10 Fascinerende dier-tot-mens ziekten

Een zoönose is een ziekte die wordt overgedragen van dieren op mensen. Met bijna 850 bekende zoönosen, waarvan er bijna nooit door mensen worden gecontracteerd, zijn er waarschijnlijk veel waarvan we ons niet bewust zijn. Naast nummer vier, presenteert deze lijst een aantal vrij onbekende zoönotische ziekten die, hoewel zeldzaam, nog steeds wereldwijd honderden of duizenden infecteren. Elke inzending bevat een korte samenvatting van de symptomen, risico's en behandeling, en biedt tevens kleine factoïden over de ziekteverwekker zelf.

10

Cat Scratch Disease

Zoals de naam al doet vermoeden, is de bescheiden kat de belangrijkste drager van Cat Scratch Disease. Overgebracht door een kras of een beet, symptomen waaronder pijnlijke regionale en lymfeklierzwelling en papels, die meestal binnen één tot twee weken van infectie verschijnen, hoewel het tot acht weken kan duren voordat ze zich manifesteren. De meeste gevallen lossen zichzelf op in de tijd en vereisen geen medische behandeling met antibiotica, hoewel bij personen met een zwak of aangetast immuunsysteem, zoals kinderen en HIV-patiënten, de behandeling essentieel is om abcessen, longontsteking en zelfs coma's te voorkomen.

9

Barmah Forest Virus

Endarm alleen voor Australië, barmah-bosvirus is een niet-dodelijke door muggen overgedragen ziekteverwekker die nauw verwant is met het al even niet-fatale, maar meer voorkomende ross River-virus. De meerderheid van de mensen die barmah-bosvirus contracteren vertoont geen enkele symptomen, maar bij degenen die het virus doen, manifesteert het zich binnen twee weken met lichte koorts, hoofdpijn, lethargie, huiduitslag en pijnlijke artritis en zwelling, vooral van de polsen en enkels. Al deze symptomen, met uitzondering van artritis die tot zes maanden of langer kan duren, lossen zichzelf op binnen een paar weken zonder behandeling. Hoewel het vrij ongevaarlijk is, is het barmah-bosvirus bij daarvoor gevoelige personen bekend dat het het Guillain-Barré-syndroom of een nierontsteking veroorzaakt, die beide fataal kunnen zijn.

8

Orf

Bijna geheel door schapen gedragen, of wanneer het virus in contact komt met snijwonden of schaafwonden op de huid. Als normale procedures voor wondinfecties worden gevolgd, moet medische zorg overbodig zijn, omdat er geen grote complicaties zijn die kunnen voortvloeien uit de ziekte. De belangrijkste symptomen van orf zijn rode papels of laesies op de plaats van infectie.

7

Bang's ziekte

Met variërende infectiecijfers wereldwijd is de ziekte van Bang of brucellose een bacteriële ziekte die gewoonlijk wordt gecontracteerd door de consumptie van niet-gesteriliseerde en besmette melk of vlees van geïnfecteerd vee, schapen, varkens of geiten. Het kan ook worden samengetrokken door snijwonden die in contact komen met de lichaamsvloeistoffen van een besmet dier. Symptomen ontstaan ​​binnen een maand en omvatten aanvankelijk griepachtige symptomen zoals koorts, hoofdpijn, rug- en gewrichtspijn en vermoeidheid. Indien onbehandeld, kan de ziekte van Bang leiden tot een hartinfectie en een leverabces, die beide kunnen leiden tot de dood, en kunnen ook blijvende symptomen optreden die lijken op het chronisch vermoeidheidssyndroom. Bij zwangere vrouwen kan de ziekte ook miskramen en geboorteafwijkingen veroorzaken.

6

cryptosporidiose

In tegenstelling tot veel van de items op deze lijst, kan cryptosporidiose niet alleen veelvuldig worden overgedragen van dier op mens, maar ook van mens op mens. Alle infecties komen voort uit de consumptie van besmet voedsel of water. Met een incubatieperiode van maximaal tien dagen leeft de cryptosporidiose parasiet in de darmen van zijn gastheer en kan bij de meerderheid van de patiënten acute symptomen veroorzaken die tot twee weken kunnen duren. Symptomen zijn maagkrampen, braken, misselijkheid, koorts en uitdroging. Behandelingen richten zich vaak op de symptomen eerder op de parasiet zelf, en zolang men gehydrateerd blijft, zouden er weinig of geen grote complicaties zijn. Bij patiënten met een gecompromitteerd immuunsysteem is ziekenhuisopname echter vaak nodig om overlijden door chronische uitdroging te voorkomen.

5

toxocariasis

Gevangen door contact met de geïnfecteerde uitwerpselen van honden, katten en vossen, is toxocariasis een parasiet wiens eitjes gedurende maximaal twee jaar vóór het uitkomen slapend in een gastheer kunnen verblijven. Eenmaal geboren, neemt de toxocariasis gewoonlijk zijn intrek in de darmen en veroorzaakt matige hoofdpijn, hoest en maagkrampen, evenals hoge koorts als de parasiet besluit naar een individuele orgaan te verhuizen. In zeldzame gevallen kan de ziekteverwekker de ogen van de gastheer infecteren, wat leidt tot een wazig zicht en ernstige irritatie, die bij onbehandeld blijvende blindheid kan veroorzaken.

4

Hondsdolheid

Waarschijnlijk de meest bekende vermelding op deze lijst, is hondsdolheid van bijzonder belang vandaag omdat het niet langer als een totale doodvonnis wordt beschouwd. Gecontracteerd door de beten en snijwonden van geïnfecteerde dieren, heeft rabiës een onvoorspelbare incubatieperiode gevolgd door een snel begin van destructieve neurologische symptomen, die uiteindelijk tot de dood leiden omdat het virus hersenstoornissen induceert. In de afgelopen jaren is het zogenaamde 'Milwaukee Protocol' echter prominent aanwezig geworden door ongeveer 8% van de niet-gevaccineerde patiënten te redden. Dat lijkt misschien laag, maar voor een virus dat eens 100% sterftecijfer had, is het veelbelovend. Tijdens het Milwaukee-protocol wordt een patiënt met hondsdolheid gedwongen in een door drugs geïnduceerd coma gebracht en voorzien van hoge doses antivirale middelen. Hoe precies deze techniek werkt, is onbekend, hoewel men denkt dat het door het afsluiten van grote delen van de hersenen allebei de hersenstoornis voorkomt die typisch doodt, en ook meer tijd biedt voor het immuunsysteem van een individu om het virus te bestrijden.

3

Pahvant Vally Plague

Native to North America, Pahvant Vally Plague oftulaermia, is een mogelijk fatale bacteriële ziekte die voornamelijk via konijnen en luizen van konijnen op mensen wordt overgedragen.Men kan de ziekte ook oplopen door besmet voedsel of water te consumeren of besmette dierlijke lijken te behandelen. Met een gemiddelde incubatietijd van drie tot vijf dagen worden velen die zijn geïnfecteerd vaak verrast door het snelle begin van slopende symptomen, die over het algemeen hoge koorts, hevige hoofdpijnen, extreme zwakte, lethargie, diarree, artritis, rillingen, gezwollen lymfeklieren omvatten. knopen en ogen, evenals zweren in de mond of op de huid. Pahvent Vally Plague wordt beschouwd als een medisch noodgeval dat onmiddellijke behandeling met antibiotica vereist om dood door uitdroging, longontsteking of verstikking te voorkomen als gevolg van ademdepressie veroorzaakt door pahvant vallei pest.

2

Black Fever

De strengste vorm van leishmaniasis, zwarte koorts, is een parasitaire ziekte die wordt opgelopen door vrouwelijke zandbeten in tropische en gematigde streken van de wereld. Infectie tot een half miljoen mensen per jaar, en het doden van naar schatting 50.000 daarvan, zwarte koorts is de dodelijkste menselijke parasiet die de mensheid kent na malaria. Met een onbehandeld sterftecijfer van 100% lijken de symptomen van de zwarte koorts op die van malaria - wat vaak tot een fatale verkeerde diagnose leidt. Patiënten ervaren hoge koorts, zwart worden van de huid, zweren, zwakte, vermoeidheid en bloedarmoede, evenals milt en leververgroting. Als onbehandelde zwarte koorts over het algemeen het immuunsysteem van de gastheer begint aan te vallen, blijft het individu openstaan ​​voor opportunistische infectieuze agentia - waarvan er velen longontsteking kunnen veroorzaken die tot de dood leidt.

1

Q Fever

Omdat een enkele kolonie hypothetisch in staat is om het hele menselijke ras te infecteren, wordt Q Fever beschouwd als een van de meest infectieuze agentia die de mensheid kent, omdat slechts een enkele Q Fever-bacterie aanwezig hoeft te zijn om een ​​individu de ziekte te laten oplopen. Hoewel de ziekteverwekker zelden van mens op mens wordt overgedragen (voornamelijk via seksueel contact), wordt de ziekteverwekker veel vaker overgebracht van vee en binnenlandse zoogdieren op mensen door contact met hun lichaamsvloeistoffen, inclusief melk, uitwerpselen en sperma (er is een hoog percentage Q-koorts tussen zooseksuelen en zoöfilieën). De symptomen duren meestal drie weken om zich te manifesteren en omvatten onder andere hoge koorts, fotofobie, extreme hoofdpijn en overmatig zweten. Hoewel er een hoog risico op complicaties is, waaronder levensbedreigende pneumonie en hepatitis, leidt een snelle behandeling met krachtige antibiotica tot een overlevingspercentage van meer dan 90%. Behandeling met antibiotica voor Q-koorts moet meestal maanden of zelfs jarenlang worden voortgezet, omdat elke afzonderlijke bacterie door het lichaam moet worden geëlimineerd om terugval te voorkomen. Wereldwijd zijn er per jaar minder dan duizend Q Fever-gevallen en er is weinig risico dat de bacteriën muteren in iets krachtigers. Desondanks is Q-koorts geclassificeerd als een bioterror agens van klasse B vanwege het infectieuze en invaliderende karakter.

Eervolle vermeldingen: miltvuur, vogelgriep, rundertuberculose, cholera, koepokken, ziekte van Creutzfeldt-Jakob, knokkelkoorts, ebola, hiv, plassen, salmonella, SARS (Debatable), Streptococcus Suis, Mexicaanse griep, tyfus, West Nile Virus, gele koorts , Lepra.