Delen:
10 ongelofelijk vreemde historische feesten
Sommige van de festivals die we vandaag vieren, kunnen heel uitzonderlijk lijken. Denk maar aan het Spaanse La Tomatina, het grootste tomatengevecht ter wereld, of de Mexican Night of the Radishes, een nacht waarin je grote radijzen in koele vormen snijdt. Maar zelfs zij verbleken in vergelijking met enkele van de bizarre feesten die werden gevierd door onze voorouders.
10 Feest van dwazen
The Feast of Fools was een middeleeuws nieuwjaarsfeest dat meestal op de eerste dag van het jaar begon. Het is ontstaan uit het Romeinse festival Saturnalia en was populair tot in de 16e eeuw.
Tijdens dit gekke nieuwjaarsfeest, zouden mensen een Heer van Misrule of een koning der zotten kiezen. Deze komische koning ging door veel namen, afhankelijk van de locatie van die vieren. In Engeland bijvoorbeeld, stond hij bekend als de koning van de boon en in Schotland als de abt van de onrede. Tijdens het feest zaten mensen, gekleed in de klederdracht, schunnige liederen, dronken te veel en gokten op het kerkaltaar.
9 Feest van de ezel
Tijdens de middeleeuwen werd een kerkfeest gevierd dat bekend staat als het feest van de ezel. Het was het meest populair in Frankrijk, waar het bekend stond als 'La Fete de l'ane'. Het bizarre feest werd gevierd op 14 januari en was een manier om de ezel te eren die Maria uit Egypte had meegenomen.
Tijdens het feest zat een dorpsmeisje met een baby in haar armen op een met juwelen getooide ezel en dan paradeerde door de stad naar een kerk, waar een schijnmassa zou plaatsvinden. Aan het einde van de schijnmassa wendde de priester zich tot de gemeente en brak hij driemaal. De congregatie zou dan antwoorden met drie hee-tongen. In Frankrijk zong de congregatie vaak een psalm die de ezel prees als "Sir Ass", die mooi en erg dapper is.
8Festival van dronkenschap
Het Festival van de Dronkenschap werd gevierd tijdens de eerste maand van het Egyptische jaar. Het festival was een manier om het oog van Ra te eren en de mythe van het afslachten van de mensheid, en ook een manier om Egyptische godinnen zoals Sekhmet zogenaamd te sussen.
Het festival, wat een heilige gebeurtenis was, hield in dat de deelnemers obscene hoeveelheden alcohol dronken. In feite zouden de deelnemers meestal zo dronken worden dat ze in slaap zouden vallen op het voorterrein van de tempel.
De slapende celebranten zouden later worden gewekt door het geluid van trommels en muziek, die zogenaamd zouden helpen om met de godin te communiceren en hem te aanbidden. Naast het drinken dansten de deelnemers, staken fakkels aan en hielden zich bezig met intieme ontmoetingen met andere celebranten.
7Bals Des Victimes
Toen de regering van de terreur ten einde was, werd de stad Parijs overspoeld door uitzinnige feesten en gekke gebeurtenissen. De burgers van Parijs hadden een periode van onderdrukking en bloedvergieten overleefd en ze waren vastbesloten om te vieren dat ze nog leefden.
Een van de gekste feesten die in deze tijd werd georganiseerd, moest Bals des Victimes zijn, vermoedelijk georganiseerd door de overlevende aristocraten. Alleen zij die ternauwernood aan de guillotine waren ontsnapt, of de directe familieleden van guillotijnslachtoffers, kregen toegang tot deze ballen.
Alcohol vloeide vrij - de krankzinnige aflaten waren een manier om de pijnlijke herinneringen uit te wissen. De meeste vrouwen droegen bloedrode linten om hun nek en degenen die nauwelijks aan guillotine waren ontsnapt, hadden kort haar in de gevangenis geknipt. Dit rafelige kapsel werd extreem modieus en werd nagesynchroniseerd la kapsel een la guillotine.
Hoewel bals des victimes zeker de meest fascinerende waren, bestonden er nog andere soortgelijke ballen die de terreur regeerden. Een van hen was bal de la veillee, die gedenkwaardig was vanwege het miezerige concert - een klavecimbel werd opgetuigd zodat de toetsen met metalen bladen bewogen die vervolgens de staarten van verschillende katten troffen. Een andere was bals des Zephirs die plaatsvond op een begraafplaats en waarbij paren op grafstenen dansten.
6Fete Des Pinnes
Fete des Pinnes was een Palmzondagfestival gevierd in de stad Saintes in Frankrijk. Op de dag van het festival werden kleine cakes gebakken in de vorm van fallussen en aan het einde van palmtakken bevestigd. Deze palmtakken werden vervolgens gedragen door vrouwen en kinderen in een feestelijke processie. Later op de dag werden de fallusvormige taarten gezegend door de priester en vervolgens door de vrouwen bewaard als heilige amuletten.
Deze viering was echter niet beperkt tot de stad Saintes, maar vond plaats in heel Frankrijk. In andere delen van de Middellandse Zee kregen deze cakes de vorm van de vagina.
5Festival Of The Boy Bishop
Het festival van de jongensbisschop was een merkwaardig festival dat populair was tijdens de middeleeuwen in heel West-Europa. Het begon op 6 december, St. Nicholas Day, toen de Boy Bishop of Nicholas Bishop door zijn collega-koorzangers werd gekozen.
De jongensbisschop verkleedde zich niet alleen als bisschop en zat op de eigenlijke troon van de bisschop, maar nam ook veel gezag over van een echte bisschop, zoals het zegenen van mensen, het prediken van preken en het bezoeken van alle parochies in het bisdom. De jongensbisschop had ook de bevoegdheid om vakanties te verklaren en snoep en geschenken te verdelen.
4Beltane
Beltane, het op een na meest heilige Keltische festival, vierde de eerste dag van de zomer en zijn levengevende en voedende vruchtbaarheid. Grote vreugdevuren werden aangestoken en vee werd tussen hen in gereden als een manier om hen te zegenen en te zuiveren.
Beltane was ook een viering van de seksuele vereniging van de God en de Godin, evenals de creatieve energieën die werden geboren uit hun vrijen. Men geloofde dat deze creatieve energieën het land, de dieren en de mensen zegenden en hun gezondheid en vruchtbaarheid schonken. Dus, in navolging van de goden brachten de mensen van de Keltische stammen de nacht door met het bedrijven van de liefde.En het deed er niet toe of de man en de vrouw elkaar kenden - in de nacht van Beltane was elke vrouw een godin en was elke man een god.
Af en toe werden een May Queen en May King gekozen om op een speciaal heilige manier deel te nemen aan erotische rollen, of om de bruiloft van de God en de Godin na te bootsen in een niet-seksuele verkiezing voor het hele dorp.
En terwijl vandaag de dag nog steeds een versie van Beltane wordt gevierd in sommige delen van de wereld, zijn de meeste van zijn rituelen, vooral die welke betrekking hebben op seksuele aangelegenheden, zwaar onderdrukt.
3Kronia
Kronia was een Grieks festival dat werd gehouden na de zomeroogst die de overgang naar de winter vertegenwoordigde. Het festival is vernoemd naar Titan Cronos, die het universum regeerde tijdens de Gouden Eeuw van de mensheid toen er geen honger, dood, ziekte, sociale distincties of onderdrukking was.
Kronia was een weerspiegeling van de regeerperiode van Cronos omdat tijdens het festival de gebruikelijke volgorde van de samenleving was opgeschort. Slaven dineerden en speelden spelletjes met hun meesters, betrokken bij lawaaierige straatrellen, en werden bediend en gewacht.
Het festival eindigde meestal met het brengen van een crimineel die eerder ter dood was veroordeeld (en dus chaos en wanorde vertegenwoordigde), hem wijn gaf en hem vervolgens sloeg.
2The Cerealia
De Cerealia was een oud Romeins festival gewijd aan de viering van Ceres, de godin van het graan en van de vruchtbaarheid van landbouw en mensen. Het werd gevierd in de loop van zeven dagen in april.
Volgens de Romeinse dichter Ovidius had het festival te maken met het uitbrengen van levende vossen in het Circus Maximus met brandende fakkels die aan hun staart waren vastgebonden. De vossen zouden in het openbaar moeite doen om de fakkels van zich af te schudden en een vreselijk einde te lijden van de dood in brand worden gestoken.
Andere festivaltradities waren meisjes die zich verkleedden in het wit en fakkels droegen. Dit naspeelde de zoektocht naar Proserpine, Cere's ontvoerde dochter, die door Hades werd meegenomen naar de onderwereld waar ze werd verkracht en gevangengezet.
1Bacchanalia
De Bacchanalia was een Babylonische viering ter ere van de geboorte van Tammuz, de zoon van Ishtar, de koningin van de hemel. Bacchus was de god van wijn en vruchtbaarheid en werd ook geassocieerd met liefde, heilige prostitutie en de vruchtbaarheidscyclus van de natuur.
Het Bacchus-festival stond ook bekend als het dronken festival en werd op grote schaal geassocieerd met alcohol, dans en heilige seksuele orgieën voor de zuivering van zonden. Zich overgeven aan seksuele orgieën met aanbidders moest bewondering verdienen van de goden.
Er werd verwacht dat elke jonge vrouw haar maagdelijkheid zou verliezen tijdens dit festival in toewijding aan de grote moedergodin. Het festival duurde vijf dagen, gedurende welke tijd de slaven werden geëmancipeerd en volledige vrijheid ontvingen gedurende de duur van het festival.