Delen:
10 opmerkelijke mensen die ervoor kozen om het vergif te nemen
Socrates is waarschijnlijk het beroemdste voorbeeld van iemand die een weloverwogen keuze maakt om zijn eigen leven te nemen door gif. In zijn geval was het hemlock of ballingschap, en de Griekse filosoof - sommigen zeggen dwaas - ging voor de hemlockoptie. Maar er waren genoeg andere mensen die, om redenen die soms nobel en soms anders waren, ervoor kozen om vergif in te nemen.
10Madge Oberholtzer
David Curtiss Stephenson was een van de meest verwerpelijke mannen in de Ku Klux Klan, zelf een verwerpelijke organisatie. In het begin van de jaren 1920 was hij opgeklommen tot "Grand Dragon" (staat leader) status en was hij een enorm machtig persoon. De relatie van Stephenson met een jonge vrouw met de naam Madge Oberholtzer zou echter tot zijn ondergang leiden en de Klan in de staat Indiana effectief vernietigen.
De jonge onderwijzeres en de KKK Grand Dragon dateerden voor een korte tijd, totdat Madge besloot het af te breken. Stephenson, die banden had met de gouverneur van de staat en meende dat hij boven de wet stond, reageerde op een manier die hij waarschijnlijk redelijk vond: hij ontvoerde Madge onder schot. Stephenson en zijn makkers namen haar mee naar een treinwagon waar ze herhaaldelijk werd verkracht en gebeten, dat een dokter later zou zeggen dat het leek alsof ze door een kannibaal was aangevallen.
Zelfs na de eerste aanval was Stephenson nog niet helemaal klaar en nam hij Madge mee naar een hotel waar hij haar dwong als zijn vrouw in te checken. Madge overtuigde later een van de handlangers van Stephenson om haar te vergezellen terwijl ze wat rouge kocht, maar haar echte bedoeling was om wat kwikchloridetabletten te krijgen. Al snel had ze zes tabletten ingenomen en bloed overgegeven, maar Stephenson weigerde haar nog steeds naar een ziekenhuis te brengen, tenzij ze met hem trouwde.
Helaas slaagde Madge er niet in om haar beproeving te overleven, maar ze leefde lang genoeg om haar verklaring af te leggen aan de politie. Stephenson werd levenslang gevangengezet en het lidmaatschap van de KKK in Indiana viel van een hoogtepunt van 500.000 tot slechts 4.000 in de drie jaar na het schandaal.
9De Gifkoning
Mithridates was een afstammeling van Alexander de Grote en een vijand van Rome tegen Hannibal of Spartacus. Hij was nog steeds een kind toen hij koning werd van een klein land genaamd Pontus, in het hedendaagse Turkije, nadat zijn vader mogelijk door zijn moeder vergiftigd was. Omdat Mithridates zo graag wilde voorkomen dat ze het slachtoffer werd van hetzelfde lot, rende hij weg op jonge leeftijd. Hij nam toen de voorzorg om zichzelf immuun te maken voor gif door regelmatig kleine hoeveelheden in te nemen.
De "Poison King" botste al snel met Rome en hij bewees dat hij een bekwaam tacticus en een verschrikkelijke vijand was. In een van zijn vroege gevechten voerde Mithridates een verslagen Romeinse generaal uit door gesmolten goud in de keel van de man te gieten. Werp enkele bloedbaden in en het was voor Rome duidelijk dat de Gifkoning zaken betekende.
Het duurde 40 jaar en Rome's beste militaire geest in Pompey de Grote om uiteindelijk Mithridates te onderwerpen. Zich realiserend dat hij geslagen was, probeerde Mithridates zelfmoord te plegen door gif. Het werkte niet - zijn immuniteit was te sterk. De 69-jarige koning beval zijn persoonlijke lijfwacht om hem met een zwaard door te voeren.
8Bill Haast
Naast zijn rol als een bijna vergeten historisch figuur, leeft de naam van Mithridates verder door de praktijk - zij het een ongelofelijk niche-praktijk - van 'mithridatisme'. Dit verwijst naar de methode van zelf-toediend gif in steeds toenemende doses in de poging om het lichaam uiteindelijk immuun te maken voor de gifstoffen. Een van de weinige westerse aanhangers was een Amerikaan, Bill Haast, een man die de ongewone uitdaging aangaat om zijn bloed cobra-proof te maken door zichzelf herhaaldelijk met gif te injecteren.
Nadat hij van jongs af aan geobsedeerd was met reptielen, opende Haast in 1947 het Serpentarium, een slangenboerderij en populaire toeristische attractie in Miami. Aangezien het Serpentarium meer dan 500 giftige slangen huisvestte, die Haast regelmatig behandelde, zou een zekere mate van immuniteit tegen hun beten zeker nuttig zijn. In de loop van zijn leven werd Haast 172 keer gebeten; een van deze gelegenheden leidde ertoe dat zijn vrouw zijn vinger afhakte met een snoeischaar om te voorkomen dat het gif zich door zijn lichaam verspreidde. Zijn vinger was zwart geworden, wat erop duidde dat de immuniteit tegen cobraengif niet noodzakelijkerwijs kon worden vertaald naar andere slangensoorten.
Haast sloot de attractie in 1984, na een tragisch ongeluk waarbij een jonge jongen werd aangevallen en gedood door de krokodil van het Serpentarium. Haast bleef echter nauw samenwerken met reptielen en artsen waren zelfs in staat om zijn bloed als een tegenprestatie te gebruiken om het leven van verschillende slachtoffers van slangenbeten te redden. Haast werd 100 jaar oud, en sommigen schrijven zijn lange levensduur toe aan het gif dat hij injecteerde. Het heeft misschien gewerkt voor Haast, maar de heersende mening onder gezondheidswerkers blijft ongewijzigd: slangengif en de bloedbaan kunnen het beste gescheiden worden gehouden.
7Hermann Göring
De morfineverslaafde Hermann Göring was een van de machtigste mannen in Hitlers Derde Rijk. Terwijl de meeste andere nazi's zelfmoord pleegden voordat ze werden ontdekt, moest Göring terechtstaan. Geconfronteerd met beschuldigingen van het voeren van agressieve oorlog, moord en slavernij van burgers, plundering van eigendom en oorlogsmisdaden, slaagde Göring er nog steeds in om een show van verzet uit de kade te tonen. Hij werd duidelijk winnaar in de eerste uitwisselingen met de Amerikaanse hoofdaanklager Robert Jackson, waarbij Jackson zelfs zijn koptelefoon neerlegde in frustratie en weigerde verder te gaan. Echter, alles van Goering's houding en sluwheid kon het feit dat hij schuldig was niet verhullen.
Nadat Göring ter dood was veroordeeld, eiste hij het recht om te worden geëxecuteerd door een vuurpeloton.Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij een dappere en zeer gedecoreerde gevechtspilot geweest; hij geloofde dat hij het recht had verdiend om als een soldaat te sterven in plaats van te worden opgehangen als een gewone misdadiger. De rechtbank was het daar niet mee eens.
De man die ooit Hitler's opvolger was genoemd, had nog een laatste list voor de boeg. Enkele uren voor zijn executie pleegde hij zelfmoord in zijn cel door een cyanide-capsule in te slikken. Het briefje dat hij voor de geallieerden had achtergelaten verklaarde dat hij zich niet verplicht voelde om zich te onderwerpen aan de straf van zijn vijanden. Of Göring erin geslaagd was de cyanide te verbergen voor zijn persoon of hem door een sympathieke bewaker was gegeven, zullen we waarschijnlijk nooit zeker weten.
6Thomas Chatterton
Thomas Chatterton, geboren in 1752 in Bristol, was een romantische dichter die het soort kort en tragisch leven leidde waar dichters waarschijnlijk liever over schrijven dan verdragen. Tijdens zijn vroege jaren, toonde hij geen neiging voor de liefde van woorden die zou komen om zijn toekomst te bepalen, en hij werd zelfs beschouwd als iets van een saai. Dit veranderde echter snel. Hij werd verliefd op het schrijven van poëzie en hij wilde ook dat iedereen van zijn poëzie hield.
De gedichten waren goed. Zo goed dat Chatterton heel veel moeite had om iemand ervan te overtuigen dat hij ze zelf had geschreven. Zijn oplossing was om vervalsing aan zijn lijst van talenten toe te voegen, en hij begon zijn werk af te geven als de creaties van een fictieve 15e-eeuwse priester die hij "Sir Thomas Rowley" noemde. Op deze manier was Chatterton in staat om een voorproefje te krijgen van de toejuiching die hij zocht, zij het in de naam van een ander.
Op 17-jarige leeftijd vertrok Chatterton naar Londen met dromen over roem en rijkdom. Hij slaagde erin om een paar gedichten en satirische werken te verkopen, maar niet genoeg om zichzelf te onderhouden. In een waarschuwend verhaal voor would-be schrijvers, vond Chatterton spoedig alleen en verhongerend. In plaats van terug te keren naar Bristol en toe te geven dat hij had gefaald, koos de jonge romantische dichter ervoor om zelfmoord te plegen door arseen te drinken. Pas na zijn dood zou zijn poëzie het soort erkenning ontvangen waar hij altijd naar had verlangd.
5Fumimaro Konoe
Prime Minster Fumimaro Konoe was iets van een anomalie bij de agressief nationalistische Japanse regering in aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. Hij sprak twee westerse talen (Duits en Engels), was dol op het werk van Oscar Wilde, koesterde marxistische sympathieën en was wanhopig op zoek naar een oorlog met de Verenigde Staten. Helaas lag de echte macht in Japan niet in handen van de premier, maar van de militaire elite, en ze waren al getrouwd met het gevaarlijke idee om een almachtige schop te geven aan de slapende reus die Amerika was. Niet in staat om zijn land af te buigen voor de botsing met de Verenigde Staten, nam Konoe ontslag uit zijn functie in oktober 1941. Minder dan twee maanden later, op 7 december 1941, lanceerden de militairen hun verrassingsaanval op Pearl Harbor, waarbij Japan in een oorlog werd gestort met 's werelds meest vooraanstaande economische supermacht.
In de woorden van de Japanse keizer Hirohito, toen hij de overgave van zijn land in 1945 bevestigde, "heeft de oorlogssituatie zich niet noodzakelijkerwijs ontwikkeld tot het voordeel van Japan." Konoe hoopte echter zijn rol te spelen in het naoorlogse wederopbouwproces. Deze hoop werd verstoord toen generaal MacArthur, de man die Amerika de leiding had gegeven over het naoorlogse Japan, Konoe genoemd als een mogelijke oorlogsmisdadiger. Hoewel hij zich lovenswaardig opstelde in pogingen om oorlog tussen Japan en Amerika te voorkomen, was het record van Konoe elders minder dan onberispelijk. Hij had een belangrijke rol gespeeld bij het politiek afstemmen van Japan op nazi-Duitsland en was premier toen Japan een wrede oorlog voerde tegen China. Tijdens deze oorlog hebben Japanse troepen afschuwelijke gruweldaden gepleegd, zoals de verkrachting van Nanking, waarbij maar liefst 300.000 burgers werden afgeslacht.
Konoe zou nooit worden berecht; in plaats daarvan besloot hij een capsule cyanide in te slikken. Dit was op zichzelf een enigszins ongebruikelijke keuze voor een man die afkomstig was uit een familie die doordrenkt was van de samurai-traditie. Een meer gerespecteerde methode van zelf-verzending voor de hogere echelons van de Japanse samenleving was seppuku- een griezelige vorm van rituele ontboezeming.
4Magda Goebbels
Als de mooie vrouw van de beruchte propaganda-minister Joseph Goebbels was Magda een van de beroemdste vrouwen in nazi-Duitsland. Ze was ook een toegewijd nationaal socialist, en toen het Rode Leger Berlijn binnenkwam in april 1945, besloten Magda en haar man hun zes jonge kinderen mee te nemen en naar de Führerbunker te gaan om dicht bij Hitler te zijn als het einde aanbrak.
Veel nazi's pleegden zelfmoord toen het Reich afbrokkelde, maar het geval van Magda was veel schokkender, omdat ze niet alleen zichzelf, maar ook haar kinderen vermoordde. Haar oudste zoon was een Luftwaffe-piloot in een krijgsgevangenenkamp in Noord-Afrika, en Magda schreef hem een brief waarin hij uitlegde dat de wereld die na Hitler zou komen niet de moeite waard zou zijn. Alles wat mooi en wonderbaarlijk was dat ze had geweten, was verwoest.
Magda's beslissing om haar kinderen te vermoorden kwam ondanks een aanbod van Albert Speer, een machtige man in wat er nog over was van nazi-Duitsland, om hen uit Berlijn te smokkelen. Hitler's arts beheerde het gif, toen liepen Magda en Joseph naar de met bom bedekte tuin, elk stukje naar beneden op een capsule cyanide, en een SS-officier zorgde ervoor dat ze een kogel op hun hoofd kregen.
3Michael Marin
Het zag ernaar uit dat Michael Marin alles had. De afgestudeerde Yale woonde in een herenhuis met een waarde van $ 2 miljoen, reed een Rolls-Royce en bestuurde zijn eigen vliegtuig. Hij had zijn huis echter in 2008 gekocht, vlak voordat de Amerikaanse vastgoedmarkt instortte, en tegen 2009 kon hij de hypotheek niet meer betalen en stond hij aan de rand van een faillissement.
Niet in staat om een andere uitweg te zien, besloot Marin zijn huis af te branden en het verzekeringsgeld op te eisen.Nadat hij de vlam had gezet, gebruikte hij een touwladder om vanuit een raam op de tweede verdieping omlaag te klimmen terwijl hij een duikpak en een zuurstoftank droeg. Deze nogal bizarre ontsnapping had hem geen gunsten, want het wekte onmiddellijk de verdenking van de onderzoekers van het brandweerkorps. De zaak ging naar de rechtbank en Marin kreeg 16 jaar gevangenisstraf wegens brandstichting. Hij plaatste een capsule in zijn mond. Minuten later stortte hij in en werd dood verklaard bij aankomst in het ziekenhuis. Een autopsie zou later bevestigen dat Marin was gestorven aan cyanidevergiftiging.
2Bando Mitsugoro VIII
Kabuki is een soort van dansdrama dat een vrij grote deal is in Japan. Een van de bekendste beoefenaars was Bando Mitsugoro, door de Japanse regering als belangrijk genoeg beschouwd om in 1973 de status van 'levende nationale schat' te krijgen. Binnen een paar jaar na deze eer zou Mitsugoro dood zijn nadat hij willens en wetens gif had geconsumeerd.
Het gif in kwestie is te vinden in de lever van de fugu-vis, of de kogelvis, zoals het in het Westen beter bekend is. Er wordt gezegd dat het dodelijker is dan cyanide, waarbij het slachtoffer eerst gevoelloosheid rond de mond ervaart, meestal gevolgd door verlamming en de dood. Veel van het gif zit in de lever van de vis. Onder het genot van een maaltijd met vrienden pochte Bando Mitsugoro dat hij immuun was voor de effecten ervan. Om zijn punt te bewijzen, verteerde hij vervolgens vier porties fugu-vislever.
Na zeven uur verlamming en stuiptrekkingen, waarbij hij bewust was en in staat om na te denken over hoe dwaas hij was geweest, stierf Bando.
1Erwin Rommel
Rommel was een van de beroemdste generaals uit de Tweede Wereldoorlog en lange tijd een van de favorieten van Hitler. Toen de westerse geallieerden een invasie van bezet Frankrijk voorbereidden, keek Hitler naar Rommel als de man om ze terug te gooien in de zee. Het bleek een onmogelijke taak te zijn en toen het duidelijk was dat de geallieerden zich stevig aan het westelijke front hadden gevestigd, realiseerde Rommel zich dat de oorlog was verloren. Het was een conclusie die door een groot aantal anderen werd gedeeld, maar niet door Adolf Hitler, die in de ban bleef van zijn eigen vermeende genie en geloofde dat hij de situatie nog zou beheersen.
De bom die bedoeld was om Hitler te doden explodeerde op 20 juli 1944. Hitler was na de moordaanslag meer dan ooit overtuigd dat hij voorbestemd was om te winnen. Maar eerst moest hij de plotters afronden. Rommel was niet actief betrokken geweest bij de poging tegen Hitler's leven, maar hij wist waarschijnlijk dat het zo was, en dat was genoeg om zijn lot te verzegelen.
Rommel, die thuis was hersteld na gewond te zijn geraakt door een geallieerd vliegtuig, werd bezocht door twee generaals die hem een grimmige keuze aanboden: hij zou voor de rechter kunnen komen waar hij en zijn familie als verraders zouden worden gebrandmerkt, of hij zou vergif kunnen nemen en gezien de begrafenis van een held. Nadat hij verzekerd was dat zijn familie gespaard zou blijven, koos Rommel ervoor om het gif in te nemen.