10 mensen die hun eigen soort hebben uitgegeven

Verraders, hypocrieten, lafaards, leugenaars ... er zijn ongeveer een biljoen verschillende woorden voor mensen die hun eigen soort verkopen, maar er is er een waar we het allemaal mee eens kunnen zijn: klootzakken. Hier zijn 10 jongens die hun eigen gemeenschap verraden, groots:

10

Anthony Johnson

Johnson was een plantage-eigenaar die bijna in zijn eentje de slavernij in de Kolonie Virginia introduceerde; terwijl hij zijn eigen Candyland runt. Oh, en heb ik al gezegd dat hij zwart was?

Niet alleen was hij door en door Johnson, hij was ook een ex-slaaf. In 1621 werd hij door slavenhandelaren weggerukt en kwam hij in Virginia terecht als een 'gedetineerde bediende'. Welnu, terwijl 'contractuele dienaren' in feite slaven waren, was er één belangrijk verschil: toen hun contract afliep of werd afgekocht, waren ze gratis. Dat betekent dat alle mishandelingen, dwangarbeid en algehele afschuwelijkheid ten einde kwamen - en eigenaars waren wettelijk verplicht om het te eren. Dankzij dit systeem kon Johnson zijn vrijheid kopen en uiteindelijk zijn eigen plantage opzetten. Dus toen een van zijn 'dienaren' aan het einde van zijn contract kwam, liet Johnson hem gaan, toch?

Nee. Hij nam de man voor de rechtbank en vervolgde voor zijn recht om hem voor het leven te bezitten. De rechtbank stemde toe en, ja, presto, plotseling was de slavernij de facto legaal in Virginia. Zes jaar later stond het in de boeken en werd een heel deprimerend hoofdstuk van de Amerikaanse geschiedenis ingeluid - allemaal dankzij een man die blijkbaar nog nooit van 'solidariteit' had gehoord.

9

Jim West

Als lid van de Tweede Kamer ontwikkelde Jim West een track record voor anti-homoseksualiteit. Wat voor soort track record? Wel, hij was een voorstander van een wetsvoorstel dat homoseksuele mensen had verboden om te werken op scholen, kinderdagverblijven en overheidsinstellingen; samen met een andere die het verspreiden van pamfletten over hiv-bescherming illegaal zou hebben gemaakt. Om te bewijzen dat hij ook een lul voor iedereen kon zijn, tekende West ook een wetsvoorstel bedoeld om tieners te criminaliseren die seks hadden of zelfs elkaar raakten. En hij deed dit alles terwijl hij zich gedroeg als de grootste man-hoer in de homogeschiedenis.

In 2004 werd ontdekt dat West een profiel had op de datingwebsite Gay.com. Toen een krant met het verhaal overspoelde, begonnen jonge jongens naar voren te komen en zeiden dat hij hen had verleid - vaak in zijn kantoor, in de tijd van de regering. Wests carrière explodeerde snel in zijn homofobe gezicht, maar pas nadat hij 20 jaar lang het leven had verdiend voor andere LGBT-mensen.

8

Eleke Scherwitz

Scherwitz heeft de twijfelachtige eer om de enige Joodse officier in de SS te zijn. Ja, die SS: de nazi-doodsmachine die miljoenen joden afsloot en vermoordde in een van de ergste genocides in de geschiedenis.

Het verhaal van Scherwtiz is nergens zo duidelijk als de meeste hier. Ten eerste, toen de geallieerden arriveerden, beweerde hij een slachtoffer te zijn van een concentratiekamp en bracht hij de volgende drie jaar door met het helpen van de geallieerden om ontsnapte nazi's te vervolgen. Pas toen hij werd opgemerkt door een voormalige gevangene van het werkkamp, ​​rende hij dat hij voor oorlogsmisdaden terechtstond. Maar er is nu enige twijfel over zijn rol als nazi-stroman. Hoewel het onmiskenbaar is, hielp hij de SS wreedheden te plegen, sommigen beweren dat hij ook duizenden Joden had gered - een soort undercover Oscar Schindler. Dus waar liegt de waarheid over? Was hij een morele man die gedwongen werd immorele keuzes te maken; of een verrader die loog en gedood om zijn eigen vel te redden? We zullen het waarschijnlijk nooit weten.

7

Maurice Papon

Veel Franse politici werden verrader onder de nazi-bezetting, maar niemand kwam ermee weg zolang Maurice Papon. Waar anderen onderduiken of voor de rechtbank verschijnen, klautert hij de ladder op van de naoorlogse regering en krijgt uiteindelijk het Legion d'honneur. Het duurde tot 1981 voordat het bewijs van zijn samenwerking ontstond: zijn handtekening werd onthuld in een reeks documenten waarin de deportatie werd geëist van meer dan 1600 Franse joden naar het interneringskamp Drancy; een pitstop voor diegenen die bestemd zijn om uitgeroeid te worden. Al bijna twintig jaar sleept het rechtssysteem zijn hielen, totdat Papon uiteindelijk in 1997 werd berecht en het jaar erna werd veroordeeld. Omdat het leven oneerlijk is, diende hij slechts 4 jaar van zijn straf voordat hij op humanitaire gronden werd vrijgelaten - waarna hij prompt weigerde nog vijf jaar te sterven en de rest van zijn leven luid protesteerde tegen zijn onschuld en in het algemeen een onberouwelijke idioot was.

6

William Joyce

Over onbekrommende lullen gesproken, ze komen niet veel meer zonder berouw dan William Joyce. Joyce, geboren in Amerika bij een Ierse vader, begon zijn carrière als total-douchebaggery door de Black and Tans te helpen tijdens hun brutale onderdrukking van de Ieren in 1921. Dit bleek echter niet meer dan een warming-up voor zijn ultieme daad van verraad: het uitzenden van propaganda voor de nazi's tijdens de tweede grote zelfmoordpoging van de mensheid.

Hoewel ze een genaturaliseerde Britse burger was, was Joyce verantwoordelijk voor de meest succesvolle poging van Duitsland om het moreel van het land tijdens de uitbrander te vernietigen. Als Lord Haw Haw kwam hij op de radio en sprak hij zijn mond over iets dat in zijn hoofd opkwam - zo lang het de geallieerden veroordeeld leek. Op het hoogtepunt van zijn roem, stemden tot 18 miljoen mensen af ​​om te horen hoe de Britten door de Nazi's werden platgewalst, waardoor een klimaat van onzekerheid ontstond dat had kunnen leiden tot overgave. Toen hij eindelijk in Berlijn werd gevangengenomen, toonde Joyce geen spoor van spijt. Hij stierf uiteindelijk zoals hij had geleefd: een toegewijde nazi.

5

Omar Hammami

Hammami's verraad aan zijn mensen is misschien niet het slechtste op deze lijst, maar het is zeker de grappigste. Een Amerikaanse burger, Hammami radicaliseerde zichzelf en verdween naar Somalië om de oorzaak van de wereldwijde jihad te helpen. En met 'hulp' bedoel ik 'laat hilarisch slechte rapnummers los'.

Dat klopt: rapnummers.In een poging om andere Amerikanen te corrumperen in zijn eenmansmissie om populaire muziek te vernietigen, begon Hammami met het opnemen van liedjes over hoe terroristen en het levensgenieters het leven van alle criminelen verslaan. Als het niet vanwege zijn betrokkenheid bij verschillende dodelijke aanvallen op VN-troepen door de jaren heen was, zou het verleidelijk zijn om een ​​beetje medelijden te hebben met zijn arme, misleidde reet. Zoals het is, heeft de toewijding van Hammami aan de jihad geleid tot de dood van onschuldige mensen en heeft het bijgedragen aan het aanhoudende conflict in Somalië. Maar op een humoristische noot, dat heeft andere jihadisten er niet van weerhouden om te beweren dat hij niet eens zijn eigen songteksten schrijft. Met andere woorden, hij is niet alleen een terrorist, maar hij is ook een talentloze om op te starten.

4

Imran Firasat

Terwijl Hammami zijn overgang maakte van christen naar moslim, ging Imran Firasat in de tegenovergestelde richting. Oorspronkelijk uit Pakistan vluchtte Firasat naar Spanje nadat hij zich tot het christendom bekeerde en doodsbedreigingen van buren ontving. Het is begrijpelijk dat dit hem een ​​diepe antipathie jegens zijn voormalige landgenoten heeft nagelaten. Minder begrijpelijk, het liet hem ook niet in staat om het concept van hypocrisie te bevatten, of zich te gedragen als iets anders dan een totale klojo.

Een van Firasats eerste optredens als Spaans staatsburger was om een ​​petitie te organiseren om de Koran te verbieden. Omdat dat een hele religie feitelijk zou verbannen, heeft de regering van nature geweigerd. Niet één die afgeschrikt werd door dingen als 'gezond verstand', Firasat draaide in plaats daarvan zijn energie naar het produceren van een koopje-emmer knock-off van 'Onschuld van moslims'. Toen iemand aangaf dat het produceren van een racistische film mogelijk een haatmisdaad zou kunnen vormen, verklaarde Firasat dat zijn recht op vrije meningsuiting werd geschonden. Kauw daar even op. Een man die probeerde een hele religie te verbannen, kreeg een sceptische houding toen de autoriteiten probeerden zijn eigen films te bekritiseren. Er is een naam voor dat soort gedrag en die naam is 'debiel'.

3

Mir Jafar

Elke idioot kan zijn landgenoten uitverkopen, maar er is een speciaal soort idioot voor nodig om hen te veroordelen tot bijna twee eeuwen gewelddadige onderdrukking. Ontmoet die speciale idioot: Mir Jafar. Jafar, een lid van de heersende klasse van Bengalen, was vastbesloten zich een weg naar de top te banen, zelfs als hij de kant van de koloniale Britten moest kiezen.

Laten we duidelijk zijn over één ding: de Britten waren in hun veroverende dagen niet de aardigste jongens. In de periode dat zij ongeveer de helft van de wereld regeerden, werden tientallen inheemse bevolkingsgroepen afgeslacht, veel moordpartijen gepleegd en een heleboel mensen uitgebuit. Dus ze waren vrijwel de laatste jongens die een goedaardige heerser in de buurt van zijn mensen wilde laten. Helaas was Jafar minder goedaardig dan hij een totale klootzak was. Nadat hij een geheime deal had gesneden, liet hij de Britten bijna het hele Bengaalse leger afslachten en installeerde hij hem als poppendictator. Hij bewees voor eens en voor altijd dat hij alleen zijn eigen belangen in het hart had, Jafar keerde zich uiteindelijk tegen de Britten in - in plaats van zijn eigen volk, maar de Nederlanders. Op dit punt overhandigden de Britten zijn ezel aan hem en begonnen de zaak van India met een ijzeren vuist te regeren - een stand van zaken die duurde tot 1947.

2

Fikret Abdic

U hebt waarschijnlijk wel eens gehoord van de Bosnische genocide. In het kort: tijdens de catastrofale instorting van het voormalige Joegoslavië in de jaren negentig besloot het Servische leger om zoveel mogelijk Bosnische moslims weg te vagen. In deze waanzin stapte de macht-hongerige tycoon en de etnische Bosnisch-moslim Fikret Abdic, die besloot dat het de perfecte tijd was om zijn jeugddroom te verwezenlijken als koning van de speeltuin.

Terwijl de dood, de vernietiging en de ellende om hem heen wervelden, greep Abdic een handvol volgelingen en voegde een klein stukje land bij elkaar om zijn eigen republiek te beginnen. Bekend als de autonome provincie West-Bosnië, verenigde Abdic's denkbeeldige staat zich onmiddellijk met hetzelfde Servische leger dat momenteel betrokken is bij een massamoord op zijn volk. Omdat het geen zin heeft om te verkopen als je niet helemaal doorgaat, reageerde hij door lokale concentratiekampen op te zetten, waar Bosnische moslims werden gemarteld, seksueel mishandeld en vermoord. Uiteindelijk vernietigde het Bosnische leger zijn niet-staat, maar niet voordat Abdic ontsnapte naar Kroatië. Hij werd pas in 2002 gearresteerd, waarna hij werd veroordeeld voor de dood van 121 burgers. Omdat oorlogsmisdadigers blijkbaar vrijaf kunnen krijgen voor goed gedrag, werd hij in 2012 vrijgelaten en is nu op onverklaarbare wijze gratis.

1

James McCormick

Niemand houdt van een oorlogswinnaar; en zelfs reguliere oorlogsprofessionals houden niet van James McCormick. Volgens dit BBC-verhaal bombardeerde miljonair McCormick nep-bomdetectors naar mensen die in Irak werkten, met ongeveer nul achting voor de gevolgen. Omdat ze door echte soldaten werden gebruikt om echte oorlogsgebieden in te gaan waar er echte bommen waren die hen daadwerkelijk konden doden, waren die gevolgen behoorlijk slecht. Een Irakese vrouw die schade had geleden toen de niet-detector van McCormick de autoriteiten niet op de hoogte bracht van een zelfmoordterrorist vereiste 59 operaties om haar ongeboren baby te herstellen en te verliezen. Anderen verloren ledematen, ogen of zelfs hun leven. Britse troepen, Iraakse burgers en overheidscontractanten werden allemaal bedreigd door deze bekroonde idioot, die blijkbaar nooit had gedacht dat mensen zijn 'bomdetectoren' echt zouden gebruiken om bommen te detecteren. Gelukkig is hij nu veroordeeld voor fraude - hoewel hij langs sommige van de andere inzendingen hier loopt, kun je waarschijnlijk verwachten dat hij ergens voor Kerstmis weg is.

Morris M.

Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.