Delen:
10 fascinerende feiten over plastische chirurgie
Bij de vermelding van plastische chirurgie, denken de meeste mensen waarschijnlijk aan dure, onnodige procedures uitgevoerd bij rijke mensen voor puur esthetische doeleinden. Natuurlijk is er een element van waarheid in dit omdat de overgrote meerderheid van de uitgevoerde procedures nog steeds neuscorrecties en borstvergrotingen zijn. De technieken van plastisch chirurgen hebben echter een lange geschiedenis en degenen die daarin gespecialiseerd zijn, hebben ijverig moeten vechten om serieus te worden genomen door hun leeftijdsgenoten.
Zoals we zullen zien, zijn plastisch chirurgen ook verantwoordelijk geweest voor het pionieren van vele levensverbeterende procedures die ver voorbij de cosmetica gaan. Maar laten we eerst de vraag beantwoorden die de meesten van jullie waarschijnlijk hebben.
Bronafbeelding: Michael S. Schwartz, MD10 De naam heeft niets met plastic te maken
Het gedocumenteerde begin van plastische chirurgietechnieken gaat helemaal terug tot in de 16e eeuw toen de Italiaanse arts Gaspare Tagliacozzi - die zelf technieken kopieerde die beschreven zijn in een Indiase handleiding die ongeveer 1000 jaar eerder werd geschreven - met succes de beschadigde neus van een patiënt reconstrueerde met behulp van weefsel van de innerlijke arm. Maar de term 'plastic' werd voor het eerst gebruikt om deze technieken in 1837 te beschrijven - een goede 18 jaar voor de uitvinding van plastic, de stof.
De term komt uit het Grieks plastikos, wat betekent schimmels of vormen, en specialisten in deze technieken waren aanvankelijk veel meer gefocust op de reconstructie van misvormde of beschadigde lichaamsdelen dan cosmetische vergroting. Tegen het midden van de 19e eeuw hadden pogingen tot anesthesie en sterilisatie het mogelijk gemaakt om meer gewaagde procedures, zoals de oorspronkelijke neuscorrectie, te proberen.
Gedurende deze periode werd plastische chirurgie echter niet formeel erkend als een tak van geneeskunde, ondanks het overduidelijke potentieel. En hoewel het waar is dat de vroege focus lag op het helpen van degenen die misvormd waren door verwonding of ziekte, zullen we een korte weg opzij zetten om je andere voor de hand liggende vraag te beantwoorden.
9 Borstvergroting heeft een langere geschiedenis dan je denkt
De eerste succesvolle borstvergroting was eveneens reconstructief in plaats van cosmetisch aangezien de patiënt eerder een grote tumor had en een deel van haar linkerborst was verwijderd. De Duitse chirurg Vincenz Czerny gebruikte een flinke lipoom - een vette, goedaardige tumor - van de rug van de patiënt om de borst te reconstrueren, en het is veilig om aan te nemen dat de poging alleen kon worden gedaan omdat biologisch materiaal van de patiënt beschikbaar was om te werken met. Dit gebeurde in 1895 en de chirurgen hebben de komende 70 jaar geprobeerd om een bruikbaar materiaal voor commerciële borstimplantaten te vinden.
Paraffine, met alcohol doordrenkte sponzen en bijenwas slaagden er allemaal niet in om het cijfer te halen, maar gelukkig voor borsten overal, kwam Houston junior resident chirurg Frank Gerow in de vroege jaren zestig langs. Gerow bedacht het siliconenimplantaat nadat ze een bloedzak had geperst en de gelijkenis met de borst van een vrouw opmerkte. Zijn eerste experimentele procedure werd uitgevoerd op een hond. Het was succesvol, en voordat je het vraagt, ja, de implantaten werden verwijderd zodra was vastgesteld dat het zo was.
Timmie Jean Lindsey, zijn piloot, menselijke patiënt, werd gevraagd zich als vrijwilliger voor de procedure in te schrijven nadat hij was binnengekomen om te overleggen over het verwijderen van een tatoeage. Ze was enthousiast over de resultaten. Als een bewijs van de levensvatbaarheid van de procedure, behoudt ze nog steeds haar implantaten - de eerste ooit - tot op de dag van vandaag.
8 Moderne reconstructieve chirurgie werd gepionierd tijdens de Eerste Wereldoorlog
Terwijl de eerder genoemde vooruitgang in anesthesie en antisepsis plastische chirurgen in het begin van de 20ste eeuw complexe procedures op delicate gebieden liet uitvoeren, had de snelgroeiende specialiteit nog nooit uitdagingen gezien zoals die gepresenteerd door de Eerste Wereldoorlog. Er werden volledige nieuwe categorieën explosieven en wapens ingezet op de slagveld en duizenden soldaten keerden terug naar huis met de soorten verwondingen die letterlijk nooit eerder waren gezien.
Het was in het leiden van het antwoord op deze uitdagingen dat het veld misschien zijn grootste aanhoudende periode van vooruitgang onderging, grotendeels dankzij de inspanningen van de in Nieuw-Zeeland geboren, in Londen wonende chirurg Harold Gillies, alom beschouwd als de vader van de moderne plastische chirurgie.
Onlangs ontdekte records detail meer dan 11.000 procedures uitgevoerd op meer dan 3.000 soldaten in de acht jaar tussen 1917 en 1925, met inbegrip van baanbrekende huid-en spier-enting technieken die nog nooit eerder waren geprobeerd. Omdat antibiotica nog niet bestonden, was infectie altijd een groot probleem.
Dr. Gillies heeft dit verzacht door de tube pedikel of "lopende steelhuidflap" -techniek uit te vinden, waarbij het transplantaat wordt opgerold om in een buis te worden gebruikt en het naar de doelplaats "loopt". Deze techniek alleen al heeft duizenden waarschijnlijk voor infecties gezorgd.
Toen de oorlog voorbij was, waren Gillies en andere pioniers in de plastische chirurgie in oorlogstijd gefrustreerd om te ontdekken dat hun technieken en expertise niet echt met open armen werden ontvangen door de medische gemeenschap in het algemeen. Het veld was niet goed gedefinieerd en de beoefenaars hadden geen middelen om expertise te delen of specialisatiegebieden te definiëren totdat de American Society of Plastic Surgeons in 1931 werd opgericht.
7 Een plastisch chirurg heeft geholpen om auto's veiliger te maken
Debatten over autoveiligheid, die al enige tijd eerder woedde, kwamen in 1935 tot een hoogtepunt met de publicatie van een Readers 'Digest artikel getiteld "-En Sudden Death." Auteur Joseph C. Furnas ging vooral uit van de tack van het beschamen van slordige chauffeurs, in een poging hen tot beter gedrag te choqueren door dat te bedenken voor de roekeloze rijder, de beste hoop was om "eruit te worden gegooid als de deuren lente open.Je blijft tenminste de dodelijke reeks glimmende metalen knoppen en randen en glas in de auto bespaard. "
Hoewel het Furnas niet leek op te winden dat het optimaliseren van de veiligheid van het voertuig nuttig zou zijn, kwam de plastisch chirurg uit Detroit, Claire Straith, na enkele jaren van specialisatie in de reconstructie van gezichten van overlevenden van auto-ongelukken tot deze conclusie.
Nadat Straith een streng geformuleerde brief aan Walter P. Chrysler stuurde, werden in 1937 vijf verschillende Chrysler-modellen geïntroduceerd met functies die specifiek waren ontworpen met het oog op veiligheid, een primeur voor elke autofabrikant. Deze functies omvatten rubberen knoppen in plaats van staal, afgeronde deurgrepen en verzonken knoppen.
Hoewel het enige tijd zou duren voordat Straith's andere aanbevelingen-gevoerde dashboards en veiligheidsgordels werden geïmplementeerd, heeft dit de goede dokter er niet van weerhouden om beide in zijn eigen voertuig te installeren, jaren voordat ze standaard werden.
6 Een plastisch chirurg heeft de eerste orgaantransplantatie uitgevoerd
Hoewel de meeste mensen niet denken aan transplantatieprocedures die veel te maken hebben met plastische chirurgie, brengen ze veel van dezelfde kleinschalige technieken met zich mee, zoals reconstructie en herbevestiging van zenuwen en weefsels en het omgaan met het potentieel voor afwijzing. Inderdaad, de eerste succesvolle orgaantransplantatie van welke aard dan ook - in dit geval een nier - werd uitgevoerd door de beroemde plastisch chirurg Joseph E. Murray in 1954.
Murray stond al hoog aangeschreven voor zijn werk om de behandeling van slachtoffers van brandwonden en mensen met gezichtsmisvormingen te bevorderen. Deze transplantatieprocedure was echter ongelooflijk baanbrekend, omdat niemand wist of het mogelijk was tot het daadwerkelijk werd bereikt.
Een decennium van onderzoek en experimenten van de kant van Dr. Murray hadden geen positieve resultaten opgeleverd. Met een hulp van een donororgaan gegeven door de identieke tweeling van de patiënt, ontstond de succesvolle procedure uit 1954 voor de medische gemeenschap met mogelijkheden simpelweg door orgaantransplantaties op te zetten als uitvoerbaar.
Dr. Murray werd vervolgens een internationale autoriteit op het gebied van transplantatie- en afstotingsbiologie, en hielp zelfs bij de ontwikkeling van de eerste generatie immunosuppressiva in de jaren zestig. In 1990 ontving hij de nobelprijs voor fysiologie of geneeskunde voor zijn baanbrekende werk. Hij was een van de slechts negen chirurgen en de enige plastisch chirurg die de prijs ooit ontving.
5 Een plastisch chirurg heeft ook de eerste succesvolle handtransplantatie uitgevoerd
Dr. Warren Breidenbach, hoofd van de afdeling Reconstructieve en Plastische Chirurgie aan de Universiteit van Arizona medio 2016, heeft een lange en legendarische carrière achter de rug. Zijn huidige focus omvat de oprichting van een instituut voor de studie van samengestelde weefseltransplantatie en baanbrekend werk op immunosuppressiva. Hij wordt beschouwd als 's werelds belangrijkste autoriteit op handtransplantaties en om een goede reden. In 1999 werd hij de eerste chirurg die de procedure met succes uitvoerde.
De ontvanger, Matthew Scott, verloor zijn hand bij een vuurwerkongeval en het was ongelofelijk 14 jaar voordat hij de baanbrekende operatie kreeg. Het plannen van de procedure duurde drie jaar. Breidenbach kreeg te maken met het onderzoek van de hele medische gemeenschap over ethische kwesties, omdat er opnieuw serieuze vragen waren over de vraag of de procedure zelfs levensvatbaar was. Eerdere pogingen - één in 1964 toen immunosuppressieve medicijnen nog in de kinderschoenen stonden en één slechts een jaar eerder in 1998 - hadden er allebei toe geleid dat het immuunsysteem van de gastheer de donorhand afkeurde.
Sinds die tijd hebben meer dan 85 ontvangers wereldwijd hand- of armtransplantaties ontvangen, waaronder kinderen, geamputeerden en slachtoffers van explosieven. Nogmaals, de procedure zou nooit tot stand zijn gekomen zonder de vooruitgang die al door plastische chirurgen is geboekt en het kostte een van de allerbeste om het met succes te doen. Vanaf 2016 heeft Breidenbach meer handtransplantaties uitgevoerd dan enige andere chirurg en heeft het grootste deel van de rest getraind die gekwalificeerd zijn om de procedure in de VS uit te voeren.
4 'Medisch toerisme' voor plastische chirurgie is ontploft
Zoals onze lezers in de Verenigde Staten weten en de rest van jullie misschien gehoord heeft, laat het Amerikaanse gezondheidszorgsysteem iets te wensen over. Hoewel de kwaliteit van zorg en technologie over het algemeen goed tot groot is, kunnen de wachttijden voor sommige procedures ondraaglijk zijn, en de kosten voor grote operaties zijn meestal ... nou ja, een arm en een been.
Als zodanig hebben diegenen die op de markt zijn voor dure procedures - zowel cosmetisch als medisch - steeds meer naar landen gekeken waar de kosten van de gezondheidszorg beter beheersbaar zijn. Maar we hebben het niet over stereotiepe back-alley Mexicaanse neuscorrecties.
Hoewel Mexico en Brazilië nog steeds hun deel van de zogenaamde "medisch toerisme" markt ontvangen, zijn nieuwere belangrijke spelers zoals Dubai en Thailand in staat om hightech, kwaliteitszorg aan te bieden in een prijsklasse die in feite het westerse medische establishment dwingt om zijn spel in het gezicht van hun concurrentie.
Thailand is bijvoorbeeld uitgegroeid tot een wereldleider in medisch toerisme met geavanceerde apparatuur, internationaal opgeleide chirurgen en ziekenhuizen die er meer uitzien als luxe hotels dan medische voorzieningen. Alleen al in 2013 bracht het land slechts 4,3 miljard dollar binnen, uitsluitend van buitenlanders die medische behandeling zochten.
3 De nieuwste technieken houden helemaal geen chirurgie in
Natuurlijk, voor minder ingrijpende en minder ingrijpende procedures zoals plooien en face-lifts, worden steeds nieuwe technieken uitgezocht om de genezingstijd en mogelijke littekens te verminderen. De plastisch chirurg uit New York, Doug Steinbrech, biedt een operatievrije face-lift, dankzij een speciaal apparaat dat de huid langzaam in drie uur rekt (onder narcose natuurlijk).Hoewel steken vereist zijn, is de genezing binnen vijf dagen voltooid en kost het hele ding slechts $ 35.000, waardoor het ideaal is voor diegenen die op stapels geld slapen en echt een hekel hebben aan messen.
Collega New Yorker Dr. Doris Day - die natuurlijk een lokale media-persoonlijkheid is met een dergelijke naam - heeft ook niet-chirurgische technieken aangetoond die echografie gebruiken om probleemgebieden te verkleinen, gevolgd door Botox- en laserbehandelingen. Echografie kan op dezelfde manier worden gebruikt in plaats van traditionele liposuctie.
Day noemt het "de nieuwste jongen op de stapel om te helpen bij het resculpteren en smelten van vet. [...] Het is als liposuctie, maar het is een niet-chirurgische benadering. [...] Het gebruikt die echografie met hoge dichtheid voor het opwarmen en smelten van vet. "
2 Mannen trekken zelfs met vrouwen
De meesten van ons hebben de neiging om chirurgie louter voor cosmetische doeleinden te beschouwen als een grotendeels vrouwelijke achtervolging, en in de afgelopen jaren was dit mogelijk het geval. Maar de laatste tijd laten de cijfers zien dat een snel groeiend segment van deze markt - $ 14 miljard per jaar vanaf 2014 - professionele mannen zijn.
Volgens de American Society for Aesthetic Plastic Surgery was er tussen 1997 en 2014 een stijging van 273 procent in het aantal mannen dat op zoek was naar cosmetische ingrepen, met een toename van 43 procent net in de laatste vijf jaar van die periode. Een groot deel van de reden, zegt Dr. Steinbrech (hij nogmaals), is dat ze cosmetische chirurgie zien als een carrière-investering. "Mannen staan aan de top van hun carrière en ze voelen zich jong en zelfverzekerd", zei Steinbrech. "Maar ze zijn bang dat ze er niet uitzien."
Hoewel de enorme vraag naar cosmetische ingrepen voor sommigen misschien absurd lijkt, moeten dezelfde technieken die te maken hebben met plooien en liften eerst onder de knie worden voordat ze verdergaan met het bereiken van de bijna-wonderen waarover we het volgende zullen hebben.
1 Volledige gezichtstransplantaties zijn steeds meer haalbaar
In 2012 voerde Baltimore plastisch chirurg Eduardo Rodriguez de meest uitgebreide volledige gezichtstransplantatie ooit gedaan op Richard Norris, die zelfmoordpoging had gepleegd in 1997 via een geweer in het gezicht. Onnodig te zeggen dat het misschien de meest intensieve en complexe procedure voor plastische chirurgie was die tot dan toe werd uitgevoerd.
Slechts een paar soortgelijke pogingen waren al eerder gedaan. De eerste - een gedeeltelijke gezichtstransplantatie - is in 2006 geslaagd. De procedure van Norris is ook geslaagd. Hoewel zijn uiterlijk een beetje raar is en hij de hele tijd van zijn leven drugs moet gebruiken om zijn immuunsysteem op halve kracht te houden, is het feit dat zijn nieuwe gezicht functioneel is gezien zijn verwonding, niets minder dan verbluffend.
Rodriguez heeft sindsdien zijn succes herhaald. In 2015 gaf hij een nieuw gezicht aan brandweerman Patrick Hardison, wiens oorspronkelijke gezicht volledig was weggevaagd in een brand. De resultaten zijn schokkend goed, met Dr Rodriguez commentaar: "Er zijn enorme vooruitgang geboekt in de geneeskunde, enorme vooruitgang in innovatie en technologie die ons in staat stellen om deze procedure betrouwbaar te doen in de huidige tijd."
Hoewel er drie sterfgevallen zijn opgetreden als gevolg van complicaties - een relatief klein aantal gezien het erkende risico van de procedure - zijn volledige of gedeeltelijke gezichtstransplantaties met succes uitgevoerd bij meer dan 30 patiënten vanaf medio 2016.
De echte naam van Mike Floorwalker is Jason, en hij woont in het Parker, Colorado gebied met zijn vrouw Stacey. Hij houdt van luide rockmuziek, koken en lijsten maken.