10 geweldige momenten in spionage

Zolang er mensen zijn geweest, zijn er groepen geweest. Zolang er groepen zijn geweest, zijn er geheimen geweest. Zolang er geheimen zijn, zijn er spionnen geweest. En zolang er spionnen zijn geweest, zijn er verbazingwekkende verhalen geweest over achtervolging en moed en domheid, dat gewone stervelingen zoals wij alleen maar verwonderd kunnen kijken. Verhalen als ...

10 De Romeinse slapstickshow

In 204 voor Christus stuurden de Romeinen een expeditieleger van 20.000 man onder leiding van generaal Publius Cornelius 'Africanus' Scipio naar Noord-Afrika. Ze werden echter al snel geconfronteerd met een leger van 90.000 Carthagers, die allemaal graag wat Romeinse gezichten wilden steken. Geconfronteerd met dit, vestigde Africanus snel een fort en begon met plannen om zijn nieuwe vijand te vernietigen.

De Carthaagse macht was verdeeld tussen twee kampen. Om informatie te verzamelen over de indeling van deze kampen, deed Africanus alsof hij onderhandelde met de Carthagers en stuurde hij dus gezanten naar elk kamp. Elke gezant werd vergezeld door een groep bedienden die echt Romeinse vermomde centuriën waren. Tijdens een dergelijk bezoek hebben de Romeinen 'per ongeluk' een paard uit hun konvooi vrijgelaten, dat vervolgens door het vijandige kamp liep te rennen. Terwijl de Carthagers in het rond lachten om de onzinnigheid van de 'dienaren' die het paard zwak achtervolgden, namen de vermomde centurio's eigenlijk geestelijk nota van de indeling en constructie van het kamp.

Deze spionagemissies onthulden dat de gebouwen van de kampen gebouwd waren met hout en riet-waanzinnig brandbare materialen. Op een avond lanceerde Africanus een verrassingsaanval en verbrandde elk kamp op de grond, waardoor het conflict eindigde en meer dan 40.000 vijanden werden gedood zonder trucs die verder geavanceerd waren dan die in een Charlie Chaplin-film.

9 Eli Cohen
Bomen in Golan Heights

In 1957 werd Eli Cohen gerekruteerd door het Israëlische spionage-agentschap Mossad om de Syrische regering te infiltreren en inlichtingen te verzamelen over de verdedigingswerken en het leger van het land, voor het geval er een conflict uitbreekt in de regio.

Na een aantal jaren training en het opbouwen van zijn coverstory als zakenman, verhuisde hij naar Damascus in 1962, waar hij onmiddellijk begon met zijn intrige met invloedrijke politici, diplomaten en militaire functionarissen. Bij hem thuis hield hij wilde feesten waar meisjes, drank en - het allerbelangrijkste - gevoelige overheidsinformatie vrijelijk stroomde. De infiltratie van Cohen was inderdaad zo'n succes dat het gerucht gaat dat Eli, na de verkiezing van Amin al-Hafiz tot de post van de Syrische premier, werd beschouwd als een sterke kandidaat voor de rol van viceminister van Defensie.

Dankzij zijn nauwe relatie met militaire functionarissen, werd Cohen regelmatig op tochten van vestingwerken genomen. In zijn meest beroemde exploit, werd Cohen gestuurd op een rondleiding door Syrische legerfaciliteiten op de Golanhoogte. Doen alsof hij geschokt was door het feit dat de soldaten die daar gelegerd waren uren achtereen in de zon waren achtergebleven, gaf Cohen opdracht om bomen te planten op elke positie, onder het mom de soldaten de nodige schaduw te bieden tegen de hitte, evenals de posities van de Israëli's camoufleren. In werkelijkheid dienden de bomen echter ook als markers voor alle mogelijke bombardementen door het Israëlische leger. Inderdaad, na het uitbreken van de Zesdaagse Oorlog, konden de Israëlische Defensie-eenheden, door de bomen te gebruiken om aan te geven waar soldaten waren gepositioneerd, deze bomen gebruiken om de Golan-hoogvlakte te veroveren in minder dan twee dagen.

Helaas kon Cohen zijn topprestatie niet zien. In januari 1965 werd Cohen in zijn appartement betrapt en stuurde hij gevoelige informatie terug naar Israël. Op 18 mei werd Eli geëxecuteerd ondanks verzoeken om clementie uit Israël, de vrouw van Cohen en verschillende landen.

8 Sarah Edmonds infiltreerde het Geconfedereerde leger (gekleed als een zwarte slaaf)

Als haar favoriete kindertijdboek iets te bieden had, was de in Canada geboren Sarah Edmonds altijd voorbestemd om een ​​speciaal soort hel op te richten. Het boek in kwestie was Fanny Campbell, de vrouwelijke piraat-kapitein; het vertelde het verhaal van Fanny Campbell, een vrouw die zichzelf als man vermomde en een van de meest gevreesde piraten van de dag werd. Edmonds was verslaafd en zwoer een leven te leiden dat even avontuurlijk was als dat van Fanny. Toen de Amerikaanse burgeroorlog klopte, kreeg ze haar kans.

Nadat ze zich had vermomd als een man met de bijnaam van Franklin Flint Thompson, ging ze naar het Union Army waar ze eerst diende als veldverpleegster. Na de executie van een spion die in de Confederatie was geplaatst, nam ze snel zijn plaats in en infiltreerde met succes verschillende Verbonden kampen op verschillende manieren. In één instantie, geverfd ze haar huid zwart met behulp van zilvernitraat en speelde de rol van "Cuff," een migrerende slaaf. Ze kreeg snel de opdracht om te werken aan de verdedigingswerken die werden gebouwd om de Unie af te weren. Twee dagen later ging ze samen met belangrijke informatie over de wapens, het moreel en de geschutsopstelling van de Confederatie weg.

Na verschillende soortgelijke missies (waaronder een waar ze zichzelf verkleedde als een Ierse marskramer), kreeg ze malaria. Omdat ze geen behandeling van het leger kon krijgen, opdat ze haar ware geslacht niet zouden ontdekken, verliet ze haar en werd behandeld als een burgervrouw. Na het einde van de oorlog schreef ze haar memoires met de titel Verpleegster en spion in het leger van de Unie en in 1884, als erkenning voor haar werk, kreeg het eervol ontslag van het leger samen met een veteranenpensioen.

7 Indian Spies bang vijanden door te doen alsof ze Goden en demonen zijn

In het oude India was het gebruikelijk dat koningen tempels bezochten en hun nauwe band met de goden demonstreerden door met hen te praten.Verborgen spionnen zouden doen alsof ze de stem van de god zijn en het moreel van de koning (en verzamelde menigten) leegmaken door erover te praten. Bovendien zou er bloed worden gemaakt om uit beelden te gieten en tunnels zouden in het geheim gegraven worden, zodat spionnen "wonderbaarlijk" in het centrum van heilige branden zouden kunnen verschijnen en iedereen in de buurt zouden kunnen schrikken.

Als de tempel een zwembad had, zouden de spionnen onder water wachten (gebruikmakend van snorkels gemaakt van dierlijke ingewanden), en - toen het moment goed was - barstten ze uit, terwijl ze rook ademden (die uit de monden van hun kostuums kwam) en in brand stonden , dankzij speciale brandende oliën. En als dat niet angstaanjagend genoeg was voor de arme koning, zouden de spionnen de opdracht krijgen om dit te doen terwijl ze zwaarden en ander wapentuig slijpen.

Bovendien zouden spionnen het terrein buiten vijandige steden besluipen terwijl ze berenhuiden dragen en geluiden maken die lijken op antilopen en jakhalzen met rook uit hun mond. Mocht een burger dapper genoeg zijn om de 'god' te naderen, dan werden ze snel doodgeslagen met een bar, om het te laten lijken alsof ze door een demon waren gedood.

6 Sun Tzu bedroog zijn eigen spionnen om de vijand verkeerd te informeren

Een van de eerste historische figuren die gebruik maakte van het bespioneren van enige belangrijke militaire capaciteit was Sun Tzu, de meester van oorlogsvoering die verantwoordelijk was voor de klassieker De kunst van oorlog. Hierin nam hij aan dat spionnen en spionage noodzakelijke elementen van elk leger waren, en dat het in de strijd gaan zonder gebruik te maken van spionnen een zekere manier was om te verliezen.

Een van de favoriete tactieken van Tzu was echter om 'gedoemde spionnen' te gebruiken. In een daad van extreme kwaadaardigheid zou hij zijn spionnen voorzien van valse informatie over zijn leger en ze vervolgens naar het slagveld sturen om de vijand te bespioneren; toen ze in positie waren, zorgde hij ervoor dat ze door de vijand werden gevangengenomen. Tijdens de marteling zou de spion de informatie onthullen, in de overtuiging dat het juist was. De vijand zou dan een gevechtsplan vormen op basis van deze informatie, niet wetende dat Tzu eigenlijk volledig andere tactieken gebruikte. Je kunt waarschijnlijk raden wat er met de 'gedoemde spionnen' in de handen van de vijand gebeurde nadat ze hadden geleerd dat ze waren misleid.

5 monniken smokkelden zijderupsen over Azië in uitgeholde wandelstokken

Vóór de zesde eeuw werd de productie en handel van zijde gecontroleerd door twee
monopolies. Een daarvan was in handen van China, dat de enige manier bezat om de zijderupsen te fokken die nodig waren om de zijde te maken. De andere werd gehouden door Perzië, die de enige handelsroute controleerde die door Azië naar Europa liep.

In 552 gaven twee monniken zich vrijwillig op om naar China te reizen en zijderupseneieren en larven naar Justinianus I, de Byzantijnse keizer, terug te smokkelen. Omdat zijderupsen uiterst kwetsbare wezens zijn die op een constante lage temperatuur moeten worden gehouden, moesten de monniken de zijderupsen terug naar binnen slepen in uitgeholde wandelstokken, waardoor ze ook ongehinderd met de wezens konden ontsnappen. Bovendien moesten de monniken, om de zijderupsen te voeden, ook potmoerbeiboesters meenemen, die ze indien nodig met hun eigen drinkwater zouden hebben moeten sproeien.

Dit avontuur duurde twee jaar, waarna de Byzantijnen productielocaties konden creëren in het hele land, waardoor de voorheen lucratieve monopolies van China en Perzië werden verbroken.

4 De CIA beklom de Himalaya en verloor een radioactieve spionageapparaat

Niet alle gekste verhalen uit de wereld van spionage hebben een happy end. Er is geen beter voorbeeld hiervan dan de tijd dat de CIA een plutonium-aangedreven bewakingsapparaat op de top van een berg in de Himalaya probeerde te installeren en verloor.

Het was 1965. De Koude Oorlog was in volle gang en, niet ver daarvandaan, de oorlog in Vietnam. Erger nog, inlichtingenrapporten suggereerden dat de Chinezen een langeafstands nucleair wapen hadden ontwikkeld, een groot probleem aangezien de Communistische Chinezen niet precies met de natie spraken over het kapitalisme. Om de mogelijkheden van deze veronderstelde kernwapens te beoordelen, moesten de Amerikanen Chinese kernproeven bespioneren, die plaatsvonden in een uiterst geheime faciliteit in de Chinese regio van de Himalaya. Maar hoe konden ze het doen?

Het antwoord kwam in de vorm van Nandi Devi, een 7600 kilometer lange berg in de Himalaya, en een binnen de grenzen van India, een bondgenoot van de VS. De CIA rekruteerde een team van bergbeklimmers die de berg enkele jaren van tevoren met succes hadden geschaald en hen op hun taak hadden gebaseerd. Ze zouden naar de top van Nandi Devi klimmen en een apparaat samenstellen dat eventuele kernproeven in de regio zou monitoren. Deze apparatuur, ook wel bekend als een SNAP-eenheid (Systems for Nuclear Auxiliary Power), werd aangedreven door plutonium. Later dat jaar vond de klim plaats. Maar voordat de top werd bereikt, ontstonden er al snel problemen met de zuurstofvoorraden, die vervolgens werden gecompliceerd door de komst van hevige sneeuwval. De expeditie was verlaten; om het team echter te behoeden voor de moeite om de SNAP-eenheid weer de berg af te voeren, werd het in een spleet gestuwd en werd het tot de lente van het volgende jaar achtergelaten, toen ze terug zouden komen, het ophaalden en de klus afmaakten.

U kunt waarschijnlijk raden wat er vervolgens gebeurde. In 1966 keerde het team terug zoals beloofd, maar het apparaat was zonder sporen verdwenen. Doorzoekingen van de berg voor straling leverden geen resultaten op, terwijl de Indianen ontkenden dat ze het hadden gestolen voor het plutonium dat zich binnenin bevond. Uiteindelijk werd geconcludeerd dat een aardverschuiving de eenheid onder tonnen sneeuw had begraven, een rustplaats waar het apparaat vandaag nog steeds ligt.

3 katten gevonden verborgen Sovjet Bug In Embassy Walls

Tijdens de Koude Oorlog bespioneerden de USSR en de VS iedereen en alles.En, ja, als we 'iedereen' zeggen, bedoelen we iedereen. Zelfs de Nederlanders, de minst schadelijke nationaliteit in Europa (de tweede alleen voor Zwitserland), werden begin jaren zestig door de Sovjets lastig gevallen. Gelukkig betrapten ze zich op de vreemdste manier mogelijk: door katten.

Ten tijde van de ontdekking van de insecten, werkte de ambassadeur Henri Helb op een dag in 1961 in zijn kantoor toen plotseling zijn twee Siamese katten, die eerder in slaap waren gevallen in de kamer, wakker begonnen te worden en aan de muur begonnen te klauwen. Aanvankelijk dacht Helb dat de katten een muis in de muren hadden gehoord. Hij besefte echter opeens dat wat ze hadden gehoord veel sinister was. Met behulp van hun superhoorzitting hadden de katten het geluid van een microfoon opgevangen, diep in de muur verborgen en via radiogolven ingeschakeld.

Met deze ontdekking zou je je kunnen voorstellen dat de microfoon onmiddellijk werd verwijderd. Niet zo. In plaats daarvan begon het personeel van de ambassade de Sovjets te misleiden door 'uiterst geheime' vergaderingen bij de microfoon te houden. Bij een andere gelegenheid klaagde het personeel over hoe reparatiewerkzaamheden aan hun gebroken riolen alweer vertraging hadden opgelopen; toevallig arriveerde een team riooltechnici de volgende ochtend om ze te repareren. Na verloop van tijd paste de staf van de ambassade zich eenvoudig aan hun aanwezigheid aan en nam ze niet de moeite om ze te verwijderen. Ze wisten immers nooit wanneer ze nog wat meer reparaties nodig hadden.

2 De nepfilm van de CIA

In 1979 greep een groep gewapende Iraniërs de Amerikaanse ambassade in Teheran, waarbij 52 mensen gegijzeld werden en een crisis begon die zou duren tot 1981. Gelukkig slaagde de ene groep diplomaten erin om in de chaos en verwarring van de situatie te ontsnappen. Gevangen in de vijandige straten van de stad, werden ze uiteindelijk ingenomen door een groep Canadese diplomaten die hen beschermden tegen de regering (die rigoureuze huis-aan-huis-onderzoeken uitvoerde, wetende dat er meerdere personen niet konden worden opgespoord).

De CIA moest wanhopig deze diplomaten redden en begon plannen voor een missie naar Iran op te stellen. Het was duidelijk dat de Iraniërs hen niet gemakkelijk zouden binnenlaten, dus ze kwamen op een ingenieus plan: een groep agenten zou naar Iran reizen onder het mom van scouting naar een locatie om een ​​science-fictionfilm te maken genaamd Argo. Wetende dat de Iraniërs het filmmaatschappij zouden onderzoeken, heeft de CIA geen kosten bespaard om hun alibi kogelvrij te maken. Ze produceerden nep-filmposters, hielden blitse feesten in LA nachtclubs, zetten een functionerend productiebureau op, huurden genoteerde special effects en make-upartiesten in als 'personeel' en deelden zelfs valse visitekaartjes uit in heel Tinseltown.

De Iraniërs vielen voor de list, lijn en zinklood. Bij zijn aankomst in het land legde de CIA contact met de diplomaten en voorzag hen van echte Canadese paspoorten om hen in staat te stellen aan boord te gaan van een vlucht het land uit.

1 De USSR (Per ongeluk) heeft de SR-71 Blackbird gebouwd

Zonder twijfel, was de SR-71 Blackbird een van de grootste instrumenten ooit gebouwd voor spionage. Dienend bij de US Air Force als een verkenningsvliegtuig, in de 35 jaar dat het in dienst was, werd er nooit één neergeschoten door de vijand. Daar zijn twee redenen voor. Ten eerste was het vliegtuig zo geconstrueerd dat de radartekening bijna onzichtbaar was. Ten tweede zorgden zijn enorme turbostraalmotoren ervoor dat als een vijandelijke jager of grond-luchtraketten probeerden om hem aan te vallen, de piloot eenvoudig moest accelereren naar de topsnelheid van Mach 3 om te ontsnappen, een snelheid die de capaciteiten van een sovjet ver te boven gaat technologie.

Het bouwen van het vliegtuig was echter niet eenvoudig. Om ervoor te zorgen dat de Blackbird de temperaturen kon weerstaan ​​die zou ontstaan ​​na het bereiken van de topsnelheid, was het noodzakelijk om het uit titanium te bouwen. Het enige land ter wereld met een voldoende grote hoeveelheid van hoge kwaliteit was echter Rusland.

Om het titanium te verkrijgen, was het daarom nodig dat de CIA enorme hoeveelheden materiaal aanschafte met behulp van verschillende dummy-bedrijven, waarna het in het geheim naar de VS werd verscheept. Het is niet bekend of de USSR zich ooit realiseerde dat ze per ongeluk hielpen bij het maken van het vliegtuig dat de komende decennia hun luchtruim zou binnendringen. Dat wil zeggen, tenzij de man die de deal heeft gesloten dit leest, in welk geval, eh, bedankt.