10 Insane psychologische condities waarvan je niet zult geloven, kunnen opeens verschijnen

Het menselijk lichaam is een vreemd en wonderlijk iets. Maar als het gaat om de hersenen, is het meestal gewoon raar. Ga door medische tijdschriften bladeren en je zult ontdekken dat onze geest ons op de vreemdste manieren kan bedriegen. Soms kunnen deze gruwelijke omstandigheden zonder waarschuwing voorkomen.

10 Het lot uitleven Groot

https://www.youtube.com/watch?v=T7Yh-DjMO5g

Vergeet niet dat Tom Hanks filmt Groot? Het gaat over een jongen die wenst dat hij een volwassene was. Dankzij enkele vaag verklaarde magie wordt zijn wens verleend. Hij gaat op een avond slapen en wordt de volgende dag wakker in een volwassen lichaam. Hilariteit volgt.

Als je ooit bent gestopt om na te denken over de plot, heb je je dat waarschijnlijk wel gerealiseerd Groot is een beetje angstaanjagend. Magisch een volwassen lichaam krijgen terwijl je nog steeds het brein van een kind hebt, zou het spul van nachtmerries zijn. We weten dit voor een feit, want het gebeurde echt met Naomi Jacobs in 2008.

Jacobs was toen 32 en had te maken met de gevolgen van een decennium dakloosheid, faillissement en drugsmisbruik. Op een ochtend werd ze wakker en merkte dat ze de afgelopen 17 jaar uit haar geheugen was weggevaagd.

Het laatste wat ze zich kon herinneren gebeurde toen ze vijftien was. Ze klom in het stapelbed dat ze met haar zusje deelde en probeerde zich geen zorgen te maken over haar aanstaande Franse examen.

Vanuit Naomi's oogpunt was ze als tiener in slaap gevallen en als volwassene ontwaakt. Tot overmaat van ramp had haar volwassen geest geen herinnering aan de 21e-eeuwse technologie of zelfs haar 10-jarige kind.

Interessant genoeg was er geen fysieke reden voor Jacobs om haar geheugen kwijt te raken. Ze leed aan dissociatieve amnesie, wat betekent dat de geest-wipe werd veroorzaakt door psychologische factoren. Men geloofde dat ze zo gestresseerd en getraumatiseerd was door haar verleden (inclusief seksueel misbruik als kind) dat haar hersenen een schakelaar hadden omgedraaid en alles hadden weggevaagd.

9 Een extra dimensie zien

Stereoblindheid is een aandoening die 5-10 procent van de wereldbevolking treft. Het beïnvloedt je vermogen om te zien in 3D, dus de wereld lijkt helemaal plat te zijn.

Omdat het vermogen om dingen in drie dimensies te zien tijdens een klein venster van hersenontwikkeling wordt geleerd als we jong zijn, is stereoblindheid meestal een levenslange conditie - tenzij je een ervaring hebt zoals Bruce Bridgeman dat in 2012 deed.

Bridgeman, 67, had de wereld nog nooit in drie dimensies gezien. Op een dag ging hij eropuit om te zien Hugo, de Martin Scorsese familiefilm. Hij kon een 2-D-presentatie niet vinden en moest het extra geld ophoesten voor een 3D-bril waarvan hij wist dat hij deze niet zou kunnen gebruiken. Niettemin zette hij ze op, ging de bioscoop in en ging zitten. Toen de film begon, kon Bridgeman plotseling 3-D zien.

Stel je voor dat je ontdekt dat je menselijke ogen op magische wijze zijn opgewaardeerd tot die van een havik of misschien een bovenmenselijke die warmte of radiogolven kan zien. Dat is eigenlijk wat er met Bridgeman is gebeurd. Na bijna zeven decennia vast te zitten in een tweedimensionale wereld, kon hij in 3D zien.

Het effect ging door nadat hij de film verliet. In een oogwenk was zijn stereoblindheid verdwenen. Artsen denken nu dat zijn hersenen de synaptische paden hadden ontwikkeld om dit te doen toen hij nog jong was. Om de een of andere reden hadden ze niet geactiveerd tot hij een grote schok van 3D-cinema kreeg.

8 Gedwongen worden doorlopende wiskunde te maken

https://www.youtube.com/watch?v=LN0kKiB5VWU?end=78

De term "voortdurende wisecracks" doet denken aan een afbeelding als Groucho Marx die witticisms afvuurt zoals een cafeïnehoudende Oscar Wilde. Maar stel je voor dat dat iets was waarover je geen controle had. Stel je voor dat je niet meer kunt stoppen met het laten vallen van oneliners dan dat je zou kunnen stoppen met ademen.

Voor patiënten met Witzelsucht is dat niet alleen maar een vreemd gedachte-experiment. Het is hun dagelijkse realiteit.

Misschien werd het vroegste geval al in 1929 opgetekend. De Duitse neuroloog Otfrid Foerster verwijderde een hersentumor toen de patiënt plotseling tot het manische leven op de operatietafel kwam en begon te kraken na een vreselijke woordspeling.

Sindsdien is gemeld dat anderen die schade aan hun frontale kwabben hebben geleden dezelfde symptomen vertonen. De BBC meldde onlangs over een man die alleen bekend was als Derek en die twee slagen had gehad die vijf jaar uit elkaar lagen.

Niet lang na de tweede slag begon Derek vreselijke grappen te kraken. Hij is nooit gestopt. Niet alleen dat, hij kon niet stoppen. Zelfs tijdens het slapen, zou hij zichzelf uitlachen en verschrikkelijke woordspelingen vertellen. Onnodig te zeggen dat het zijn vrouw gek maakte.

Interessant is dat mensen met Witzelsucht vaak niet in staat zijn de moppen van andere mensen te begrijpen. Hoewel ze nog steeds om slapstick kunnen lachen, laat woordspelletjes die niet van henzelf zijn, ze volkomen koud. Er wordt aangenomen dat dit misschien iets te maken heeft met de manier waarop beschadigde hersenen dopamine afgeven en alleen op interne gedachten reageren.

7 Uw hoofd 'Explode' hebben

Ben je ooit op het punt geweest om te stoppen toen je plotseling iemand je naam hoorde zeggen? Volgens Mind, een liefdadigheidsinstelling voor geestelijke gezondheid, is dit een veel voorkomende aandoening die velen van ons op een of ander moment treft. Voor sommige mensen gaat de ervaring verder dan alleen het horen van een stem. Ze kunnen voelen alsof hun hoofden letterlijk exploderen.

Bekend als "exploderend hoofdsyndroom", kan de aandoening bijna iedereen treffen en op elk moment optreden. Sommigen zullen het misschien maar één keer in hun leven voelen. Anderen kunnen hun hoofd plotseling laten 'exploderen', nacht na nacht, alsof hun hersens het hoogtepunt zijn van een vuurwerkshow van 4 juli.

Het is ongetwijfeld onaangenaam. Sommige patiënten hebben het beschreven als het zien van een heldere lichtflits en het gevoel hebben dat ze in het epicentrum van een explosie waren. Anderen hebben gezegd dat het was alsof je een granaat op hun kussens liet ontploffen.

Het fenomeen is verrassend vaak voor mensen die lijden aan slapeloosheid, jetlag of nachtmerries. Eén studie schatte dat 22 procent van de studenten aan deze aandoening lijdt.

Vreemd genoeg weten we niet helemaal zeker wat de oorzaak is. De beste verklaring is dat er een "hobbel" is tussen onze wakende en slaaptoestanden die ervoor zorgt dat veel neuronen in de hersenen meteen in een keer verkeerd werken.

6 Iemands anders ledemaat verschijnt op uw lichaam

Stel je voor dat je op een ochtend wakker wordt om te ontdekken dat een gekke chirurg 's nachts in je kamer is gekropen en een gruwelijke operatie aan je heeft uitgevoerd. In plaats van je linkerarm, heb je nu de linkerarm van de oude vrouw in de hal. Erger nog, ze heeft er nog steeds de controle over.

Nee, dit is geen toonhoogte voor een nieuwe horrorfilm. Het is een zeldzame aandoening die bekend staat als somatoparaphrenia. Het kan op elk moment voorkomen, meestal na een verwonding aan de rechterkant van de hersenen. Degenen die eronder lijden, zijn ervan overtuigd dat een van hun ledematen niet van hen is. Ze blijven volharden in dit geloof, zelfs wanneer ze geconfronteerd worden met direct bewijs om het tegen te gaan.

Terwijl sommigen met deze aandoening de ledematen alleen beschouwen als buitenaardse implantaten, geloven anderen dat ze bij specifieke mensen horen. Eén patiënt, wiens somatoparaphrenie eerder veroorzaakt was door schizofrenie dan door een verwonding, dacht dat zijn rechterarm toebehoorde aan een vrouw die hij kende en die Maria heette.

Voor sommigen is de ervaring van het hebben van een buitenaards ledemaat zo vreselijk dat ze zich tot het uiterste inspannen om het te laten amputeren.

5 Maak kennis met uw eigen dubbel

Het idee van de dubbelganger komt zo vaak voor in verhalen dat het in alles is opgedoken, van het werk van Dostojevski tot The Simpsons. Meestal bevat het verhaal een moment waarop andere personages niet kunnen zeggen wie de 'echte' persoon is. Maar als je je dubbelganger in het echte leven ontmoet, kan het veel erger zijn dan dat. Zelfs jij bent misschien niet meer in staat om te vertellen wie de echte jij bent.

Ongeveer 20 jaar geleden meldde neuropsycholoog Peter Brugger dat hij een 21-jarige uit Zürich ontmoette die zijn eigen dubbelganger had ontmoet. Hij was onlangs gestopt met het gebruik van anticonvulsieve medicatie en had de hele ochtend flink gedronken. Op een gegeven moment voelde hij zich duizelig en stond op - en toen werden de dingen gek.

De jongeman draaide zich om en zag zijn eigen dubbel op het bed liggen. Hij begon tegen zijn nieuwe tweeling te schreeuwen, maar plotseling merkte hij dat hij op zijn bed lag en naar het schreeuwende gezicht van zijn dubbelganger keek.

Niet in staat om erachter te komen of de "echte" hem degene was die op het bed lag of degene die schreeuwde, hij had pech en sprong uit een raam met een vierde verhaal. Wonder boven wonder overleefde hij de val.

Dergelijke momenten zijn uiterst zeldzaam maar niet ongehoord. De man uit Zurich had een tumor in zijn linker temporaalkwab. Andere meldingen van dubbelgangers zijn afkomstig van andere mensen met vergelijkbare schade aan die regio.

4 Het vermogen om iets te onthouden verliezen

Ben jij een van die mensen die een hekel hebben om naar de tandarts te gaan? Welnu, we hebben een hele nieuwe reden voor u om de ervaring te vermijden. Om 14u40 op 14 maart 2005 liep een soldaat die alleen bekend was als William naar het kantoor van zijn tandarts voor een operatie aan de wortelkanaalbehandeling. Hij kwam nooit uit.

We bedoelen niet dat de tandarts hem heeft gedood. Er gebeurde iets veel vreemds. Precies op het moment dat de tandarts hem een ​​plaatselijke verdoving gaf, verloor William volledig het vermogen om nieuwe herinneringen te vormen. Zijn mentale klok stopte dood, voor eeuwig bevroren in het midden van zijn afspraak.

Griezelig, er is absoluut geen reden waarom dit kan zijn gebeurd. Toen William met spoed naar het ziekenhuis werd gebracht, werd aangenomen dat hij een ernstige reactie op de verdoving had gehad. Maar dat was niet het geval. Er was niets fysieks mis met hem. Het was alsof zijn brein niet meer goed functioneerde.

Fast-forward naar vandaag, en William heeft een geheugen van 90 minuten. Verder dan dat, verdwijnt alles. Voor zover hij weet is het altijd halverwege de middag op 14 maart 2005 en hij is net gewekt na een tandheelkundige operatie.

3 De mogelijkheid verliezen om mirrors te begrijpen

Zoals te zien is in de video hierboven, kwam een ​​van de grootste grappen uit de bioscoop in de Marx Brothers-film uit 1933 Eendensoep. Nadat Harpo de spiegel van Groucho heeft gebroken, moet Harpo doen alsof hij de reflectie van zijn broer is, zodat Groucho niet beseft wat er is gebeurd.

Omdat dit de gebroeders Marx zijn, is er een surrealistisch moment waarop Harpo - die zich nog steeds voordoet als de reflectie van Groucho - zijn broer een hoed geeft en Groucho neemt het zonder na te denken. Het is een hilarische scène in een hilarische film. Het is ook een perfecte demonstratie van spiegelagnosie.

Spiegelagnosie kan optreden als gevolg van pariëtale rechtslesies, maar wordt vaker geassocieerd met dementie. Lijders verliezen het vermogen om spiegels of reflecties te begrijpen.

Er zijn gevallen waarin artsen dit met een appel testten. De patiënt zou voor een spiegel zitten. Dan zou de dokter achter de patiënt gaan staan ​​en een appel omhoog houden zodat de patiënt alleen de weerspiegeling van de appel in de spiegel kon zien.

Wanneer de patiënt wordt verteld de appel te pakken, probeert hij door de spiegel te reiken. Zelfs nadat verteld werd wat een spiegel was, bleef de patiënt geloven dat de appel voor hen stond in plaats van achter.

Vreemd genoeg lijkt het erop dat spiegelagnosie niet te genezen is. Als je bijvoorbeeld je vermogen om reflecties morgen te begrijpen van een hersenletsel verliest, is het onwaarschijnlijk dat je het ooit terugkrijgt.

2 Laat je hart gek worden

Op dit moment doet je lichaam te veel vitale dingen om te tellen. Je ademt, je knippert, je hart klopt, je maag is voedsel aan het afbreken en je denkt er niks van. Het is een tweede natuur voor jou, compleet achtergrondgeluid.

Dus stel je voor wat er zou kunnen gebeuren als een van die kleine dingen plotseling zou veranderen.Stel je voor dat je hart begon te kloppen op de verkeerde plaats. Je zou het opeens merken, toch?

Voor een handjevol mensen is dat echt gebeurd. In 2014 rapporteerde de BBC over een man bekend als Carlos wiens hart begon te kloppen in zijn maag. Het was niet zijn echte hart. De man was oud en was net uitgerust met een pomp in zijn onderbuik om zijn hart te laten tikken. Maar voor Carlos voelde de pomp als zijn echte hart. En dat had allerlei rare gevolgen.

Het eenvoudigste was dat Carlos alle gevoel voor zijn borst begon te verliezen. Terwijl zijn hart naar het zuiden leek te migreren, begon het gevoel te krijgen dat zijn borst groter was dan hij zich herinnerde en waardevolle kamerruimte innam.

Knorig, het beïnvloedde ook zijn geest. Met zijn nieuwe mechanische hart verloor Carlos plotseling zijn vermogen om empathie te voelen voor mensen met pijn. Andere sociale vaardigheden verdwenen ook, inclusief zijn vermogen om de motieven van andere mensen te lezen. Simpelweg door zijn lichaam te laten denken dat zijn hart was bewogen, leek het alsof zijn hele geest in de war was.

1 Het vermogen om te slapen verliezen

Sommige mensen willen opscheppen over hoe weinig slaap ze nodig hebben. Lijders aan fatale familiale slapeloosheid (FFI) hebben er vrijwel zeker een hekel aan. Een ultrarare aandoening die optreedt wanneer een specifieke genetische mutatie wordt geactiveerd, zorgt ervoor dat de patiënt het vermogen om te slapen volledig verliest. In de meeste gevallen komt het nooit meer terug.

De effecten zijn gruwelijk. Terwijl de slapeloze nachten opkomen, beginnen de patiënten in een permanente halve droomstaat te glippen. Hoewel ze wakker zijn, beginnen ze de gekke halve dromen uit te beelden die zich in hun onderbewustzijn vormen in plaats van zich bezig te houden met de wereld om hen heen.

Het is bekend dat patiënten in een roes rondlopen terwijl ze zich voordoen als het aantrekken van kleding of het kammen van hun haar. Naarmate ze verder glijden in die dodelijke schemerwereld vervaagt hun spraakvermogen, gevolgd door hun vermogen om te lopen. Nadat vele maanden zijn verstreken, sluiten ze gewoon hun ogen en drijven ze weg in die permanente staat van slaap-dood.

Het goede nieuws is dat slechts ongeveer 40 gezinnen over de hele wereld het genetische defect hebben dat FFI triggert. Het betere nieuws is dat zelfs degenen met het defect vaak een lang, gelukkig leven leiden en nooit aan slapeloosheid lijden.

Het slechte nieuws voor de getroffenen is dat FFI op elk moment zonder waarschuwing kan optreden. Op een avond gaan ze naar bed, sluiten hun ogen en vinden dat ze niet kunnen slapen. Medicijnen helpen niet, hypnose helpt niet en de dokter zal niet helpen. Ze zullen de komende maanden gewoon in mentale angst doorbrengen voordat ze een vreselijke dood sterven.

Veel succes, denk daar niet aan als je de volgende keer slapeloosheid krijgt.