Delen:
10 geweldige nationale helden van onze vijanden
Geschiedenis vertelt zelden twee kanten van een verhaal. We horen over onze overwinningen en de dappere mannen en vrouwen die ze hebben gewonnen, maar de helden van de andere kant worden meestal afgeschraapt en vergeten.
Er waren goede en fatsoenlijke mensen onder de vijanden van onze naties. Hun leiders hebben mogelijk wreedheden begaan, maar deze mensen leidden levens van moed en fatsoenlijke verhalen over ware heldendaden - verhalen die de geschiedenis had uitgewist omdat ze vochten voor de verkeerde kant.
10 Norman Bethune
Dr. Norman Bethune is bijna volledig onbekend in zijn thuisland Canada. In China is hij echter een begrip.
Dr. Bethune was een levenslange socialist. Voordat universele gezondheidszorg naar Canada kwam, had hij een gratis gezondheidskliniek om ervoor te zorgen dat de armen nog steeds hulp konden krijgen. Maar in 1937, toen Japan China binnenviel, besefte hij waar hij het hardst nodig was. Dus vloog hij halverwege de wereld om Mao Tse-tung te ontmoeten en zijn diensten aan te bieden.
In China trainde Dr. Bethune artsen en introduceerde nieuwe, levensreddende medische ideeën in een deel van de wereld dat ze nog moesten bereiken. Hij ging naar de frontlinie om als chirurg te werken en redde het leven van talloze Chinese soldaten en burgers. Tegen het einde was hij een van de belangrijkste medische adviseurs van China.
Toen Dr. Bethune stierf aan een infectie, was hij een nationale held. Er zijn beelden ter ere van hem in China en verschillende ziekenhuizen dragen zijn naam. Mao zelf schreef een eerbetoon aan de dokter die tot op de dag van vandaag nog steeds voor de meeste Chinese middelbare scholieren moet worden gelezen. Hij schreef dat Dr. Bethune een voorbeeld was voor de hele mensheid en zei: "We moeten allemaal de geest van absolute onzelfzuchtigheid van hem leren kennen."
9 John Rabe
John Rabe was een nazi, door en door. Hij geloofde ten volle in Hitler en verklaarde de nazi-oorlogsmachine: "Ik sta 100% achter het systeem." Maar ondanks dat alles redde hij 200.000 levens.
Rabe was de leider van de nazi-partij in Nanking toen de Japanners binnenvielen. De Japanners spoorden hem aan om te vluchten toen hun leger binnenstormde, maar Rabe wilde niet vertrekken. Hij had al 30 jaar in China gewoond, legde hij uit. Zijn kinderen en kleinkinderen werden daar geboren en hij zou tot het einde toe bij de Chinezen blijven.
Toen de gruweldaden van de verkrachting van Nanking begonnen, richtte Rabe de internationale veiligheidszone op om zoveel mogelijk Chinese burgers te beschermen. Hij beschutte meer dan 200.000 vluchtelingen in de buurt van zijn huis, en redde hen van de wrede mishandeling die de Japanners aan Nanking toebrachten.
Rabe patrouilleerde door de straten van Nanking en probeerde Japanse soldaten tegen te houden Chinese vrouwen te verkrachten. Hij zou zijn hakenkruis hoog houden en hen bedreigen met zijn autoriteit als nazi om ze af te houden. Hij vertegenwoordigde een afschuwelijke partij en een gevaarlijke ideologie, maar voor duizenden Chinese overlevenden was hij een held. Verschillende jongens geboren in Nanking kregen de naam "Rabe" ter ere van hem.
8 Matvey Kuzmin
Matvey Kuzmin was 83 jaar oud toen de nazi's bij hem thuis kwamen. Hij was niets meer dan een ouder wordende Russische boer, maar nu bevond hij zich voor de loop van een Duits geweer. De Duitsers wilden informatie. Kuzmin, zeiden ze, moest hen vertellen waar het Sovjetleger was gevestigd, anders zou hij sterven.
Kuzmin vertelde de nazi's dat hij ze zou laten zien, maar hij had een plan. Hij stuurde zijn kleinzoon weg om de Sovjets te waarschuwen dat de nazi's waren gearriveerd en om een aanval voor te bereiden. Vervolgens leidde hij de nazi's naar de stad Malkino. De nazi's volgden hem, zich er niet van bewust dat er een hinderlaag wachtte.
Toen het Sovjetleger aanviel, realiseerden de Duitsers zich dat ze waren gedupeerd. Een nazi-officier schoot Kuzmin ter plaatse neer. Kuzmin stierf, maar vanwege zijn opoffering werd de Duitse eenheid gevangen genomen en de Sovjet-Unie won een vroege strijd tegen het oprukkende fascistische leger.
7 Een Yong-Ae
Een Yong-ae was een verpleegster tijdens de Koreaanse oorlog. Ze had de neiging Noord-Koreaanse soldaten te verwonden, hun wonden op te lossen en schoon te maken van de veiligheid van een militair hospitaal.
Toen de waarschuwing afging dat een Amerikaanse luchtaanval haar op komst was, kreeg ze de opdracht om te schuilen. An weigerde echter te vluchten. Er waren mannen in het ziekenhuis die niet konden lopen en die niet weg konden komen. Ze hielp zoveel mogelijk mensen naar buiten en snelde terug naar binnen om meer te helpen.
Toen de bommen vielen, zat An nog in het ziekenhuis. Ze stierf in de verwoesting. Maar vanwege haar opoffering kwamen tientallen gewonde mannen tot leven.
6 Dwarkanath Kotnis
Norman Bethune was niet de enige arts die naar China reisde. Dr. Dwarkanath Kotnis en een team van vier andere artsen verlieten hun huizen in India om zich ook bij het communistische leger van Mao aan te sluiten. De andere vier gingen naar huis toen hun tijd voorbij was, maar Dr. Kotnis bleef in China, vastbesloten om te helpen.
Dr. Kotnis werkte als chirurg en behandelde honderden gewonde soldaten. Hij ging snel de gelederen op en na de dood van Dr. Bethune werd hij de directeur van het nieuwe Dr. Bethune International Peace Hospital.
Zijn meest ongelooflijke moment kwam in 1940 in Yunan. Gewonde soldaten stormden sneller binnen dan het ziekenhuis aankon. Dr. Kotnis, vastbesloten om een man die hij kon redden, niet te laten sterven, voerde 72 uur lang een operatie zonder te slapen uit.
Dr. Kotnis zou sterven aan een epileptische aanval voordat hij het einde van de oorlog zag. Tegenwoordig zijn er echter standbeelden ter ere van hem in China, ter nagedachtenis aan een man die zijn leven gaf voor de zaak van een andere natie.
5 William Morgan
William Morgan was de enige Amerikaan in het rebellenleger van Fidel Castro. Een van zijn vrienden, die betrapt was op het smokkelen van wapens naar Castro's rebellen, was gemarteld en vermoord door de soldaten van Fulgencio Batista. Morgan wilde wraak nemen.In 1957 vloog hij over en voegde zich bij de rebellie.
Tijdens zijn gevechten in de Cubaanse Revolutie, was Morgan achtervolgd door vermoedens dat hij een CIA-spion zou kunnen zijn. Terwijl de oorlog echter woedde, bewees hij zichzelf. Hij trainde Cubaanse soldaten en vocht samen met hen tot hij het bevel voerde over zes eigen mannen. Al snel had hij een hele kolom en bestelde hij vervolgens een heel territorium.
Tegen het einde van de oorlog had Morgan zich een weg gebaand naar de hoogste rang van comandante. Hij en Che Guevara waren de enige buitenlandse soldaten die die rang bereikten. De twee werkten samen om Santa Clara te vangen aan het einde van de oorlog. Batista vluchtte 12 uur na zijn overwinning uit Cuba.
Morgan geloofde dat Castro het land in een kapitalistische democratie zou veranderen. Toen dat niet gebeurde, was hij boos - en hij verstopte het niet. In 1960 werd hij door zijn klachten voor een vuurpeleton gestuurd. De VS hadden zijn burgerschap weggenomen om een buitenlands leger te helpen en hij kon niet ontsnappen. Als betaling voor zijn offer werd William Morgan ter dood gebracht.
4 Lev Kopelev
Als een Oekraïense Jood had Lev Kopelev alle reden om de nazi's te willen zien lijden. Maar toen hij in 1945 bij het Rode Leger kwam op weg naar Berlijn, bevond hij zich aan de andere kant en beschermde hij Duitse vrouwen.
Het Sovjetleger was brutaal tegen vrouwen in Berlijn. Kopelev zag zijn strijders gewelddadig vrouwen verkrachten, oud en jong aangevallen, en hij kon niet werkeloos toezien. Hij begon zijn collega's van hen af te trekken.
"Beschaam jezelf niet!", Vertelde hij aan iemand die een Poolse vrouw aanviel. "Heb je geen moeder, geen zuster? Heb je aan hen gedacht? "" Ga uit mijn weg! "Riep de soldaat terug. "Ik heb een vrouw nodig! Ik heb hier mijn bloed voor gemorst! "
Kopelevs inspanningen om Duitse vrouwen te beschermen, werden al snel een volledig protest. De Sovjets waardeerden zijn morele houding niet. Ze arresteerden hem en hij bracht negen jaar door in de gevangenis op beschuldiging van "medeleven met de vijand." Toen hij uiteindelijk werd vrijgelaten, werd zijn schrijven echter een van de beste verslagen van wat er was gebeurd.
3 Alexander Matrosov
Alexander Matrosov was slechts 19 jaar oud toen hij zijn einde ontmoette. Hij vocht samen met het Sovjetleger om het oprukkende Duitse leger af te weren.
In 1943 aanvielen hij en zijn eenheid Duitsers gestationeerd in een Russisch dorp. Het machinegeweergevecht door nazi's was zo zwaar dat de Sovjets niet eens konden bewegen. In plaats daarvan hielden ze tegen, gooiden granaten en haalden de machinegeweren een voor een eruit.
Matrosov gooide, volgens het verhaal, de laatste granaat. De laatste schutter stopte met schieten, en niet in staat door het stof te kijken, de mannen dachten dat hij hem had. De Sovjets rekenden alleen naar voren om erachter te komen dat Matrosov het gemist had. Het machinegeweer opende het vuur.
De jonge knaap, vastbesloten om zijn kameraden te redden, sprong bovenop het machinegeweer en gebruikte zijn eigen lichaam om het te verstoppen. Hij was doorzeefd met kogels en stierf, maar hij redde zijn kameraden en werd een legende in de Sovjet-Unie.
2 Isao Yamasoy
Kapitein Isao Yamasoy (echte achternaam "Yamazoe") arriveerde in 1943 in de stad Dulag op de Filippijnen. Hij was een Japanse soldaat en hij was daar als een bezettende vijand - maar hij verliet de Filipijnse held.
Ondanks de reputatie van Japan voor brutaliteit in de Tweede Wereldoorlog, benadrukte kapitein Yamasoy dat zijn mannen de plaatselijke bevolking met respect behandelen. Hij stond zijn mannen niet toe om hen te misbruiken, zelfs de gevangenen niet. In plaats daarvan probeerde hij de relaties tussen de soldaten en de burgers te verbeteren. Hij richtte ochtendactiviteiten op voor gymnastiek, atletiek en culturele shows voor zowel Japans als Filippijns.
Toen kapitein Yamasoy hoorde dat een Filippijnse guerrilla-eenheid van plan was zijn garnizoen aan te vallen, maakte hij zich zorgen over burgerslachtoffers. Hij nam contact op met de guerrilla-eenheid en vroeg hen hem buiten de stad te ontmoeten, zodat er geen onschuldigen gewond zouden raken in de strijd. Ze stemden ermee in, maar liepen hem onderweg in een hinderlaag, in de overtuiging dat ze nog een tiran kwijtraakten.
Nadat kapitein Yamasoy stierf, nam een nieuwe commandant het roer over. Alle Yamasoy-programma's zijn geannuleerd. De commandant gebruikte martelingen en dwong de burgers, inclusief kinderen, om slavenarbeid te verrichten op vliegvelden.
Zich realiserend dat ze een goede man hadden gedood om een slechte te brengen, betreurde het volk van Dulag zijn dood. Tegenwoordig is er in de stad een heiligdom in de stad, opgedragen aan de enige man uit het vijandelijke leger die hen als mensen behandelde.
1 Richard Sorge
Zonder Richard Sorge hadden de geallieerden heel goed de Tweede Wereldoorlog verloren. Hij was een Sovjet-spion die erin slaagde de ambassadeur van Duitsland in Japan te worden, waardoor hij zich in een ongelooflijke positie bevond om informatie te verzamelen.
Al in 1939 ontdekte Sorge dat Japan en Duitsland een aanslag tegen Rusland beraamden. Hij rapporteerde aan Stalin, die op de informatie reageerde door diplomaten naar Duitsland te sturen. Zijn informatie leidde tot een pact dat de invasie van de USSR gedurende twee jaar tegenhield.
In 1941 waarschuwde Sorge Stalin dat Hitler hem in juni zou verraden. Stalin geloofde hem pas toen het gebeurde. Toen de nazi's Rusland binnenreden, realiseerde hij Sorge's waarde.
Stalin beval Sorge om uit te zoeken of Japan zich bij de aanval zou aansluiten. Dat zouden ze niet doen, berichtte Sorge, tenzij de nazi's al vroeg grote winsten boekten. De informatie gaf Stalin het vertrouwen om zijn hele leger tegen de Nazi's te bewegen en zichzelf kwetsbaar te maken voor Japanse aanvallen.
Die zet zou misschien wel eens de reden kunnen zijn geweest dat de USSR de nazi's wist af te houden, en dat moment in de geschiedenis was misschien wel de reden dat de nazi's de oorlog niet hadden gewonnen.Zonder Richard Sorge hebben de geallieerden misschien de oorlog verloren.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.