Delen:
10 Zelden vertelde Tales Of History's Controversial Explorer
Het is algemeen aanvaard dat Christopher Columbus de eer heeft aangenomen voor een "ontdekking" die hij niet echt heeft gedaan, maar dat is niet gestopt met de viering van Columbus Day. Schoolkinderen van alle leeftijden worden geprezen met de mythe-als-geschiedenisverhalen over Columbus's veronderstelde "ontdekking" van de Nieuwe Wereld, maar er zijn een aantal andere verhalen die ze waarschijnlijk zouden moeten leren.
Uitgelichte afbeelding via Wikimedia10 De mysterieuze groene gloed
Op 11 oktober 1492 noteerde Columbus iets vreemds in zijn tijdschriften, en we hebben het niet over zijn neiging om naar zichzelf te verwijzen in de derde persoon, die een speciaal soort persoonlijkheid heeft. Columbus merkte een vreemd fenomeen op dat zo zwak of zo ver weg was dat slechts één andere persoon het had kunnen zien toen hij het op het dek van de Santa Maria. Er gloeide iets, waarvan Columbus dacht dat het al dan niet land was. De gloed was onregelmatig en ongelooflijk zwak en het leek in beweging.
Er zijn veel gissingen geweest over wat Columbus zag en was zo geboeid door dat hij het belangrijk genoeg vond om het op te nemen. Verklaringen waren onder meer kaarslicht of vuurwerk op verre landen, kano's die roeiden op de oceaan in de nacht, of de ogen van de ontdekkingsreizigers die alleen maar trucjes op ze uitten. Een paar eeuwen later stelde een natuuronderzoeker voor wat lijkt op de meest waarschijnlijke lichtgevende wormen.
Pas sinds kort zijn biologen begonnen met het ontsluiten van de geheimen van de soort die mogelijk verantwoordelijk zijn voor de mysterieuze gloed die Columbus vanaf het dek van zijn schip opmerkte. De toepasselijk genaamde fireworms zijn iets meer dan 1 centimeter (0,4 in) lang en leven in kustwateren, waar Columbus zou hebben gevaren. Tijdens hun paarcyclus zwemmen de wormen dicht bij het oppervlak en de groene gloed van de vrouwtjes trekt de mannetjes aan terwijl ze hun cirkelvormige dans uitvoeren. Het scherm duurt maar ongeveer een half uur voordat de wormen zich terugtrekken naar de veiligheid van de oceaanbodem, maar het is heel goed mogelijk dat het mysterieuze licht van Columbus de eeuwenoude dans van vuurwormen was.
9 De joodse theorieën
Gezien hoe beroemd (of berucht) hij is, is er veel dat we niet weten over het persoonlijke leven en de kindertijd van Columbus. Volgens sommige historici lijkt het er steeds meer op alsof hij stiekem joods was, en in tegenstelling tot wat vaak werd gedacht, kwam hij helemaal niet uit Italië. Hoewel het slechts een theorie is die grotendeels is gebaseerd op een nogal verspreide reeks aanwijzingen, kan deze misschien wat gewicht in de schaal leggen.
Het begon met een taalkundig onderzoek door Georgetown University linguist Estelle Irizarry. Toen ze tientallen persoonlijke brieven van Columbus bekeek, ontdekte ze tekenen dat zijn eerste taal mogelijk Catalaans was. Die omvatten het gebruik van een bepaald leesteken dat de virgule wordt genoemd, een schuine streep die wordt gebruikt om aan te geven waar de pauzes in zijn schrijven komen, een kenmerk dat specifiek is voor degenen die alleen uit Catalaans sprekende gebieden van het Iberisch schiereiland komen. Ze vond ook een paar veelzeggende tekens in sommige van zijn persoonlijke brieven, die nooit bedoeld waren voor iemand buiten zijn familie om te zien. In correspondentie tussen Columbus en zijn zoon vond ze de Hebreeuwse letters bet-hei, een zegening gevonden in de brieven van praktiserende Joden. (Het merkteken bleef hangen van brieven die waren geadresseerd aan zowel het gezin als de kroon.) Zijn wil bevatte ook een aantal dingen die leken te vertellen, zoals de traditionele Joodse gewoonte om een deel van zijn nalatenschap opzij te zetten om naar arme meisjes te gaan die anders geen bruidsschat.
Irizarry is ook van mening dat Columbus zijn Catalaans-Joodse achtergrond probeerde te verbergen door mensen te vertellen dat hij uit Genua kwam. Historici zijn nooit in staat geweest de geboorteplaats van Columbus definitief vast te pinnen. Hoewel het over het algemeen Genua is, hebben anderen ook Corsica, Portugal of zelfs Griekenland gesuggereerd. Het idee dat hij daadwerkelijk uit Spanje kwam - en een praktiserende Jood - zou zijn reizen in een heel nieuw licht kunnen werpen.
In 1492 maakte Spanje een grote etnische zuivering door. In maart kregen ongeveer 800.000 Spaanse joden het ultimatum: converteren of uitstappen. De datum van het ultimatum? 3 augustus 1492. Misschien is dit toevallig de datum waarop Columbus en zijn bemanning uitvaren.
Als Columbus echt een Catalaans sprekende Spaanse Jood was, denken sommigen dat hij misschien andere motieven had om naar de Nieuwe Wereld te gaan. Hij is mogelijk op zoek geweest naar een nieuw Joods thuisland, of hij hoopte dat hij rijkdom kon claimen om zijn huis in Jeruzalem te helpen herstellen. Het is maar een theorie, maar het lijkt duidelijk dat er meer aan de hand was dan we waarschijnlijk ooit zullen weten.
8 Texas Longhorn Cattle
Texas Longhorns - ze zijn een van de meest onderscheidende soorten vee in de Verenigde Staten. Ze vormen een groot deel van de staatsidentiteit van Texas, en toen de Universiteit van Texas in Austin een scheurtje maakte in het decoderen van het genoom om erachter te komen wat de beroemde Texas Longhorn maakte, vonden ze iets onverwachts. Ze stammen af van vee dat met Columbus de overtocht over de oceaan maakte.
Ze keken naar meer dan 50.000 genetische markers en volgden het grootste deel van de voorouders van het vee naar de taurineverscheidenheid van runderen, die afkomstig zijn van de oeroude oerossen die eens rond 10.000 jaar geleden door het Midden-Oosten trokken. Een kleiner deel van het genoom (ongeveer 15 procent) kwam van de indicerende oeros van India, en dat is het deel dat sommigen hun bult geeft. Het indicine-rundvee verspreidde zich van India, via Afrika en naar het Iberisch schiereiland, waar ze de veeteelt daar beïnvloedden.
Om erachter te komen hoe vee van het Iberisch schiereiland in de Nieuwe Wereld is terechtgekomen, hebben ze gekeken naar de eerste reizen over de oceaan. Het eerste vee dat naar de Nieuwe Wereld werd gebracht (op de tweede reis van Columbus) belandde in het Caribisch gebied.De gegevens van het aantal dat op het schip was, zijn allang verdwenen, maar naar schatting zou hij ergens tussen 20 en 30 zijn geweest. Dat eerste vee was waarschijnlijk een zwanger vrouwtje dat op de Canarische Eilanden werd opgepikt. Geleidelijk verspreidden de nazaten van die eerste paar zich naar het vasteland met de zich uitbreidende Europese bevolking. Ze werden verwilderd en aangepast aan het leven in de woestijn, waar ze al goed uitgerust waren om te overleven dankzij hun Indiase en Afrikaanse voorouders.
7 De eerste belasting in de nieuwe wereld
"Geen belasting zonder vertegenwoordiging" was de verzamelwoede van de jonge VS sinds het midden van de 18e eeuw, maar belastingen waren al lang problematisch en ze werden door Columbus aan de inheemse bevolking voorgesteld.
Tijdens zijn tweede reis naar de Nieuwe Wereld vestigde hij de noodlottige kolonie La Isabela met het doel handel te drijven met de inheemse bevolking. Hij had de autochtone Taino al ontmoet en "opgeëist", een gevestigde, bloeiende samenleving die in 1550 bijna uitgestorven zou zijn. La Isabela zou een puur economische nederzetting worden, maar om winst te maken, had Columbus een gegarandeerd inkomen nodig in de vorm van goud. In 1495 voerde hij het zogeheten eerste exemplaar van de belasting in de Nieuwe Wereld uit, een belasting die de Taino niet kon betalen.
De belasting moest om de drie maanden worden betaald, en deze moest worden betaald voor elke man in de nederzetting boven de leeftijd van 14 jaar. Het waren een paar opties voor de betaling. De eerste werd beschreven als de gouden bel van een havik, die niet haalbaar was voor mensen die geen bepaalde waarde aan goud hadden gehecht. Ze hadden hun mijnbouw- en smeltactiviteiten niet zodanig ontwikkeld dat ze die vraag konden bijhouden. Als alternatief liet Columbus hen hun schuld aflossen met 11 kilogram (25 lb) katoen of met handarbeid.
Het vermogen om te betalen in fysieke arbeid in plaats van goud maakte de kolonie anders dan andere factorias die was opgericht door de Spanjaarden, en het versnelde ook de val van La Isabela. Goud was niet overvloedig genoeg om de arbeiders hun belasting ermee te laten betalen, en toen het geld begon te slinken, begon de hele structuur af te brokkelen.
6 De opstand van Wolof Slave
De familie Columbus stond centraal in een andere beruchte eerste in de Nieuwe Wereld - de eerste georganiseerde opstand van slaven.
Het gebeurde in wat nu de Dominicaanse Republiek is, en het werd geleid door de Wolof-mannen uit Senegal. Ze waren ongeveer twintig jaar voor de opstand van Kerstmis in 1522 naar de Nieuwe Wereld gebracht. Ze werden gevangen genomen tijdens een reeks oorlogen die het gebied dat bekend staat als Senegambia, verwoestte. Die gevangenen kwamen uiteindelijk in Portugal en Europa terecht. Vanaf daar werden ze naar de Nieuwe Wereld verscheept.
Op 25 december bewapende een groep van ongeveer 20 mannen zich met machetes die ze hadden gekregen om suikerriet te snijden en werd een tamelijk effectieve gevechtseenheid. Ze waren zelfs zo effectief dat ze dagenlang standhielden. (Het hielp dat ze kerst koos om in opstand te komen, wetende dat hun opzichters dronken zouden zijn na een kerstavondviering.) Ze hielden zich ook staande tegen de aanvankelijke Spaanse cavalerietoeslagen.
Ze gingen op weg naar een landgoed op de Zuazo-plantage, waar ze van plan waren de leidinggevenden uit te voeren en de ongeveer 120 slaven te bevrijden die daar werden vastgehouden. Toen de Spanjaarden eenmaal op de hoogte waren van wat er gaande was en waar de Wolof leek op te staan, organiseerden ze echter een betere weerstand en brachten ze de rebellie ten val, maar niet voordat ze meer dan een dozijn mannen verloren hadden.
Het geheel gebeurde op de bezittingen van Diego Columbus, Christopher's zoon en de benoemde onderkoning van Indië. De opstand begon slechts een paar kilometer van zijn eigen landgoed en de daaruit voortvloeiende wetgeving was op zijn minst bizar. In reactie op de rebellie verbood Spanje het gebruik en de introductie van zogenaamde gelofes in een slavenpopulatie. Dat omvatte iedereen die door Moren of iemand uit Guinee was grootgebracht, omdat ze te gevaarlijk werden geacht om goede werkers op Spaanse bedrijven te zijn.
5 La Isabela en het zilveren erts
La Isabela werd gesticht door Columbus nadat hij terugkeerde naar Spanje vol verhalen over het fortuin en de glorie die ze daar zouden vinden - als hij maar wat meer tijd, geld en mensen had. Toen hij zich daar in 1494 vestigde met ongeveer 1500 mensen, zou het slechts ongeveer vier jaar duren voordat de kolonie volledig verlaten was. Er was geen goud of zilver, maar er was veel honger, ziekte en dood, zo erg dat Columbus zelf in 1496 terugging naar Spanje.
We hebben altijd geweten dat de nederzetting een mislukking was, dus archeologen verwachtten waarschijnlijk niet dat ze goud en zilver zouden vinden toen ze La Isabela opgegraven hadden, maar dat is precies wat ze vonden. Opgravingen toonden monsters van loodglans, een erts dat zilver bevat. Ze vonden ook loodsilicaat, een bijproduct van het smeltproces dat gewoonlijk wordt gebruikt om het zilver te extraheren, wat lijkt aan te geven dat er een smeltoperatie gaande was.
Zilverafzettingen werden nooit geregistreerd als gevonden in het gebied rond La Isabela, dus het bewijs leek volledig in tegenspraak met wat we altijd al wisten over de nederzetting, totdat ze begonnen te kijken naar de samenstelling van het mineraal zelf, met de hulp van een archaeometallurgist van de Universiteit van Arizona. Toen konden ze de galena identificeren als afkomstig uit Europa. Het traceren van de reis van Columbus toonde aan dat hij was gestopt op verschillende plaatsen waar Galena optrad. Een paar meer experts wogen in en ze realiseerden zich dat het een standaardproces was voor goud- en zilverzoekende operaties om een rotsmonster mee te nemen waarvan ze wisten dat ze bevatten wat ze zochten.Deze monsters waren echter gesmolten, misschien in een wanhopige poging om het beetje geld dat ze hadden iets langer te laten duren.
4 Hij verwoestte Europa ook
We weten allemaal hoe de inheemse bevolking in de Nieuwe Wereld leed en stierf aan de introductie van allerlei nieuwe Europese ziekten nadat ze Columbus en zijn mannen ontmoetten. Minder gesproken is de ziekte die Columbus en het bedrijf met zich mee brachten naar Europa: syfilis.
Het is geen toeval dat het eerste bevestigde geval van syfilis in 1495 in Italië plaatsvond. Toen het begon te verspreiden, was het verschrikkelijk genoeg dat sommige broeders dachten dat de uitbraken tekenen waren die de wederkomst aankondigden. De kerk zelf kraakte de ellendigen. Net als bij degenen die melaatsheid opliepen, werd syfilis beschouwd als een zeer visueel teken dat iemand iets deed dat ze niet geacht werden te doen.
Zelfs archeologisch bewijs dateert de komst van syfilis in Europa als samenvallend met de terugkeer van Columbus uit de Nieuwe Wereld. Oudere skeletten die ooit de resten van syfilis-patiënten waren, hebben negatief voor het virus getest. Voordat je de lange maanden op zee gaat beschuldigen zonder vrouwen in zicht te hebben voor de verspreiding van de ziekte, moet je weten dat het waarschijnlijk helemaal niet zo is gegaan.
We hebben altijd geweten dat syfilis seksueel overdraagbaar is, maar het traceren van de vroegste soorten terug naar de Nieuwe Wereld heeft aangetoond dat het waarschijnlijk niet als zodanig begon. In de vorm van de Nieuwe Wereld heette het yaws en begon het met rode vlekken op de huid en escaleerde in iets dat permanent ontsierde. Toen het uit de natte, vochtige Nieuwe Wereld werd meegenomen naar het koudere Europese klimaat, muteerde het niet alleen om te overleven in een andere omgeving, maar om te worden overgedragen door seksueel in plaats van door causaal contact.
3 Het meest nauwkeurige portret dat we hebben
Er zijn veel beroemde portretten van Christopher Columbus, zo veel dat je vergeet dat we niet weten hoe hij eruitzag. Er zijn geen overgebleven portretten van hem die werden geschilderd tijdens zijn leven, en lange tijd hebben mensen geprobeerd om erachter te komen hoe hij eruit zag.
De beste geschreven beschrijving die we van hem hebben, komt van zijn zoon Fernando. Fernando beschrijft zijn vader als "een krachtige man, van grote gestalte, met blonde baard en haar, duidelijke huidskleur en blauwe ogen," wat niets lijkt op enkele van de gebruikelijke afbeeldingen van hem. Omdat Columbus tijdens zijn leven nooit nauwkeurig werd weergegeven, evenals zijn nogal mythische status als een groter dan levensgroot figuur, is het waarschijnlijk dat zelfs veel van de vroegste portretten van hem een beetje meer verfraaid en gestileerd waren dan normaal. Er zijn echter een paar portretten die waarschijnlijk nauwkeuriger zijn, en een ervan is het werk van Ridolfo Ghirlandaio.
De andere is onderdeel van een groter stuk gedaan als een drieluik en altaarstuk genoemd De Maagd van de navigators. In het werk wacht de Maagd Maria op een groep ontdekkingsreizigers, waaronder een gewapende Columbus van laat middelbare leeftijd (zie hierboven). In tegenstelling tot veel van de portretten die beweren hem te laten zien, zijn uiterlijk De Maagd komt overeen met alle hedendaagse rapporten over hoe Columbus er zou hebben uitgezien. Het belangrijkste was dat de kunstenaar, Alejo Fernandez, de juiste leeftijd had en op de juiste plek was om hem tenminste te hebben gezien.
Fernandez werd ongeveer 30 jaar voordat Columbus stierf geboren, en terwijl hij in Sevilla aan het werk was, had hij anderen die Columbus in het leven kenden gekend en waarschijnlijk ook geraadpleegd. Kunsthistorici wijzen ook op een periode van Spaanse trots, waardoor het beeld van Columbus niet alleen waarschijnlijk accuraat is, maar netjes gekleed in een poging om hem te creëren als niet alleen als een ontdekkingsreiziger, maar ook als een icoon van het land dat hij vertegenwoordigde. Ook het feit dat het portret accuraat is, is dat het idee dat het is gemaakt met de intentie voor de figuren (waaronder ook Martin Alonso Pinzon, Hernan Cortes en Amerigo Vespucci) onmiddellijk herkenbaar zou zijn voor de kijkers die hadden geleefd op hetzelfde moment als de ontdekkingsreizigers.
2 De meest verwoestende ziekte
La Isabela had een hele hoop problemen, en lange tijd werd gedacht dat ziekten zoals pokken, tuberculose en griep grotendeels de schuld waren van de doden die plaatsvonden toen Columbus en zijn bemanning zich vestigden in wat de eerste permanente Europese stad werd (zij het korte duur) nederzetting in de Nieuwe Wereld. Toen archeologen sommige skeletten die uit de kolonie waren opgegraven nader hadden bekeken, vonden ze iets onverwachts. Een van de grootste problemen waarmee de kolonisten te maken kregen, was iets dat gewoonlijk werd geassocieerd met lange maanden op zeescheurbuik.
Scheurbuik was in de 18e eeuw bekend (in tegenstelling tot de jaren 1490) en het zou meer matrozen doden dan scheepswrakken. Het gebeurt wanneer er een complete vitamine C-tekort is en de symptomen zijn gevarieerd. Ze kunnen hoofdpijn, bloedend tandvlees, heropening van genezen of gedeeltelijk genezen wonden, gewrichtspijn, huiduitslag of zelfs stemmingswisselingen en uitputting omvatten. De symptomen van scheurbuik kunnen tot drie maanden duren voordat ze zich manifesteren, dus het was waarschijnlijk dat tegen de tijd dat de kolonisten een maand of zo naar hun inval in de Nieuwe Wereld gingen, ze de nadelige effecten begonnen te voelen van wat was begonnen tijdens de scheepsoversteekplaats.
Het is ook iets dat voorkomen had kunnen worden, en sommige skeletten vertoonden tekenen dat sommige mensen de schade aan hun lichaam begonnen te herstellen door wat vitamine C opnieuw te introduceren. Het was tenslotte overal om zich heen. De met scheurbuien beluste ontdekkingsreizigers waren geland op een plek rijk aan inheemse groenten en fruit, en dat had hun kolonie misschien kunnen redden. Ze werden omringd door kersen, guaves, yucca's, zoete aardappelen, enzovoort.Volgens moderne artsen kan de dagelijkse hoeveelheid vitamine C die nodig is om scheurbuik op afstand te houden, worden bereikt met een paar ketchup-pakketten. Helaas leken de Europese kolonisten meer geïnteresseerd in het vinden van goud dan in het verkennen van de lokale keuken, en ze leunden ook zwaar op de voorraden en winkels die ze bij zich hadden in plaats van nieuwe voedselbronnen te kopen. Als je dat doet, kan het mogelijk levens hebben gered.
1 Wat is er gebeurd met de Santa Maria En de Villa De La Navidad?
Het begint zoals alle goede verhalen doen - met een feestje en iemand die de leiding had en die waarschijnlijk niet had moeten zijn. In december 1492 waren Columbus en zijn bemanning voor de kust van Haïti. Na wat we ons alleen maar kunnen voorstellen was een behoorlijk luidruchtig kerstavondfeest, viel de bemanning in slaap en bestuurde het schip zich naar een van de alleen nog nuchtere mensen - de hutjongen. Hij was, begrijpelijkerwijs, slecht toegerust om alleen door de wateren te navigeren, en de Santa Maria was vergaan op een koraalrif. Kerstdag werd besteed aan het bergen van wat ze konden, inclusief het verwijderen van hout van een deel van het schip zelf. Die balken werden vervolgens gebruikt om een fort te bouwen dat Villa de la Navidad werd genoemd.
Toen Columbus terugkeerde op zijn volgende reis, was het fort verdwenen, samen met de overblijfselen van de Santa Maria. Vandaag zijn mensen nog steeds op zoek naar beide. Aan het hoofd van de zoektocht naar de locatie van La Navidad is amateurarcheoloog Clark Moore. We gebruiken de term 'amateur' alleen als een technische opmerking; Moore wordt gecrediteerd met het vinden van meer dan 980 belangrijke locaties in Haïti, waar hij de winter doorbrengt met het verkennen van de landen waar Columbus zich vestigde. Hij is er vrij zeker van dat hij een goed idee heeft waar La Navidad werd gebouwd op een heuvel temidden van dorpsbewoners die het uiteindelijk platbranden toen ze zich het karakter realiseerden van degenen die zich daar vestigden.
En wat betreft de Santa Maria? In 2014 werd beweerd dat scheepsarcheologen onder leiding van Barry Clifford het wrak hadden gevonden door de recente verhalen over de reis van dichtbij te bestuderen en vervolgens op de juiste plek te duiken. Helaas kwam UNESCO met het laatste woord en zei dat het gevonden wrak niet van de. Was Santa Maria. Hun conclusies waren gebaseerd op het vinden van bevestigingsmiddelen en de overblijfselen van koperen fittingen. Die, samen met duidelijke scheepsbouwtechnieken, dateerden het wrak tot ergens in de 18e eeuw.
Dat laatste feit helpt ons alleen maar om te concluderen dat, ondanks dat het in heel Europa en Amerika bekend is als een van de grote ontdekkingsreizigers van de Age of Exploration, er meer mythe en mysterie is over Christopher Columbus dan dat er een historisch feit is.
Na een aantal klusjes gedaan te hebben van schuur-schilder tot grafdelver, houdt Debra van schrijven over de dingen die geen geschiedenisles zal leren. Ze brengt veel van haar tijd door, afgeleid door haar twee veedrijvershonden.