Delen:
10 vreselijke ideeën in de geneeskunde van het verleden 100 jaar
Medische wetenschap en technologie veranderen voortdurend. Vooruitgang in apparatuur en wetenschappelijke kennis maakt het mogelijk dat medische procedures veiliger en minder ingrijpend worden, zodat we allemaal gezond kunnen blijven en langer kunnen leven.
U zult echter verrast zijn hoezeer onze medische kennis in de afgelopen 100 jaar is veranderd. Nog niet zo lang geleden, we geloofden allemaal in en vertrouwden op deze gekke procedures waarvan we nu weten dat het vreselijke ideeën waren. Het roept de vraag op: welke actuele medische ideeën zullen we de komende 100 jaar als krankzinnig beschouwen?
10 Lobotomy
Voor psychische aandoeningen zoals schizofrenie en depressie, stelden sommige psychiaters in de jaren veertig voor om twee ijshapjes door je oogkassen te steken en ze in je hersenen te slaan. Door het hersenweefsel te beschadigen, met name de frontale lobben die verantwoordelijk zijn voor de persoonlijkheid, moest lobotomie het 'slechte gedrag' voorkomen dat wordt gezien bij schizofrenie, bipolaire stoornissen en andere psychische aandoeningen.
Verrassend genoeg won Antonio Egas Moniz, die de lobotomie ontwikkelde, de Nobelprijs voor de fysiologie of geneeskunde in 1949. Deze chirurgische ingreep was slechts goed voor ongeveer 10 procent van de patiënten. De meeste mensen met lobotomieën werden teruggetrokken, kinderlijke mensen met saaie persoonlijkheden. Ze waren niet langer in staat om basistaken uit te voeren en voor zichzelf te zorgen.
Ongeveer 40.000-50.000 mensen werden alleen in de VS lobotomisch behandeld. De Sovjet-Unie verbood deze operatie in 1950 als een inhumane procedure en zei dat het "een krankzinnige persoon veranderde in een idioot." Al snel verbood ook andere landen het.
Lobotomieprocedures werden stopgezet met de bevordering van psychiatrische medicatie voor psychische aandoeningen. Veel mensen hebben ook een verzoek ingediend om de Nobelprijs van Moniz in te trekken.
9 Radioactief water
Terwijl we nu proberen straling te vermijden, was radioactiviteit ongeveer 100 jaar geleden een nieuwe, opwindende ontdekking. We dachten dat het goed was voor onze gezondheid. Mensen kochten radium-hangers, uraniumdekens en radonwater in de hoop hun spijsvertering, artritis en wat ze dan ook verbeterden te verbeteren.
Een populair product was de Radium Ore Revigator, die een waterkoeler was met een radioactief erts dat bij verval uw drinkwater zou "verbeteren" met een hoge concentratie van radon.
Eben Byers, een rijke industriële industrieel uit Pittsburgh en een redelijk beroemde golfer in de jaren 1900, begon met het opnemen van een radiumwaterproduct, Radithor, toen zijn arts het voor zijn gezondheid aanraadde. Tegen 1930 had Byers meerdere kankers en gaten in zijn schedel. De meeste van zijn kaken waren ook gevallen.
Na zijn dood begonnen mensen zich de gevaren van blootstelling aan straling te realiseren. Al snel begon de EPA stappen te ondernemen om blootstelling aan straling onder de algemene bevolking te voorkomen. Natuurlijk weten we nu dat straling moet worden vermeden.
8 Heroïne voor uw verkoudheid
Van rond 1900 tot de jaren 1950 was heroïne een voorgeschreven medicijn voor hoest, verkoudheid, pijnverlichting en meer. Heroïne koude geneeskunde werd gemaakt door Bayer, een bekend farmaceutisch bedrijf, dat zelfs de hoestsiroop voor kinderen op de markt bracht.
Heroïne werd ook populairder als een pijnstiller op recept, omdat uit tests bleek dat het acht keer krachtiger was dan morfine. Vanwege het euforische effect op de patiënt, werd heroïne de volgende jaren een misbruikte drug.
De Amerikaanse regering besefte dat heroïne een van de gevaarlijkste en verslavende verdovende middelen ter wereld was en waarschijnlijk niet zo gemakkelijk beschikbaar had moeten zijn. Het recreatieve gebruik en de verslavende eigenschappen van het medicijn resulteerden in het stopzetten van het gebruikelijke medische gebruik. In 1924 verbood de VS heroïne. Tegenwoordig wordt het vermeld als een gecontroleerde substantie, illegaal om te bezitten zonder een DEA-licentie.
7 Soothing Syrup For Babies
Een populair medicijn in de late jaren 1800 tot het begin van 1900 was "Mevr. Winslow's Soothing Syrup, "een medicijn voor baby's om kinderziektes, diarree en andere kleine kwalen te stoppen.
De kalmerende siroop was bedoeld om huilende kinderen te voorkomen en had populaire reclame met aansprekende huiselijke beelden van moeders en baby's. Veel moeders vertelden anderen hoe goed het werkte om hun kinderen te stoppen met huilen en de kinderen te kalmeren om te slapen.
Wat was er in dit wondermiddel, vraag je?
De siroop was pure morfine opgelost in alcohol en werd verkocht tot de jaren 1930. Morfine, een sterke opiaat-pijnstiller met ernstige bijwerkingen en een zeer verslavende aard, was een gevaarlijke stof die in geconcentreerde doses aan baby's werd gegeven.
De siroop, die op grote schaal populair was, leidde helaas tot talloze kindersterfte door een overdosis evenals veel drugsverslaafde kinderen. Dit resulteerde in de verwijdering van de markt.
6 XTC
In de loop van de jaren zeventig had MDMA (ook bekend als "Ecstasy") een fatsoenlijke psychiater die stelde dat het zou worden gebruikt voor psychologische therapie bij patiënten met depressie, autisme, PMS en, ironisch genoeg, drugsmisbruik.
Psychotherapeuten die MDMA bevorderden, voelden vaak dat het medicijn de therapie van de patiënt versnelde. Als de patiënt geen remmingen had, verbeterde zijn communicatie en reageerde hij positief en open op de ideeën van zijn therapeut.
Met zijn euforische effecten werd MDMA al snel een zwaar misbruikte, recreatieve feestdrug. Het werd in de jaren tachtig illegaal gemaakt. Verrassend genoeg kan Ecstasy-therapie terugkeren voor gebruik bij PTSS-patiënten.
Hoewel MDMA nog steeds illegaal is, heeft de FDA het de status van "doorbraaktherapie" gegeven, aangezien vroege onderzoeken positieve resultaten toonden. Het medicijn is momenteel bezig met door de FDA goedgekeurde klinische onderzoeken voor mogelijk gebruik bij terugkerende veteranen met PTSS.
5 Roken voor uw gezondheid
In het begin van de 20e eeuw dachten we dat roken voor ons goed was.Het inhaleren van tabaksrook werd verondersteld astma te helpen. Tabaksadvertenties uit de jaren 1920 tot 1950 bevatten vaak artsen die sigaretten roken en hun gezondheidskwaliteiten onderschrijven.
Lucky Strike-sigaretten adverteerden dat hun productieproces een sigaret produceerde die "uw keelbescherming tegen irritatie en tegen hoest" was. Roken van sigaretten was ook een trend voor diëten onder vrouwen in de jaren 1920. Reclame zoals 'reikwijdte van een geluk in plaats van een snoepje' lokte vrouwen naar de eetlustremmer kwaliteiten van nicotine.
In 1953 publiceerden drie wetenschappers genaamd Wynder, Graham en Croninger hun laboratoriumbevindingen die bevestigden dat sigaretten kanker veroorzaakten. Als gevolg hiervan begon de tabaksindustrie te lijden.
Artsen stopten al snel met roken en mensen beseften dat sigaretten gevaarlijk waren. Nu proberen veel reclamecampagnes met betrekking tot tabak mensen te laten stoppen met roken en zijn ze open over hoe slecht sigaretten zijn voor onze gezondheid.
4 Methamphetamine dieetpillen
Als het roken van sigaretten niet genoeg was om je af te vallen in de jaren 1950, had je crystal meth dieetpillen kunnen nemen. Amfetaminegeneesmiddelen namen het land over, waaronder dieetpillen zoals Obetrol, Dexamyl en Eskatrol. Obetrol, dat speciaal werd gecommercialiseerd voor "exogene zwaarlijvigheid", bevatte een mengsel van verschillende amfetaminezouten, waarvan meer dan de helft methamfetaminehydrochloride (ook bekend als "crystal meth").
Amfetaminen waren extreem populair. Volgens enquêtes van de FDA-fabrikanten bereikte de Amerikaanse productie van amfetaminen in 1962 het niveau van ongeveer 43 doses (van 10 milligram elk) per persoon per jaar op basis van de totale bevolking. Ongeveer 33 procent van de recepten was voor gewichtsverlies, en vrouwen vormden 85 procent van alle amfetamine-patiënten.
Deze wijdverspreide populariteit onthulde ook de gezondheidsproblemen en verslavende eigenschappen geassocieerd met overmatige consumptie van meth. Het is niet verrassend dat het een misbruikte drug is geworden.
In de jaren zeventig van de vorige eeuw begon de overheid amfetamines te beperken en noemde ze als gereguleerde stoffen. De populaire dieetpil Obetrol, die in de jaren zestig als een recreatieve drug werd misbruikt, werd opnieuw geformuleerd om meth te verwijderen, hoewel er nog andere amfetaminezouten aanwezig waren. Obetrol wordt vandaag niet meer gemaakt.
3 Plombage
Van de jaren 1930 tot de jaren 1950 was tuberculose een van de belangrijkste doodsoorzaken. Antibiotica van welke aard dan ook waren op dat moment zeldzaam en er waren geen medicijnen beschikbaar voor de behandeling van tuberculose. Er was echter een medische procedure genaamd "plombage."
De plombaloperatie bestond uit het vullen van de pleurale holte van de patiënt (het longgebied achter de ribbenkast) met willekeurige materialen zoals minerale olie, Lucite-ballen, gaas, paraffinewas, rubber of dierlijk vet. Er is zelfs een gepubliceerde studie van plombalage-operaties uitgevoerd bij kinderen waarbij gesteriliseerde Ping-Pong-ballen als vulstof werden gebruikt.
De procedure zou ervoor zorgen dat de long bezwijkt en niet langer functioneert. Volgens de theorie, als de zieke long in elkaar zou laten zakken, zou het zichzelf na verloop van tijd genezen. De operatie zou de patiënt vaak toestaan langer te leven en korte-termijnverbetering te ervaren.
Vele decennia later werden echter vele complicaties gezien, vaak door infectie, bloeding of beweging van de vulstof voor vreemd materiaal. Gelukkig, na de beschikbaarheid van moderne antibiotica voor tuberculose in de jaren 1950, werd plombalage-operatie verlaten.
2 oorkaarsen
Deze alternatieve methode voor het schoonmaken van oorsmeer werd vaak bepleit omdat het goedkoop was en mensen het zelf thuis konden proberen. Het idee was om het onverlichte uiteinde van een holle kaars in je oor te plaatsen en vervolgens het andere uiteinde te verbranden om negatieve druk te creëren en wax uit het oor te trekken.
Het is niet verrassend dat een onderzoek aantoonde dat deze methode niet effectief was en dat het zelfs hete kaarsvet in je oor kon doen. Veel mensen die dit probeerden, moesten een arts raadplegen voor letsel als gevolg van gebruik van een kaars.
Het meest schokkende deel? Deze studie werd in 1996 gepubliceerd in een professioneel medisch-wetenschappelijk tijdschrift! Dat is verrassend recent voor mensen om hun oren als kaarsenhouders te gebruiken.
1 Haaienkraakbeensupplementen
Het thema achter deze gezondheids-rage: "Haaien krijgen geen kanker, dus laten we allemaal haaienkraakbeen nemen." Onderzoek naar haaienkraakbeen in de jaren 70 en 80 leidde tot de populariteit van het nemen van deze stof voor kanker. Deze studies toonden aan dat haaien zelden kanker krijgen omdat hun kraakbeen een stof bevat die tumorgroei remt.
Het is begrijpelijk dat iedereen wilde dat dit de remedie tegen kanker was en dat de markt overspoeld werd met supplementen van haaienkraakbeen. Er waren meer dan 40 merken in verschillende doseringsvormen, waaronder pillen, vloeistoffen, actuele crèmes en zelfs klysma's.
Er werden echter meer dan een dozijn klinische onderzoeken met haaienkraakbeen uitgevoerd met kankerpatiënten en er werden geen gezondheidsvoordelen waargenomen. Het National Cancer Institute zegt dat haaienkraakbeen geen effect heeft op kanker en supplementen zijn niet goedgekeurd voor gebruik door de FDA.