10 Geliefde maar vergeten geallieerde azen uit de Eerste Wereldoorlog

10 Geliefde maar vergeten geallieerde azen uit de Eerste Wereldoorlog (Geschiedenis)

Vliegende vliegtuigen in de Eerste Wereldoorlog waren zo'n gevaarlijk beroep dat veel vliegeniers zelfs tijdens de training het leven lieten. Deze vergeten geallieerde azen waren beroemdheden tijdens de oorlog die werden aanbeden door het publiek, maar gevreesd door de Duitsers.

Aanbevolen afbeelding tegoed: Paul Castelnau

10 Albert Ball

Foto credit: Capt R. Bryce Collection

Beschreven door Manfred von Richthofen (ook bekend als de Rode Baron) als "veruit de beste Engelse vliegende man", Albert Ball was de eerste celebrity jagerpiloot in Groot-Brittannië. Hij werd geboren in Nottingham op 14 augustus 1896. Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog bood Ball zich aan voor het Notts and Derby Regiment en werd hij luitenant.

Hij begon privé vlieglessen te nemen alvorens over te gaan naar het Royal Flying Corps, waar hij in januari 1916 de vleugels van zijn piloot verwierf. In de maanden die volgden vloog Ball verkenningsmissies met verschillende squadrons.

Hij nam zijn eerste moord op - de piloot van een Duits verkenningsvliegtuig - in mei 1916. Al snel claimde Ball tot drie overwinningen per dag. Op zijn twintigste verjaardag in augustus 1916 werd hij gepromoveerd tot een waarnemend kapitein. Tegen het einde van die maand had hij 17 kills. Toen mensen thuis in Engeland verhalen over Ball's war heroics begonnen te horen, werd hij een begrip. Hij werd meestal lastiggevallen in de straten van Nottingham wanneer hij naar huis ging voor verlof.

In een brief aan zijn ouders zei Ball dat niets hem erger maakte dan het vliegtuig van de vijand te zien ondergaan, maar het was zijn leven of dat van hem. Op 26 september 1916 ontving hij tegelijkertijd twee dapperen awards, de Distinguished Service Order en een bar. Tegen 1917 had Ball 44 bevestigde overwinningen en 25 onbevestigde. In zijn laatste brief aan zijn ouders op 6 mei gaf Ball toe dat hij zich een moordenaar begon te voelen en hoopte dat de oorlog snel zou aflopen omdat hij het doden beu was.

De dag nadat hij de brief had geschreven, stortte Ball zich in een luchtgevecht in de buurt van Douai, Frankrijk. De vijandelijke piloten waren onder meer de broer van de Rode Baron, Lothar von Richthofen. Ball heeft de tank van von Richthofen tijdens het gevecht doorboord en hem gedwongen neergestort. Maar een Duitse gevechtspiloot schoot ook het vliegtuig van Ball neer en doodde hem. Von Richthofen werd gecrediteerd voor Ball's dood, hoewel niemand zeker wist wie hem neerschoot.

Ball is bekend als een "eenzame wolf" en heeft ooit zelf maar liefst zes vijandelijke vliegtuigen aangenomen. Hij stak vaak zijn vijanden van onderen af ​​voordat hij ze trof. Toen Ball stierf, was hij de leidende aas van Groot-Brittannië. Hij werd postuum geëerd met het Victoria Cross door Brittannië, het Legion of Honor door Frankrijk en de Orde van St. George (4e klasse) door Rusland.

9 Georges Guynemer

Foto credit: Jebulon

In 1914 leek Georges Guynemer zo zwak en zwak dat Franse legerartsen hem weigerden om hem te dienen. Met behulp van de invloed van zijn vader mocht hij uiteindelijk werken als luchtvaartmonteur. In maart 1915 schreef hij zich in als pilootstagiair en kreeg hij een maand later de vleugels van zijn piloot.

Guynemer behaalde zijn eerste luchtoverwinning op 19 juli 1915, toen hij en zijn schutter een Duitse Aviatik neerschoten. Kort daarna werd hij lid van het elite-squadron van Storks.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam hij deel aan meer dan 600 luchtgevechten en werd hij zeven keer neergeschoten. Aangenomen als de Franse aas van azen, ontving Guynemer veel brieven van bewonderaars, meestal vrouwen die een huwelijk en schoolkinderen voordroegen met het verzoek handtekeningen te maken.

Met zijn SPAD VII-vliegtuig (bijgenaamd "Old Charles") versloeg Guynemer maar liefst vier vijandelijke vliegtuigen op één dag. Toen bewapende hij Old Charles met een enkel geschut 37 mm kanon dat door een uitgeholde schroefas schoot om zijn prestaties te verbeteren en het vliegtuig "Magic Machine" noemde. Hij schoot twee Duitse vliegtuigen neer met Magic Machine.

Guynemer werd voor het laatst gezien op 11 september 1917, toen hij een Aviatik aanviel bij Poelcapelle, ten noordwesten van Ieper, België. Een week later meldde een Londense krant dat hij vermist was. Een Duitse krant meldde echter dat Guynemer was neergeschoten door Kurt Wissemann van het Jasta 3 Squadron.

Gedurende vele maanden weigerde de Franse bevolking zijn dood te erkennen. Hoewel zijn lichaam nooit werd hersteld, had de frêle ogende Guynemer 54 bevestigde moorden geregistreerd.


8 Eddie Rickenbacker

Foto via Wikimedia

Edward Vernon Rickenbacker werd geboren op 8 oktober 1890 in Columbus, Ohio. Tegen de tijd dat Amerika de oorlog begon in 1917, was hij een gedurfde raceauto-coureur die ongeveer $ 40.000 per jaar verdiende. Toch bood Rickenbacker zich aan voor de Eerste Wereldoorlog. Hij wilde vliegen maar was op 27-jarige leeftijd te oud voor vliegtraining. Maar zijn racegeschiedenis leverde hem een ​​plek op als coureur voor kolonel William "Billy" Mitchell, die door Rickenbacker werd lastiggevallen tot hij toestemming kreeg om vlieglessen aan te vragen. Hij beweerde 25 te zijn, de leeftijdsgrens voor stagiairs.

Na slechts 17 dagen als student piloot, werd Rickenbacker in dienst als luitenant en toegewezen aan het 94e Aero Squadron. De meeste andere leden van het squadron waren afgestudeerden van de Ivy League, dus ze keken neer op Rickenbacker omdat hij geen universitair diploma had. Maar Rickenbacker gaf er niet om.

Hij werkte om zijn vliegangst te overwinnen en zijn afkeer van aerobatics. Na het ontwikkelen van unieke vechttechnieken, registreerde Rickenbacker zijn eerste overwinning op 29 april 1918, een gedeeld tegoed bij Captain James Norman Hall. Zijn eerste solo-overwinning kwam acht dagen later.

De techniek van Rickenbacker was om de vijand dichterbij dan normaal te benaderen voordat hij zijn geweren afvuurde. Verschillende keren blokkeerde zijn pistool, waardoor hij tijdelijk overgeleverd was aan zijn vijanden. Desondanks overleefde hij en scoorde hij eind mei nog vijf overwinningen. Zijn heldendaden haalde de krantenkoppen in de VS, en hij kreeg het respect van zijn collega's.

Zijn meest gedenkwaardige prestatie was toen hij zeven Duitse vliegtuigen opnam en er twee neerhaalde voordat hij zijn uitje maakte. Dit leverde hem de Franse Croix de Guerre en de US Medal of Honor op. Aan het einde van de oorlog werd Rickenbacker uitgeroepen tot America's Ace of Aces met 26 overwinningen. Hoewel hij tijdens zijn dagen als jagerpiloot nooit neerstortte, overleefde hij wel een paar crashes in 1941 en 1942. De tweede crash liet hem en zijn medepassagiers meer dan 20 dagen achter op de oceaan. Hij stierf op 83-jarige leeftijd in Zürich, Zwitserland.

7 William Bishop

Foto credit: William Rider-Rider

William Bishop werd geboren op 8 februari 1894 in Owen Sound, Ontario. Uiteindelijk woonde hij het Royal Military College bij en startte hij tijdens zijn laatste jaar toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Vanwege zijn paardrijervaring, werd Bishop in juni 1915 uiteindelijk toegewezen aan de Canadese bereden geweren in Londen.

Maar zijn leven veranderde in juli toen hij een vliegtuig zag vliegen in een nabijgelegen veld en werd geïnspireerd om piloot te worden. In december 1915 werd Bishop overgeplaatst naar het British Royal Flying Corps, waar hij in 1917 zijn vliegbrevet ontving.

Op 25 maart 1917 scoorde Bishop zijn eerste overwinning op het luchtgevecht toen hij een Duitse albatros neerhaalde. In de volgende twee maanden registreerde Bishop nog eens 21 overwinningen.

Hij kreeg een Victoria Cross voor het eigenhandig aanvallen van het Duitse vliegveld in Arras op 2 juni 1917. Hij ontving ook de Distinguished Service Order en het Military Cross voor zijn eerdere exploits.

In 1918 werd bisschop de bevelhebber van No. 85 Squadron (bijgenaamd "The Flying Foxes"), dat in de frontlinie in Frankrijk werd geplaatst. Tegen het einde van juni 1918 had Bishop meer dan 70 overwinningen geboekt, waaronder het neerschieten van vijf Duitse vliegtuigen in 12 minuten op 19 juni. Hij ontving het Distinguished Flying Cross voor deze prestatie.

Na de Eerste Wereldoorlog bracht hij zijn dagen door met het houden van toespraken over zijn oorlogsavonturen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hielp Bisschop bij het promoten van het British Commonwealth Air Training Plan.

Helaas heeft de controverse de erfenis van Bishop achter zich gelaten. Sommige historici hebben beschuldigd dat het verhaal over de overval die hem het Victoria Cross opleverde, grotendeels onjuist was. Ze hebben ook een aantal van zijn gevechtsaanvragen niet kunnen bevestigen omdat bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog de relevante documenten vernietigden.

Tegen het einde van zijn leven gaf bisschop toe dat sommige verslagen over zijn heldendaden overdreven waren. Niettemin wordt hij beschouwd als een van de beste azen uit de Eerste Wereldoorlog. Op 8 november 1956 stierf hij in Florida.

6 Rene Fonck

Foto credit: G.Garitan

Rene Fonck was de meest succesvolle geallieerde jachtpiloot van de Eerste Wereldoorlog en de hoogst scorende overlevende. Geboren in Frankrijk op 27 maart 1894, sloot hij zich aan bij het Franse leger in 1914 en volgde het jaar daarop de vliegschool. Hij claimde zijn eerste overwinning op het luchtgevecht op 6 augustus 1916, toen hij een vijandelijk vliegtuig aan het westelijk front neerhaalde.

Tijdens de oorlog werd Fonck een volleerde shooter, hoewel hij geen uitzonderlijke piloot was. Hij stond vooral bekend om zijn conservatieve gebruik van munitie en zijn onwil om onnodige risico's te nemen bij het onder ogen zien van de vijand. Een van Fonck's meest memorabele escapades vond plaats op 9 mei 1918, toen hij zes Duitse vliegtuigen neerlegde op Montdidier, een exploit die hij later herhaalde.

Aan het einde van de oorlog was hij de tweede van de Rode Baron als de meest succesvolle gevechtspiloot. Fonck had 75 bevestigde moorden, slechts vijf minder dan het indrukwekkende record van de Red Baron. Fonck beweerde echter dat hij minstens 52 meer had neergeschoten dan de officiële vermeldingen.

Hoewel hij de Franse Ace of Aces was, werden zijn prestaties overschaduwd door de heroïsche status van Guynemer. Fonck leek er echter geen last van te hebben en zei dat een van zijn meest trotse momenten zijn overwinning was op Captain Wissemann, de man die naar verluidt Guynemer afsloot. Na de oorlog werkte Fonck als een race- en demonstratiepiloot en vervolgens als inspecteur van gevechtsvliegtuigen bij de Franse luchtmacht. Hij stierf in juni 1953 op 59-jarige leeftijd.


5 James McCudden

Foto credit: Britse regering

James McCudden, geboren in een Brits militair gezin op 28 maart 1895, trad in de voetsporen van zijn vader in 1910 in dienst bij de Royal Engineers. Hij volgde een opleiding tot monteur en werd vervolgens in 1913 overgedragen aan het Royal Flying Corps.

Na het ontvangen van de vleugels van zijn piloot in 1916, ging McCudden als sergeant naar Frankrijk en maakte zijn eerste moord in september. Hij ontwikkelde zich al snel als een goede piloot, een ervaren tacticus en een beschermer van de jonge piloten onder zijn bevel. In 1917 ontving hij zowel een militaire medaille als een niet-militaire dienst en een militair kruis nadat hij officier was geworden.

In december 1917 viel McCudden acht vijandelijke vliegtuigen aan met zijn patrouilles en schoot er persoonlijk twee neer. De volgende ochtend ontmoette hij vier vijandelijke vliegtuigen en schoot nog twee andere neer. Deze daden van daden en verscheidene anderen werden genoemd als de belangrijkste reden dat hij in april 1918 het Victoria Cross kreeg.

Helaas stierf McCudden tijdens een vliegongeluk op 9 juli 1918, toen zijn vliegtuig motorisch faalde. Hij werd gecrediteerd voor 57 bevestigde overwinningen en werd een van de meest gedecoreerde strijders van de Eerste Wereldoorlog met een Distinguished Service Order en een bar voor zijn Military Cross.

4 Andrew Beauchamp-Proctor

Foto via Wikimedia

Andrew Beauchamp-Proctor werd geboren op 4 september 1894 in Cape Province, Zuid-Afrika. De Eerste Wereldoorlog brak uit toen hij techniek studeerde aan de Universiteit van Kaapstad. Hij stopte om zich bij het leger aan te sluiten en diende als een signaalgever in de eigen geweren van de hertog van Edinburgh in Zuidwest-Afrika.

In maart 1917 trad hij toe tot het Royal Flying Corps (RFC).Met een hoogte van slechts 157 centimeter (5'2 ") moest Beauchamp-Proctor zijn stoel bijstellen om de bedieningsknoppen in zijn vliegtuig te bereiken. Hij werd in juli 1917 toegewezen aan 84 Squadron.

In eerste instantie leek Beauchamp-Proctor het verkeerde beroep te hebben gekozen. Hij verpletterde zijn vliegtuig driemaal voordat hij op 3 januari 1918 zijn eerste moord pleegde, toen hij een Duits tweezits vliegtuig neerhaalde. In mei 1918 had hij 21 overwinningen behaald, waaronder vijf op één dag op 19 mei.

Toen verschoof hij zijn focus en concentreerde hij zich op het neerschieten van observatieballonnen. Hij bracht op 9 augustus 1918 een record van negen ballonnen neer op één dag, waardoor zijn reputatie als ballonverrassing veilig was.

Hoewel hij niet werd beschouwd als een geweldige piloot, was Beauchamp-Proctor tegen het einde van de oorlog nog steeds de hoogst scorende gevechtspiloot van Zuid-Afrika met 54 bevestigde overwinningen (38 vliegtuigen en 16 ballonnen). Hij haalde meer ballonnen neer dan elke andere RFC-piloot. Hij ontving het Militaire Kruis, de Distinguished Service Order, het Distinguished Flying Cross en het Victoria Cross.

Op 21 juni 1921 stierf Beauchamp-Proctor op 26-jarige leeftijd toen zijn vliegtuig neerstortte terwijl hij zich voorbereidde op een vliegshow in de RAF Hendon. Zijn lichaam werd meegenomen naar Zuid-Afrika, waar hij een staatsbegrafenis kreeg.

3 Robert A. Little

Foto via Wikimedia

Robert Alexander Little werd geboren op 19 juli 1895 in Melbourne, Australië. Hoewel zijn aanvraag werd afgewezen bij de Point Cook Military Flying School, ontving Little uiteindelijk zijn vliegbrevet en trad in 1915 in dienst bij de Royal Naval Air Service in Engeland. Hij werd in juni 1916 naar Duinkerken gepost en in oktober 1916 toegewezen aan het 8e Naval Squadron. Het squadron was uitgerust met Sopwith Pups.

De eerste luchtoverwinning van Little kwam op 1 november 1916, met nog twee overwinningen tegen het einde van het jaar. In maart 1917 schoot Robert negen vijandelijke vliegtuigen neer en werd hij de volgende maand gepromoveerd tot luitenant van de vlucht. Het 8e Naval Squadron liet hun toestel vervangen door Sopwith Triplanes en vervolgens Sopwith Camels.

Bijgenaamd "Rikki" door zijn squadron-leden na de cobra-moordmangoest in de verhalen van Rudyard Kipling, Little vergaarde verbazingwekkende 37 overwinningen tegen augustus 1917. Hij kreeg het Distinguished Service-kruis met een bar, de Croix de Guerre en de Distinguished Service Order (met een balk toegevoegd in september 1917). Hij werd in januari 1918 bevorderd tot vliegcommandant.

Hoewel Little een uitstekende shooter was, was hij een vreselijke piloot, die regelmatig zijn vliegtuig neerstortte. In maart 1918 vervoegde hij het 203 Squadron. Helaas raakte hij op 22-jarige leeftijd dodelijk gewond in de lies toen hij twee maanden later probeerde een groep Duitse bommenwerpers te onderscheppen. Met een officiële telling van 47 overwinningen, was hij de hoogst scorende aas van Australië in de Eerste Wereldoorlog.

2 Raymond Collishaw

Foto credit: Brereton Greenhous

In 1893 werd Raymond Collishaw geboren in Nanaimo, British Columbia. Hij trad in januari 1916 in dienst bij de Royal Naval Air Service als pro-ex-officier op proef. Zijn eerste overwinning kwam in oktober toen hij de toekomstige Duitse aas Ludwig Hanstein neerschoot.

Een van zijn meest beroemde heldendaden vond plaats eind 1916 toen hij werd aangevallen door zes Duitse vliegtuigen. Ze vernietigden zijn instrumentenpaneel en een bril met kogels, waardoor hij gedeeltelijk blind was. Hij ontsnapte maar werd gevolgd door twee vijandelijke vliegtuigen. De eerste stortte tegen de bomen in; Collishaw schoot de tweede neer.

Hij was nauwelijks in staat om te zien en zonder instrumenten landde hij in een veld maar ontdekte al snel dat hij zich op vijandelijk grondgebied bevond. Onmiddellijk vertrok hij, later landde hij in een Frans veld bij Verdun. Hij ontving de Croix de Guerre voor deze prestatie.

Collishaw werd gepromoveerd tot de rang van vluchtcommandant bij het 10 Naval Squadron in 1917. Bekend als de Black Flight, werkten hij en vier Canadese piloten samen, schilderden hun Sopwith Triplanes zwart en werden berucht vanwege hun escapades aan het front van Ieper.

Ze daagden herhaaldelijk het Richthofen Circus uit en versloeg enkele van zijn leden. Op een gegeven moment hadden ze misschien zelfs met de Rode Baron zelf gevochten. Toen de Black Flight in juli 1917 werd ontbonden, stond de telling van Collishaw op 37 neergestorte vijandelijke vliegtuigen.

Hij leidde toen het 13 Naval Squadron en het 203 Squadron in de Royal Air Force. Tegen het einde van de oorlog had Collishaw 62 overwinningen, met alleen Billy Bishop en Edward Mannock die zijn record overtreffen. In tegenstelling tot veel van zijn leeftijdsgenoten, verbleef Collishaw bij de Royal Air Force na de Eerste Wereldoorlog, commanderende Britse strijdkrachten tegen de Bolsjewieken in Rusland en de geallieerde luchtmacht in Noord-Afrika in de Tweede Wereldoorlog.

Hoewel aangeprezen als de "grootste vlieger van allemaal" in een editie van januari 1940 van de Toronto Star Weekly, Collishaw was niet zo beroemd als sommige van zijn tegenhangers. Hij ontving de Distinguished Service Order met een bar, het Distinguished Service Cross en het Distinguished Flying Cross. Hoewel hij tweemaal werd genomineerd voor het Victoria Cross, heeft hij het nooit ontvangen.

In 1976 stierf hij op 82-jarige leeftijd. Na een campagne door sommige historici, werd de passagiersterminal op Nanaimo Airport vernoemd naar Collishaw in 1999.

1 Edward 'Mick' Mannock

Foto via Wikimedia

Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak in 1914, werkte de 27-jarige Edward "Mick" Mannock voor een telefoonbedrijf in Turkije. Hij en zijn collega's werden gevangengenomen nadat Turkije de oorlog aan Duitse zijde was begonnen. Geplaatst in eenzame opsluiting na een ontsnappingspoging, ging zijn gezondheid langzaam achteruit. Het Amerikaanse consulaat verzekerde zijn vrijlating in april 1915 en Mannock verliet Turkije met een diepe haat voor de Duitsers.

Na zijn terugkeer in Groot-Brittannië trad Mannock toe tot het Royal Army Medical Corps als sergeant. Hij moest vijandige gevangenen behandelen, maar zijn beproeving in Turkije had hem weinig medelijden met hen opgeleverd.Uiteindelijk werd hij overgeplaatst naar het Royal Flying Corps en gepost naar het 40 squadron in Treizennes in april 1917. Aanvankelijk werd Mannock door zijn squadronleden gezien als een lafaard en een alleskenner. Maar dat veranderde toen hij begon met het neerschieten van Duitse vliegtuigen.

Ondanks zijn vermeende diepe haat voor de Duitsers, voelde Mannock soms medelijden met hen. Hij inspecteerde bijvoorbeeld eens het vliegtuig van een Duitser die hij had neergeschoten. Hij was zo gestoord door de aanblik dat hij zich een moordenaar voelde. Al snel begonnen de zenuwen van Mannock te rafelen. Hij werd tijdens een van zijn bladeren huilend en trillend gezien.

Niettemin keerde hij snel terug naar de oorlog aan het einde van zijn verlof. Amper een jaar na zijn eerste moord stond Mannocks aantekening op 73 en was daarmee de meest succesvolle Britse piloot van de Eerste Wereldoorlog. In 1917 ontving hij het Military Cross, waaraan later een bar werd toegevoegd. Het jaar daarop ontving hij de Distinguished Service Order en nog twee bars.

Op 26 juli 1918 schoot Mannock zijn laatste Duitse vliegtuig neer, maar maakte de fout om laag te vliegen om het te observeren. Als gevolg daarvan werd hij neergeschoten door Duits grondvuur. Hij had eerder gezegd dat zijn grootste angst in vlammen opging zonder parachute en brandend tot de dood. Dus hield hij altijd een revolver in zijn cockpit.

Met zijn ergste nachtmerrie gerealiseerd, is het onbekend of Mannock die dag zijn revolver gebruikte. Maar hij werd de meest versierde, hoogst scorende Britse jachtpiloot van de Eerste Wereldoorlog.