Top 10 bizarre oude Romeinse medische behandelingen

De oude Romeinen waren verantwoordelijk voor een aantal wetenschappelijke vorderingen die de mensheid ten goede kwamen. Sommige van hun oplossingen werkten echter niet. Hier zijn 10 ziekten en de foutieve genezingen die de oude Romeinen bedachten.

Waarschuwing: deze Romeinse behandelingen werken niet, dus probeer ze niet.

10 Acne

Acne was waarschijnlijk de plaag van bijna elke Romeinse tiener, dus probeerden de Romeinen een remedie te verzinnen. Krokodillenvlees was effectief in het verwijderen van vlekken, zelfs sproeten, in combinatie met cyprusolie.

Als de puistjes aanhielden, stelden de Romeinen voor om een ​​bad te nemen met olie en zure kaas om de puistjes te verwijderen. Prei bladeren kunnen zich ontdoen van puistjes wanneer ze over de huid worden gewreven. Ten slotte werd gezegd dat het sap van mirre, gemengd met cassia en honing, effectief was in het verlichten van wat de Romeinen noemden varus.

Als dat alles niet lukte om zijn gezicht van acne te ontdoen, vertelde de hofarts van Theodosius, een Romeinse keizer in de vierde eeuw, zijn patiënten om hun gezichten af ​​te vegen met een doek terwijl ze naar een vallende ster keken. Om niet-gespecificeerde redenen zou dit de puistjes van het gezicht doen vallen.

9 wratten

Wratten hadden een breed scala aan geneeswijzen. Vaak verbrandden Romeinen koeienmest, muizenmest of het vet van een zwaan om zich van wratten te ontdoen. Pliny stelde voor een verse doperwt te nemen en deze aan te raken in elke knobbel. Toen droeg hij zijn lezers op om de erwten veilig in een doek te wikkelen en ze achterover te gooien.

Wrijven over de wrat met zeeschuim of wit zeezand moest ook werken. Als de persoon het zich kon veroorloven, werd goud beschouwd als een effectief middel tegen wratten.

Als een Romein echter geen van deze genezingen kon krijgen, kon hij wachten tot na de twintigste dag van de maand, met de bedekte zijde op een pad liggen, naar de maan kijken, grijpen wat er in de buurt was en het op de wrat wrijven.

8 Hoofdpijn

Er waren een aantal behandelingen voor hoofdpijn, waarvan de meeste op de een of andere manier met dieren te maken hadden. Bijvoorbeeld, wijn waarin een kameleon was doorweekt, kon op het hoofd van de lijder worden gestrooid.

Als dat niet lukte, kon de romp van een olifant aan het hoofd worden aangeraakt. (Het werd als veel effectiever beschouwd als de olifant nieste.) Een Romein kon ook het water drinken dat was achtergelaten door een os of ezel die het had gedronken.

Een smeersel gemaakt van gebrande doek die was gekleurd met menstruatiebloed en gemengd met de olie van rozen werd gezegd dat een effectieve remedie te zijn. Als laatste redmiddel konden de afgehakte geslachtsdelen van een vos rond het hoofd worden vastgemaakt om een ​​koppige hoofdpijn te genezen.

7 Constipatie

Foto credit: Fubar Obfusco

Toen de oude Romeinen moeite hadden om naar de badkamer te gaan, waren er een aantal behandelingen om uit te kiezen. Bijvoorbeeld, het eten van rauwe kweeperen bewaard in honing zou kunnen helpen.

Het plaatsen van wolvengal (gal) op de navel met verschillende soorten melk, zout en honing kan ook effectief zijn bij het losmaken van de darmen. Voor diegenen die niet van het idee hielden dat een wolfsgal op hun navel rustte, kon de gal van een stier met alsem worden ingeslagen en als zetpil worden toegepast.

Verse bieten die werden gemalen tot sap waren ook gunstig voor patiënten met constipatie. Vreemd genoeg moest deze remedie ook werken voor diegenen die last hadden van diarree. Bijna elke soort fruit werd ook als goed beschouwd. Ten slotte schreven mannen als Cato the Elder kool als een geweldige behandeling voor constipatie en een veelheid aan andere kwalen.

6 Misselijkheid

Voor degenen die last hebben van misselijkheid - hetzij door natuurlijke oorzaken of als een reactie op een van de vele 'genezingen' van de Romeinen - werd gezegd dat een snuifje komijn met drie vingers wonderen doet.

Pennyroyal, een gewoon kruid in Europa, werd ook gezegd om te helpen als het gekookt was in azijn. Rozensap kan effectief zijn, hoewel de Romein in een diepe slaap kan vallen omdat het ook een remedie voor slapeloosheid was.

Vreemd genoeg geloofden de oude Romeinen dat het drinken van veel wijn een remedie was tegen misselijkheid. (Ze hadden ook een remedie voor de vervelende kater van de volgende dag.) Echter, een Romeinse vrouw die zwanger was en zich misselijk voelde, moest een granaatappel eten of het sap ervan drinken.

Als laatste redmiddel kan menselijke moedermelk worden gebruikt om misselijkheid te genezen. Het moest vooral effectief zijn als de vrouw haar kind al had gespeend - en nog meer als ze een jongen had gebaard.

5 Winderigheid

Winderigheid was een veel voorkomende bijwerking van veel Romeinse "kuren" en kon op verschillende manieren worden behandeld. Er werd gezegd dat kippenbouillon een uitstekend zuiveringsmiddel voor de darmen was. Als het was gemaakt van een oude haan en sterk gezouten, was het nog effectiever. De witte uitwerpselen van een kip waren ook gunstig voor mensen die last hadden van onbeheersbare winderigheid.

Wanneer gemengd met schoenmaker blacking, verlichtte basilicum vermoedelijk wrede winderigheid. Als dit medicijn echter te vaak wordt gebruikt, kan dit tot waanzin leiden of de patiënt in coma brengen.

Plinius zei ook dat het mengen van komijn en asperge nuttig was, hoewel deze remedie vaak andere, niet-gespecificeerde problemen veroorzaakte. Als laatste redmiddel kon gemalen bevervlees met azijn en rozenolie worden gebruikt zolang het in vloeibare vorm was. Als het werd gegeten, was het voor epilepsie.

4 Dysenterie

Dysenterie wordt veroorzaakt door een willekeurig aantal bacteriën, virussen of parasieten. Het verhit de dikke darm en resulteert in diarree met bloed voor de patiënt. In het oude Rome kenden ze echter niet de oorzaak van deze ziekte, dus de genezingen waren nogal vergezocht.

Kippensoep werd als een remedie beschouwd. Bitumen, een inheems asfalt van Klein-Azië, moest ook werken. Bitumen kan ook de menstruatie voor vrouwen bespoedigen.

Het vlees van een gevlekte hagedis was ook een effectieve remedie. Maar het moest uit een vreemd land worden geïmporteerd en gekookt voordat het werd gegeten. Het werkelijke type hagedis is niet opgenomen.

Eidooiers zonder de blanken kunnen worden gemengd met maanzaad en wijn. De bloemen van granaatappelen, een wondermiddel in het oude Rome, kunnen worden geplukt en worden gegeten om dysenterie te genezen. Ook braakte bloed moest werken als het werd gemengd met wijn en de longen van een gier.

3 Incontinentie

Incontinentie kan worden genezen door de blaas van een hyena te nemen, in wijn te drenken en te eten. De blaas van geroosterde zwijnen was ook behoorlijk effectief.

Als je ze kon vangen, waren geroosterde zeepaardjes een veel voorkomende remedie tegen incontinentie. Een kleinere vis die werd gevonden in de buik van een grotere vis was ook een goede remedie. Als de lijder een kind was, stelde Plinius voor om gekookte muizen te eten met hun eten.

Misschien was de vreemdste remedie het nemen van papyrus of linnen en het aan te raken tot op het puntje van je geslachtsdelen. Als dat niet lukte, zou het misschien lukken om een ​​touwtje linnen of papyrus rond de geslachtsdelen en dan om het been te binden.

Nog vreemder is dat incontinentie kan worden genezen door de penis van een varken te verbranden, deze met wijn te vermengen en het brouwsel te drinken. Toen de Romein dronken was van "varkenswijn", moest hij in het bed van een hond plassen terwijl hij in het Latijn het volgende zei: "Dit doe ik opdat ik mijn bed niet nat maak zoals een hond."

2 Jicht

Jicht, een terugkerende aanval van acute inflammatoire artritis, kan op verschillende manieren worden genezen. De combinatie van mosterd, saffraan, het vet van een mannelijke geit en de mest van een vrouwelijke geit werd verondersteld effectief te zijn in het verlichten van de symptomen.

Het wrijven van een zeehaas langs de aangetaste delen en het dragen van schoenen gemaakt van de bevers van de huid werd ook voorgeschreven. De huid van wat Plinius omschreef als de "Pontische bever" zou het meest effectief zijn.

Plinius geloofde ook dat de aanraking van een menstruerende vrouw de symptomen kon verlichten. Kalver meststof gekookt met leliebollen werd verondersteld ook een nuttige remedie te zijn. Een van de droere behandelingen was het gebruik van een levende vos die aan een stok was vastgemaakt en in olie was gekookt. Het werd verondersteld een effectieve drank te maken om jicht te genezen.

1 Epilepsie

Hoewel epilepsie nog steeds een uitdaging is om te behandelen in de moderne tijd, geloofden de oude Romeinen dat ze een aantal succesvolle remedies hadden. Een getroffen Romein zou bijvoorbeeld water kunnen drinken dat 's nachts uit een bron werd gehaald en vervolgens in de schedel van een dode werd geplaatst.

De volgende stap was het vlees eten van een beest dat met een ijzeren wapen was gedood. Het wapen moet eerder een man hebben gedood. Als dat allemaal niet lukte, zou het helpen om een ​​ijzeren spijker in de grond te stoppen waar iemand een aanval had gehad.

De teelballen van een beer of everzwijn gedrenkt in merriemelk of water werd beschouwd als een zeer effectieve behandeling. De geur van de nageboorte van een vrouwelijke ezel, vooral als deze net een man had gedragen, was gunstig voor diegenen die op het punt stonden een aanval te krijgen. Dit was echter geen praktische of tijdige oplossing.

Als niets anders zou werken, zou de getroffen Romein de hersenen van een gedroogde kameel kunnen nemen, het in azijn kunnen doen en het opeten.