Delen:
Top 10 Crazy Pharmaceutical Drug Origin-verhalen
De geschatte waarde van de farmaceutische industrie in de VS bedroeg $ 446 miljard in 2016. In feite zijn de uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling per werknemer ongeëvenaard door andere industrieën. Desondanks is de ontdekking van revolutionaire drugs en behandelingen soms een geval van het opmerken van iets onverwachts, op zoek naar iets anders, of gewoon puur geluk.
10 Chlorambucil
Chlorambucil is een geneesmiddel tegen bloedarmoede dat voor het eerst werd goedgekeurd door de FDA in 1957. Leukemie is kanker van de bloedcellen en is een van de belangrijkste kankers bij personen jonger dan 15 jaar. De oorsprong van dit medicijn gaat helemaal terug naar het gebruik van mosterdgas op Eerste Wereldoorlog slagvelden.
Vele jaren na de oorlog en onder de dreiging van de Tweede Wereldoorlog, keken onderzoekers bij Yale naar behandelingen voor mosterdgasvergiftiging toen ze merkten dat aan het gas blootgestelde soldaten een ongewoon laag aantal witte bloedcellen hadden.
Dit leidde tot de ontdekking dat stikstof-mosterd-gebaseerde verbindingen kunnen worden gebruikt bij de behandeling van leukemie om gemuteerde en kwaadaardige witte bloedcellen te doden en verdere tumor-deling te voorkomen. Meer onderzoek leidde tot de ontwikkeling van chloorambucil, dat tegenwoordig nog steeds wordt gebruikt voor de behandeling van dit soort kankers.
9 Viagra
Het lijdt geen twijfel dat Viagra wereldwijd een zeer gebruikte en gewaardeerde farmaceutische ontdekking is. Zijn populariteit komt voort uit het wijdverspreide gebruik ervan in de popcultuur, vooral in Hollywood.
Het verhaal van zijn ontdekking is echter iets rustelozer. Het begon in Merthyr Tydfil, een kleine Welshe stad in het Verenigd Koninkrijk. Wetenschappers die een nieuw geneesmiddel tegen angina-preventie testten, kregen meldingen van een onverwacht effect van de vrijwilligers.
Mannelijke deelnemers ervoeren meer frequente erecties. Verder onderzoek wees uit dat het inderdaad het angina-medicijn was dat dit effect veroorzaakte, en dus werd de "kleine blauwe pil" geboren.
Het werd op de markt gebracht als de eerste orale behandeling voor erectiestoornissen in 1998. Nu, 20 jaar later, is het uitgegroeid tot een van de meest voorgeschreven geneesmiddelen ter wereld.
8 Botox
Bijna iedereen heeft gehoord van Botox en het beruchte gezichtsvriezen effect ervan, waardoor talloze "beroemdheden" verstoken van gezichtsemotie. Maar minder mensen zijn op de hoogte van de verrassende oorsprong van het medicijn. Botox is eigenlijk een neurotoxine dat is gemaakt van een gezuiverde vorm van het botulinumtoxine dat botulisme veroorzaakt.
Het werd voor het eerst gebruikt als een medicijn om spierspasmen in het lichaam te voorkomen, met name voor mensen die lijden aan ooglid- of stembandspasmen. Het gebruik rond de ogen had echter enkele onverwachte effecten. Het medicijn begon de rimpels rond het voorhoofdgebied van het gezicht te verminderen, wat leidde tot het gebruik ervan in cosmetische chirurgie om rimpels in het gezicht en gladde huid te verminderen.
De snelle evolutie van deze behandeling heeft ertoe geleid dat Botox-cosmetische chirurgie een van de meest populaire medische behandelingen is geworden, met meer dan zeven miljoen procedures alleen al in de VS in 2016.
7 Pokken Vaccinatie
Aan het einde van de 18e eeuw leverde Edward Jenner opmerkelijke bijdragen aan de ontwikkeling van het pokkenvaccin. Pokken was een van de meest gevreesde ziekten vanwege het hoge sterftecijfer en de uitgebreide gelaatsschade die werd toegebracht aan diegenen die het overleefden.
Voor Jenner was de enige preventieve maatregel variolatie (inenting) met behulp van pustule-materiaal van iemand die de ziekte al had. Variolatie leidde tot een minder ernstige zaak, maar kon nog steeds de dood tot gevolg hebben.
In zijn praktijk in het kleine stadje op het platteland van Engeland merkte Jenner echter dat melkmeisjes die de minder ernstige koepokken gevangen, geen pokken zouden krijgen. Dit idee van infectie met een minder schadelijk virus leidde tot de ontwikkeling van de vaccinatie. (Vacca is Latijn voor "koe.")
Het belang van de ontwikkeling van het pokkenvaccin kan niet worden onderschat. In 1980 verklaarde de Wereldgezondheidsorganisatie deze eens gevreesde ziekte officieel uitgeroeid, waardoor het de eerste en enige ziekte is om deze status te bereiken.
6 Lithium
De behandeling van bipolaire stoornis (voorheen bekend als manische depressie) varieerde sterk in de loop van de geschiedenis. Helaas, tot het einde van de 20e eeuw, waren patiënten vaak beperkt tot instellingen. Echter, in 1948 bedacht de Australische psychiater Dr. John Cade een revolutionaire behandeling met lithiumzouten.
Deze ontdekking kwam voort uit zijn toetsing van de onjuiste historische opvatting dat er een verband bestond tussen ureum en manie. Cade nam een enigszins onorthodoxe aanpak door urine van patiënten te verzamelen en deze in zijn eigen koelkast in de keuken te bewaren om in levende cavia's te injecteren.
Na verloop van tijd begon hij urinezuur rechtstreeks in de cavia's te injecteren, met behulp van lithiumuraat, omdat het zo sterk oplosbaar was. Lithiumzout zorgde ervoor dat de dieren ontspannen werden, dus Cade probeerde het later zelf met vergelijkbare resultaten. Zijn werk maakte de weg vrij voor de huidige toonaangevende behandeling van bipolaire stoornissen.
5 Penicilline
Hoewel veel mensen hebben gehoord van de kans dat Penicilline in 1928 door Alexander Fleming werd ontdekt, weten maar heel weinig mensen het verhaal van Ernst Chain en Howard Florey, de mannen die penicilline in een medicijn ontwikkelden. Alle drie mannen deelden de Nobelprijs voor de Geneeskunde in 1945 voor hun werk aan penicilline.
Bij het bestuderen van antibacteriële stoffen aan de Universiteit van Oxford in de jaren dertig, begonnen Chain, Florey en hun team onderzoek te doen naar het werk van Fleming aan penicilline en bedachten ze een plan om de penicillinevorm massaal te produceren voor de behandeling van infecties.
Hun kweekmethoden omvatten het gebruik van oude zuiveluitrusting en zelfs Marmite als groeimedium. Een vroeg-favoriete methode betrof het gebruik van meloenen, die succesvol genoeg was om te beginnen met klinische proeven.
De inspanningen van de twee mannen werden niet onopgemerkt door het Amerikaanse leger.Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontdekte het leger het potentieel van penicilline om gevechtswonden te behandelen voor infecties en begon de massaproductie van het medicijn voor de D-day-landingen. Penicilline ging talloze levens redden tijdens de oorlog en daarna.
4 LSD
Lyserginezuur diethylamide (LSD) is een Schedule I psychoactieve stof die voor gebruikers hallucinogene hallucinogene ervaringen kan veroorzaken. Normaal gesproken zou het niet als een farmaceutisch medicijn worden beschouwd. Het heeft echter onlangs veelbelovend getoond in de behandeling van posttraumatische stressstoornis.
LSD werd voor het eerst in 1938 gesynthetiseerd door de Zwitserse chemicus Albert Hofmann in de zoektocht naar een bloedsomloopstimulans. Dit bleek echter vruchteloos, dus werd het gedurende vijf jaar apart gezet.
Bij het hersynthetiseren van het medicijn in 1943, nam Hofmann per ongeluk een klein beetje uit zijn vingertoppen, wat leidde tot een ervaring die hij beschreef als "een ononderbroken stroom van fantastische foto's, buitengewone vormen met intense, caleidoscopische kleuren."
Drie dagen later, op 19 april, nam Hofmann opzettelijk een grotere dosis van het medicijn in en ondervond wat bekend is bij LSD-fans als Bicycle Day (genoemd naar de wijze van transport die Hofmann tijdens zijn "reis" naar huis terugzette). Hiermee werd LSD geboren en werd populair als een symbool van de 'flower power'-beweging in de jaren zestig. Het medicijn wordt nog steeds gebruikt.
3 Disulfiram
Meestal verkocht als Antabuse, wordt disulfiram gebruikt om alcoholverslaving te verminderen. Het medicijn reageert met de alcohol die wordt verbruikt om misselijkheid en een verhoogde hartslag te veroorzaken. Dit moet een afschrikmiddel zijn om te drinken.
Twee Deense medische onderzoekers, Jens Hald en Erik Jacobsen, testten dit medicijn oorspronkelijk antiparasitair. Elk besloot om kleine monsters te proberen om de bijwerkingen vast te stellen. Later, op een cocktailfeest na het werk, bleek dit een grote vergissing te zijn.
Nadat de mannen kleine hoeveelheden alcohol consumeerden, werden beide snel hevig ziek. Dit bracht hen ertoe om te concluderen dat de twee gebeurtenissen met elkaar verbonden waren en dat hun antiparasitaire een ander gebruik zou kunnen hebben.
Interessant genoeg werd bij verder onderzoek naar dit medicijn opgemerkt dat werknemers in de rubberindustrie al enige tijd over deze verbinding wisten. Hetzelfde type reactie op alcohol werd waargenomen bij diegenen die vergelijkbare chemicaliën gebruikten bij de productie van rubber, maar de twee waren nog niet gekoppeld.
2 Cisplatine
Cisplatine wordt gebruikt voor de behandeling van testiskankers. In feite wordt naar schatting tot 90 procent van de gevallen van dit type kanker genezen.
De ontdekking van de antikankereigenschappen van de drug door de Amerikaanse chemicus Barnett Rosenberg in de jaren zestig gebeurde voornamelijk door toeval. Rosenberg testte een hypothese op basis van het effect van sterke elektrische velden E coli toen hij merkte dat het de verdeling van de cellen van de bacterie kon voorkomen.
Rosenberg ontdekte dat het gebruik van platina-elektroden dit effect veroorzaakte, niet de elektrische stroom. Hij had eigenlijk een chemische stof gesynthetiseerd die bekend staat als "Peyrone's chloride" dat voor het eerst werd geïsoleerd in de jaren 1840. Maar het gebruik ervan bij de behandeling van kanker was nog niet gerealiseerd.
Sinds deze eerste ontwikkeling in de jaren zestig is cisplatine wereldwijd een van de toonaangevende geneesmiddelen tegen kanker geworden.
1 Warfarin
Warfarin begon met het drama van dood vee, dode knaagdieren en een mislukte zelfmoord voordat het de meest populaire antikleefmedicijn ter wereld werd. Het wordt gebruikt door maar liefst 1 procent van de volwassenen in het Verenigd Koninkrijk.
Tijdens de jaren 1920, de noordelijke VS en Canada ervaren een epidemie van stervende vee die overvloedig bloedden. Een onderzoek wees uit dat het probleem was veroorzaakt door het eten van beschimmeld kuilvoer dat gemaakt was van zoete klaver, en dus was de zaak op dat moment gesloten.
Toen, in de jaren 1940, isoleerden Karl Link en zijn student Harold Campbell in Wisconsin de verbinding die verantwoordelijk was voor de anticoagulerende eigenschappen in zoete klaver. Dit werd ontwikkeld tot warfarine, dat in 1948 als rattengif werd goedgekeurd. Het veroorzaakte enorme interne bloedingen bij ratten die ongelukkig genoeg waren om het te consumeren.
Nu is het populairste gebruik van warfarine de preventie en behandeling van ziekten zoals een beroerte die worden veroorzaakt door bloedstolsels. Het medicijn kreeg geen vergunning voor gebruik bij mensen tot 1954 nadat de mislukte zelfmoordpoging van een Amerikaanse militair rekruut aantoonde dat warfarine op een niet-fatale manier kon worden gebruikt. Interessant genoeg was toen een van de eerste ontvangers, president Dwight D. Eisenhower.