10 grootste bedriegers van de 20e eeuw

Om een ​​of andere reden is de wereld geboeid door het idee van de bedrieger. Ze zijn stiekem, bedrieglijk en verstoken van moraal, maar doen het, ze doen het met stijl. Een van de beroemdste bedriegers in de recente geschiedenis is bijvoorbeeld Frank Abagnale, inspiratie voor de Spielberg / DiCaprio-film Catch Me If You Can. Hij beroofde, bedroog en loog weg in een fortuin, maar het maakt niet uit hoeveel cheques hij smeedde, je kan gewoon niet helpen wroeten voor de man.

In het verleden hebben we gesproken over enkele van de grootste bedriegers in de geschiedenis, maar hier is nog een aflevering voor je kijkplezier. Dit zijn 10 van de grootste bedriegers en oplichters van de 20e eeuw.

10

Cassie Chadwick

Onze eerste intocht begint in de laatste jaren van de 19e eeuw en gaat door naar het toonaangevende decennium van de 20ste eeuw. Cassie Chadwick werd geboren in 1857, Elizabeth Bigsley, en het duurde niet lang voordat ze begon aan een lange en ongelofelijk succesvolle carrière. Het duurde slechts veertien jaar om te leiden naar haar eerste arrestatie - ze werd opgepakt na het vervalsen van cheques in Ontario onder de bewering dat ze waren geërfd van een lang verloren Britse oom. De rechtbank gaf haar vrij snel vrij en beweerde dat ze krankzinnig was - een twijfelachtige prestatie voor een 14-jarige.

Naarmate de jaren vorderden, deden Cassie's schema's dat ook. In 1882 trouwde ze met haar eerste echtgenoot, vermomd als een helderziende met de naam Madame Lydia DeVere. De opvallende bruiloft bracht echter haar vroegere slachtoffers uit het houtwerk en naar haar voordeur en eiste betaling voor het geld dat ze van hen had gestolen. Het huwelijk duurde minder dan een jaar.

Vijftien jaar en drie mannen later begon Cassie Chadwick aan haar meest ambitieuze oplichting tot nu toe, en degene die haar in een legende veranderde - ze overtuigde de wereld ervan dat ze een onwettige dochter was van Andrew Carnegie, de belachelijk rijke staal- en spoorwegmagnaat. In de loop van de volgende acht jaar heeft ze tot 20 miljoen dollar aan bankleningen onder de naam Carnegie opgelicht - terwijl de banken zelf te bang waren om Carnegie te vragen instaan ​​voor de leningen uit angst om de controverse over zijn 'onwettige dochter' aan te wakkeren. stortte rond haar in 1904 in toen zij werd gearresteerd nadat één bank haar bluf noemde. Ze kreeg 14 jaar gevangenisstraf, maar in 1907 stierf ze als gevolg van hartcomplicaties.

9

Stanley Clifford Weyman

Het is moeilijk om een ​​man te verwijten dat hij het probeert, hoe sluw hun intenties ook zijn. En het is moeilijk om een ​​man te vinden die harder heeft geprobeerd dan Stanley Clifford Weyman. In tegenstelling tot de meeste bedriegers, stond Weyman er niet voor in het geld - hij wilde het avontuur, met de beroemde vermelding: "Het leven van een man is saai. Ik heb veel levens geleefd. Ik verveel me nooit. "

Tussen het imiteren van marine en militaire functionarissen, journalisten en de feitelijke Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, hij ook de brein achter een ontmoeting tussen een Afghaanse prinses en Warren Harding, de president van de VS Zie, in 1921, Afghanistan en Groot-Brittannië waren in gesprek om te onderhandelen over een vredesverdrag, en prinses Fatima, uit Afghanistan, was op bezoek in de VS Maar de Amerikaanse regering erkende haar officiële aanwezigheid niet.

Wat deed Weyman? Hij bezocht Prinses Fatima onder het mom van een verbindingsofficier voor het ministerie van Buitenlandse Zaken en beloofde dat hij een ontmoeting tussen haar en president Harding zou regelen. Hij vroeg alleen dat ze $ 10.000 als een gratis geschenk aan het ministerie van Buitenlandse Zaken zou leveren. Maar hier, waar de meeste oplichters het geld en de vlucht zouden hebben genomen, volgde Weyman zijn belofte echt op - hij gebruikte de $ 10.000 voor eersteklas vervoer en onderdak voor de prinses, en loog toen omhoog door de commandostructuur van het Witte Huis. House totdat hij bij de president kwam. Toen de pers zijn foto losliet naast de prinses en de president, werd hij herkend en gearresteerd. Waarom deed hij het? Gewoon om te kijken of hij het kon.

8

Ferdinand Waldo Demara, Jr.

Het is zeldzaam dat een impersonator erin slaagt een positieve invloed op de wereld uit te oefenen en de levens te redden van de mensen die van hem afhankelijk zijn. De meeste bedriegers zijn op zoek naar geld of, in het geval van Stanley Weyman, opwinding. Voor Ferdinand Demara ging imitatie over het opvullen van hiaten, het oppakken van de stukken waar een baan nodig was, of hij er de training voor had of niet.

Vroeg in zijn 'carrière' was Demara soldaat in het leger. Omdat hij niet blij was met zijn afkomst, besloot hij in 1942 zijn eigen zelfmoord te plunderen en de naam Robert French op zich te nemen, waarna hij psychologie begon aan een universiteit in Pennsylvania. Af en toe verhuisde hij naar een andere universiteitspositie onder verschillende namen. Maar uiteindelijk werd hij betrapt en gevangen gezet - niet omdat hij iemand nabootste, maar omdat hij jaren eerder het leger had verlaten.

Uit de gevangenis en met de krantenkoppen van de Koreaanse oorlog, besloot Demara de naam van een kennis aan te nemen, een chirurg genaamd Joseph Cyr. Onder zijn nieuwe identiteit kreeg hij een baan bij de Canadese destroyer HMCS Cayuga en verscheept naar Korea. Helaas bleek hij de enige chirurg op het schip te zijn en eindigde hij met het uitvoeren van meer dan zestien grote operaties - zonder formele training. Al zijn patiënten herstelden. In de biografie van Demara's leven, De grote bedrieger, Demara beweerde dat hij simpelweg een handboek voor de operatie las voordat hij het gebruikte.

7

George Dupre

George Dupre is een interessante zaak, omdat zijn enige echte nabootsing van hemzelf was. De geschiedenis die hij in werkelijkheid had en de geschiedenis die hij beweerde te hebben, waren echter zo verschillend dat hij per ongeluk na de Tweede Wereldoorlog een van de grootste Canadese oorlogshelden werd.

Na het einde van de oorlog begon Dupre als een openbare spreker door Canada te reizen en beschreef zijn missies als een spion voor de Special Operations Executive, een legendarische spionageorganisatie die soms wordt aangeduid als het ministerie van Ungentlemanly Warfare. Dupre voerde ingewikkelde verhalen over het leven achter de vijandelijke linies in bezet Parijs, werkend met de ondergrondse weerstand om de nazi-Gestapo omver te werpen. Hij beschreef zijn schokkende ervaring als een gevangene van de Gestapo die wekenlang fysiek en psychologisch werd gefolterd en toch weigerde informatie vrij te geven. Zijn verhaal werd zo wijdverspreid dat er een boek over werd geschreven, De man die niet zou pratenen Dupre werd een internationale sensatie.

Behalve dat er nooit iets is gebeurd. Met de roem uit het boek kwamen getuigenissen van mensen die hadden werkelijk geserveerd met Dupre in de oorlog. De waarheid was dat Dupre de hele oorlog achter een bureau in Londen had doorgebracht. Het bleek dat Dupre een paar verhalen voor de lol had verfraaid, en op een of andere manier liep het hele ding uit de hand. Afgezien van de roem profiteerde Dupre echter nooit van de boekdeal en de openbare gesprekken - hij doneerde al zijn opbrengsten aan Scouts Canada. Zijn biografie werd opnieuw geclassificeerd als fictie.

6

David Hampton

De meeste bedriegers op deze lijst kregen hun start op jonge leeftijd - weinigen bereikten bekendheid vóór de leeftijd van twintig. David Hampton wordt nu beschouwd als een van de jongste succesvolle oplichters en nabootsers, en zijn verhaal is sindsdien aangepast aan het spel en de film Zes graden van scheiding. Zijn gimmick: zich voordoen als de zoon van acteur Sidney Poitier (Sidney Poitier heeft feitelijk zes dochters en nul zonen).

In 1983, op negentienjarige leeftijd, probeerde David Hampton met een vriend in een nachtclub in Manhattan te komen. De uitsmijters weigerden hen binnen te laten, maar toen Hampton later terugkwam en hen vertelde dat hij de zoon van Sidney Poitier was, lieten ze hem meteen kennismaken met de VIP-sectie. Zo werd een identiteit geboren. Hammond nam deel aan een show in eersteklas restaurants, waarbij hij beweerde dat hij zijn 'vader' ontmoette. Hij zou dineren, dan teleurgesteld zijn als zijn vader nooit was gearriveerd en ondertussen de cheque in Poitiers naam ondertekende.

Al snel begon hij zich te richten op de rijke burgers van Manhattan - waaronder Calvin Klein en Gary Sinise, onder anderen. Hampton zou zichzelf voorstellen als David Poitier, en vervolgens een verhaal verzinnen over hoe hij overvallen was en een plek nodig had om te blijven tot zijn vader de volgende dag arriveerde. In een van deze huizen stal hij een adresboek en ging hij eerst op bezoek, waarbij hij beweerde dat hij een vriend van hun zoon / dochter was van de universiteit.

Nadat het verhaal van Hampton beroemd werd in Zes graden in 1990 begon hij het land te reizen onder verschillende andere personages ("David Poitier" zou niet precies meer vliegen), het spelen van de imitatiespel tot 1993, toen hij stierf van AIDS.

5

Christian Karl Gerhartsreiter

Christian Gerhartsreiter is een Duitser die in 1979 naar de Verenigde Staten verhuisde in de hoop een baan als acteur te krijgen. Zijn plan werkte, maar niet precies in de normale betekenis. Hij was amper achttien en had geen geld, geen connecties en geen legaal visum om in de Verenigde Staten te zijn. Hij besloot dat het beste was om te trouwen en via zijn vrouw een groene kaart te krijgen. Dus dat is wat hij deed - hij vond een jonge vrouw genaamd Amy Duhnke en vertelde haar dat als hij teruggestuurd zou worden naar Duitsland hij ingelijfd zou worden in het Duitse leger om de Russen te bevechten (dit was tijdens de Koude Oorlog). Ze stemde ermee in met hem te trouwen, maar de dag na de bruiloft sloeg Christian de huwelijksreis over en richtte zijn kompas op Californië, waar zijn ware roeping lag.

Zijn echte roeping was natuurlijk om Clark Rockefeller te worden - de faux multimiljonaire sociale vlinder die de volgende twee decennia doorbracht - van ongeveer 1985 tot 2006 - en beweerde lid te zijn van de illustere Rockefeller-familie. Het plan werkte buitengewoon goed tot zijn vrouw Sandra Boss (van 11 jaar die we moeten toevoegen) begon te wantrouwen te krijgen dat hij in feite geen Rockefeller was. Het echtpaar woonde de hele tijd uitsluitend van het inkomen van Sandra, terwijl 'Clark' sociale contacten met een hoge positie nastreefde.

En de rest, zoals ze zeggen, is geschiedenis. Sandra Boss ontdekte de leugen, vroeg in 2006 een scheiding en vertrok met hun dochter. Twee jaar later werd Clark gearresteerd omdat hij zijn dochter in Boston had ontvoerd, wat leidde tot een wervelend onderzoek naar de ware identiteit van deze mysterieuze Duitser. Het bleek dat hij ook een vent heeft vermoord.

4

Alan Conway

Stanley Kubrick is een Amerikaanse regisseur die een soort legende is onder filmliefhebbers. De woorden "grootste regisseur in de geschiedenis" zijn rondgeworpen, samen met de woorden "niet Brits" en "zwaar gebaard." Die laatste twee zijn bijzonder belangrijk, omdat in de vroege jaren 90 de teruggetrokken Kubrick begon op te duiken in sociale clubs in Alleen in Londen, hij was schoon geschoren en beslist Engels. De 'nieuwe' Kubrick was eigenlijk een man genaamd Alan Conway, die de naam had gebruikt voor de sociale status die hij meegaf.

Ondanks de veranderingen in zijn fysieke verschijning, en naar verluidt met bijna geen kennis van Kubrick's films, slaagde Alan Conway (echte naam Eddie Alan Jablowsky) erin om de schijnvertoning gaande te houden. Omdat de echte Kubrick in de afgelopen 15 jaar niet meer dan een handvol keer in het openbaar in de openbaarheid was gezien, kon het niet verschrikkelijk moeilijk zijn geweest. Zelfs mensen die Kubrick echt in het echt hadden ontmoet, werden voor de gek gehouden door de daad. De filmcriticus Frank Rich was beroemd en overtuigd en baseerde zich op het gedrag van Conway tot de conclusie dat Kubrick homo was (wat Conway was).

Helaas zou dit verhaal hilarisch zijn als het niet zo tragisch was.Conway was volgens zijn zoon een gewelddadige alcoholist en zijn nabootsingen waren dichter bij fanatieke waanideeën dan bij elk zorgvuldig berekend plan. Conway is in 1998 overleden aan hartproblemen.

3

Anoushirvan D. Fakhran

In het verleden leek maskerade als een van de captains of industry de zekerste weg naar een snel miljoen. Tegenwoordig zijn de Hollywood-gezichten de nieuwe Amerikaanse royalty. In 1992 kwam de Tehnan-inheemse Anoushirvan Fakhran met een studentenvisum naar de Verenigde Staten en bracht de volgende jaren een weelderige levensstijl door, besprenkeld met privileges die meestal voorbehouden waren aan beroemdheden en bezoekende koninklijke familie. Dat komt omdat niemand hem kende onder de naam Anoushirvan - voor iedereen die hem kende, hij was Jonathan Taylor Spielberg, neef van regisseur Stephen Spielberg.

Hij was in feite zelfs zover gegaan dat hij in 1997 officieel zijn naam veranderde in Spielberg. Toen belde een anonieme vrouw in 1998 een oproep aan de Paul VI-middelbare school in Fairfax, Virginia. Ze beweerde Steven Spielberg te vertegenwoordigen en zei dat zijn neef een film in het gebied zou filmen en het leven op de middelbare school wilde onderzoeken. Dus de school stond toe dat "Jonathan" gratis collegegeld bijwoonde en gaf hem een ​​officiële overdracht van zijn vorige school, de fictieve privéschool van Beverly Hills voor acteurs. Jonathan Spielberg was nu een student.

In deze periode woonden Jonathan en zijn moeder in een chique appartement in Fairfax Village en Jonathan reed met een BMW naar school, vaak in de gereserveerde ruimte van de schooldirecteur. Niemand klaagde; hij was verwant met een beroemdheid. Uiteindelijk mislukte het schema - Jonathan stopte met het bijwonen van lessen, en de school probeerde Steven Spielberg te bereiken om erachter te komen waarom. Jonathan werd gearresteerd en veroordeeld tot 11 maanden gevangenisstraf voor het smeden van documenten.

2

Steven Jay Russell

Steven Russell is waarschijnlijk dichter bij een ontsnappingskunstenaar dan een bedrieger, maar het middel waarmee hij zijn vele ontsnappingen van de gevangenis beheersen, is het spul van de legende. In 1990 verloor Russell zijn baan en in plaats van op zoek te gaan naar nieuw werk, deed hij een ongeluk na en daagde hij het bedrijf voor de rechter. Dit bracht hem zijn eerste gevangenisstraf en zijn eerste kans om te ontsnappen. In 1992 deed Russell zich voor als een gevangenisbewaarder door zijn kleren te veranderen en gewoon uit de gevangenis te lopen.

Bij zijn tweede arrestatie, waarbij bijna $ 1 miljoen verduisterd werd door een medisch bedrijf, kreeg Russell een borg van $ 950.000 - hij kon het niet betalen, dus belde hij gewoon het gerechtsgebouw, vertelde hem dat hij een rechter was en verlaagde de borgsom tot $ 45.000, die hij onmiddellijk betaalde. Helaas werd hij snel weer opgespoord nadat de fout was ontdekt en Russell merkte dat hij 40 jaar gevangenisstraf kreeg voor de vorige verduisteringstoeslagen.

Dus hij ontsnapte opnieuw - dit keer door zijn gevangenisuniform met enkele tientallen groene markeringen in te kleuren totdat het leek op chirurgische scrubs. Nogmaals, hij liep regelrecht de voordeur uit. En nogmaals, hij werd snel gevonden en gearresteerd. Dus deze keer typte Russell valse medische dossiers in op een typemachine in zijn cel en overtuigde hij de gevangenbewaarders met oordeelkundig gebruik van laxeermiddelen dat hij stierf aan aids. Toen belde hij de gevangenis en zei dat hij een arts was op zoek naar vrijwilligers om een ​​nieuwe aids-behandeling te testen. Toen de gevangenisdirecteur het nieuws aankondigde, bood Russell prompt aan.

De volgende keer dat hij betrapt werd, nam hij een hartaanval toe en werd hij onder bewaking van FBI-agenten naar een ziekenhuis gebracht. Dus hij vroeg om de telefoon te gebruiken - en belde de agenten die hem bewaakten onder het mom van een FBI-detective om hen te laten weten dat ze hem niet langer hoefden te bewaken. Russell is momenteel terug in de gevangenis en kijkt uit naar zijn releasedatum in het jaar 2140. De film Ik hou van jou Phillip Morris is gebaseerd op zijn heldendaden.

1

Christophe Thierry Rocancourt

De Rockefellers kunnen gewoon geen pauze nemen. Voor de Duitse Clark Rockefeller was er Christophe Rocancourt, de 'Franse Rockefeller'. Christophe begon zijn zwendel groot en hield de bal aan het rollen in zijn hele carrière - zijn eerste zwendel deed een eigendomsakte in Parijs, en verkocht die daad vervolgens voor $ 1,4 miljoen.

Met zijn portemonnee vers gevuld, stapte hij vervolgens over de oceaan naar de Verenigde Staten en begon te verbroederen met de Hollywood-vette katten, bewerend een Franse verwant van de Rockefellers te zijn. Via dit alias (en anderen) overtuigde hij meerdere mensen om zijn fictieve projecten te financieren. Meestal hoefde hij zelfs geen enkele concrete claim te doen - hij zou gewoon op een feestje verschijnen en een vage melding maken van zijn moeder, die misschien een week actrice zou zijn, of een beroemde producer de week erna.

In 2006 werd hij geïnterviewd door Dateline en beweerde hij dat hij tijdens zijn leven ongeveer $ 40 miljoen had opgelicht. Zijn modus operandi was om iemand rijk te overtuigen dat hij aan een grote investering werkte, maar had wat kapitaal nodig om het van de grond te krijgen. De persoon zou Rocancourt het geld geven en Rocancourt zou verdwijnen. Hij overtuigde de beroemde acteur Jean Claude Van Damme ervan een film van hem te maken.

Hij werd in 1998 gearresteerd voor fraude, maar heeft zijn oplichting tot ver in de 21e eeuw voortgezet. Vanaf 2009 zat hij in Vancouver, waar hij verslaggevers vertelde: "Ik steel nooit. Nooit. Ik heb gelogen, maar ik heb nooit gestolen. '

Andrew Handley

Andrew is een freelance schrijver en de eigenaar van de sexy, sexy HandleyNation Content Service. Wanneer hij niet schrijft, is hij meestal wandelen of rotsklimmen, of gewoon genieten van de frisse lucht uit North Carolina.