Delen:
10 fantastische verhalen van Herodotus
Herodotus staat bekend als de Vader van de geschiedenis. Zijn boek over de oorlogen tussen de Perzen en de Griekse stadstaten was een verzameling van hem historia- zijn vragen - dat is waar we het woord 'geschiedenis' vandaan halen.
Toch is hij ook bekend bij sommigen als de Vader van leugens. Zijn werk bevat mogelijk omleidingen. Als hij een verhaal vond waarvan hij dacht dat het zijn publiek zou interesseren, hoe vergezocht het ook zou zijn, zou hij het in zijn werk opnemen. Hier zijn tien van de gekste verhalen van Herodotus, waarvan ik de historiciteit aan jou laat.
10 Gyges gebruikt de troon
Voordat Herodotus ons over koning Croesus kan vertellen, beslist hij dat we de vreemde gebeurtenissen moeten leren over hoe de familie van Croesus de troon van Lydia kwam houden. Het lijkt erop dat de voormalige koning van Lydia, een man met de naam Candaules, nogal trots was op zijn vrouw. Niets mis mee, denk je misschien. Maar Candaules had een fetisj voor het tonen van zijn koningin aan zijn lijfwachten. Een lid van de garde, Gyges, moest vroeger luisteren naar de toespraken van de koning over het onderwerp van de prachtige schoonheid van zijn vrouw.
Misschien begonnen Gyges's ogen op een dag te verglazen toen de koning hem onderwierp aan een andere lofrede aan de koningin. Candaules zei tegen hem: "Het lijkt erop dat je me niet gelooft wanneer ik je vertel hoe mooi mijn vrouw is. Wel, een man gelooft altijd zijn ogen beter dan zijn oren; dus doe wat ik je zeg - verzonnen om haar naakt te zien. 'Gyges probeerde de koningin te bespioneren, maar de koning hield vol dat hij zich in de kamer van de koningin verstopte.
Gyges deed wat hem bevolen was en zag de koningin in al haar naakte glorie. De koningin zag hem ook. Woedend over de acties van haar man gaf ze Gyges de keuze: dood de koning of sterf zelf. Gyges had niet veel overtuigingskracht nodig. Candaules werd vermoord en Gyges trouwde met de koningin en nam zelf de troon.
9 Croesus en het orakel
Van Gyges ontstond een dynastie van koningen die eindigde met Croesus op de troon van Lydia. Croesus was zo rijk dat het gezegde "zo rijk als Croesus" nog steeds wordt gebruikt. Hij zou de eerste persoon zijn geweest die gouden munten had geslagen. Croesus is belangrijk voor de geschiedenis van Herodotus, want voordat de Perzen het Griekse vasteland konden aanvallen, moesten ze eerst Lydia veroveren. Croesus had gehoord dat de Perzen zouden komen, maar hij wist niet wat te doen. Hij deed wat velen in de antieke wereld deden en wendde zich tot orakels om advies van de goden te krijgen. Maar welk orakel moet hij gebruiken?
Croesus stuurde boodschappers naar de beroemdste orakels in de wereld en vroeg hen allemaal hetzelfde: "Wat doet koning Croesus nu?" Alle boodschappers moesten de vraag tegelijkertijd stellen en als een van de orakels de vraag kreeg antwoord goed, dan was dat degene die Croesus zou vertrouwen. Croesus besloot het antwoord moeilijk te raden te maken: hij zou een schildpad en een lam in een bronzen pot koken. Het orakel van Delphi heeft het goed gedaan, dus vroeg Croesus of hij oorlog moest gaan voeren met Perzië. Hij kreeg het antwoord: "Als Croesus ten oorlog trekt, zal hij een groot rijk vernietigen." Croesus dacht dat de oorlog goed voor hem zou zijn en hij marcheerde zijn legers weg.
Croesus's troepen werden vernietigd en hij werd van zijn troon geworpen. Een groot rijk was vernietigd.
8 Mummificatie
Voor de oude Grieken leek de Egyptische beschaving onmogelijk oud. Herodotus wist dat alle feiten die hij over de Egyptenaren kon onthullen, gretig werden opgeslokt door zijn publiek. Hoe kon hij zich verzetten tegen die meest Egyptische van kunst, mummificatie?
Herodotus geeft ons de details van de drie vormen van mummificatie die de Egyptenaren gebruiken. Voor de rijkste mensen wordt een complex geheel van gereedschappen en technieken gebruikt om het lichaam te behouden. Een ijzeren haak wordt gebruikt om de hersenen door de neus naar buiten te trekken, terwijl een scherpe steen wordt gebruikt om de buik open te snijden en alle inwendige organen worden verwijderd. Zoet geurende kruiden, specerijen en parfums worden in de holtes gepakt voordat het lichaam in zout wordt gedroogd om te voorkomen dat het gaat rotten. Degenen die dit niet kunnen betalen, moeten genoegen nemen met balsemvloeistoffen die in het lichaam worden geïnjecteerd. Voor de armste mensen werden de ingewanden opgeruimd en het lichaam werd gedurende 70 dagen in zout achtergelaten.
Een merkwaardig feit dat Herodotus met ons deelt over mummificatie is dat de lichamen van rijke dames niet rechtstreeks naar de balsemmers werden gestuurd. De lijken mochten een aantal dagen rotten om de balsemers te ontmoedigen 'vrijheden' met hen te nemen - een vroege verwijzing naar necrofilie.
7 Goudzoekende mieren
Wanneer Herodotus het Perzische rijk beschrijft, gaan zijn vragen in op alle aspecten van de Perzische wereld, en dat omvat ook de fantastische beesten die daar zouden moeten leven. Een van de meest verbazingwekkende eigenaardigheden die de Perzen geacht worden te bezitten, waren goudzoekende mieren. De mieren leven in het zand van de woestijnen in de buurt van India en zijn blijkbaar zo groot als honden. Terwijl de mieren hun holen graven, werpen ze bergen zand op die vol zitten met goud. Goudjagers jagen de mieren op kamelen terug. Als ze een heuvel vinden, laden ze hun kamelen met zakken goudhoudend zand en rijden ze zo snel mogelijk weg. De mieren zijn sneller dan enig ander dier en vangen altijd diegenen die proberen hun nesten te plunderen, zo niet omdat ze er de tijd voor nemen om hun troepen te vormen.
Interessant genoeg zijn er mensen geweest die dit verhaal niet zo absurd vinden als het lijkt. In de Himalaya zijn er marmotten, die in de legende misschien gemuteerd zijn tot harige, grote mieren die graven in gebieden met hoge goudconcentraties. Al generaties lang hebben de lokale bevolking het goudstof verzameld dat de marmotten produceren.
6 Polycrates en de ring
Polycrates was de tiran van het eiland Samos voor wie alles leek te kloppen.Zijn oorlogen waren altijd succesvol, zijn beleid was altijd wijs, en zelfs het weer was bij hem. Voor ons klinkt hij misschien als de ideale bondgenoot. In de antieke wereld was geluk echter iets waar je te veel van kon hebben.
De Egyptische farao Amasis schreef aan zijn medeheerser om hem te waarschuwen voor zijn geluk. Amasis zei dat de goden niet zouden toestaan dat een sterveling een eindeloze reeks van geluk had. Op een dag zou er een afrekening zijn die Polycrates en zijn bondgenoten zou vernietigen. Hij stelde voor dat de tiran het ding zou nemen dat hij het meest op de wereld waardeerde en het in de zee gooide, om zijn geluk op een ordentelijke manier te verbreken. Polycrates besloot om dit advies op te volgen. Hij nam een gouden en smaragdgroene ring van zijn vinger en gooide die in de oceaan.
Een paar dagen later ving een visser een enorme vis. Hij bood zijn transport aan Polycrates aan als een geschenk dat geschikt was voor een koning. Terwijl de koks de vis aan het snijden waren, viel de Polycrates-ring buiten. Dit was te veel geluk voor Amasis, die onmiddellijk het contact met Polycrates verbrak. Polycraten hebben inderdaad uiteindelijk een vreselijke hulp gekregen. Hij werd gevangengenomen door de Perzen, en hij kan zijn gespietst en aan een kruis zijn opgehangen.
5 Zou je je ouders willen eten?
De Grieken hielden van goed nadenken. Hun filosofen probeerden te ontdekken welke dingen natuurlijke wetten waren (physis) en wat slechts sociale conventies waren (Nomos). Is het een universele wet dat moord verkeerd is? Mensen debatteren nog steeds dat vandaag. Herodotus geeft ons een voorbeeld van een Perziër die een filosofisch experiment probeert.
Darius, de Perzische koning, riep alle Grieken bij elkaar aan zijn hof en vroeg hen een verbazingwekkende vraag: "Wat zou het voor u kosten om de lichamen van uw vaders te eten?" De Grieken waren verrast. Geen enkele hoeveelheid geld kan hen dat laten doen; het was slecht. De Perzische koning knikte. Toen sprak hij met een paar Indiërs en vroeg hen wat het zou kosten niet eet de lichamen van hun vaders maar verbrand ze liever. De Indianen waren geschokt. Ze dachten dat het slecht was om de lijken van hun vaders niet te eten.
4 Darius eist een eerbetoon
Darius, de Perzische koning, was er niet tevreden mee om filosofische problemen te stellen. De Griekse stadstaten hadden zich bemoeid met de aangelegenheden van zijn domeinen. Hij eiste dat ze stopten en zich onderwerpen aan zijn autoriteit. Om aan te tonen dat zij onder zijn controle stonden, vroeg alle Darius aan steden dat zij zijn boodschappers een symbolisch geschenk van aarde en water schenken. Veel steden, zich ervan bewust dat ze geen partij waren voor het grote rijk, deden precies wat hen werd gevraagd. Athene en Sparta deden dat echter niet.
Toen de boodschappers van de koning Athene bereikten, werden ze met minachting begroet. Ze werden in een put gegooid waar criminelen meestal werden neergegooid. Themistocles, een vooraanstaande Athener, wilde dat ze ter dood werden gebracht voor het besmetten van de Griekse taal met hun 'barbaarse eisen'.
De Spartanen waren zelfs meer openhartig met de boodschappers. Toen ze aarde en water eisten, gooiden de Spartanen ze in een put en zeiden dat ze daar water zouden vinden.
3 Cross-dressing moordenaars
Niet alle Grieken waren zo onherbergzaam. Amyntas, de koning van de Macedoniërs, gaf Darius gemakkelijk de aarde en het water waar hij om vroeg. Hij zette ook een groot feest voor zijn gasten. De Perzen hadden plezier, maar ze hadden nog een verzoek. In Perzië zeiden ze dat het de gewoonte was dat gehuwde vrouwen en bijvrouwen binnenkwamen om de gasten te vermaken. Amyntas zei dat dat niet hun gewoonte was, maar ze zouden het op de Perzische manier doen.
De vrouwen kwamen binnen, maar zaten apart van de mannen, zoals hun gewoonte was. De Perzen klaagden dat dit verschrikkelijk was, om de vrouwen te zien en in de verleiding te komen. Amyntas deed opnieuw mee en liet de vrouwen bij de Perzen zitten. De Perzen begonnen de vrouwen te strelen. Alexander (niet de Grote), de zoon van koning Amyntas, was woedend. Hij smeekte zijn vader om naar bed te gaan, zodat hij met de Perzen kon omgaan. Amyntas vertrok. Alexander vertelde de Perzen dat ze konden slapen met elke vrouw die ze kozen, maar het zou beter zijn als ze eerst wachtten om nuchter te worden. De Perzen kwamen overeen om te rusten.
Alexander verzamelde alle baardeloze mannen die hij kon vinden en kleedde ze als vrouwen en gaf hen dolken. Toen de Perzen de 'vrouwen' die nacht begonnen te strelen, werden de dolken geproduceerd en alle Perzen vermoord op hun stoelen.
2 Thermopylae
De Slag bij Thermopylae is een van de beroemdste in de Europese geschiedenis. Het Perzische leger dat Griekenland binnenviel, was het grootste dat ooit was gezien. Het leek onmogelijk om ze te stoppen. Op een punt waar de bergen afdaalden naar de zee, blokkeerde een troepenmacht van 300 Spartaanse strijders en hun bondgenoten (die in de duizenden nummeren) het pad van de Perzen. In de engte konden de Perzen niet om het kleine aantal heen dat tegen hen was opgesteld.
De Spartanen wisten dat ze waarschijnlijk zouden sterven, maar wat ze in voorbereiding deden verbaasde de Perzen. In plaats van melancholiek te zijn, spendeerden de Spartanen hun tijd aan hun haar. Ze repareerden ook een verwoeste muur om aan hun verdediging toe te voegen, maar een muur en glanzend haar leken de strijd waarschijnlijk niet te keren.
Xerxes, de Perzische koning, wachtte, denkend dat de Spartanen bang zouden worden en zouden vluchten. Ze deden niet. Xerxes stuurde zijn overweldigende troepen in, maar moest toezien hoe ze keer op keer werden afgeweerd. Hij wist niet wat hij moest doen, totdat een inwoner de Perzen vertelde over een pad over de bergen dat hen in staat zou stellen de Spartanen achterin te nemen.
De Spartanen leerden van deze beweging op tijd om weg te lopen. In plaats daarvan bleven ze en vochten ze om hun bondgenoten toe te staan om te ontsnappen.
1 Whipping the Sea
Ondanks het bevel over het grootste rijk ter wereld, is de poging van Darius om Griekenland te veroveren mislukt. Hij trok zijn troepen terug naar Perzië.De Perzen konden hun verlies niet begrijpen. Toen Darius zoon, Xerxes, opsteeg naar de Perzische troon, besloot hij de verovering van zijn vader af te maken.
Xerxes riep nog een enorm leger voor de invasie. In plaats van de kracht over te brengen met de boot, liet Xerxes een brug met boten bouwen over de Hellespont - de nauwe opening van water die Europa van Azië scheidt. De boten werden aan elkaar geslagen met touwen van papyrus om de beweging van het water mogelijk te maken. Net toen het leger naderde, kwam er een storm op en verspreidde de boten. Koning Xerxes was ontstemd.
Xerxes beval dat de Hellespont 300 slagen van een zweep ontvingen om hem te tarten. Hij beval ook dat boeien in het water zouden worden gegooid om te laten zien dat de zee aan zijn bevel was gekluisterd. Om het echt in het water te wrijven, liet hij ijzeren merken gloeiendheet gloeien en dook de zee in. In veel opzichten is de Hellespont licht van de grond gekomen. De mannen die de brug bouwden, werden onthoofd.