Delen:
10 Volledig andere opvattingen over het grote vuur van Rome
De waarheid vinden in onze geschiedenis is als het proberen om een misdaad op te lossen nadat je 2000 jaar te laat bent aangekomen. We analyseren het achtergebleven bewijs, we luisteren naar de getuigen, en we doen ons best om te raden, maar we weten zelden zeker wat er echt is gebeurd.
Er zijn maar weinig betere voorbeelden van hoe duister de waarheid kan zijn dan het Grote Vuur van Rome. We hebben een handvol verhalen en een paar halfgesmolten munten nog steeds begraven in de as van het oude Rome, en we moeten er doorheen pikken om de waarheid te vinden.
Het is moeilijk om te weten wie het Grote Vuur van Rome is begonnen en wat de gevolgen zijn. Elke groep had belangstelling voor dit verhaal, en elke versie ervan heeft een bijgevoegde politieke agenda. Er zijn veel verschillende versies van het verhaal en niemand weet zeker wie de waarheid sprak.
10 Nero startte het vuur
Volgens de Romeinse historicus Cassius Dio had Nero altijd al Rome willen zien verbranden. Hij beweerde dat Nero zou zeggen dat een koning die zijn land en troon samen vernietigd ziet, 'wonderbaarlijk fortuinlijk' zou zijn.
"Hij stuurde heimelijk mannen weg die zich dronken voelden," zegt Dio, "en deed hen aanvankelijk een of twee of zelfs meerdere gebouwen in brand steken." Het vuur verspreidde zich sneller dan iemand anders aankon en het volk brak in een paniek. "Hier zullen mannen terwijl ze hun buren helpen, leren dat hun eigen gebouwen in vuur en vlam staan; toen anderen, voordat ze bereikten dat hun eigen huizen in brand waren gestoken, te horen kregen dat ze waren vernietigd. "
De meeste vroege Romeinse historici zijn het met Dio eens. Plinius de Oudere, die het vuur uit de eerste hand ervoer, noemde het "de vuurzee van keizer Nero", en een onbekende toneelschrijver, waarvan soms werd gedacht dat het Nero's adviseur Seneca was, schreef een toneelstuk over Nero's leven, waarin Nero belooft dat "de gebouwen van de stad moeten vallen vlammen gezet door mij. "
Suetonius, een andere Romeinse historicus, gaat nog verder. Hij zegt dat Nero niet eens de moeite nam om te verbergen dat hij erachter zat. Nero gaf net het excuus dat hij "de lelijkheid van de oude gebouwen" niet leuk vond en openlijk de stad platbrandde. Hij bracht zelfs belegeringswapens tevoorschijn, zegt Suetonius, en sloeg gebouwen neer die niet zouden branden.
9 Het was een ongeluk
"Het lijkt onwaarschijnlijk dat Nero de grote brand zou hebben ingezet", zegt historicus Eric Varner. Immers, "Het verwoestte zijn paleis."
De Romeinse historicus Tacitus lijkt hiermee akkoord te zijn gegaan. Hij beweert dat de brand begon in een winkel. "Het had zijn begin in dat deel van het circus dat grenst aan de Palatijnse en Caelische heuvels, waar, te midden van de winkels met ontvlambare waren, de vuurzee uitbrak en onmiddellijk zo hevig en zo snel werd door de wind dat het in zijn greep greep de hele lengte van het circus. "Vanaf daar werd het vuur erger, verspreid door een slecht ontworpen stad.
Sommige moderne historici zijn het met Tacitus eens. De ene, Henry Hurst, beweert dat "maar liefst 100 kleinere branden uitbraken in Rome elke dag", waardoor het geen rek van de verbeelding was om te concluderen dat een van die branden misschien uit de hand is gelopen.
Deze theorie begint echter met Tacitus - en hij maakt duidelijk dat hij zelf niet volledig overtuigd is. Of het vuur 'toevallig of ontregeld door de keizer was', concludeert Hurst, 'is onzeker'.
8 christelijke extremisten begonnen het vuur
Toen het vuur voorbij was, gaf keizer Nero de schuld aan de christenen. De meeste mensen geloven dat hij ze gewoon als zondebok gebruikte, maar een historicus, Gerhard Baudy, denkt dat Nero de waarheid heeft verteld.
Vóór het vuur beweren Baudy dat christenen pamfletten doorgeven die beloofden dat Rome tot as zou worden gereduceerd. "Dat is het constante thema: Rome moet verbranden," zegt Baudy. "Dit was het lang gewenste doel van alle mensen die zich onderworpen voelden door Rome."
Baudy kan niet bewijzen dat pamfletten die beloven om Rome te verbranden, bestonden, maar hij denkt dat het idee in de trend past. Hij betoogt dat er Bijbelse verzen zijn, vooral in Openbaring, waarin Rome wordt veroordeeld en veelbelovende vernietiging door vuur wordt betuigd, waaruit blijkt dat dit een veel voorkomend thema was in het vroege christelijk schrift. Hij gelooft dat een vergeten christelijke profeet beloofde dat 19 juli de "dag van de Heer" zou zijn, getimed om een oude Egyptische voorspelling te passen dat Rome zou vallen wanneer de ster Sirius de lucht in zou stijgen - wat gebeurde op de dag dat het vuur begon.
Baudy gelooft dat de christenen de profetie kenden en het vuur begonnen, vastbesloten ervoor te zorgen dat het uitkwam.
7 Het was een gecontroleerd vuur bedoeld om een nieuwe stad te bouwen
Archeoloog Andrea Carandini schrijft elke poging af om Nero de schuld te geven als historisch revisionisme. Hij zegt: "Deze rehabilitatie - dit proces van een kleine groep historici die aristocraten proberen te transformeren tot heren - lijkt me nogal stom."
Carandini wordt geconfronteerd met een gerucht dat Tacitus noemt toen in Rome rondging: "Nero was gericht op de glorie van het stichten van een nieuwe stad en het bij zijn naam te noemen." Hij wijst naar het pure niveau van vernietiging, in de veronderstelling dat Nero de huizen van de rijken. "Al deze huizen waren verwoest, dus de aristocratie had geen goede plek om te wonen", betoogt Carandini. "Het is in zekere zin het einde van de macht van de aristocratie in Rome."
Nero heeft hiervan geprofiteerd. "Hoe kon hij de Domus Aurea bouwen zonder het vuur?" Vraagt Carandini."Of hij het vuur nu heeft of niet, hij heeft er zeker van geprofiteerd."
6 Nero speelde de lier terwijl Rome verbrandde
Een van de meest populaire verhalen over het vuur is dat terwijl Rome brandde, Nero gewoon zijn lier speelde en zong. Cassius Dio geeft de meest gedetailleerde versie van het verhaal. Terwijl de stad in brand stond, zei hij: "Nero steeg op naar het dak van het paleis, van waaruit het beste algemene beeld van het grootste deel van de vuurzee was, en uitgaande van de kleding van de lier-speler zong hij de 'Capture of Troy', 'terwijl hij het lied zelf vormde, hoewel het voor de vijanden van de toeschouwers de verovering van Rome was.'
Suetonius steunt hem, hoewel hij een paar kleine details verandert. Hij plaatst Nero op een toren op een andere heuvel en hij laat hem de "Plundering van Ilium" zingen.
Genoeg moderne historici hebben het lierverhaal betwist dat het vaak voorkomt in artikelen over historische misvattingen, maar het verhaal komt in elke vroege versie van het verhaal van de brand naar voren. Dat hoeft niet altijd te bewijzen dat het echt is gebeurd, maar het betekent dat veel Romeinen bereid waren te geloven dat het gebeurde.
5 Nero was de stad uit en stuurde een opluchtingsfeest
Volgens Tacitus had Nero de lier echter niet kunnen spelen. Hij was zelfs niet in Rome toen het vuur gebeurde. Hij was in Antium, beweert Tacitus en haastte zich naar Rome zodra hij het hoorde. Maar tegen de tijd dat hij het had gehaald, was zijn paleis - de plaats waar Dio beweerde dat hij de lier speelde - al vernietigd.
Naderhand stelde Nero een hulpactie op. "Om de mensen te verlossen, dakloos te worden gedreven zoals ze waren, gooide hij hen de Campus Martius en de openbare gebouwen van Agrippa open, en zelfs zijn eigen tuinen, en hief tijdelijke structuren op om de behoeftige menigte te ontvangen," beweert Tacitus. "Er werden voedselvoorraden opgehaald uit Ostia en de naburige steden, en de prijs van maïs werd verlaagd tot drie sestertiën per eikel."
Al zijn pogingen om zijn volk te helpen, hebben hem echter niemand de liefde opgeleverd. Volgens Tacitus had het gerucht dat Nero de lier had bespeeld terwijl Rome in brand stond, zich al verspreid. Tegen de tijd dat hij was aangekomen, hadden de mensen zich al tegen hem gekeerd.
4 Nero's Relief Party is net begonnen met meer branden
Cassius Dio is het er niet mee eens dat Nero zo behulpzaam was. Nero heeft hulpdiensten gestuurd, zegt hij, maar ze hebben niemand geholpen. Ze hebben het vuur alleen maar erger gemaakt.
"Veel [huizen] werden in brand gestoken door dezelfde mannen die hulp kwamen bieden", beweert Dio. Nero's mannen, zo beweert hij, liepen door de stad en zetten gebouwen in brand. "De soldaten, inclusief de nachtwacht, met het oog op plundering, in plaats van blussen, ontbrandde nieuwe."
Tacitus onderbouwt eigenlijk de bewering van Dio dat mensen de vuren verergerden, maar hij is er niet zo zeker van dat Nero ze heeft gestuurd. "Niemand durfde het onheil te stoppen, vanwege onophoudelijke dreigementen van een aantal personen die het blussen van de vlammen verboden," beweert hij. Tacitus weet niet zeker wie hen heeft gestuurd, maar deze mannen, zegt hij, "bleven schreeuwen dat er iemand was die hen autoriteit gaf, ofwel om vrijer te plunderen of om bevelen op te volgen."
3 Nero Blamed It On The Christians
Toen het vuur voorbij was, had Tacitus een zondebok nodig. Iedereen beschuldigde hem van het vuur en boog het af. 'Nero sloot de schuld en legde de meest verfijnde martelingen uit aan een klasse die gehaat werd vanwege hun gruwelen, door de bevolking christenen genoemd.'
Dit, zegt Tacitus, was het begin van de vervolging van het christendom. "Er werd eerst een arrestatie ingesteld van allen die schuldig pleitten", zegt hij. "Aan elke dood werd een lachertje toegevoegd. Bedekt met de huiden van dieren, werden ze verscheurd door honden en kwamen om, of werden aan kruisen genageld, of waren gedoemd tot de vlammen en verbrand, om te dienen als een nachtelijke verlichting, wanneer het daglicht was verstreken. "
Andere Romeinen praten over de vervolging van christenen, hoewel ze het niet specifiek verbinden met het vuur zoals Tacitus dat doet. Suetonius roemt Nero voor het martelen van hen, met het schrijven: "De christenen zijn gestraft, een klasse mannen die is overgeleverd aan een nieuw en ondeugend bijgeloof."
Ook bestaat er nog steeds een brief, geschreven door Plinius de Jonge aan de Romeinse keizer Trajanus, met de vraag hoe hij met christenen zou moeten omgaan. Moet hij elke christen straffen, vraagt hij: "zelfs zonder overtredingen" of "alleen de overtredingen die met de naam zijn geassocieerd?"
2 christenen werden nooit vervolgd door Nero
Sommige moderne historici geloven echter niet dat iets daarvan echt is gebeurd. De ene, Gordon Stein, denkt dat Tacitus niet echt het deel schreef over het feit dat christenen als zondebokken werden gebruikt. Hij gelooft dat het is toegevoegd door latere christelijke schrijvers.
"De term 'christen' werd niet algemeen gebruikt in de eerste eeuw ', beweert Stein. De woordkeuze in deze passage, meent Stein, is onpersoonlijk voor zowel Tacitus als de tijd dat hij leefde. "Tacitus gebruikt de naam Jezus niet en schrijft alsof de lezer de naam Pontius Pilatus zou kennen, twee dingen die aantonen dat Tacitus niet werkte vanuit officiële archieven of schrijven voor niet-christelijke doelgroepen."
In plaats daarvan beweert Stein dat het uit een andere bron is getrokken."Het is bijna woord voor woord aanwezig in de Kroniek van Sulpicius Severus (gestorven in 403 n.Chr.), Waar het wordt vermengd met duidelijk valse verhalen." Stein denkt dat deze passage honderden jaren na het Grote Vuur is toegevoegd. "Kopiisten die in de donkere Middeleeuwen werken," beweert hij, "kopieerden de passage uit Sulpicius naar het manuscript van Tacitus."
1 De waarheid is onkenbaar
De Joodse historicus Flavius Josephus schreef een korte geschiedenis van Nero, maar hij raakte het Grote Vuur van Rome niet eens aan. "Ik laat verder verder discours over deze zaken weg", schreef Josephus. Het leven van Nero, vond hij, was te duister om de moeite waard te zijn om erin te stappen.
"Er zijn heel veel mensen geweest die de geschiedenis van Nero hebben gecomponeerd", schreef hij, "waarvan sommigen zijn afgeweken van de waarheid van de feiten uit de gratie, omdat ze voordelen van hem hadden ontvangen; terwijl anderen, uit haat jegens hem, en de grote slechte wil die ze hem hebben aangedaan, zo brutaal tegen hem zijn aangeslagen met hun leugens. '
De geschiedenis van Nero, Josephus lijkt te geloven, is zo vol van vooroordelen en leugens dat het onmogelijk is om de waarheid te vertellen, en het is niet langer de moeite waard om over te schrijven. "Deze die geen oog hebben voor de waarheid," zegt Josephus, "ze mogen schrijven zoals ze willen."
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.