Delen:
10 Conspiracy Theories die Shape American History hebben geholpen
Er is iets aan de menselijke natuur dat gek is op een goede complottheorie. We kunnen het niet laten om naar de geheimen en horen zeggen te worden getrokken. Soms hebben complottheorieën echter zoveel invloed dat ze de geschiedenis bepalen. De geschiedenis van de Verenigde Staten zit vol met complotten, van de oprichting van het land tot de Civil Rights Movement en nog veel meer.
10 De dood van president Zachary Taylor
Zach- tig Taylor werd zestien maanden nadat hij president was geworden, plotseling ziek en stierf. Zijn dood wordt meestal toegeschreven aan een partij slechte kersen en wat verwende melk, maar dit was ook op het hoogtepunt van de burgeroorlog, waardoor het evenement een perfect doelwit was voor complottheoretici.
Taylor's houding ten opzichte van de slavernij was dubbelzinnig. Hoewel hij zelf slaven bezat en de voorkeur gaf aan westwaartse expansie en oorlog met Mexico, steunde hij niet het idee om het recht om slaven te bezitten uit te breiden naar het westen. Dit was duidelijk een probleem voor degenen met een agenda om de slavernij te behouden en te verspreiden.
Terwijl dat alleen al de wenkbrauwen van een complottheoreticus zou doen oprijzen, is er meer: de vele overeenkomsten tussen de ziekte van Taylor en de symptomen van arsenicumvergiftiging.
Sommige leden van de ontluikende Republikeinse Partij, die een standpunt tegen de slavernij innamen, waren er zeker van dat Taylor's dood geen ongeval was. Ze waren ook achterdochtig dat er andere doelen zouden zijn - Andrew Jackson, James Buchanan en William Henry Harrison. Aan de vooravond van Lincoln's verkiezing geloofden ze dat iedereen die Taylor vergiftigde ook achter hem aan zou gaan, en Lincoln werd overspoeld door brieven die hem waarschuwden voorzichtig te zijn met zijn eten. Nadat Lincoln was vermoord, verwees toespraken naar de dood van Taylor met de implicatie dat Lincoln's moord gewoon een nieuwe stap was in de complottheorie.
De Baltimore Sun ging zelfs zo ver om namen te noemen. Volgens berichten die enkele dagen na het overlijden van Taylor liepen, verscheen toekomstige Zuidelijke vice-president Alexander Hamilton Stephens en Georgia-congreslid Robert Toombs in de ziekenkamer van Taylor met bedreigingen van afkeuring als hij niet op de juiste manier stemde. Het pro-slavernij-zuiden stond aan het hoofd van een samenzwering van gebouwen. Hoewel Taylor niet helemaal anti-slavernij was, probeerde hij het uit te spreiden - en dat was duidelijk onaanvaardbaar.
9 Samuel Morse's Foreign Conspiracies
Samuel Morse verwierf bekendheid door zijn uitvinding van Morse-code, maar hij was ook een fervent complotdenker die volumes schreef over de immigranten en katholieken die naar Amerika kwamen met de overduidelijke intentie om de macht over te nemen. Zijn haattoespraak werd grotendeels geschreven onder de pseudoniem 'Brutus' en werd gepubliceerd in de New York Observer, dat handig eigendom was van zijn broer.
Morse, de zoon van een prediker, had een fervent advies over hoe het Amerikaanse publiek zich zou moeten identificeren en zich zou gedragen: protestant. Zijn anti-katholieke geschrift begon toen hij les gaf aan de New York University na een incident in Rome. Hij werd geraakt door een van de Zwitserse garde van de paus omdat hij zijn hoed niet uitstrekte toen de paus voorbijging.
Volgens Morse was er een buitenlandse samenzwering tegen Amerika en zijn ondergang. Oostenrijk in het bijzonder was van plan om de Verenigde Staten te vernietigen, handelend in opdracht van hun regering en via een organisatie genaamd de St. Leopold Foundation. Paus Gregorius XVI was een despoot en de vijand van de vrijheid, de jezuïeten werkten van binnenuit terwijl ze hun banden met Oostenrijk vasthielden, en het katholicisme kwam steeds dichter bij het einddoel door een of andere serieus gepeupel op te leggen. Het gevaar was aanstaande en de paus moest worden gestopt. Het was aan de protestantse gemeenschap om alles te beschermen waar Amerika voor stond.
Morse rende in 1835 voor de burgemeester van New York City, maar hij was absoluut niet voorbereid op de moordende wereld van de politiek. Hij verloor. Zijn opvattingen bleven echter populair en zijn Nativistische Partij veranderde in de Know-Nothing-partij, die anti-katholieke anti-immigratiehaat bleef verspreiden.
8 The 1741 Slave Conspiracy
In 1741 was ongeveer 20 procent van de bevolking van Manhattan slaven en slavenhouders maakten zich zorgen over de toenemende oppositie en onvermijdelijke conflicten. In maart en april braken 13 branden uit in de stad. De vuren bereikten het herenhuis van de luitenant-gouverneur, een ander huis, een opslagplaats aan de haven en zelfs een koeienstal.
De eerste drie branden gebeurden elk op een woensdag, drie weken op rij. Daarna werd de frequentie opgepikt. Toen verdenking viel op een man die door Engelse troepen was gegrepen en als slavernij werd geveild, verspreidde het woord zich nog sneller dan de vuren door de stad.
De stad was overgeleverd aan de massale beweging van slaven om in opstand te komen en ze begonnen met brandstichting. Toen een andere slaaf betrapt werd op wegrennen van een brandend gebouw, nam de mentaliteit van het mob snel de overhand.
Een proces bijeengeroepen in het stadhuis. De jury bestond uit een aantal sterk bevooroordeelde deelnemers, zoals de eigenaar van een van de pakhuizen die waren verschroeid. Mary Burton, een 16-jarig herbergmeisje, draaide een verhaal over de slaven samenzwering, bewerend dat ze twee slaven had horen afspreken met een Ierse prostituee. Ze hadden het over het verbranden van de stad op de grond, beweerde ze, en bespraken vervolgens wie er koning zou worden zodra ze de leiding hadden.
De Ierse prostituee, Peggy Kerry, bekende al snel dat het verhaal absoluut waar was. Na haar bekentenis werden de eerste twee slaven genoemd in de complottheorie opgehangen. Daarna konden de vingers niet snel genoeg worden gewezen. Meer mannen werden verbrand op de brandstapel. De prostituee en haar medewerkers werden beschuldigd van medeplichtigheid aan de samenzwering en het runnen van een gestolen goederenracket. Ook zij werden opgehangen.
De heksenjacht eindigde in september.Op 24 september was er een stadsbrede viering van het einde van de branden en de processen.
7 Henry Ford's Jewish Conspiracy
In 1918 kocht Henry Ford het Dearborn Independent. Binnen een paar jaar gebruikte hij de krant als zijn eigen platform om een reeks artikelen uit te voeren waarin hij beschreef wat volgens hem een enorme Joodse samenzwering was.
Ford haatte een heleboel dingen, zoals immigranten uit Oost-Europa, ouders die hun kinderen naar de kinderopvang buiten het huis stuurden, en nieuwe modetrends. Maar wat hij het meest haatte, was het idee dat er een samenzwering onder de Joden was om alle hoeken van de wereld te beheersen. Hij was ervan overtuigd dat hij het doelwit was van Joodse autofabrikanten die zijn prijzen onderboden en dat het idee van de nationale schuld een front was dat werd gebruikt om het publiek te binden aan Joodse bankbedrijven. De Federal Reserve maakte ook deel uit van het complot, volgens Ford. Dit was een oorlog die christenen niet konden winnen vanwege het aangeboren etnische voordeel dat de joden hadden als het ging om financiële knowhow.
Zodra hij greep kreeg De protocollen van de Wijzen van Zion, een hoax die zijn vermoedens bevestigde, Ford's campagne tegen de Joden kwam in een stroomversnelling. Hij gebruikte zijn krant om alle plannen voor wereldheerschappij in het manifest onder de aandacht van het publiek te brengen. Ford kwam er uiteindelijk achter dat het boek een hoax was, maar dat maakte hem niet van zijn zaak af.
Uiteindelijk werd Ford aangeklaagd wegens smaad, maar hij was betrokken bij een auto-ongeluk waardoor hij niet kon getuigen. Zelfs nadat hij de kwestie buiten de rechtbank had opgelost, riep het boze Amerikaanse publiek op tot een boycot van zijn auto's. Hij verontschuldigde zich, maar dat weerhield hem er niet van later te beweren dat de samenzwering voortduurde en dat de Joden de Tweede Wereldoorlog hadden georkestreerd.
6 The Slave Power Conspiracy
Volgens abolitionisten was er in de jaren voorafgaand aan de burgeroorlog een geheime zuidelijke maatschappij - een verhoudingsgewijs klein aantal mensen met een enorme invloed op zowel nationale als federale wetten. Het was een bijna aristocratische samenleving die gebonden was aan het idee dat het bezitten van slaven een absoluut recht was, zowel legaal als moreel. Degenen aan het hoofd van de beweging van de slavenmacht gebruikten naar verluidt financiële belangen en winst om te proberen degenen te manipuleren die dachten dat het bezitten van slaven immoreel was.
In 1850 zou het complot van de slavenmacht al het congres hebben overgenomen. Hun drie voornaamste belangen waren om de slavenhandel te heropenen, de slavernij legaal te maken en geaccepteerd in het hele land, en om zich te ontdoen van elke oppositie tegen de slavenhouders.
De samenzwering ging niet alleen over slavernij. Het ging over de financiële en kapitalistische rechten van de zuidelijke slavenhouders. De samenzwering had een ongelooflijke invloed op de scheiding tussen het noorden en het zuiden. Het was een angstaanjagend, duister geheim genootschap dat samenzweerde om het hele land onder zijn controle te brengen. Dat betekende dat er absoluut geen compromis mogelijk was - niet met deze schaduwgemeenschap die strijd voert tegen het idee van vrijheid en vrijheid.
5 De goud-zilveren samenzwering van de populistische partij
In 1892 verscheen een nieuwe speler op het nationale congres: de Volkspartij, ook bekend als de Populistische Partij. Aan het hoofd ervan stond Ignatius Donnelly, die je je misschien herinnert als een van de kerels die beweerde dat Atlantis absoluut echt was. Zijn vertegenwoordiging van het populistische partijplatform was net zo vol complottheorieën als je zou verwachten.
Volgens Donnelly was de partij net op tijd gevormd omdat het hele land in een enorme neerwaartse spiraal verkeerde. Een van de dingen waar hij een groot probleem mee had, is iets dat vandaag nog steeds een grote reden tot bezorgdheid en debat is - de arbeid van velen voor de rijkdom van weinigen. Donnelly zei dat het onaanvaardbaar was dat er zo weinig mensen zaten met zoveel geld, terwijl alle anderen hun vingers tot het bot probeerden te maken om de eindjes aan elkaar te knopen. Hij zei dat de machthebbers er zeker van waren dat dit niet zou veranderen, en ze deden het door goud de standaard te maken.
Zilver - waarvan hij zei dat het tot nu toe prima was - werd gedemonetiseerd ten voordele van goud. Toen de populistische partij hun platformverklaring uitvaardigde, wezen zij op de recente praktijk van misbruik van nationale macht om geld te creëren, de macht van goud te vergroten, de waarde van eigendom en handarbeid te verlagen, en daardoor het bedrag te verhogen dat de gemiddelde burger aan banken en kredietverstrekkers. Met andere politieke partijen die zogenaamd akkoord gingen om de praktijk over het hoofd te zien in een samenzwering om het welzijn van de velen op te offeren voor de financiële zekerheid van weinigen, maakte Donnelly duidelijk dat de populistische partij de mensen in gedachten hield.
Industrieel Amerika en de arbeidersklasse werden absoluut afhankelijk van de rijke elite en Donnelly noemde het 'een enorme samenzwering tegen de mensheid'. Degenen die aan de macht waren, spanden samen om aan de macht te blijven, worstelden met anderen aan de top terwijl ze op de kleine man leunden, hij beweerde.
Het feest was ongelooflijk kortstondig. In 1896 was de partij opgeslorpt door de Democratische Partij en verloor veel van zijn aanhangers daarbij. Sommige van de voorgestelde hervormingen hadden meer geluk door hun weg te vinden in de New Deal.
4 De Amerikaanse beschermende organisatie
De American Protective Association (APA) werd gevormd met één belangrijk doel om katholieken te verhinderen om een openbaar ambt te bekleden. Het werd in 1887 in Iowa gesticht als reactie op het geloof dat de rooms-katholieke kerk een duistere agenda had die tegen alles was waar Amerika voor stond. Ze hadden de ooggetuigen om het te bewijzen, zeiden ze, en beweerden getuigenissen te hebben van voormalige priesters die een geheime pauselijke stier gezien hadden die opdracht gaf tot een bloedbad van alle protestanten tijdens het feest van de heilige Ignatius in 1893.In de voorhoede van het anti-Amerikaanse leger van de kerk waren de ridders van Columbus, vermoedelijk het deel van een campagne om Amerika op de knieën te krijgen.
De APA was oorspronkelijk een geheim genootschap, verenigd met de Republikeinen en gevormd met het Know-Nothing anti-katholieke decreet als basis van zijn overtuigingen. De meeste van hun leden waren protestant, en ze lieten een tract na het traktaat op de samenzwering los om de Amerikaanse traktaten ten val te brengen die een opleving in populariteit zagen toen Kennedy werd gekozen. Ze beweerden dat de helft van de openbare ambten in het land in handen was van katholieken, hoewel slechts 12,5 procent van de bevolking katholiek was.
De APA was meer dan blij om de verdeeldheid mee te helpen door literatuur te verspreiden die beweerde dat paus Leo XIII een doctrine had uitgegeven die de Amerikanen bevrijdde van elke verplichting tegenover hun land. Deze doctrine stelde dat katholieken alleen verantwoordelijk waren voor hun trouw aan hun kerk. De claims - vooral die over de geruchten protestants protestantse massamoord - werden zeer serieus genomen. Naast burgers die zich speciaal wapenen tegen de dreiging van katholiek geweld, riep de burgemeester van Toledo zelfs de Nationale Garde in als voorzorgsmaatregel tegen het bloedbad.
Degenen die zich bij de APA hebben aangesloten, zwoeren een eed om de uitbreiding van het katholicisme in de Verenigde Staten niet te helpen, katholieken in te huren om voor hen te werken, of enige vorm van overeenkomst of een contract met een katholiek aan te gaan. Ze zwoeren ook om de verkiezing van een katholiek niet te steunen en "een voortdurende strijd tegen onwetendheid en fanatisme voeren; [... en] de ketenen en ketenen van blinde gehoorzaamheid aan de rooms-katholieke kerk te slaan vanuit het belemmerd en gebonden. '
3 The Dred Scott Conspiracy
De Dred Scott-zaak was een van de belangrijkste rechtszaken in de geschiedenis van de Verenigde Staten, en besliste dat Scott na elf jaar vrijheid nog steeds een slaaf was. Het was ook een enorm hoofdstuk in de Slavenmachtsamenzwering en het vonnis verduidelijkte in wiens zak het Hooggerechtshof zich bevond.
De reactie van het Noorden was er een van unanieme verontwaardiging. Het intrekken van de vrijheid van Scott was niets minder dan het idee zelf van vrijheid en individuele rechten spuwen, en er was maar één reden waarom een groep mensen tot die beslissing zou komen: ze maakten deel uit van de zuidelijke samenzwering. Als er enige twijfel bestond aan welke kant het hof zich bevond, maakten ze het klaar met de uitspraak van deze zaak.
De zaak-Dred Scott heeft brandstof toegevoegd aan de ongelooflijke spanningen tussen Noord en Zuid. Terwijl sommige Noordelijke kranten de uitspraak als een teken beschouwden dat ze al terrein verloren hadden en dat de regering al voor de samenzweerders was gevallen, namen anderen het als een zeker teken dat ze moesten doen wat goed was en de slavernij blijven tegengaan.
De zaak kwam ook naar voren in de verkiezing die de loop van de Amerikaanse geschiedenis zou bepalen. Terwijl Abraham Lincoln de beslissing veroordeelde, sprak hij zich ook uit tegen de Kansas-Nebraska Act van 1854, de eerste overwinning voor de samenzweerders en een wet die was ontworpen door Stephen Douglas, zijn tegenstander. Voor Lincoln bestond er geen twijfel over dat de samenzwering echt was, en het in overeenstemming brengen van zijn tegenstander kreeg hem steun van degenen die ervan overtuigd waren dat slavenhouders niet zouden stoppen voordat ze de slavernij over de vrije wereld verspreidden.
2 William Pelley en de zilveren shirts
Ooit een verslaggever voor de Saturday Evening Post en Hollywood-horrorscenario schrijver, William Pelley richtte zich uiteindelijk op de echte wereld. Toen hij ernaar keek, zag hij een groot complot op de loer in de schaduw. Na enige tijd in Rusland te hebben gewerkt, raakte hij ervan overtuigd dat het communisme niets minder was dan een wereldwijde samenzwering die door de Joden was georganiseerd en ontworpen om hen de controle over de wereld te geven.
Het communisme was volgens Pelley een front voor een geheime groep Joden die ook in competitie waren met de Illuminati. Toen Pelley actief werd in de politiek, richtte hij zich op president Roosevelt en beweerde hij dat de New Deal nog een andere tak van het communisme was. De Grote Depressie was georkestreerd om Amerika op de knieën te krijgen, maar Pelley vond snel iemand die hem echt begreep: Hitler.
In 1933 organiseerde de pro-nazi Pelley de Silver-shirts als een Amerikaanse versie van Mussolini's zwarte en Hitlers verdedigers met een bruin shirt. Hij geloofde dat de Engelsen de ware Israëlieten waren, dat de wederkomst op handen was (17 september 2001, volgens de piramides in Giza), en dat Christus zou afmaken wat Hitler was begonnen. Pelley wilde dat zijn Silver-shirts daar ook stonden, klaar om te helpen.
Halverwege de jaren dertig waren er ongeveer 15.000 leden van de Silver-shirts, maar de order was van korte duur. Pelley werd gearresteerd en aangeklaagd voor een indrukwekkende reeks beschuldigingen, en tegen de tijd dat de oorlog in ernst begon, had zijn beweging zijn populariteit verloren. Leden zouden hun eigen haatgroepen gaan spawnen, en ervoor zorgen dat Pelley's blinde geloof in een wereldwijde Joodse samenzwering zou voortleven.
1 Thomas Jefferson wilde de wereld beëindigen
De 1800 presidentsverkiezingen waren waanzinnig venijnig en de Federalisten gooiden alles wat ze konden in Thomas Jefferson, schilderden hem midden in een massale samenzwering die de regeringen van de wereld ten val zou brengen, het christendom zou beëindigen en alle privébezit in handen zou geven. een select aantal.
Het werd allemaal georkestreerd door de Illuminati. De groep die haar agenten in het Franse hof had gevestigd en de Franse Revolutie tot stand had gebracht, was op zoek om hetzelfde te doen in Amerika - en zij zouden Jefferson gaan gebruiken om het te doen.De Federalisten wezen op de nauwe banden van Jefferson met de Fransen en zeiden dat hij in het geheim gerekruteerd was door de Illuminati terwijl hij tijd aan het Franse hof doorbracht. De Illuminati hadden al een reputatie als een schaduwrijke groep machtige mensen die probeerden de wereld over te nemen. Het gebruik van Jefferson moest spelen op angsten die er al waren - wat duidelijk niet werkte.
Jefferson moest ook een fervent atheïst zijn, wat niet lijkt dat het zo'n groot probleem zou zijn. Maar het soort atheïsme dat gepaard ging met het soort persoon dat zou meegaan in een samenzwering om de bekende wereld ten val te brengen, was een serieus soort atheïsme. Een van de meest vastberaden en grafische woordvoerders van de gevolgen van een overwinning voor Jefferson was Timothy Dwight, toen president van Yale. Als Jefferson zou winnen, waarschuwde Dwight, dan zou de Bijbel worden verbrand. "Moord, diefstal, verkrachting, overspel en incest zullen openlijk worden onderwezen en geoefend, de lucht zal worden gehuurd met de kreten van nood, de grond zal doordrenkt zijn van bloed, de natie zwart van misdaden."
Onnodig te zeggen dat hij hoe dan ook won.
Na een aantal klusjes gedaan te hebben van schuur-schilder tot grafdelver, houdt Debra van schrijven over de dingen die geen geschiedenisles zal leren. Ze brengt veel van haar tijd door, afgeleid door haar twee veedrijvershonden.