Delen:
10 Historische figuren die afhankelijk waren van Opium
Opium heeft de mensheid eeuwenlang beïnvloed. Sinds het voor het eerst duizenden jaren geleden werd gebruikt, heeft het de mensheid gefascineerd met zijn krachtige en verslavende effecten. Opiumgebruik heeft een sterke grip en veel geweldige mensen zijn verleid door het medicijn. Sommige grootheden uit de geschiedenis zijn er misschien zelfs door beïnvloed. Hier zijn enkele invloedrijke historische figuren die afhankelijk waren van opium.
10 Aaron Burr
Aaron Burr is een van Amerika's beroemdste historische figuren. Een man met een grote politieke status voor het grootste deel van zijn leven, hij had een briljante carrière totdat een eretitel voor altijd zijn leven zou veranderen. Hij wordt vandaag het meest herinnerd voor zijn beroemde duel met de voormalige minister van Financiën, Alexander Hamilton, die eindigde met de dood van Hamilton. Terwijl de beschuldigingen tegen Burr werden geschrapt, werd hij voor altijd gezien als een duidelijke man in de VS.
In 1808 verkocht Burr zijn huis in New York en ging naar Groot-Brittannië, waar hij meer welkom was. Tijdens zijn vier jaar daar hield Burr een expliciet dagboek bij dat sprak over zijn relaties met prostituees, zijn verschillende ziektes en wat hij placht te genezen. Terwijl hij zijn familie in Groot-Brittannië bezocht, begon hij steeds meer opium te gebruiken. Passend was de Schotse adel, die Burr met open armen ontving, een van de toonaangevende profiteurs uit de opiumhandel.
Het dagboek van Burr vertelt over zijn afhankelijkheid. Eén passage zegt dat hij kiespijn heeft, en hij schrijft: "Ik dacht aan mijn oude middel, kamfer en opium." De eerstvolgende vermelding vermeldt opnieuw opium, dit keer voor slapeloosheid: "Ik heb een zeer ongemakkelijke avond gehad. Opgeslikt van de opium genoeg om me ziek en stom te maken. "De dagboeken gaan over opiumgebruik voor hoofdpijn, misselijkheid van het gebruik ervan, en zelfs meer opiumgebruik voor tandpijn.
9 Marcus Aurelius
Marcus Aurelius was een van de grote keizers van Rome. Tegenwoordig is hij het meest bekend om zijn boek meditaties, wat veel van de leiders van vandaag heeft geïnspireerd. Zijn stoïcijnse filosofie is er nog steeds een waar veel mensen aan toeschrijven. Als keizer van Rome probeerde Aurelius emotionele verwikkelingen te vermijden, zodat hij effectief als leider kon dienen, dus het komt voor velen als een verrassing dat Aurelius misschien verslaafd was geweest aan een exotisch medicijn dat in die tijd alleen beschikbaar was voor de zeer rijke mensen. -opium.
Marcus Aurelius was nooit een fysiek sterke man. Omdat hij echter keizer van Rome was, werd hij geacht zijn leger te leiden. Vanwege zijn kwetsbaarheid was hij vaak ziek van verschillende kwalen en de kou hinderde hem het meest. Hij kon overdag amper eten en er werd gezegd dat hij alleen 's nachts at en heel weinig at zelfs dan. Om zijn ziekte te bestrijden, heeft de arts van Aurelius Galen hem een medicijn voorgeschreven theriac. Het werkte blijkbaar, omdat Aurelius de ontberingen van de oorlog als resultaat kon doorstaan.
Natuurlijk was het medicijn dat Aurelius ontving opium. Volgens de gegevens van Galen kon Aurelius het middel niet overdag innemen omdat het hem te slaperig maakte, maar hij nam het elke nacht in omdat hij niet zonder kon slapen. Op zijn minst lijkt hij niet hopeloos verslaafd aan opium, omdat hij erin slaagde te schrijven meditaties gedurende deze periode. Hij gebruikte het medicijn waarschijnlijk alleen als pijnstiller en slaapmiddel.
8 Thomas Jefferson
Elke goede student uit de Amerikaanse geschiedenis zal Thomas Jefferson herkennen. Hij was een van de grondleggers, hij schreef de Onafhankelijkheidsverklaring en hij was de derde president. Zijn illustere carrière maakte Jefferson zeker tot een van de grootste figuren in de geschiedenis, maar, zoals met veel van de grieks van de geschiedenis, Jefferson had een aantal interessante persoonlijke gewoonten. Een van hen was dat Jefferson een frequente gebruiker van laudanum was, een tinctuur van opium.
Thomas Jefferson was enigszins excentriek en vaak zelfmedicijn. Hij had een beschamende kwestie van diarree die hij in 1803 in een brief schreef aan een kennis. Deze kennis beval laudanum aan Jefferson aan om zijn probleem onder controle te krijgen. Het is niet bekend wanneer Jefferson voor het eerst instemde om opium te gebruiken, maar we weten wel dat hij het eenmaal met enthousiasme gebruikte. Het medicijn hielp Jefferson zo veel dat hij de drug regelmatig zou blijven gebruiken tot zijn dood in 1826. Jefferson weigerde opium op zijn sterfbed, maar zei tegen zijn arts: "Geen dokter, niets meer." Hij stierf kalm en met een duidelijke geest.
In een van de medische tijdschriften van Jefferson nam hij het recept op dat hem was gegeven om laudanum te maken. Dus hij zou altijd een voorraad van het medicijn hebben, Jefferson groeide wit opium op zijn plantage in Monticello. De planten werden tot 1992 gekweekt, toen het management zich zorgen begon te maken over de legaliteit ervan.
7 Meriwether Lewis
Een andere grote helden van Amerika, Meriwether Lewis, was een reus in de geschiedenis van de verkenning. Nadat Thomas Jefferson in 1803 het Louisiana-gebied had gekocht, wat de omvang van de VS verdubbelde, gaf hij Meriwether Lewis en William Clark de taak om de nieuwe landen te verkennen en in kaart te brengen. Dit zou een zware reis worden die Lewis en Clark naar de Pacific Northwest zou brengen. Hoewel velen Lewis als een pionier zien, suggereren sommigen dat hij werd gekweld door opiumgebruik.
Lewis was een fan van opiumpillen, die dat jaar alleen als een farmaceuticum waren geïsoleerd en geproduceerd. Het lijkt erop dat Lewis een groot deel van het medicijn bij zich had, genoeg voor hem om, volgens zijn eigen schatting, een gram per dag te nemen. Een gram opium is een schrikbarend groot bedrag dat, gecombineerd met het alcoholisme van Lewis, buitengewoon krachtig moet zijn geweest. Hij nam 's nachts drie pillen om te slapen en twee in de ochtend om overdag te opereren.
Van Lewis was bekend dat het aan depressies leed, dus opium en alcohol hadden zijn ellende kunnen vergroten.Dit is gesuggereerd als een mogelijke factor in zijn dood. Lewis stierf plotseling in 1809 van onbekende omstandigheden, variërend van zelfmoord tot moord.
6 Samuel Johnson
Samuel Johnson is een van de belangrijkste mannen in de Engelse geschiedenis. Johnson heeft de Engelse taal die we vandaag hebben geschreven effectief vastgelegd door te schrijven Een woordenboek van de Engelse taal. Hij was ook het onderwerp van wat is beschreven als de belangrijkste biografie in de Engelse geschiedenis, Het leven van Samuel Johnson. Hoewel de meeste mensen hem zich vandaag de dag niet herinneren, zonder Johnson's bijdrage aan de Engelse taal, zou de wereld heel anders zijn.
Johnson, een van de meest geleerde mannen van zijn tijd, was geïnteresseerd in medicijnen. In die tijd was de geneeskunde gevaarlijk ongereguleerd, dus Johnson kon doen waar hij zin in had. Hij stond erom bekend vrienden te worden met artsen en zichzelf als patiënt te gebruiken. Johnson had verschillende fysieke kwalen en tics, dus hij zou ook de suggesties van andere artsen gebruiken om zichzelf te behandelen.
Volgens een vriend van Johnson gebruikte hij opium "in grote hoeveelheden" na 1765, toen hij midden vijftig was. Johnson nam regelmatig opium om 'ontspanning van de borst' te krijgen, zoals hij het noemde. Zijn favoriete mengsel van het medicijn was er een waarin hij marshmallow mengde met de papaver. Deze mix stelde hem in staat om grote hoeveelheden, soms wel drie korrels (ongeveer 200 milligram) voor eigen rekening te nemen. Johnson begreep dat opium zeer verslavend was en zei vaak dat hij de 'gruwelen van opiaten' 'vreesde'. Desondanks gebruikte hij het medicijn bijna 30 jaar tot zijn dood in 1784.
5 Benjamin Franklin
Benjamin Franklin, zoals Thomas Jefferson, was een van de grondleggers van Amerika. Zijn prestaties zijn te veel om te tellen, en hij was betrokken bij bijna elk aspect van het Amerikaanse leven, van uitgeverij tot politiek tot burgerzaken. Hij was een man van de wereld die zijn kennis bij elke ervaring wilde vergroten, maar net als elke andere persoon begon hij minder energiek te worden naarmate hij ouder werd. In zijn latere jaren zou Franklin steeds minder zichtbaar en verslaafd raken aan de medicatie die hij kreeg om zijn ziektes te behandelen.
Franklin heeft op zijn oude dag inderdaad vele pijnlijke ziektes geleden. Hij had jicht in zijn voeten, een toestand die het hem moeilijk maakte om te lopen. Hij had ook ernstige nierstenen, die zijn gezondheid alleen maar verergerden. Om dit te behandelen, raadden Franklin's artsen laudanum aan in 1782. Dit leek zijn pijn te verlichten en stelde hem in staat om te functioneren en te socialiseren met zijn vele vrienden.
Helaas verslechterde laudanum zijn toestand op de lange termijn alleen maar. In 1790 schreef Franklin in een brief dat zijn gebruik van laudanum zijn eetlust had weggenomen en dat: "Er is nog maar weinig van mij over, maar een skelet bedekt met een huid." Hij had aan zijn memoires gewerkt, maar laudanum maakte hem zo ongericht en moe dat hij zich zorgen maakte dat ze nooit zouden worden voltooid. Hij stierf later dat jaar, nooit gestopt met het medicijn.
4 William Wilberforce
Tegenwoordig is William Wilberforce een van de dominante figuren in de Britse geschiedenis. Door zijn inspanningen verbood Engeland uiteindelijk de slavernij. Hoewel deze nobele daad waarschijnlijk de meest gedenkwaardige prestatie van Wilberforce is, had hij een persoonlijk leven dat paste bij zijn politieke reputatie. Wilberforce was een man van God die vaak zei dat gebeden hem de dag door brachten, maar volgens zijn artsen had hij een meer farmaceutische manier van omgaan.
Wilberforce leed het grootste deel van zijn leven aan maagklachten. Als een van de leidende leden van het parlement, kon Wilberforce zijn ziekte niet toestaan om zijn werk te belemmeren, dus vroeg hij zijn artsen om een oplossing. Hij kreeg opium, waarvan bekend was dat het toen nog zeer verslavend was. Dat feit heeft Wilberforce er niet van weerhouden om het medicijn in te nemen, en Isaac Milner, een vriend van hem, schreef: "Wees echter niet bang voor de gewoonte van zo'n medicijn, de gewoonte om te grommen lef is oneindig veel erger."
Wilberforce zou opium 45 jaar gebruiken tot zijn dood. Hij beweerde dat het medicijn niet te veel effect op zijn geest had, minder dan dat van wijn. Hij adviseerde het medicijn aan veel van zijn vrienden, ondanks de wetenschap dat het medicijn gevaarlijk verslavend was.
3 Mary Todd Lincoln
Mary Todd Lincoln was de vrouw van president Abraham Lincoln, die algemeen wordt beschouwd als een van de grootste presidenten in de Amerikaanse geschiedenis. Het is zeker dat het zijn van een first lady van de Verenigde Staten een stressvolle rol zou zijn, maar Mary werd over de rand geduwd. Ze was first lady tijdens de Burgeroorlog, die haar gedachten in de war bracht - een geest die al werd geplaagd door depressie en angst. Zoals velen uit haar tijd, gebruikte Maria opium om het hoofd boven water te houden.
Mary Todd Lincoln leed het grootste deel van haar leven aan pijnlijke migraine. Samen met grote hoeveelheden wijn zou Mary paregoric, een soort opiumproduct, gebruiken om verlichting te vinden. Een meid van haar, Mariah Vance, merkte Maria's zware gebruik van paregoric op en zag dat het haar gewelddadig en moeilijk te behandelen maakte. Vance drong er bij Mary op aan haar gebruik van het medicijn stop te zetten, waarop Mary zei: "Als paregoric vergif zou zijn, zou de Todd-familie al jaren dood zijn. Sommigen zijn nooit geboren. We zijn erop opgevoed. "Mary gebruikte ook laudanum voor haar hoofdpijn en om te helpen bij de bevalling, wat moeilijk voor haar was.
Nadat Abraham Lincoln was vermoord, bereikte het opiumgebruik van Maria nieuwe en gevaarlijkere hoogten. Ze leek te zwaaien tussen gezond verstand en waanzin en zou verschillende opiumproducten samen mengen. Haar familie probeerde haar zelfs te binden, maar dat weerhield haar nog steeds niet. Ze stond er om bekend een fles laudanum te kopen, het volledig op straat te drinken en dan terug te gaan voor nog een fles.
2 Frederic Chopin
Frederic Chopin was een van de grootste componisten van de geschiedenis. Chopin schreef enkele van de mooiste muziek ooit gehoord, en de zijne Nocturnes worden op grote schaal gespeeld door 's werelds beste muzikanten. Hij wordt universeel bewonderd en geprezen om zijn genialiteit, maar Chopin leed, net als vele andere artiesten, aan ziekte en mentale nood. Zijn leven was er een van ups en downs (meestal downs), die hem uiteindelijk op jonge leeftijd brachten. Terwijl hij leefde, nam hij echter opium, een medicijn dat vermoedelijk hielp om zijn symptomen te beteugelen.
Tot op de dag van vandaag proberen onderzoekers nog steeds te raden welke ziekte Chopin had. Hij leed aan een breed scala aan symptomen, zowel fysiek als mentaal, waaronder hallucinaties, depressie, ernstige hoest en migraine. Er was op dat moment heel weinig medische kennis over dergelijke symptomen, dus artsen konden niet meer doen dan de symptomen behandelen. Het is bekend dat Chopin opiumdruppels kreeg gemengd met suiker om zijn ernstige hoesten te helpen.
Sommige artsen hebben gesuggereerd dat Chopin temporaalkwabepilepsie had. Dit, samen met opiumgebruik, zou zijn depressie en hallucinaties alleen maar irriteren, waardoor hij zijn composities, die als dromerig en beklemmend zijn beschreven, van brandstof voorziet. Volgens zijn geliefde, George Sands (het mannelijke pseudoniem van de vrouwelijke auteur Armantine Dupin), had Chopin ooit een angstaanjagende visie die hij haar beschreef: "De spoken noemden hem, omhelsden hem ... en hij duwde hun skeletachtige gezichten weg van zijn [ gezicht] en vocht onder hun ijzige handen. "
De mate waarin Chopin opium gebruikte is onbekend, maar omdat hij weet wat voor medicijn het is, kan worden gesteld dat hij het vaak heeft gebruikt. Misschien weten we nooit of Chopins opiumgebruik, epilepsie of een andere onbekende aandoening zijn hallucinaties veroorzaakte. Chopin stierf uiteindelijk in 1849 op de leeftijd van 39 van zijn ziekte, eindigend met een leven vol lijden.
1 Horatio Nelson
Lord Horatio Nelson wordt beschouwd als een van de nationale helden van Engeland. Op grote schaal gevierd als een van de grootste militaire geesten aller tijden, staat Lord Nelson bekend om het verslaan van de marine van Napoleon tijdens de Napoleontische oorlogen. Hij was een dappere en gedurfde leider die uiteindelijk gewond raakte en stierf in de Slag bij Trafalgar, een beslissende slag die een verpletterende slag toverde aan de legers van Napoleon. Lord Nelson was echter niet ongevoelig voor ziekte. Hij leed zelfs zodanig dat hij opium innam zodat hij zijn troepen kon leiden.
Nelson was een broos kind voor een groot deel van zijn vroege leven, maar hij was vastbesloten om zich bij de marine van de koningin aan te sluiten. Door naar het tropische klimaat van Indië te gaan, raakte hij bijna vermoord, dus bleef hij gedurende een groot deel van zijn maritieme carrière in het Europese theater. Hij stond ook bekend als prikkelbaar, humeurig en melancholisch. Nelson's blessures door veelvuldige veldslagen lieten hem pijn. Uiteindelijk verloor hij zijn rechterarm en hij was verblind in één oog. Omdat hij 's nachts niet kon slapen, begon Nelson laudanum te nemen.
Ondanks zijn voortdurende pijn bleef Nelson zijn troepen leiden met behulp van een dagelijkse dosis laudanum nadat zijn wonden waren aangekleed. Hij zou blijkbaar door dit alles heen kunnen blijven. Hij was koortsig en kon nauwelijks bewegen, maar vocht tegen Napoleon, zijn bittere vijand. Uiteindelijk, door veel tegenspoed, slaagde Nelson erin Napoleon in Trafalgar te verslaan. Hij stierf kort daarna in 1805.