan - de eerste van drie keer per dag. Als koningin van Frankrijk werd verwacht dat Marie Antoinette nooit twee keer hetzelfde zou dragen. En dus zou ze elk jaar 120.000 krijgen livres op kleding, het equivalent van ongeveer $ 4 miljoen vandaag.
Misschien heeft ze zich zelfs overgegeven aan de populaire Franse manier om haar aderen met een blauw potlood te volgen. In die tijd wilden de vrouwen in Frankrijk zo dun zijn dat ze doorschijnend waren - dus zouden ze de innerlijke werking van hun lichaam tekenen, in een poging de mannen ervan te overtuigen dat ze een transparante huid hadden.
5 Mary, Queen of Scots: Bathing In Wine
Mary, Queen of Scots, was geen natuurlijke schoonheid. Ze werd geboren met een neus die een beetje groot was en een kin een beetje te scherp - maar ze was een koningin en ze was vastbesloten om mooi te zijn.
Om haar huid zo treffend mogelijk te houden, liet ze haar bedienden een badkuip vullen met een witte wijn. Ze zou erin waden, ervan overtuigd dat de wijn haar teint aan het verbeteren was.
Het klinkt decadent, maar het is eigenlijk iets dat mensen vandaag nog steeds doen. Tegenwoordig wordt het vinotherapie genoemd, en er zijn overal ter wereld plekken waar je de Mary, Queen of Scots, een behandeling voor jezelf kunt ervaren.
Het is moeilijk om precies te zeggen wat de koningin heeft gebruikt, maar de moderne vinotherapeuten schenken niet echt drinkbare, alcoholische wijn. In plaats daarvan gebruiken ze de overblijvende compost van het wijnbereidingsproces; de "pitten en pulpen" van druiven die achterblijven. Dus nee, je kunt er niet dronken van worden.
4 keizerin Zoe Porphyrogenita: start uw eigen cosmetica-lab
Keizerin Zoe Porphyrogenita was een van de mooiste vrouwen in het Byzantijnse rijk. Ze zag er echter niet alleen goed uit toen ze nog jong was. Zelfs toen ze ver in de zestig was, werd er gezegd dat ze er nog steeds uitzag als een 20-jarige.
Ze heeft er zeker hard genoeg voor gewerkt. Nadat hij de keizerin was geworden, had Zoe Porphyrogenita een heel laboratorium dat zich erop toelegde haar cosmetica in het keizerlijk paleis te laten bouwen. Het was een echte cosmetica-fabriek, net zo groot en duur als die hele landen bevoorraden. Bij deze was Zoe echter de enige klant.
Het was duur - maar voor de keizerin was het blazen van een klein fortuin maar een dag werk. Er wordt gezegd dat ze "het soort vrouw was dat op een dag een zee kon afsmeren met goudstof."
Maar er wordt ook gezegd dat "als een goed gebakken kip, elk deel van haar was stevig en in goede staat." Dit is het definitieve bewijs dat het werkte, want, duidelijk, Zoe zag er zo goed uit dat de mannen die haar zagen zo geslagen waren dat ze zelfs geen zin konden vormen die je huid niet deed kruipen.
3 Lucrezia Borgia: Meerdere dagen besteden aan het wassen van je haar
De dichter Lord Byron zei ooit dat het haar van Lucrezia Borgia 'de mooiste en mooiste denkbare was'. Hij probeerde niet alleen een rij voor een nieuw gedicht - hij was zelfs zo verliefd, dat hij zelfs een streng had gestolen van haar haar en hield het bij zijn bed.
Het klinkt als een van die ontroerende liefdesverhalen die meestal eindigen met iemand die een straatverbod regelt. Lucrezia heeft het waarschijnlijk wel gewaardeerd. Ze verdiende een beetje erkenning voor de hoeveelheid werk die ze in dat haar deed, omdat ze er dagen aan zou besteden om het te wassen.
Lucrezia's haar was fel en blond, maar dat was geen natuur. Alle anderen in haar familie hadden donker haar. Lucrezia zorgde er echter voor dat de hare glom als de zon door hem urenlang in loog en citroensap te spoelen en het dan voor een groot deel van de dag in het zonlicht uit te drogen.
Het kostte zoveel tijd dat ze herhaaldelijk reizen geannuleerd om haar haar te wassen. Meerdere brieven van de bedienden van Lucrezia zijn bewaard gebleven tot op de dag van vandaag. In hen verontschuldigt ze zich beleefd tegen mensen en legt ze uit dat ze een paar dagen te laat zal zijn omdat ze "haar kleren in orde moet brengen en haar hoofd moet wassen".
2 Helen Of Troy: Bathing In Vinegar
Helena van Troje had het gezicht dat 1.000 schepen lanceerde. Ze was een vrouw die zo mooi was dat duizenden mannen stierven voor haar eer.
Nou ja, dat of anders was ze gewoon een verzinsel van de verbeelding van een oude Griek. Maar als Homer haar echt goedmaakte, had hij een opmerkelijk begrip van cosmetische verzorging voor vrouwen. Want diep ingepakt in haar legende is een schoonheidsregime dat echt werkt.
Helen van Troje, volgens de Ilias, zou baden in azijn. Elke dag bereidden haar begeleiders zich voor, wat technisch gesproken een badkuip vol zuur was, en ze zou er gewoon in duiken.
Tegenwoordig nemen mensen de neiging om te veronderstellen dat ze appelazijn heeft gebruikt of dat ze het in water heeft verdund, simpelweg omdat het anders nogal vreselijk klinkt. Dat is tenslotte nog steeds wat mensen vandaag doen - baden in een mengsel van appelciderazijn en water. En het werkt echt. De azijn brengt de pH-waarde van het lichaam in evenwicht, wat een reinigend effect kan hebben.
Maar er is niets dat zegt dat Helena van Troje ooit water heeft toegevoegd.Misschien is ze gewoon in een badkuip tot aan de rand gedoken met witte azijn. Het zou pijn hebben gedaan, en ze zou hebben geroken - maar dat is wat er nodig is om er goed uit te zien om een oorlog te beginnen.
1 Simonetta Vespucci: Arseen, bloedzuigers en menselijke urine
Zelfs als je haar naam niet kent, heb je het gezicht van Simonetta Vespucci gezien. Ze was de muze voor enkele van de grootste schilders van de Renaissance. Ze werd zelfs gekozen om de godin van de liefde zelf in het midden van het schilderij te modelleren De geboorte van Venus.
In de Renaissance wilde iedereen er op haar lijken. En dus kopieerden ze haar schoonheidsregime - bloedzuigers, vergif en zo.
Om hun huid bleek, wit en mooi te houden, zouden de vrouwen in Vespucci's tijd bloedzuigers aan hun oren hechten. De bloedzuigers losten het bloed uit hun gezicht, waardoor ze doodbleek achterbleven.
Degenen die niet zo ver wilden gaan, konden altijd een gezichtsmasker gebruiken. Renaissance-vrouwen mengden broodkruimels en eiwitten met azijn en bracht het daarna royaal op hun gezicht aan - een schoonheidsgeheim dat, handig, fungeert als een geweldig recept voor gebraden kip.
Wenkbrauwhaar moest toentertijd worden geplukt of, bij voorkeur, rechtstreeks worden afgebrand. Vrouwen verwijderden hun haren met arseen en steenaluin en schuren het allemaal met goud.
Maar dat was niets vergeleken met wat ze zouden doen om die lange, vloeiende, gouden haar haar op haar hoofd te krijgen. Voor Vespucci kwam het vanzelf, maar de armere vrouwen die haar wilden kopiëren, vonden hun eigen weg. Ze hebben hun haar in menselijke urine gebleekt.
Natuurlijk klinkt het vies, maar elke mooie vrouw moet een paar dingen doen die gewoon niet mooi zijn.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.