Delen:
10 personificaties van de ideale burger van de geschiedenis
Door de eeuwen heen hebben schrijvers, filosofen en politici verschillende beelden van de 'ideale burger' gecreëerd. Achteraf bezien zijn niet alle ideeën ideaal - en een paar zijn ronduit angstaanjagend.
10 Ubermensch
Het idee van de Ubermensch - op verschillende manieren vertaald als 'superman', 'overman' of zelfs 'voorbij de mens' - is onherroepelijk geassocieerd met het Derde Rijk en de heerschappij van de nazi's. Voor de nazi's vertegenwoordigde het alles wat goed was en verdiende voor het Arische ras en alles wat gedegenereerd en fout was in andere rassen.
Het was een idee dat de nazi's stalen van de werken van Nietzsche. Het verschijnt voor het eerst schriftelijk in zijn verhandeling uit 1880 Aldus sprak Zarathoestra, hoewel hij het woord al had gebruikt sinds hij een tiener was. Hij was echter vaag over wat het betekende.
Voor Nietzsche is de Ubermensch een gecompliceerde figuur. Hij is in staat tot tirannie, maar hij overwint het en werkt naast anderen voor het welzijn van het geheel. Hij gaat over evenwicht, balans en verenigende zaken als rede en passie en zelfs orde en chaos.
Op hetzelfde moment dat hij deze tegengestelde krachten verenigt, neemt hij de volledige verantwoordelijkheid op zich voor de wereld om hem heen en voor zijn rol daarin. Voor de echte Ubermensch zou niemand anders de schuld krijgen, met name God, de duivel, de christenen of de joden.
De Ubermensch was ook een vrije denker en een burger van de wereld. Hij zou de ontwikkeling van alle mensen op aarde kunnen leiden. Hij zou de banden van staat en politiek als identiteit verwerpen en alles omarmen. Nietzsche schreef over de Ubermensch als een doel voor de hele mensheid, waardoor het aantrekkelijk werd voor de nazi's.
Ze hebben zich ook het tegenovergestelde van de Ubermensch toegeëigend: de Untermensch. Volgens Nietszche was dit schepsel de schaapachtige, gewone burger. Maar volgens de nazi's waren ze lager dan schapen en alleen de dood waard.
9 De Randiaanse held
Houd van ze of haat ze, de werken van Ayn Rand maken een duidelijke uitspraak over succes, industrie en de menselijke conditie. Veel van de helden (of antihelden) van haar werken voldoen aan een standaard die toepasselijk de Randiaanse held wordt genoemd.
Deze helden missen de kenmerken van het Amerikaanse ideaal: de onbaatzuchtigheid, het offer, de inherente goedheid. In plaats daarvan zijn ze de ideale tycoon, de magnaten van macht en industrie die aan de top van hun organisaties en op bergen van geld zitten. Ze zijn alleen voor zichzelf.
Rand schreef dat iemands eerste plicht tegenover hemzelf is. Voor de geïdealiseerde versie van de mens is dat zijn enige plicht. Hebzucht is het tegenovergestelde van zonde. Je kunt nooit te veel rijkdom hebben, en er kan niets slechts gebeuren om te doen wat nodig is om je winst en welvaart te maximaliseren. Word een hebzuchtige kapitalist, verklaart de Randiaanse held en je zult geluk hebben zonder pijn.
8 De ridder van geloof en de ridder van ontslag
Soren Kierkegaard definieerde een belangrijk verschil in hoe we naar de wereld kijken in zijn ridder van oneindige berusting en zijn ridder van geloof. Hij vertelt het verhaal van Agamemnon en Abraham, twee mannen die gevraagd worden om hun kinderen te offeren.
Agamemnon wordt gedwongen om te kiezen tussen zijn dochter en zijn volk, en uiteindelijk Iphigenia op te offeren om de winden terug te brengen en zijn volk het slagveld te laten bereiken dat Troje zal worden. Dat maakt hem de ridder van oneindige berusting. Geconfronteerd met het verraad van zijn volk of het offer van zijn dochter, kiest hij voor het grotere goed en is volledig toegewijd aan het deel dat hij nodig heeft om te spelen in het leven.
Dingen werken anders voor Abraham. God zegt tegen Abraham dat hij Isaac moet offeren, zijn enige zoon. Hoewel hij wordt geconfronteerd met een situatie die zo afschuwelijk is als die van Agamemnon, heeft Abraham iets dat zijn Griekse tegenhanger niet: geloof. Wanneer Abraham Izaak naar de berg brengt, doet hij dat gewillig, zonder het aftreden van Agamemnon. Uiteindelijk is het offer afgewend.
Kierkegaard definieert de twee figuren als de uitersten van dapperheid. Terwijl de ridder des geloofs alles investeert in een einddoel en een buitenstaand, onkenbaar figuur, is de ridder van oneindige berusting dapper in het alleen op zijn schouders nemen van het gewicht van de wereld.
7 Junzi
Volgens Confucius en de Chinese filosofie, de Junzi is de ideale persoon. Meer bepaald, de Junzi is zo dicht bij een ideale persoon als de meeste mensen hopen te krijgen. Hij is meer dan alleen een superieure man; hij is deugdzaam.
Het hoogste niveau dat kan worden bereikt, is het shegren (salie). Naar deze staat toe groeien is vergelijkbaar met een heilige worden. Omdat dat voor de meesten van ons onbereikbaar is, is het volgende het beste Junzi. In de tijd dat Confucius lesgaf, verwees de term eigenlijk naar de zoon van een heer of een prins. Na Confucius, Junzi werd breder toegepast op iedereen die ernaar streefde een beter persoon te zijn.
Dit ideaal verwijst echter ook naar iemands relaties met de staat, de gemeenschap en alle anderen om hem heen. De Junzi (in tegenstelling tot zijn tegenpool, de xiaoren) moet de vijf deugden belichamen van de confucianistische filosofie: welwillendheid (ren), kennis (Zhi), betrouwbaarheid (xin), gerechtigheid (yi) en ritueel fatsoen (li).
Kort gezegd, het is een beheersing van alle juiste manieren om uw bedrijf te runnen, of het nu gaat om hoe u leden van verschillende klassen behandelt, uw voorouders eerbiedigt of uzelf gedraagt tijdens het drinken. Het is uw verantwoordelijkheden kennen en handelen in overeenstemming met uw station.
6 De nieuwe Sovjet-man
In 1917 werd het idee van de Nieuwe Sovjet Man als een model voor de massa's opgesteld om ernaar te streven.Het was de belichaming van het communisme en een duidelijke boodschap over hoe mensen in de Sovjetunie hun rol in de samenleving zouden moeten vervullen.
Het idee was gedeeltelijk gebaseerd op Nietzsche's Ubermensch en evolueerde toen het regime van eigenaar veranderde en communistische ideeën groeiden. Marx's modellen in Het Communistisch Manifest waren duidelijk gebaseerd op economie. Volgens Lenin was de enige manier waarop de communisten in staat zouden zijn om de utopische wereld te creëren die ze voor ogen hadden, om eerdere sociale beperkingen af te werpen en de bevolking te transformeren in de Nieuwe Sovjet Man.
De nieuwe Sovjet-man bezat oneindige energie en beheerste zijn eigen gevoelens zodat hij niet langer werd gedreven door rauwe emotie. Trotsky noemde deze meester van de emotie een 'hoger biologisch type'. Hij verzette zich tegen iedereen die weigerde zich aan de nieuwe normen van de communistische regering te conformeren. Die mensen waren gruwelen en mislukkingen, mindere wezens op dezelfde manier als dat de Nieuwe Sovjet Man superieur was.
Dit idee viel echter uit de gratie. Zelfs toen leden van de arbeidersklasse werden verheven tot regeringsposities om hun onfeilbare loyaliteit vast te stellen, werden ze boos over eugenetica-programma's om de genetisch superieure Nieuwe Sovjet Man te creëren.
Tegen de jaren 1920 werd de New Sovjet Man door Stalin in een andere richting genomen. Zijn focus lag op de industrie en het creëren van een ideale man die werkte in het symbool van Sovjet superioriteit: de fabriek. De Sovjet-Unie was een machine en alleen met de arbeid van haar ideale stukken kon een ware utopie worden bereikt.
5 De politieke soldaat
Toen Groot-Brittannië's Nationale Front werd overgenomen door extreem-rechtse leden, werd het idee van de Politieke Soldaat populair bij een bepaald deel van de bevolking. In 1984 schetste Derek Holland zijn ideeën in een pamflet met dezelfde naam.
Hij riep op tot de oprichting van een elite strijdersklasse die hun religieuze en spirituele overtuigingen boven alles hield. Idealiter zouden ze vechten en sterven voor hun zaak en hun ideeën. Door ze te vergelijken met de Romeinse centurions en de ridders van de kruistochten, zei hij dat het enige dat deze krijgers zou tegenhouden de dood was.
Holland vocht tegen de alliantie tussen het communisme en het kapitalisme, die hij zag als een inmenging in de alledaagse arbeid van gewone landgenoten. Hij pleitte voor steun voor Libië en Palestina. Hij wilde ook een massale verdrijving van zionistische joden en media-invloed van wat hij de 'tot slaaf gemaakte naties' noemde. In de voorhoede van deze strijd was de politieke soldaat.
De Politieke Soldaat stond ook bekend als de Strijdersheilige, de heraut van een nieuwe wereldorde, het 'Goede en het Ware, de Zuivere en de Bewonderenswaardige.' In 1994 werkte Holland het pamflet bij, riep opnieuw om een heilige oorlog en definieerde de mannen nodig door de wereld. Het waren zeer gedisciplineerde mannen die toegewijd waren aan één enkele oorzaak. Ze zouden sterven om hun ideaal na te jagen, zelfs als het betekende dat je een bom in de vijand moest drijven.
Volgens Holland waren hele bataljons van hen nodig om zich te verzetten tegen de strijdkrachten van de kapitalisten, de vrijmetselaars, de communisten en de zionisten.
4 Mussolini's fascistische nieuwe mens
Met de opkomst van Benito Mussolini ontstond het verlangen naar de ontwikkeling van de Nieuwe Man, een ideaal dat het fascistische regime tot zijn rechtmatige plaats zou verheffen. Deze gedisciplineerde mannen zouden worden gecreëerd door middel van een reeks oefeningen en oefeningen en vervolgens in de strijd worden verhard.
De fascistische New Man had ook een fysieke vorm. In feite was het centrale stadion van Mussolini omringd door figuren van naakte atleten die uit elke Italiaanse provincie waren gekomen als een blijk van eenheid in het streven naar het ideaal. Deze mannen zouden meer doen dan alleen vechten in de strijd. Ze zouden ook terugkeren met het belangrijkste element van de fascistische New Man: de bereidheid om alles te doen wat nodig was om Italië zijn ziel terug te geven.
De fascistische New Man was een studie in contrasten: contemplatief en gedurfd, gezaghebbend en geliefd bij de mensen, realistisch en fantasierijk, vooral van toekomstige mogelijkheden.
Militaire deugden zorgden voor de oprichting van de fascistische New Man, die de waarden van het oude Griekenland en Rome belichaamde. Mussolini zag zichzelf als de man om dit nieuwe Italië van ideale burgers te creëren, door met de massa te werken alsof het ongevormde klei of blanco papier was die wachtte tot iemand zijn doelwit zou maken.
3 De Filosoof King
De Republiek door Plato pakt een eeuwenoude vraag aan: Wat maakt een goede leider?
Via zijn verteller, Socrates, zegt Plato dat de ideale leider de filosoof-koning is die alle middelen heeft om een stad het best te besturen. De filosoof-koning kan de waarheid zien voor wat hij is en praktische kennis toepassen op elke situatie. Hij verwelkomt het leren en haat onwaarheden.
Plato erkent dat er veel slechte filosofen bestaan. Hij gelooft dat de meesten van hen zijn gecorrumpeerd door onderwijs en hun omgeving. Met een goede opleiding, zo zegt hij, kunnen filosofen zowel leraren als leiders worden.
Plato is van mening dat deze voogden moeten lesgeven in poëzie, muziek, wiskunde, astronomie, harmonischen en lichamelijke opvoeding. Ze zouden ook de dialectiek moeten bestuderen, die hen zal leren hoe ze de Vorm van het Goede kunnen omarmen, een kennis die onophoudelijk groeit en iedereen verlicht die het raakt. Daarna zou iemand 15 jaar politieke training nodig hebben voordat hij een leidende positie in zijn stad zou innemen.
Plato zegt dat het grootste probleem voor de filosoof-koning de vijandigheid van het volk jegens hem is. Dientengevolge presteert de koning van de filosoof het best wanneer hij de leiding krijgt over een nieuwe stad, deze van de grond af opbouwt en alle vakken onderwijst om kennis en de vorm van het goede te waarderen.
2 De utopische socialistische nieuwe mens
De reis van de Nieuwe Man in het socialisme is een vreemde. In de jaren vijftig reorganiseerde China hun samenleving op basis van een gemeenschappelijk ideaal. Iedereen werkte samen om alles te doen, theoretisch de bouwstenen van een nieuwe samenleving te creëren. Mannen en vrouwen die onder een socialistisch regime zijn grootgebracht en zich volledig hebben bekeerd tot deze nieuwe manier van leven, zouden de socialistische Nieuwe Mens worden - en allen werken voor het grotere goed.
Charles Fourier had een iets ander idee van het utopisch socialisme. Hij geloofde dat de grootste hindernis voor socialistisch succes een opstand tegen de monotonie was. Dus stelde hij gemeenschappen voor die waren samengesteld uit werkeenheden, falanxen genaamd, waar arbeiders banen zouden roteren met een militaire precisie waarin mensen zouden gedijen. Volgens Fourier zouden de werknemers gelukkiger en productiever zijn en zou de gemeenschap oneindig veel succesvoller zijn.
Fourier geloofde dat de Nieuwe Man van zijn gemeenschappen veel beter zou gedijen dan de meesten mogelijk achtten. Zowel mannen als vrouwen zouden een hoogte bereiken van ten minste 215 centimeter (7 voet), en de gemiddelde levensduur zou oplopen tot 144 jaar. Deze mensen zouden zeer goed bestand zijn tegen pijn en in staat zijn om tanden te laten groeien. Na slechts 16 generaties in de Utopia, die hij Harmony noemde, ontwikkelden zijn nieuwe Harmonische mannen en vrouwen iets anders: een staart.
Dit was ook geen saaie staart. Met 144 wervels zou de staart mensen helpen om als vissen te zwemmen en bomen te beklimmen zoals ze daar zijn geboren. Het meest indrukwekkend is dat deze mensen in staat zouden zijn om muziekinstrumenten te bespelen door de kleine hand te gebruiken die aan het einde van hun staarten zou groeien.
1 De onbekende burger
Pulitzer Prize-winnende dichter W.H. Auden schreef het satirische werk "The Unknown Citizen" in 1940. Het gedicht profileert de ideale burger JS / 07 M 378 in een stuk geëtst in een monument opgericht door een naamloze staat. Het is desastreus donker en ontroerend mooi als Auden belicht wat de Staat echt gelooft dat het de ideale man is, en afdeling na afdeling vertelt hoe hij uitblonk.
Het Bureau voor de Statistiek heeft nooit een klacht tegen hem ingediend. Het grootste deel van zijn leven werkte hij, deed wat hem werd gezegd en presteerde bevredigend. Hij hield van een drankje en had een paar vrienden. Hij las de krant en bekeek de advertenties. Hoewel hij één keer naar het ziekenhuis ging, was hij verzekerd en herstelde hij zich goed.
Hij kocht alle moderne gemakken en benodigdheden maar besteedde niet te veel. Hij steunde vrede tijdens vredestijd en oorlog in tijden van conflict. JS / 07 M 378 stemde altijd in met de algemene opinie. Hij trouwde, had het juiste aantal kinderen en belichaamde de geest van de ideale man.
Zoals het gedicht opmerkt, maakte dit alles hem gelukkig en vrij, of iemand zou erover gehoord hebben. Dit suggereert dat de ideale burger niet degene is die de wereld verandert, maar degene die een naamloos, gezichtsloos radertje is in de versnelling van de samenleving.
Na een aantal klusjes gedaan te hebben van schuur-schilder tot grafdelver, houdt Debra van schrijven over de dingen die geen geschiedenisles zal leren. Ze brengt veel van haar tijd door, afgeleid door haar twee veedrijvershonden.