Delen:
10 Notoire schurken die het middeleeuwse Europa terroriseerden
We hebben de neiging om de middeleeuwen te beschouwen als een wetteloze tijd waarin wanhopige vogelvrijen het land doorkruisten. Hoewel dat niet helemaal eerlijk is, is het waar dat orde en wet vaak stuk gingen. Dit maakte het mogelijk voor gewaagde schurken om te vluchten en een spoor van vernietiging achter te laten.
10Seguin de Badefol
Seguin de Badefol verschijnt voor het eerst in de geschiedenis als huursoldaat voor Jan II van Frankrijk. Nadat John werd verslagen door de Zwarte Prins in Poitiers, Frankrijk, ondertekende Engeland een vredesverdrag en werden de huursoldaten ontslagen.
In plaats van uit elkaar te gaan, gingen de verschillende huursoldaten eenvoudigweg over op banditisme, plundering en plundering in heel Frankrijk. De Badefol leidde de Margot, een van de grootste bands, die tot 2.000 man kon afleggen. Zijn favoriete truc was het bezetten van een stad en eisen dat de burgers hem betalen om te vertrekken.
In 1362 stuurde Frankrijk een leger om met de huursoldaten om te gaan, maar Seguin verenigde de verschillende bands in de 'Great Company' en verbrijzelde de koninklijke macht in de Slag bij Brignais. Het was een verbluffende overwinning, waardoor Oost-Frankrijk volledig overgeleverd was aan de genade van de bandieten.
Seguin stierf vier jaar later door het eten van een vergiftigde kweepeer terwijl hij wat geld probeerde af te persen van de meedogenloze maniak Charles "de Slechte" van Navarra.
9 Geoffrey Of Mandeville
Nadat Henry zonder zoon was gestorven, werd de troon opgeëist door keizerin Matilda (die Henry's dochter en rechtmatige erfgenaam was) en Stephen van Blois. Wet en orde gingen kapot toen Engeland zich stortte in een burgeroorlog die bekend staat als de Anarchie.
Misschien was de meest beruchte outlaw van de periode Geoffrey van Mandeville, een edelman uit East Anglia. Stephen maakte hem Earl of Essex in ruil voor zijn steun, maar Geoffrey verraadde Stephen en overliep naar Matilda, die hem vrijwel onbeperkte controle over Essex gaf. Toen liep Geoffrey terug naar Stephen in ruil voor macht over Middlesex en Hertfordshire.
In 1143 voelde Stephen krachtig genoeg om tegen Geoffrey in te gaan, maar hij ontsnapte naar de moerassen van East Anglia. Met een basis op het eiland Ely werd Geoffrey een vogelvrij verklaarde, raide en brandde zich een weg door de vennen. Hij werd gedood door een pijl tijdens een kleine schermutseling in 1144.
8 Robert Fitz Hubert
Tijdens de anarchie verliet Stephen zijn positie door het inhuren van verkooptrucs uit Vlaanderen, die al snel een slechte reputatie ontwikkelden. Ongetwijfeld het ergste was de praktisch verwilderde Robert Fitz Hubert.
Robert arriveerde in 1139 in Engeland. Maar in plaats van de dienst bij Stephen aan te nemen, viel Robert Malmesbury Castle meteen aan en nam het zelf. Stephen dwong hem een paar weken later uit, waarna Robert zijn band naar Matilda huurt.
Hij duurde enkele maanden voordat hij stiekem wegtrok uit het leger van Matilda en Devizes Castle meenam in een verrassingsnachtaanval. Hij riep meer ridders uit Vlaanderen en begon het land te verwoesten in een vastberaden poging om een klein koninkrijk uit te splitsen tussen Winchester en Londen.
Dit wilde plan werd alleen verijdeld door de sluwheid van John the Marshal, die aanbood om zijn kasteel in te leveren en vervolgens de poort dicht achter Robert sloeg toen hij arriveerde om te onderhandelen. Robert werd vervolgens opgehangen.
7Eustace The Monk
Op het toppunt van zijn carrière was Eustace the Monk zo gevreesd dat hij naar verluidt een tovenaar was. Hij was een ex-monnik en werd tot vogelvrij verklaard en vluchtte naar het Engelse Kanaal, waar hij de beruchtste piraat van zijn tijd werd.
Eustace was een formidabele zeekapitein en koning John van Engeland huurde zijn krachtige vloot in om de Kanaaleilanden van de Fransen te veroveren. Eustace gebruikte vervolgens het eiland Sark als uitvalsbasis om de Normandische kust te verwoesten en moedige invallen langs de Seine te doen.
In 1212 overliep Eustace naar de Fransen. Zijn piraten zeilden met een grote Franse vloot toen ze werden aangevallen door een Engelse armada in 1217. De Engelsen zegevierden door ongebluste kalk op de vijandelijke schepen te gooien, waardoor de bemanning verblind werd. Eustace werd gevonden in de bilge en onthoofd als "een verrader van de koning en een zeer slechte piraat".
6Owain rode hand
Owain Lawgoch ("Rode Hand") was de laatste afstammeling van de oude Welsh koningen van Gwynedd en een van de beste krijgers van de 14e eeuw. Hij was vastbesloten om zijn rechtmatige troon te herwinnen en lanceerde zelfs twee invasies, waardoor paniek heerste in Engeland. Zijn eerste vloot kon echter niet door stormen landen, terwijl de tweede strijdmacht werd omgeleid om de koning van Frankrijk te helpen.
Toen hij Wales niet binnenviel, vocht hij voor de Fransen in de Honderdjarige Oorlog en voerde hij een compagnie huurlingen uit Wales uit tegen Pedro de Wreed van Castilië. In 1375 leidde Owain de Guglers, een enorm leger huursoldaten dat Zwitserland binnenviel, om pas in een nachtelijke aanval te worden aangevallen door de woedende Zwitserse burgers.
Owain werd vermoord in 1378 door een undercoveragent van de Engelsen.
5Roger de Flor
Roger de Flor was aanvankelijk lid van de Tempeliers en werd na zijn schandelijke optreden in de Siege of Acre uit de orde geroepen, waar hij de controle over een keuken van een tempelier overnam en enorme kosten in rekening bracht om burgers op Cyprus te brengen.
Na een betovering als piraat zag Roger een kans om zijn fortuin veilig te stellen. De koning van Aragon had veel van zijn soldaten ontslagen na de ondertekening van een vredesverdrag in 1302. Veel van de nieuw-werkloze Catalanen vochten al twee decennia en hadden geen andere verkoopbare vaardigheden. Roger rekruteerde 6.000 mensen in een huurlingband bekend als de Catalaanse Compagnie en ondertekende een lucratief contract met de Byzantijnen.
De Catalanen waren mild succesvol tegen de Turken, maar ze plunderden ook het Byzantijnse land en vochten openlijk rivaal Byzantijnse soldaten.Om het nog erger te maken, was Roger duidelijk van plan om zijn eigen koninkrijk in Anatolië te kerven. Door hem een bandiet te verklaren, vermoordden de Byzantijnen hem in 1305.
4De Catalaanse onderneming
Na de moord op Roger de Flor stuurden de Byzantijnen een leger om zijn huursoldaten uit te roeien. Hoewel de Catalanen in de minderheid waren, waren het ook geharde veteranen en versloeg het keizerlijke leger in Apros in 1305.
Na een vrij zielige poging om Constantinopel te blokkeren, stak het gezelschap Griekenland binnen, waar de hertog van Athene besefte dat het een bedreiging vormde. Op sluwe wijze bood hij aan de Catalanen te huren.
Ze veroverden grote gebieden van Griekenland voor hem totdat ze zich realiseerden dat hun geld nooit zou komen. Ondertussen probeerde de hertog de Compagnie te splitsen door volledige beloning aan te bieden en aan 500 van de Catalanen te landen als ze hem zouden helpen de anderen te verslaan.
De 500 Catalanen weigerden hun kameraden te verraden maar namen verstandig de steekpenning. Toen trokken ze een nieuwe underdog-overwinning op het grotere leger van de hertog en vestigden ze hun eigen kleine koninkrijk in Griekenland, dat de komende 80 jaar duurde.
3Adam de melaatse
In het midden van de 14e eeuw beleefde Engeland iets van een golf van stedelijke criminaliteit. Zelfs de Zwarte Prins stuurde zijn dienaren eens uit om voedsel te kopen, alleen om teruggekeerd en beroofd terug te keren. De meest beruchte bendeleider was Adam de melaatse, die vaak op koninklijke functionarissen was gericht.
In zijn beroemdste misdrijf leerde Adam dat koningin Philippa haar sieraden had achtergelaten bij een plaatselijke koopman. De bende van de melaatse omsingelde het huis van de koopman en eiste dat hij de edelstenen zou afgeven.
De verontwaardigde handelaar weigerde en versterkte verschillende aanvallen tot Adam boos werd en het gebouw in brand stak. Nu waren de tafeltjes omgedraaid, de koopman en zijn familie probeerden eruit te komen en Adam hield ze in totdat ze de juwelen weggooiden. De melaatse werd blijkbaar nooit gestraft voor deze gedurfde aanval.
2Momcilo
Hajduk Momcilo was een Bulgaarse bandiet die een persoonlijk leger van boeren bouwde in het Rodopegebergte. Hij diende kortstondig Stefan Dusan van Servië maar kwam echt tot zijn recht tijdens de Byzantijnse Burgeroorlog van 1341-1347.
In een indrukwekkend scherm van achterbaksheid, veranderde Momcilo van kant in 1343, 1344 en 1345. Door beide kanten te spelen, kon hij zijn eigen kracht vestigen in het grensgebied.
Momcilo werd uiteindelijk zo'n bedreiging dat de Byzantijnen samen met de Turken een gezamenlijke aanval op zijn stad Peritheorion lanceerden. In de gaten hoe de wind waaide, sloten de burgers het leger van Momcilo buiten de poorten op slot, waar hij werd verslagen en gedood.
1De aartspriester
Arnaud de Cervole was aartspriester van Velines totdat hij ontdekte dat een carrière als huursoldaat meer naar zijn zin was. (Hij hield "de aartspriester" als een bijnaam.) Na de slag om Poitiers was Arnaud de eerste die zich realiseerde dat de Franse kroon niet langer sterk genoeg was om de huursoldaten onder controle te houden.
Hij vormde de eerste "Grote Compagnie" en leidde hem naar de Provence, die ernstige schade in de oorlog had vermeden. Het duurde niet lang of de huursoldaten hadden het in een woestenij veranderd. Arnaud belegerde zelfs Marseille met 3000 man, hoewel de stad stand hield.
In 1358 zorgde de aartspriester voor zijn schande door de paus in gijzeling te nemen, rond de pauselijke stoel in Avignon, en 20.000 gulden te eisen om de regio te verlaten. Daarna ging Arnaud grotendeels terug naar legitiem huurlingenarbeid en maakte deel uit van het koninklijke leger dat werd verslagen door de overvallers van Seguin de Badefol in de Slag bij Brignais.
In 1365 werd Arnaud ingehuurd om de huurlingen te leiden in een kruistocht tegen de Turken, hoewel het echte doel was om hen uit Frankrijk te krijgen. Hij werd maanden later doodgestoken in een ruzie over voorraden.