Delen:
10 extreem bloederige beulen uit de geschiedenis
Beul. Dat ene woord is genoeg om angst te zaaien in de harten van zelfs de meest verharde veroordeelden. Hoewel degenen aan de ontvangende zijde van de doodstraf doorgaans het grootste deel van de publieke aandacht krijgen, verdienen de mannen en vrouwen achter de galg net zo veel aandacht. Zonder verder uitstel, laten we de verhalen van enkele van de meest intrigerende beulen in de geschiedenis leren kennen, degenen wier levens soms interessanter zijn dan degene die ze hebben genomen.
10 Louis Congo
Verenigde Staten
Louis Congo, een bevrijde zwarte man, werd de officiële beul van Louisiana in 1725 en diende in die hoedanigheid voor een tiental jaren. Als de enige in de kolonie die officieel werd gesanctioneerd om executies en martelingen uit te voeren, leverde Congo straffen op zoals ophangen, lichaamsdelen afhakken, zweepslagen en het breekwiel. In één geval brak hij acht slaven op het stuur; in een andere sloeg hij een Fransman die ervan werd beschuldigd een man met een mes aan te vallen. De kleur van de verdoemden deed er niet toe voor Congo - hij droeg straf uit aan blanke, bruine en zwarte mannen met dezelfde intensiteit.
Je zou kunnen denken dat het zijn van de enige beul die Congo een prestigieuze rol heeft bezorgd in de samenleving van Louisiana. Eigenlijk was hij eigenlijk een paria, omdat de Fransen de taak bescheiden en beledigend vonden. Omdat hij verbannen was, moest Congo aan de rand van de stad wonen, wat hem erg kwetsbaar maakte. In feite verdroeg Congo zich twee keer in zijn huis te zijn aangevallen door slaven die boos waren op zijn betrokkenheid bij de koloniale autoriteiten.
9 Hajj Abd Al-Nabi
Egypte
http://www.youtube.com/watch?v=nxZGqn7k_Ac
Ooit dagen gehad dat je zin had om je baan op te zeggen? Dan zou je waarschijnlijk naar Hajj Abd Al-Nabi moeten luisteren en zijn liefde voor zijn positie als Egyptische officier als beul over je heen moeten laten wrijven.
Als jong kind was Hajj een zelf-beschreven, Äúlittle Satan,, die vaak katten en honden als een hobby wurgt. Zijn ouders vertelden hem dat dergelijke neigingen hem naar de hel zouden kunnen sturen, maar die neiging tot doden diende hem goed toen hij het ambt van beul zocht. Zijn nieuwe bazen hadden maar één speciaal verzoek voor hem: een snor laten groeien. De hadj volgde aanvankelijk, maar hij ontdekte al snel dat "het uitvoeren van de beker komt uit het hart, niet uit de snor" - en gelukkig voor hem had hij een hart van steen.
Hajj zegt dat hij persoonlijk 800 executies heeft uitgevoerd. Hij houdt zoveel van zijn werk dat hij over een paar jaar met pensioen zou gaan in een hartslag voor plicht als de gelegenheid erom vroeg.
8 Lady Betty
Ierland
In de idyllische Ierse stad Roscommon aan het einde van de 18e eeuw zeiden volksverhalen dat er een vrouw leefde die Lady Betty heette. Zoals het verhaal gaat, Lady Betty was een alleenstaande moeder wiens zoon naar de VS vertrok voor zijn opleiding. Jaren later kwam haar zoon - nu goed gekleed en succesvol - haar op bezoek. Lady Betty, niet in staat haar zoon te herkennen, nodigde hem uit, maar stak hem neer terwijl hij sliep om zijn bezittingen te stelen.
Nadat ze zich realiseerde dat ze haar eigen zoon vermoordde, werd Lady Betty ballistisch en werd ze later door de autoriteiten ter dood veroordeeld. Op de dag dat zij en verscheidene anderen zouden worden geëxecuteerd, kwam de beul niet opdagen. Dame Betty zag haar kans schoon en kwam met een voorstel. Als de sheriff haar doodsvonnis zou omzetten, zou ze de andere criminelen gratis ophangen.
De sheriff stemde toe en gedurende drie decennia vervulde Lady Betty haar werk met moordlustige vreugde. Ze zou de opgehangen lichamen laten slingeren als slingers terwijl ze ze tekende met houtskool. Toen ze stierf, vonden mensen haar kamer gevuld met honderden schetsen van mensen die ze had opgehangen.
7 Albert Pierrepoint
Engeland
Het was niet moeilijk voor Albert Pierrepoint om zo goed te zijn in zijn werk; de Engelsman kwam immers uit een familie van beulen. Albert overtroefde ze echter allemaal vanwege zijn buitengewone vaardigheid in het beroep. Zijn slachtoffers varieerden van veroordeelde tuinsoorten tot nazi-oorlogsmisdadigers. Hij beweerde dat hij minstens 400 (en misschien 600) mensen persoonlijk had geëxecuteerd in een carrière die begon in 1932 en meer dan twee decennia omvatte.
In zijn bloei zou Pierrepoint naar verluidt 17 mensen op één dag kunnen executeren. Maar nadat hij in 1956 ontslag nam vanwege een geschil over een vergoeding, schakelde hij volledig over op een ander. Hij begon zelfs campagne te voeren tegen de doodstraf. Het nieuws van zijn ontslag spoorde het ministerie van Binnenlandse Zaken aan om contact op te nemen en hem te overtuigen om opnieuw te overwegen. Ze wilden niet alleen dat hij zijn protesten liet vallen - ze wilden hem terug op het werk, omdat hij echt de beste beul van Engeland ooit was.
6 Charles-Henri Sanson
Frankrijk
Waarschijnlijk de enige familie die meer bekwaam is in executies dan de Pierrepoints waren de Sansons, die al meer dan 150 jaar de leiding hadden over het uitvoeren van de doodstraf in Frankrijk. Het bekendste familielid, Charles-Henri, heeft tijdens de regering van koning Lodewijk XVI en tijdens de Franse Revolutie 3.000 slachtoffers gemaakt.
Met de uitvinding van de guillotine kon Sanson dagelijks tientallen slachtoffers onthoofden. Maar Sanson was allesbehalve een koelbloedige moordenaar, maar gaf zelfs blijk van wroeging voor de duizenden levens die hij nam. Zijn meest traumatische ervaring was het executeren van de koning. Hij had gehoopt dat de executie nooit zou hoeven worden uitgevoerd, dat sommige aanhangers van de monarchie een redding zouden uitvoeren. Geen dergelijk plan is ooit vertoond en Sanson moest doorgaan.
De verslechterende gezondheid dwong Sanson om uiteindelijk af te treden en de post op te geven aan zijn zoon Henry, die later zijn eigen roem zou bereiken door Marie Antoinette te executeren.
5 Antonina Makarova
Rusland
Tijdens de Tweede Wereldoorlog draaide Antonina Makarova van een Sovjet-vrijwillige verpleegster naar een beul voor de nazi's. Met de snelle opmars van de Duitsers naar het Sovjetgebied, bevond Makarova zich diep achter de vijandelijke linies en werd gevangen genomen door de SS.Ze eindigde als de officiële beul voor de nazi's in Lokot, een marionettenstaat die zich in Centraal-Rusland vestigde en die een jaar stand hield.
Ze executeerde zo'n 1500 mensen met machinegeweren en verdiende haar de bijnaam "Antonina the Machine Gunner." Na de oorlog trouwde ze met een veteraan en vestigde zich in Wit-Rusland. Ze werd later opgepakt door KGB-agenten die erin slaagden om haar uiteindelijk in 1976 op te sporen. Hoewel ze aanvankelijk de beschuldigingen ontkende, brak Makarova uiteindelijk in en gaf hij toe aan de moorden.
In de hoop op een gematigde straf, onthulde Makarova alles en liet zelfs onderzoekers de executiesites zien. Het hof had weinig sympathie. Twee jaar na haar gevangenneming, in plaats van deel uit te maken van een vuurpeloton, bevond de vrouw zich tegenover haar.
4 Giovanni Bugatti
Kerkelijke staten
Tijdens zijn bijna 70-jarige periode (1796-1864) als beul van de pauselijke staat werd Giovanni Bugatti behandeld als een rockster. Bekend als "Mastro Titta" (hond Latijn voor "Master of Justice"), Bugatti uitgevoerd 516 uitvoeringen en stond bekend om zeer professioneel te zijn over. Soms gaf hij zelfs snot aan de veroordeelden in een laatste blijk van empathie.
De executies van Bugatti trokken vaak grote menigten van hele gezinnen aan. Zijn aanvankelijke methoden hadden betrekking op ophangen en onthoofding met de bijl. Voor de veroordeelden die bijzonder gruwelijke misdaden hebben gepleegd, heeft Bugatti ofwel een kwartet of een mazzatello, een zeer brutale methode waarbij het hoofd van de veroordeelde met een hamer gebroken zou worden en zijn keel kort daarna gesneden.
De guillotine werd uiteindelijk Bugatti's favoriete methode van uitvoering nadat de Fransen het in 1808 hadden geïntroduceerd. Hij gebruikte het op meer dan 50 gelegenheden. Hij ging uiteindelijk met pensioen op de rijpe leeftijd van 85 en werd door de paus beloond met een levenslange pensioen voor zijn toegewijde dienst.
3 Franz Schmidt
Duitsland
Als officiële beul van Neurenberg van 1578 tot 1618 voerde Franz Schmidt bijna 400 mensen uit en martelde hij honderden. Hij was echter verre van de archetypische uitbeelding van een brutale moordenaar. Schmidt's memoires schetsten een zeer nuchtere man die tegen zijn zin zijn baan uitvoerde.
De familie Schmidt kwam voor het eerst in de zaak nadat een edelman de vader van Franz (een houthakker door handel) gedwongen was de beul van de stad te worden. De mantel werd snel overhandigd aan Franz, die het pakte omdat hij op dat moment geen opties had. Hoewel het loon hem de hogere klasse had moeten maken, liet het beroep van Schmidt zijn familie achter, gelaten door de maatschappij. Desondanks behaalde Schmidt zijn hele leven een hoge graad van klasse, waaronder het feit dat hij een genezer aan de kant was.
Hij bereikte uiteindelijk erkenning voor zijn werk toen de keizer hem een burger van Neurenberg maakte, en hem de eer herstelde die het gebied normaal aan beulen onthield.
2 Johann Reichhart
Duitsland
Met een stamboom uit de familie met acht generaties beulen, was de plaats van Johann Reichhart in de geschiedenis vanaf het begin virtueel bepaald. In een carrière van drie werkgevers en twee wereldoorlogen voerde het in Duitsland geboren Reichhart meer dan 3000 mensen uit.
Zijn eerste executies vonden plaats in 1924 in Beieren onder de Republiek Weimar; zijn baan leverde hem veel vijanden op en hij moest het hoog in het vaandel voeren naar Nederland in 1929. Hij keerde uiteindelijk terug nadat de nazi's hem in zijn vorige functie in de jaren dertig hadden hersteld. Het was tijdens hun heerschappij dat Reichhart de overgrote meerderheid van zijn executies uitvoerde: maar liefst 2.876. Hij en zijn team gebruikten een miniatuurversie van de guillotine genaamd "Fallbeil", waarmee ze de executies in een snel tempo konden instellen en uitvoeren.
Nadat de geallieerden arriveerden, begon hij voor hen te werken en hing hij meer dan 20 veroordeelde oorlogsmisdadigers op Landsberg in 1946. Vanwege zijn lidmaatschap van de nazi-partij werd Reichhart later gearresteerd en bestraft met zware boetes. Vervolgens scheidde hij zich af van zijn vrouw en moest de zelfmoord van een van zijn zoons doorstaan. Reichhart woonde de rest van zijn leven in een verpleeghuis, waar hij in 1972 in relatieve onbekendheid stierf.
1 Souflikar
Ottomaanse Rijk
De Bostanji tuiniers speelden een belangrijke rol in de Ottomaanse samenleving. Naast de taak om voor het terrein van de sultan te zorgen, was het ook hun taak om de veroordeelden uit te voeren. Het hoofd van deze groep, de Chief Royal Gardener, was verantwoordelijk voor het informeren en uitvoeren van edelen.
De chef liet soms een zeer hooggeplaatste functionaris (met name een grootvizier) het leven van de gevangene redden door hem uit te dagen voor een race in het paleis. Als de veroordeelde als eerste de finish bereikte, zou hij gespaard blijven; anders was het de dood.
Van alle leiders was een van de beroemdste Souflikar. Tijdens het bewind van Mehmed IV in de 17e eeuw leidde hij meer dan 5.000 executies in slechts vijf jaar tijd. Zijn methode was even wreed als efficiënt - in plaats van apparatuur te gebruiken, gaf Souflikar er de voorkeur aan zijn slachtoffers te wurgen met niets anders dan zijn blote handen.
+ Vasili Blokhin
Sovjet Unie
Hoewel we hem al in een eerdere lijst noemden, hoe kunnen we Vasili Blokhin hier dan niet opnemen? Bekend als de meest productieve beul van de geschiedenis, heeft de Sovjet majoor-generaal persoonlijk meer dan 10.000 mensen geschoten en gedood tijdens de zuiveringen van Stalin en de Tweede Wereldoorlog.
Zoals met elke serieuze professional gebruikte Blokhin zijn eigen set Duitse pistolen, die niet zo vaak kapot gingen als het standaard pistool van de Sovjet-Unie. Blokhin kon maar liefst 300 uitvoeringen uitvoeren in een enkele sessie op het hoogtepunt van zijn carrière.
Stalin beloonde hem naar behoren voor zijn verdienstelijke dienst. Maar na de dood van de dictator in 1953 herroept zijn opvolger Khruschev - in een van zijn zeldzame momenten van soberheid - alle prijzen en privileges van Blokhin.Omdat Blokhin zich hierdoor schaamde, maakte hij naar verluidt een einde aan zijn leven door zichzelf in zijn huis te laten hangen.