Delen:
10 minder bekende Keltische leiders die tegen de Romeinen hebben gevochten
Als het gaat om Keltische leiders die hun land verdedigden tegen de oprukkende Romeinen, komt er meteen één figuur in het geheugen: de beroemde oorlogskoningin Boudicca en haar al even beroemde (en soms historisch onjuiste) strijdwagen. Het is gemakkelijk om te veronderstellen dat zij de enige Keltische leider was die zich tegen de indringers verzamelde; in feite zijn er verschillende anderen die bijna dezelfde roem als Boudicca niet hebben behaald.
De Romeinen waren efficiënt en meedogenloos, dus vechten tegen hen was geen eenvoudige opgave. Als zodanig had niet elke Keltische leider die tegen de Romeinen inging een gelukkig einde. Hoe dan ook, hier zijn tien leiders die het aandurfden om de macht van Rome uit te dagen in de naam van de Kelten.
10 Boduognatus
Boduognatus was de leider van de Nervii-bevolking. Zijn naam vertaalt naar "hij die geboren is uit de slagkraai", die je vertelt wat voor soort persoon hij was.
Boduogantus was een van de weinige leiders die Caesar op het slagveld bijna versloeg. In de Slag om de Sabis leidde hij zo'n 40.000 Kelten - met 60.000 meer verborgen in een nabijgelegen bos - tegen acht van Caesar's legioenen (waarvan er twee bestonden uit de "bagage trein").
Tijdens het gevecht vluchtten de 40.000 Kelten het bos in, in de hoop de Romeinen binnen te halen, maar ze gingen niet op jacht. Dat hield de Kelten niet tegen, die toen een verrassingsbevel gaven dat de krachten van Caesar afweerde. De Romeinen handelden snel om in een defensieve houding te komen en slaagden erin het tij te keren, maar het was op zijn best een Pyrrusoverwinning.
9 Vercingetorix
Vercingetorix leefde van 82 tot 46 v.Chr. En was de leider van de Arverni. Zijn naam vertaalt zich naar de zeer ambitieuze 'Victor van de Honderd Battles'.
Vercingetorix plaatste zichzelf op de Keltische tijdlijn toen hij een opstand organiseerde om te voorkomen dat Caesar het volk van Gallië zou onderwerpen. Er is niet veel bekend over het leven van Vercingetorix vóór zijn opstand; zelfs zijn naam werd hem gegeven nadat hij in de schijnwerpers kwam. Zijn echte naam werd geheim gehouden, zoals de Kelten geloofden dat het kennen van de echte naam van iemand de vijand de macht gaf.
Vercingetorix zou zijn troepen gebruiken om Romeinse handelsroutes en goadgevechten in zijn voordeel te ontwrichten, maar hij fopte wanneer hij een gevecht verloor en vluchtte. Caesar counterde met een belegering tegen het fort van Vercingetorix. Vercingetorix werd naar Rome gebracht om de bekwaamheid van Caesar te laten zien, voordat hij zes jaar later werd geëxecuteerd.
8 Caratacus
Koning van de Catuvellauni, Caratacus leidde zijn leger met zijn broer. Gecombineerd hielpen ze de Romeinse legers bijna negen jaar lang af te weren. Zijn eigen strijdkrachten waren in aantal overtroffen door de Romeinen, dus trok hij de verovering uit door plekken te plukken die gemakkelijk te verdedigen waren en de aankomende strijdkrachten zo lang als hij kon afweerde te verdrijven. Hij werd beschouwd als een held, zelfs nadat hij de strijd tegen Ostorious Scapula verloor in 51 n.Chr. En werd gevangen genomen.
Zelfs na zijn gevangenneming trok Caratacus een pauze. Hij was bekend om zijn karakter, dat een belangrijke rol speelde toen hij Claudius berechtte voor berechting in Rome. Zijn hart veroverende slottoespraak veroorzaakte Claudius om hem te vergeven voor zijn acties. Hij en zijn gezin woonden de rest van hun leven in Italië.
7 Ambiorix
Ambiorix was niets minder dan een gladde figuur. Als leider van de Eburones-stam slaagde hij erin de goede kant van een legioen en de helft van de troepen van Caesar te raken. Hij gebruikte de ingewijde informatie om een opstand te beginnen en het kamp aan te vallen.
Toen de aanval faalde, slaagde hij erin het kamp ervan te overtuigen dat de opstanden wijdverspreid waren, Caesar was uit Gail gevlucht en dat de Duitsers op weg waren om de Romeinen af te slachten. Het kamp vluchtte, maar werd bijna weggevaagd in een hinderlaag die voor hen was opgezet.
Het was het ergste verlies van Caesar in de Gallische oorlog, dus wilde hij wraak nemen. Hij vernietigde de rebellen en liet Ambiorix als laatste achter. Ambiorix wist dat hij zwaar in de minderheid was, dus toen de Romeinen hem kwamen halen, zei hij eenvoudigweg tegen zijn leger dat hij zich moest verspreiden en vluchten. Hij verstopte zich in het bos en werd nooit meer gezien.
6 Cassivellaunus
Cassivellaunus speelde een vitale rol in het verzet tegen Caesar tijdens zijn tweede invasie tegen de Kelten. Caesar had tijdens zijn eerste invasie geleerd van zijn fouten, dus in plaats van twee legioenen te brengen, bracht hij er vijf. Dit was duidelijk een gigantisch probleem voor de Kelten, dus ze hadden er niet veel vertrouwen in om de Romeinen in een rechte strijd te brengen.
Cassivellaunus reageerde hierop door Caesar een goed gevecht te ontzeggen, in plaats daarvan achteruit de bossen in te gaan en guerrillastakingen tegen de troepen te maken. De Romeinen maakten zwaar gebruik van strijdwagens, waarvan Cassivellaunus er zeker van was om te profiteren van zijn verrassingsaanvallen.
Cassivellaunus zou uiteindelijk zijn bolwerk laten ratelen door andere gevangen Keltische leiders. Zijn bolwerk viel op de Romeinen en Cassivellaunus vluchtte. Hij probeerde een laatste aanval op een Romeins kamp, maar hij faalde en pleitte voor overgave. Hij moest beloven geen oorlog meer te voeren tegen de Romeinen, maar werd anders alleen gelaten.
5 Dumnorix
Dumnorix was de leider van een anti-Romeinse factie in de Aedui-stam, die vooral verbonden was met Caesar. Hij vervoegde Orgetorix en zijn Helvetii terwijl ze van het moderne Zwitserland naar Frankrijk migreerden. Caesar was hier niet zo blij mee en weigerde hen over zijn land te reizen.
Dumnorix kreeg toestemming van de Sequani om hun land over te steken, waar pro-Rome Aedui woonde. Caesar vond dit niet leuk, dus sneed hij Dumnorix af met de Slag om de Ara. Erger nog, de pro-Rome Aedui had slecht naar Dumnorix genomen en aangevallen, wat betekent dat hij twee verschillende krachten moest bevechten.
De Romeinen wisten een deel van de Helvetische troepen te verslaan, dus legerden de legers zich in onderhandelingen. Ze vielen echter uit elkaar. Dumnorix zette de migratie voort, maar de Romeinen overschaduwden ze. Hij werd uiteindelijk gegijzeld door Caesar. Hij werd gedood nadat hij probeerde het kamp te ontvluchten waarin hij werd vastgehouden.
4 Convictolitavis
Convictolitavis kwam in beeld toen hij en Cotos vochten om het leiderschap van de Aedui-stam. Caesar hielp Convictolitavis te winnen in de hoop dat hij zou helpen vechten tegen Vercingetorix, maar Convictolitavis vertelde Caesar dat hij "hem niets verschuldigd was" - iets dat Caesar later zou bijten.
Toen Caesar zijn leger tegen Vercingetorix leidde tijdens een belegering van Gergovia, verwachtte hij dat Convictolitavis hem zou helpen. In plaats daarvan liet Convictolitavis zijn ware kleuren zien en hielp hij Vercingetorix halverwege het gevecht, waardoor Caesar er niet van op de hoogte was en waardoor hij de strijd volledig verloor. Het was een van de weinige keren dat Caesar gewoon achterhaald was.
3 Viridomarus
Viridomarus (of Britomartus, afhankelijk van de vertaling) was een Gallische koning in 222 voor Christus. Er is niet veel over hem bekend, behalve dan hoe het Romeinse dorp Clastidium werd aangevallen. Jammer genoeg voor hem, ving een bijzonder succesvolle Romeinse cavalerieleider genaamd M. Claudius Marcellus de wind van zijn aanval op. Marcellus leidde zijn leger door naar Clastidium en viel Viridomarus's troepen aan vanaf het front en vervolgens van de zijkanten en achterkant, waardoor het leger van Viridomarus brak.
In een poging om iets goeds te maken aan een slechte situatie, daagde Viridomarus Marcellus uit voor een single-mounted combat. Marcellus accepteerde en won het duel, waardoor Marcellus een spolia opima (buit van een gedode commandant) verdiende voor het doden van een Gallische koning.
2 Venutius
Venutius was koning van de Brigantes, samen met zijn vrouw, koningin Cartimandua. Toen Caratacus in Brigantium aankwam om steun te vinden tegen de Romeinen, reageerde Cartimandua door hem te vangen en over te dragen aan Caesar. Venutius had een hekel aan deze beweging, en toen Cartimandua van hem scheidde voor zijn wapendrager, Vellocatus, begon hij een opstand die aanvankelijk tegen Cartimandua was maar vervolgens escaleerde naar een anti-Romeinse zaak. De Romeinen kwamen binnen, onderdrukten de opstand en brachten het paar weer bij elkaar.
Venutius was echter nog niet klaar. Tijdens het Romeinse "jaar van de vier keizers" (68-69 n.Chr.) Was de Romeinse regering onstabiel. Met behulp van deze zwakte, voerde Venutius een nieuwe opstand uit. Cartimandua vroeg Rome om hulp, maar kreeg alleen hulpeenheden. Uiteindelijk werd ze omvergeworpen door Venutius, die als een doorn in Rome speelde tot zijn nederlaag.
1 Brennus
We hebben al een oorlogsleider behandeld die Brennus heette (zie "10 Vergeten veroveraars uit de antieke geschiedenis"). Dit is een andere Brennus, die verscheen in de vierde eeuw na Christus en vocht tegen de Romeinen.
Brennus heeft een bijzonder grote aanspraak op roem, aangezien hij de eerste commandant was die Rome ontsloeg. Hij beval zijn troepen in de Slag om de Allia boven Rome, die eindigde in Brennus 'overwinning en de Gallische Kelten erin slaagden een grote meerderheid van de stad te veroveren. De Romeinen onderhandelden over het verlof van Brennus met 450 kilo (1.000 lb) goud. Brennus reageerde met het gebruik van te zware gewichten op de schalen die werden gebruikt om het goud te meten en gooide toen zijn eigen zwaard bovenop de gewichten en zei: "Vae Victis" of "Wee de overwonnenen."