Delen:
10 Archeologische overblijfselen die leven onthullen in het oude Babylon
De naam Babylon, vandaag, wordt gebruikt als een synoniem voor kwaad en losbandigheid. Ons beeld van het oude rijk is gekleurd door de bijbelse geschiedenis en het is niet bepaald vleiend. Het noemt Babylon de 'moeder van prostituees en de gruwelen van de aarde' en zegt dat 'gelukkig is hij die je kleintjes neemt en hen tegen de rotsen stroopt'.
Maar in zijn tijd was Babylon een van de machtigste steden ter wereld, een naam die met ontzag werd uitgesproken. Veel van het echte Babylon is in de loop van de tijd verloren gegaan, maar archeologen hebben stukken gevonden. Via hen kunnen we een glimp opvangen van een van 's werelds eerste grote beschavingen.
10A Babylonisch huis
In 1899 vonden archeologen de stad Babylon zelf. Binnen zagen ze een hint van hoe het leven was in een gewoon Babylonische huis.
Babylon is gemaakt zonder stenen. Elk gebouw en elke muur werd gebouwd van bakstenen. Die stenen waren geglazuurd van kleur en afbeeldingen van goden, beesten en mannen. De muren van de stad waren bedekt met lapis lazuli, een blauw mineraal dat goud waard is.
Een Babylonisch huis zou ook uit kleibakstenen worden gebouwd. De meesten zouden op stoffige, onverharde wegen zijn, naast de hoofdstraten. Velen zouden een eenpersoonskamer zijn die uitkomt op een open hof, hoewel sommigen met een beetje meer rijkdom extra kamers zouden hebben.
Binnen bewaarden ze decoratieve potten en lantaarns, geglazuurd met kleine streepjes kleur om het levend te maken. De kinderen zouden kleine kleispeeltjes of speelgoed terracotta schepen hebben om mee te spelen. De volwassen mannen zouden gokken en spelletjes spelen met de enkelbeenderen van dieren.
9 Babylonische geneeskunde
Toen de Babyloniërs naar de markt liepen, zagen ze meer dan alleen winkeliers. Zieke mensen zouden daar ook zitten en ze waren ieders verantwoordelijkheid. Ongeacht wie u was, er werd van u verwacht dat u een minuut de tijd neemt om uw beste medische advies te geven.
De elite hoefde dit niet te doen. Ze kunnen naar de tempel gaan. Daar kan een tovenaar met hen gaan zitten en uitleggen welk kwaad ze hebben begaan om de goden boos te maken en welke charmes ze nodig hebben om boete te doen. Of ze zouden een dokter kunnen krijgen, die zou worden opgeleid om gipsafgietsels te maken en om een operatie uit te voeren.
De armen hadden echter niet zoveel geluk. Ze zouden voor zichzelf moeten zorgen, meestal in hun eigen huis. Daarom zouden ze naar de markt gaan, waar mensen zouden passeren en, als ze dezelfde symptomen hadden gehad, hem laten weten hoe ze het hebben behandeld.
Babylonische medische tablets laten zien dat ze hun medicijn baseren op wat in het verleden heeft gewerkt. Ze noemen medicijnen 'beproefd en getest' en geven ze door. Eén, bijvoorbeeld, schetst een ziekte die een vrouw 1500 jaar geleden had en de manier waarop ze die behandelde, waarbij ze een remedie passeerde die door de eeuwen heen werkte.
8Erotische kleiplaatjes
Babylon werd ongebruikelijk seksueel open beschouwd, zelfs volgens de normen van oude koninkrijken. Volgens de historicus Jean Bottero zouden mensen seks hebben in de open lucht - soms op het terras van hun huizen en soms zelfs op straat.
We weten zeker dat ze flauwvalt rond kleine terracotta borden die mensen op heterdaad toonden, zoals oude uitgaven van Playboy. Er is een hele Kamasutra-achtige reeks van technieken weergegeven over deze dingen. Er was geen taboe op hen - ze waren overal. Archeologen hebben ze gevonden in huizen, in tempels en zelfs begraven met de doden in hun graven.
Het is gemakkelijk om je voor te stellen hoe ongemakkelijk de Israëlieten, die ons vandaag veel van ons begrip van Babylon geven, moeten zijn geweest toen ze door Babylon liepen. In het oude Israël was er nauwelijks sprake van seksuele kunst. Voor hen maakte de seksualiteit van Babylon het tot een verdorven plaats.
7De tempel van Ishtar
Een van de vreemdste Babylonische tradities vond volgens de Griekse schrijver Herodotus plaats in de tempel van Ishtar. Minstens één keer in haar leven moest er een vrouw naar toe komen, en ze mocht niet weggaan voordat ze met iemand had geslapen voor geld.
We hebben enkele van deze tempels opgegraven. Eén werd gevonden op de top van de stad, op een acropolis waar de koning zijn koninklijke zetel van macht bewaarde. Naast zijn koninklijke zetel staat een tempel voor Ishtar, de godin van liefde en oorlog. Het is op een massief stenen terras met een oprijlaan ernaartoe en, in zijn prime, wordt aangenomen dat het een gigantische ziggoerat was die uittorende in de lucht.
"Hier, wanneer een vrouw haar stoel neemt, vertrekt ze niet meer naar haar huis, totdat een van de vreemdelingen een zilveren munt op haar schoot heeft gegooid en handel met haar heeft gehad buiten de tempel", zegt Herodotus. Voor sommige vrouwen was het gemakkelijker dan voor anderen. "Sommigen van hen blijven zelfs zo veel als drie of vier jaar."
6Fortune-Telling
De Babyloniërs geloofden dat ze de toekomst in de lever van een schaap konden zien. Wanneer ze een belangrijke beslissing moesten nemen, zouden ze de lever van het lichaam van een schaap snijden om te voorspellen hoe het zou gaan.
Ze hebben kleimodellen van levers achter gelaten, in kaart gebracht met afwijkingen waarvan zij dachten dat ze een ander lot aangaven. Sommige zouden voor specifieke doeleinden zijn. Een, bijvoorbeeld, gemarkeerd met de woorden "vernietiging van een kleine stad," werd geraadpleegd wanneer een Babylonische koning overwoog een dorp met de grond gelijk te maken
Verschillende culturen zagen dit op verschillende manieren. De Grieken dachten dat ze iets aan het doen waren en kopieerden ze. De Israëlieten zagen het daarentegen als een soort donkere, buitenlandse tovenarij en als iets om bang voor te zijn.
5Astronomy
Babylonische astronomen zouden naar de top van hun grote ziggurats klimmen en de bewegingen van de sterren in de lucht bekijken. De sterren vormden een belangrijk onderdeel van hun religie en ze maakten een paar ongelooflijke vorderingen in de astronomie eeuwen voor iemand anders.
De Babyloniërs, hebben we geleerd, ontdekten de stelling van Pythagoras 1.000 jaar voordat Pythagoras werd geboren. Ze zagen Venus, volgden de komeet van Haley en volgden Jupiter met wiskundige technieken die de Europese samenleving pas in de 14e eeuw ontwikkelde.
Hun astronomie was ongelooflijk geavanceerd, maar dat betekent niet dat ze begrepen wat ruimte was. Hoe nauwkeurig ze ook de planeten volgden, ze gebruikten ze alleen voor astrologie. Ze geloofden dat de sterrenbeelden daar door de goden waren geplaatst, en bewegingen aan de hemel waren een teken van de dingen die nog zouden komen.
Vreemd genoeg werkte hun astrologie in sommige opzichten. Ze waren in staat om de veranderingen in een seizoen te volgen aan de hand van waar een sterrenbeeld in de lucht was - dus, toen ze een sterke oogst voorspelden, hadden ze vaak gelijk.
4Het ritueel voor verduisteringen
Van alle kosmische waarschuwingen aan de hemel was een eclips de meest angstaanjagende. De Babyloniërs geloofden dat ze rampen, moorden en opstanden hadden aangericht. We hebben een tablet gevonden die ons precies vertelt wat ze tijdens een eclips hebben gedaan - en het was een behoorlijk heftige reactie.
Eerst moesten ze een altaar in brand steken. Dan moest elke Babyloniër alles afhalen wat ze op hun hoofd droegen en in plaats daarvan hun kleren over hun hoofd trekken. Met hun tunieken boven hun hoofd zongen ze klaagliederen, smeekten de goden om hun velden te beschermen en niet om ze te vernietigen met overstromingen.
Aan het einde barstten ze in tranen uit en smeekten de goden hen te sparen. Het huilen was gepland. Een deel van het ritueel vereiste dat de mensen een emotionele inzinking hadden.
3 De adoptie van een verlaten baby
Er is een contract gevonden tussen een priesteres en de staat, die de medelevende kant van de Babyloniërs onthulde. Een priesteres, zo beweert hij, had een pasgeboren baby gevonden bij een waterput en het 'uit de mond van een hond' gegrepen.
Dat deel was niet zo ongebruikelijk. Het opgeven van baby's om te sterven was in de meeste landen in die tijd een vrij standaardpraktijk. In Rome waren ouders wettelijk verplicht om baby's die misvormd waren, in de steek te laten. In Babylon lijkt het echter anders te zijn behandeld.
De priesteres adopteerde de baby als haar zoon. De Babylonische staat, onthult de tablet, nam dit type gebaar zeer serieus. Ze keurden niet alleen de acties van de priesteres goed, maar ze hadden ook consequenties om ervoor te zorgen dat ze voor het kind zorgde als het haar.
"Als Simat-Adad, de nugig, tegen hem zegt:" U bent mijn zoon niet! ", Waarschuwt de tablet," zal zij huis, akker, boomgaard, vrouwelijke en mannelijke slaven, bezittingen en gebruiksvoorwerpen verbeuren, zoveel als daar kan zijn."
2Het leven van overwonnen mensen
Toen Babylon door een natie werd verslagen, werden de mensen overgeplaatst naar nieuwe delen van hun rijk. Het gebeurde met de Israëlieten, wat een reden was waarom ze Babylon zo erg haatten.
We hebben tablets gevonden die de levens van de Israëlieten in Babylon volgen, waaruit blijkt dat ze meer vrijheid hadden dan verwacht. Op zijn minst werden ze niet als slaven behandeld - ze mochten hun leven leiden. Ze ondertekenden contracten, verhandelden grondstoffen, betaalden belastingen en ontvingen leningen.
Dat betekent niet dat de Babyloniërs heiligen waren. Ze slachtten de baby's van de Israëlieten, verwoestten hun stad en rukten ze uit hun huizen. Er waren veel goede redenen om ze te haten.
Omdat de Babyloniërs hun rechten gaven, hielden sommigen de wrok niet voor altijd vast. Naarmate de tijd verstreek en de herinnering aan de tragedie zwakker werd, werden sommige Israëlieten geïntegreerd in de Babylonische samenleving. Na verloop van tijd zouden ze niet meer te onderscheiden zijn geweest van hun veroveraars.
1The Graves Of Dead Babylonians
Langs de stadsmuren van Babylon zijn de graven van hun doden. Toen een Babyloniër het einde van zijn dagen bereikte, werd zijn lichaam daarheen gebracht en werd hij begraven onder de aarde. Hun lichamen waren uitgestrekt over de volle lengte en werden meestal onversierd begraven, zonder kist of graf. Soms werden ze echter ingepakt in rieten matten of ommuurd met stenen.
Sommigen zouden begraven worden met de bezittingen die ze in het leven hadden. Graven zouden gevuld zijn met kralen. Volgens Herodotus zouden sommige van hun graven zelfs tot de rand gevuld zijn, schat.
Ze zouden zelden worden begraven met hun wapens. Voor hun tijd waren de Babyloniërs vreedzame mensenliefhebbers en geen jagers.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.