Delen:
10 Koninklijke Meesteressen die hun mannen bij de kroonjuwelen hadden
Achter elke man is een goede vrouw, zo luidt het gezegde. In het geval van royalty waren er echter vaak ook een paar slechte meisjes. Van Royals werd verwacht dat ze met andere koningshuizen trouwen, en huwelijken werden meestal van tevoren geregeld, vaak als de bruid en bruidegom nog kinderen waren. Het is niet verwonderlijk dat sommige koningen elders hun plezier zochten, en ze hadden geen tekort aan mooie (en meestal gewillige) partners. In veel gevallen waren koninklijke minnaressen de vrouwen die zouden zijn getrouwd als ze de keus hadden gekregen; in andere waren ze hebzuchtige, plannenden Jezebels, geïnteresseerd in weinig meer dan macht en rijkdom. Wie was wie? We laten je beslissen.
10 Odette de Champdivers
Op 17, Odette de Champdivers werd meesteres van de gekke Franse koning, Charles VI. Charles leed aan paranoïde waanideeën, zelfs gelovend op een gegeven moment dat hij van glas was gemaakt. Tijdens zijn episodes van wat nu wordt geloofd schizofrenie of bipolaire stoornis te zijn, zou hij gewelddadig worden tegenover zijn koningin, Isabella van Beieren. Omdat middeleeuwse artsen geloofden dat "het vrijgeven van iemands zaad" noodzakelijk was voor een goede gezondheid, ging Isabella voor Odette over op haar eigen bescherming.
Odette groeide zo dicht bij de koning dat ze de bijnaam "Kleine koningin" verdiende en ze bedachten samen een dochter. Charles zorgde in zijn testament voor zijn minnares en dochter, maar na zijn dood werd Frankrijk geteisterd door een burgeroorlog. Odette werd gedwongen om geld te verdienen door een spion te worden voor Charles 'zoon, de toekomstige Charles VII.
Veel over Odette is onbekend, inclusief haar laatste lot, maar ze blijft een boeiend historisch onderwerp. Ze is het onderwerp geweest van vele beroemde schilderijen, evenals een historische roman van Honoré de Balzac.
9 Agnès Sorel
Agnès Sorel was een blonde schoonheid met blauwe ogen toen ze begin 20 was toen ze de 40-jarige Charles VII van Frankrijk ontmoette. Ze zette onmiddellijk tongen aan het hof en kwispelde met haar onthullende jurk, waarvan één account beweerde dat ze zelfs haar tepels liet zien.
Maar het was niet alleen de kleding van Agnès die de Franse adel verstoorde. Haar vermeende inmenging in politieke aangelegenheden (hoewel niet waar) maakte hen zo boos dat Agnés plotseling ziek werd en stierf nadat ze haar vierde kind had geleverd door de koning, sommigen geloofden dat ze vergiftigd was. Achterdocht viel op de legitieme zoon van Charles, de toekomstige koning Lodewijk XI, die in openlijke opstand tegen zijn vader was geweest en naar verluidt verafschuwde Agnès.
Deze theorie is misschien niet zo vergezocht als ooit werd aangenomen. Een recent onderzoek van het skelet van Agnès laat zien dat door kwikvergiftiging haar de dood heeft kunnen veroorzaken. Kwik was in de middeleeuwen een veelgebruikt medicijn, dus het had toevallig kunnen zijn.
Wat de oorzaak ook was, Charles VII was radeloos toen Agnès stierf - maar liet het hem niet beletten haar onmiddellijk te vervangen door haar 14-jarige neef, Antoinette Maignelais. Agnès wordt het best herinnerd als het onderwerp van een beroemd schilderij van de maagd en het kind van Charles's hofschilder, Jean Fouquet, die Agnès afbeeldt als een mooie en modieuze Maria met één borst blootgelegd.
8 Gabrielle d'Estrées
Van Henri IV van de 56 gedocumenteerde maîtresses van Frankrijk, was de enige aan wie hij trouw bleef Gabrielle d'Estrées. Net als Agnès Sorel wordt Gabrielle het best herinnerd voor een beroemd schilderij, dat nu in het Louvre hangt, waarbij Gabrielle naakt in een bad met haar zus wordt afgebeeld.
Gabrielle is een van de zeldzame minnaressen die volgens de geschiedenis een positieve invloed hebben op de koning. Ze wordt vaak gecrediteerd met het overtuigen van de protestantse Henry om terug te keren naar de katholieke kerk en het Edict van Nantes uit te geven, wat religieuze vrijheden garandeerde aan Franse protestanten. Gabrielle baarde Henry drie kinderen, die hij allemaal legitimeerde. Hij vroeg zelfs de paus om zijn huwelijk met zijn vervreemde vrouw, Marguerite van Valois, te annuleren, zodat hij met Gabrielle kon trouwen.
Maar terwijl Henry zijn minnares aanbad, deed de Franse adel dat niet. Toen Gabrielle kort na het baren van een doodgeboren zoon aan een pijnlijke dood leed, waren er velen die geloofden dat ze vergiftigd was. Hoewel hij zijn geliefde Gabrielle zijn koningin nooit had kunnen maken, gaf Henry haar een gebroken hart en begroef haar alsof ze er een was geweest.
7 Alice Perrers
Alice Perrers was een 15-jarige hofdame van koningin Philippa toen ze Edward III, toen in de vijftig, in de gaten kreeg. Toen Philippa zes jaar later stierf, begon Edward de gunsten aan Alice te geven en haar geschenken te geven, waaronder de kleding en juwelen van zijn overleden vrouw.
Toen Edward ouder werd, groeide de invloed van Alice. Ze zat naast hem op raadsvergaderingen en nestelde zich op de bank in Westminster, waar ze de koninklijke rechters vertelde hoe ze moesten regeren. Een dergelijke inmenging paste niet goed bij het Parlement, dat haar van de rechtbank verbood, maar Alice keerde terug nadat een volgend parlement de verbanning ongrondwettig had verklaard.
Edward stierf in 1377, na een beroerte. Alice, zei men, wachtte aan de zijde van de koning totdat alle anderen waren vertrokken, en stal toen de ringen van zijn vingers en de massieve gouden ketting om zijn nek. Als het waar is, is ze nooit gepakt. Ze bracht de rest van haar leven door op haar landgoederen in Essex, waar ze ergens in de winter van 1400 of 1401 stierf.
6 Barbara Villiers
Van de 13 bekende minnaressen van Karel II van Engeland, zou Barbara Villiers zijn favoriet zijn geweest. De controversiële en getrouwde Barbara - die een pokkenpest had overleefd met haar legendarische schoonheid intact - werd openlijk in haar dag als een slet en een hoer aangeduid.Charles zelf zou hebben beweerd dat "zij alle trucs heeft van Ariten [een handboek voor seksuele doeleinden uit de 17de eeuw] die moet worden toegepast om genot te schenken."
Charles dwong zijn koningin, Catharina van Braganza, om Barbara te accepteren als een vrouw in haar slaapkamer, hoewel Catherine haar niet wilde hebben. Barbara droeg zes kinderen, van wie er vijf door Charles werden erkend, maar uiteindelijk ging hij verder met andere favorieten. Onverschrokken bleef Barbara affaires, die een bigamie-schandaal doormaakten toen ontdekt werd dat haar tweede echtgenoot al getrouwd was.
Barbara bleef de rest van zijn leven op vriendschappelijke voet met Charles. Op zijn sterfbed vroeg Charles zijn broer, de toekomstige James II, vriendelijk te zijn toen hij weg was. Barbara stierf op 68-jarige leeftijd, haar ooit beroemde schoonheid verwoest door waterzucht.
5 Nell Gwynn
"Bid, goede mensen, wees burgerlijk - ik ben de Protestant hoer. "-Nell Gwyn's antwoord aan een woedende menigte die haar coach had aangezien voor de katholieke minnares van de koning.
De vaderloze dochter van een alcoholische bordeelhoudster, 'knap geestige Nelly', was misschien een kinderprostituee. Ze werd op 15-jarige leeftijd 'ontdekt' door sinaasappels te verkopen in het Drury Lane Theatre, door acteur Charles Hart, die haar minnaar werd en haar trainde voor het podium. Al snel was Nell de leidende komische actrice in Londen.
Hoewel Nell ongeletterd was en geen grote schoonheid, sprak haar goede humeur en gebrek aan pretenties Londenmers aan, die in de stemming waren voor plezier na jaren van Puriteinse beperkingen onder de heerschappij van Oliver Cromwell. Wat belangrijker is voor Charles, Nell had geen interesse in politiek. In tegenstelling tot zijn andere minnaressen maakte de nuchtere Nell hem aan het lachen en vroeg hij zelden om gunsten.
Nell droeg de koning twee zonen, van wie er een stierf toen hij nog een jongen was. Charles, die over zijn minnaressen heel wat lijkt te hebben gehad terwijl hij stervende lag, wordt gezegd dat hij zijn broer heeft verteld: 'Laat de arme Nelly niet verhongeren', een verzoek dat James II trouw eerde. Nell overleefde Charles met slechts twee jaar, echter stierf in haar dertiger jaren na een ziekte die één kant van haar lichaam verlamd verliet.
4 Diane de Poitiers
Diane de Poitiers was de ultieme renaissance poema. Toen ze 32 was, huurde de Franse koning haar in als tutor voor zijn 12-jarige zoon, de toekomstige Hendrik II. Tegen de tijd dat Henry en Diane's relatie zes jaar later seksueel werd, was Henry getrouwd met de onaantrekkelijke Cathérine de 'Medici, in wie hij weinig interesse had. Sterker nog, het was alleen op aandringen van Diane dat Henry zelfs het bed van zijn vrouw bezocht om vaderlijke kinderen te krijgen.
Diane regeerde als koningin in alles behalve naam, en schreef zelfs officiële brieven namens Henry, die ze 'HenriDiane' ondertekende. Ondanks haar intense jaloezie, kon Catherine niets doen totdat Henry stierf tijdens een toernooi in 1559. Ze verbannen Diane van het hof, eerst het zich toe-eigenen van het prachtige kasteel van Chenonceau, dat Henry Diane als een geschenk had gegeven.
Tijdens de Franse Revolutie werd Diane's tombe geopend en haar overblijfselen werden in een massagraf gegooid, waar ze meer dan 400 jaar bleven. In 2008 hebben Franse forensische experts Diane's botten gevonden en onderzocht en het geheim van de schoonheid van Diane ontdekt. Haar overblijfselen onthulden dunner wordend haar en fragiele botten, veel voorkomende symptomen van chronische goudvergiftiging. Renaissance elixers van goud werden vermengd met kwik, dat bloedarmoede kan veroorzaken wanneer het wordt ingenomen, een mogelijke oorzaak van Diane's onberispelijke, witte huid. Diane heeft blijkbaar zichzelf letterlijk gedood om de gevoelens van een jongere man te behouden.
3 Maria, de gravin Walewska
Maria werd in 1786 geboren als een aristocratische familie die het grootste deel van hun rijkdom tijdens de eerste Poolse verdeling verloren had. Toen ze 16 was stemde ze met tegenzin in met Count Walewska - een rijke man in zijn jaren '70 - om de positie van haar familie te verbeteren.
Op een feest van 1806 op oudejaarsavond ontmoette Maria Napoleon. De obsessieve keizer vocht Maria met gepassioneerde letters en juwelen, die Maria terugkeerde, zeggende: "hij behandelt me als een prostituee." Pas nadat Napoleon had voorgesteld dat hij er gunstiger op zou kunnen lijken als Polen zijn geliefde was, onderwierp ze zich aan zijn avances.
Toen Maria zwanger werd van zijn kind, was Napoleon naar verluidt extatisch. Zijn vrouw, Josephine, had hem nooit kinderen gebaard en de zwangerschap van Maria bewees dat het niet was omdat Napoleon niet in staat was. Hij scheidde de post-menopausale Josephine om te trouwen met Marie Louise, de dochter van de Oostenrijkse keizer. Kort daarna beëindigde de pas monogame Napoleon zijn affaire met Maria.
Maria moet uiteindelijk enige genegenheid voor Napoleon hebben ontwikkeld, omdat ze aanbood hem te vergezellen nadat hij naar St. Helena was verbannen. Helaas heeft Napoleon haar afgewezen. Maria scheidde graaf Walewska en trouwde met een van de generaals van Napoleon, maar ze stierf aan een nierziekte kort nadat ze hem een zoon had gegeven. Ze was net 31. Haar lichaam werd teruggebracht naar Polen, maar haar hart ligt begraven in de beroemde begraafplaats Père Lachaise in Parijs.
2 Madame de Pompadour
Madame de Pompadour werd geboren in 1721, Jeanne-Antoinette Poisson. Toen zij negen was, nam haar moeder haar mee naar een waarzegster, die hen vertelde dat op een dag Jeanne-Antoinette zou regeren over het hart van een koning. Overtuigd dat haar dochter voorbestemd was voor grootheid, zag de moeder van Jeanne-Antoinette dat ze het beste onderwijs ontving, inclusief stemlessen van de ster van de Parijse opera.
Bij een gemaskerde bal werd de onlangs weduwe koning Lodewijk XV geslagen met Jeanne-Antoinette.Hij installeerde haar in een appartement boven het zijne in Versailles, waar een geheime trap hem toestond haar te bezoeken zonder gezien te worden. Daar verzamelde ze een enorme bibliotheek met boeken en werd ze een vriend en beschermheer van kunstenaars en schrijvers, waaronder Voltaire, Montesquieu en Diderot.
Hoewel Jeanne-Antoinette na amper vijf jaar ophield de lerares van Lodewijk te zijn, bleef ze aan het hof als zijn vriend en pooier in residentie, interviewde hij jonge meisjes en introduceerde hij degenen die geslaagd waren. Ze raakte sterk betrokken bij de politiek en kreeg de schuld van de rampzalige betrokkenheid van Frankrijk bij de Zevenjarige Oorlog. Toch bleef de koning loyaal aan haar tot ze op 46-jarige leeftijd stierf aan longfalen. Madame de Pompadour wordt het best herinnerd als de inspiratie voor het gelijknamige stijgende kapsel dat populair was bij jaren 50-rockers en haar portret in een aflevering van 2006 Doctor who, "The Girl in the Fireplace."
1 Lillie Langtry
Lillie Langtry was als een 19e-eeuwse actrice wiens goedkeuring voor schoonheidsproducten zoals Pear's soap gegarandeerde verkoop garandeerde. Als muze voor artiesten zoals John Everett Millais, werd ze de minnaar van miljonairs en royalty's, waaronder de zeer getrouwde prins van Wales, d.w.z. de toekomstige Edward VII. 'Bertie' was zo verliefd op Lillie dat hij haar zelfs aan zijn moeder, koningin Victoria, had voorgesteld, maar hij beëindigde de affaire nadat Lillie ijs op zijn rug had gelegd tijdens een feest en weigerde zich te verontschuldigen.
Toen Lillie zwanger raakte van een kind dat volgens gerucht ging dat van Bertie's neef, prins Louis van Battenberg, verwierp de high society haar. Oscar Wilde - die schrijft Lady Windermere's Fan als een ode aan Lillie - stelde voor dat ze zich tot acteren wendde. Ze werd een succes van de ene op de andere dag en bereikte roem, zowel thuis als in Amerika, waar "Judge" Roy Bean de naam van zijn stad in Texas veranderde in Langtry nadat hij slechts een foto van haar had gezien.
Na een reeks miljonair-vriendjes trouwde Lillie met een man van 19 jaar jonger en 'met pensioen' naar Monaco, waar ze een bestverkopende autobiografie schreef en de eerste vrouw werd die de bank in Monte Carlo verbrak. Ze stierf op 76-jarige leeftijd, kort na een aanval van bronchitis, en ligt begraven op het kerkhof van St. Savior's op het eiland Jersey.
Jackie is een voormalig journalist en Huffington Post blogger, met een interesse in woordverhalen en middeleeuwse geschiedenis. Haar blog, Nothing Too Trivial (Interesting Things for Interest People), is te vinden op jackiefox1976.wordpress.com.