Delen:
10 grote antieke heersers en hun belangrijke prestaties
Hoewel we veel heersers kennen uit de oudheid, zijn er maar een beperkt aantal die opvallen als bakens van wat kan worden bereikt. Hier zijn 10 grote oude heersers en hun gewichtige prestaties.
10 Akhenaton
Oprichting van de eerste monotheïstische religie
Omstreeks 1348 voor Christus, een paar korte jaren na zijn regering, introduceerde Achnaton de verering van Aten (de schijf van de zon) als de eerste monotheïstische religie. Akhenaton bouwde ook zichzelf (en de religie) een hoofdstad op maagdelijk terrein om zijn invloed te verspreiden.
Een groot deel van de bevolking, met name de elite van de Egyptische samenleving, stuitte echter op de verandering van een polytheïstische religie. Toen Akhenaton in 1334 v.Chr. Stierf, werden de oude manieren van religieuze eredienst hersteld.
Dienovereenkomstig veranderde zijn zoon zijn naam van Tutankhaten in Toetanchamon, een weerspiegeling van zijn trouw aan de god Amon. De herinnering aan Akhenaton en zijn familie werd in de vergetelheid geroepen, een soort van Damnatio Memoriae.
Hij bleef daar tot de 19e eeuw toen archeologen voorwerpen ontdekten die zijn heldendaden detailleerden. Theorieën over zijn invloed op de oprichting van het Jodendom bevorderden zijn bekendheid in wetenschappelijke kringen.
9 Qin Shi Huang
Voor de eerste keer China verenigen
Qin Shi Huang deed meer dan China voor de eerste keer verenigen en werd de eerste persoon die zichzelf tot keizer verkondigde. Hij was ook het brein achter de Grote Muur en zijn eigen mausoleum, waarin het beroemde Terracotta-leger gehuisvest was.
In 246 voor Christus steeg hij op de leeftijd van 13 jaar op naar de troon van de machtige Qin-staat. Hij was echter niet in staat om te regeren tot hij 21 werd. In de loop van de volgende 17 jaar gebruikte keizer Qin een combinatie van politieke bedrog en uitstekend militair leiderschap om te onderwerpen de zeven andere staten.
Hij voerde veel van zijn politieke vijanden uit en bracht zijn andere critici het zwijgen op. In 213 v. Chr. Ging hij zelfs zover dat hij elk boek verbrandde, behalve de boeken over landbouw, medicijnen en prognosticering. Historische verslagen van zijn dynastie en de boeken in de keizerlijke bibliotheek werden ook gespaard.
Misschien, hongerig naar een grotere en betere erfenis, zocht keizer Qin constant naar een elixer van onsterfelijkheid. Het bleek uiteindelijk vruchteloos te zijn toen hij stierf met het opnemen van kwikpillen die door zijn alchemisten waren gemaakt.
Helaas, zoals veel rijken snel gevormd door verovering door een sterke leider, stortte het China dat Qin Shi Huang achterliet, minder dan vier jaar na zijn dood in.
Toch was hij van cruciaal belang voor de ontwikkeling van China als een verenigd land. Zoals Peter Bol van Harvard zegt: "We zouden geen China hebben zonder Qin Shi Huang."
8 Cyrus de grote
Oprichting van het Achaemenidische rijk
Cyrus de Grote (ook bekend als Cyrus II) werd geboren in het begin van de zesde eeuw voor Christus, hoogstwaarschijnlijk in Perzië. Zoals veel oude heersers, is zijn vroege leven omringd door mythe.
De moeder van Cyrus had een visioen waarin Cyrus zijn grootvader de koning omver wierp. Angstig voor het visioen beval zijn grootvader Cyrus om gedood te worden. Gelukkig negeerde de hoofdadviseur van de koning het bevel en stuurde de jongen naar een herder. Toen Cyrus eenmaal volwassen was, marcheerde hij op zijn grootvader en werd hij de koning van de Meden.
Jaren van verovering volgden, te beginnen met het grootste deel van Klein-Azië en doorgaan met de invasies van Syrië en Judea. Het culmineerde in de gevangenname van Babylon, een prestatie waarmee Cyrus zichzelf 'koning van de vier hoeken van de wereld' noemde.
Alom gerespecteerd vanwege zijn tolerantie voor lokale gewoonten en religieuze overtuigingen, wordt Cyrus ook beweerd de grondlegger te zijn van het eerste 'Handvest van de mensenrechten'. Veel historici betwisten dit echter met het argument dat hij gewoon de tradities opvolgde die voor hem waren gesteld.
Uiteindelijk vestigde Cyrus de Grote het grootste imperium ooit gezien in de wereld in die tijd. Het strekte zich uit van de Middellandse Zee in het westen tot aan de Indusvallei in het oosten.
7 Alaric The Visigoth
Plundering Rome
"Mijn stem steekt in mijn keel, en zoals ik dicteer, stikt het snikken me. De stad die de hele wereld had veroverd, werd zelf ingenomen. "Dat zei St. Jerome, een vader van de vroege christelijke kerk, toen hij sprak over de plundering van Rome in 410, de eerste dergelijke aanval in meer dan 800 jaar geleden.
De schuldige: een briljante strateeg die bekend staat als Alaric. Geboren in een nobele gotische familie, diende hij vele jaren in het Romeinse leger voordat hij vertrok om de eerste koning van de Visigoten te worden. Jarenlang reisde hij door Griekenland en Italië en stopte pas toen de Romeinen hem veel geld betaalden.
De redenering achter zijn belegeringen en de daaropvolgende plundering van Rome was simpel: Alaric was ongelukkig dat zijn stam niet meer land en andere subsidies had gekregen, en hij wilde dat goed maken.
Naar verluidt openden de bondgenoten in de stad de poorten voor Alaric, zodat zijn leger de hoofdstad binnen kon stormen. Drie dagen lang plunderden ze, hoewel ze de burgers en gebouwen relatief ongedeerd lieten. Kort na het plunderen van Rome stierf Alaric, waarschijnlijk door koorts.
6 Pachacuti
Gebouw Machu Picchu
Pachacuti hield de macht over het koninkrijk Cuzco in de 15e eeuw en begon al snel aan een militaire expansie die resulteerde in de oprichting van het Inca-rijk. Blij met zijn succes begon Pachacuti met het bouwen van herdenkingsmunten van koninklijke landgoederen waarin hij en zijn dienaren zouden kunnen leven.
Machu Picchu, gebouwd tussen 1460 en 1470, was het stamhoofd van deze koninklijke landgoederen en tevens een symbool van de goddelijke macht van Pachacuti.Met zijn naam afgeleid van de woorden voor "oude piek," Machu Picchu is misschien wel de grootste vertegenwoordiging van de Inca-beschaving.
Het idee voor het religieuze aspect van Machu Picchu is verbonden met een ceremoniële stenen zuil gehuisvest in de stad. Bekend als een Intihuatana ("Hitching post of the Sun"), de stenen zuil werd tijdens de wintermaanden door priesters gebruikt om de zon aan de steen te "binden" zodat hij niet voor eeuwig kon ontsnappen.
Echter, mede dankzij de Spaanse invasie, was het gebied pas ongeveer 80 jaar in gebruik voordat het werd verlaten. Hoewel verschillende inheemse volkeren in de buurt bleven wonen, was Machu Picchu eeuwenlang vergeten.
Hiram Bingham III, de beroemde Amerikaanse ontdekkingsreiziger en de eerste niet-verantwoordelijke om de ruïnes sinds de Spanjaarden te zien, zei over Machu Picchu: "Weinig romances kunnen die van de granieten citadel ooit overtreffen bovenop de keverafgronden van Machu Picchu, de kroon van Inca Land."
5 Menes
Oprichting Memphis
Menes is de vroegste persoon die is gecrediteerd met de oprichting van de Egyptische stad Memphis, de hoofdstad tijdens de vroege dynastieke periode. Memphis werd gebouwd nadat de prehistorische koninkrijken van Boven- en Beneden-Egypte waren verenigd. Hoewel dit ook aan Menes werd toegeschreven, kan het door iemand anders zijn bereikt.
Manetho en Herodotus, twee van 's werelds grootste historici, beschreven Menes als geïdentificeerd te zijn met een handjevol andere heersers, waaronder Narmer en Aha. Herodotus was de eerste om te schrijven over de legendarische oprichting van Memphis, waarin werd uitgelegd hoe Menes de Nijl verlegde om de stad te bouwen.
Memphis was oorspronkelijk bekend als de Witte Muren, een term die mogelijk is afgeleid van de witgekalkte bakstenen muren van het paleis van de koning. De stad was de Griekse versie van de Egyptische Men-nefer.
Alles bij elkaar creëerde Menes een van de langstlopende steden in de geschiedenis. Het werd bewoond vanaf de 31e eeuw voor Christus tot de zevende eeuw na Christus voordat het werd verlaten na een langdurige achteruitgang.
Zelfs toen bleef het een wonder. In de 12e eeuw zei de Arabische Egyptoloog Abd-ul-Latif over de stad: "Hoe dieper we nadenken over deze stad, hoe meer onze bewondering stijgt, en elke nieuwe blik op de ruïnes is een nieuwe bron van vreugde."
4 augustus
Oprichting van het Romeinse Rijk
Augustus, die oorspronkelijk bekend stond als Gaius Octavius, was ziekelijk als een kind en wees om vier uur. Hij leek zeker niet voorbestemd voor grootheid. Gelukkig voor hem had hij een beroemde en machtige oudoom: Julius Caesar.
Aangenomen door Julius Caesar en vervolgens erfgenaam duidelijk gemaakt, vormde Augustus het Tweede Triumviraat met Marcus Antonius en Marcus Lepidus om de controle over hun vijanden te ontnemen. Lepidus werd later in ballingschap verdreven en Antony pleegde zelfmoord nadat hij verslagen was in de slag bij Actium.
Hoewel men kon zeggen dat Augustus niet veel anders deed dan de Romeinse Republiek erven van Julius Caesar, liet Augustus de bezittingen van het rijk groeien. Hij verwierf Egypte en breidde zich uit naar andere delen van Afrika en Germanië.
Door het gebruik van impliciete krijgskunst overtuigde hij de Romeinse Senaat en het volk van Rome om hem de titel van Augustus en princeps civitatis ("Eerste burger van de staat").
Hij werd ook keizer, een rol gecreëerd om het vertrek van koningen en monarchen te betekenen. Althans de eerste paar honderd jaar was de rol van keizer alleen erfelijk als de erfgenaam geschikt werd geacht voor de senaat en het leger.
Augustus was een enorm succesvolle militaire strateeg, een slimme politicus en een volleerde bouwer. Hij hielp bij het aanstellen van werken als de Ara Pacis ("Altaar van de vrede"). Marcus Agrippa verdient ook veel van het bouwkrediet. Volgens biograaf Suetonius zei de altijd opschepperige Augustus: "Ik vond een Rome van bakstenen; Ik laat aan jou een van marmer over. '
3 Themistocles
Overwin koning Xerxes I en Perzië
Themistocles, de schepper van de Atheense zeemacht en een briljante politicus, zag de waarde in een sterke marine. Deze opvatting zou niet alleen van vitaal belang zijn voor Athene, maar ook voor de gehele westerse beschaving.
De vader van Themistocles kwam uit een aristocratisch gezin, maar zijn moeder niet. Ze is misschien niet eens Grieks geweest. Als een resultaat werd Themistocles een Atheens burger toen hij 16 jaar oud was.
Toen hij werd geconfronteerd met minachting van mensen met een meer gecultiveerde opvoeding, antwoordde Themistocles: "Het is waar, ik heb nooit geleerd hoe je een harp kunt stemmen of op een luit kunt spelen, maar ik weet hoe je een kleine en onbezonnen stad tot glorie en grootheid verheft. ”
Na de slag bij Marathon, waarin hij een van de was strategoi ("Generaals"), Themistocles werd de meest vooraanstaande figuur in de Atheense politiek vanwege zijn steun onder de lagere klassen. De belangrijkste onder zijn ideeën was dat Athene niet zou overleven een tweede Perzische invasie en superioriteit op zee was hun enige hoop.
Dankzij zijn inspanningen (bijna 200 triremen werden gebouwd op tijd voor Xerxes I's aanval) en zijn briljante uitvlucht, leidde Themistocles de binnenvallende troepenmacht en redde de westerse beschaving. Later verbannen, verbleef hij zijn laatste jaren als de gouverneur van Magnesia, een Perzisch grondgebied.
2 Sargon Of Akkad
Het eerste keizerrijk ter wereld creëren
Sargon's geboorte in het midden van de 24e eeuw voor Christus is gehuld in mysterie en legende. Naar verluidt de zoon van een hooggeplaatste priesteres en een onbekende vader geboren, zou hij in een mand zijn gestopt en in een rivier zijn achtergelaten.
Nadat hij was gered en geadopteerd door een tuinman genaamd Aqqi, vond Sargon zijn weg naar het hof van de koning.Vanuit zijn positie als schenker van de koning, nam Sargon Urzababa's macht over en verklaarde hij dat hij de opvolger van Urzababa was in het koninkrijk Kish.
Toen de zon opkwam op de eerste dag van zijn 56-jarige heerschappij, begon Sargon 's werelds eerste rijk te vestigen. Tijdens zijn tijd op de troon, bereikte hij de controle over elke stad in Mesopotamië, evenals grondgebied dat zich uitstrekt over wat nu Iran, Turkije en Syrië is.
Sargon bouwde ook zelf een hoofdstad in de vorm van de stad Akkad, een plek die nog niet is ontdekt. Veel van wat we over hem en zijn heldendaden weten, komt van een Soemerische tekst die bekend staat als de Sargon Legend, hoewel veel van zijn geschiedenis verloren is gegaan.
Net als Cyrus de Grote na hem, Sargon nam de titel "koning van de vier hoeken van de aarde." Helaas, zijn rijk verkruimeld in volgende generaties. Het duurde maar 75 jaar na zijn dood voordat hij bezweek aan de voortdurende rebellie die zelfs Sargon zelf had geteisterd.
1 Ashoka Maurya
Het verenigen van bijna heel India
De grote HG Wells beschreven de Indiase keizer Ashoka Maurya als volgt: "Temidden van de tienduizenden namen van monarchen die de kolommen van de geschiedenis verdringen, hun majesteiten en hoffelijkheid en sereniteit en koninklijke hoogheden en dergelijke, schijnt de naam Ashoka, en schijnt bijna alleen, een ster. "
Rond 270 voor Christus steeg hij op naar de troon van het Maurya-rijk, een macht die veel van het noordwesten en centraal India regeerde. Het strekte zich ook westwaarts uit naar Afghanistan. Het was zijn grootvader, Chandragupta, die de satrapen van Alexander de Grote had teruggedrongen.
Het zuidoosten van India bleef echter onafhankelijk, een feit dat Ashoka probeerde te veranderen. Een bloedige oorlog volgde, culminerend in de succesvolle verovering van het territorium in het achtste jaar van Ashoka's regering. Het lijden was zo immens, vooral voor de verslagen volkeren van het Kalinga-land, dat de nieuw gekroonde keizer van India overweldigende wroeging voelde. Hij deed afstand van alle toekomstige gewapende veroveringen en bekeerde zich tot het boeddhisme.
Vastbesloten om de wereld vreedzaam te veranderen door de verspreiding van het dharma, stelde Ashoka een aantal hervormingen in om al het leed te beëindigen. Hij richtte ziekenhuizen op voor zowel mensen als dieren. Er waren ook edicten die dierenmishandeling verbieden. Geen enkel van dat goede werk hielp zijn imperium echter stand houden. Het viel slechts 50 korte jaren na zijn dood.