10 oneven gevallen van voedselvergiftiging

In 2011 veroorzaakte een nieuwe stam van Escherichia coli of E coli-bacteriën een ernstige uitbraak van door voedsel overgedragen ziekten, voornamelijk geconcentreerd in Noord-Duitsland. Het duurde maanden voordat de autoriteiten de oorzaak van de besmetting konden achterhalen bij de zaden van fenegriek die uit Egypte werden geïmporteerd en werden gebruikt bij de productie van spruitjes. Bijna 4.000 mensen werden ziek en 53 stierven. Dit is slechts een van de nieuwste en meest nieuwswaardige gevallen van voedselvergiftiging om zonder waarschuwing over de hele wereld te staken. Hier zijn nog tien andere voorbeelden waar je misschien nog nooit van gehoord hebt.

10

Beluga Whale Botulisme

Hoewel het slechts 0,2% van de bevolking van de Verenigde Staten omvat, is de staat Alaska verantwoordelijk voor 50% van zijn voedselgerelateerde botulisme vergiftiging. De meeste gevallen houden verband met het eten van inheemse gerechten. Arctische ontdekkingsreizigers gaven verslagen van hele dorpen die stierven aan botulisme vergiftiging door het eten van besmet vlees. Voorafgaand aan de jaren 1960, toen onderwijsprogramma's de indianen in Alaska leerden de vroege symptomen van botulisme te identificeren, zodat het antitoxine op tijd kon worden toegediend, bedroeg het sterftecijfer voor degenen die de ziekte opliepen meer dan 50%.

De meeste mensen denken tegenwoordig aan botulisme als "Botox" -injecties die worden gebruikt voor cosmetische toepassingen voor rimpels. Droves van beroemdheden hebben nu hun gezichten permanent bevroren door herhaalde injecties van ontgift botulisme. Maar botulisme is een oud en dodelijk voedselvergif veroorzaakt door de Clostridium botulinum-bacterie. De bacterie creëert een gif in het lichaam dat spierverlamming, ademhalingsproblemen, verlies van gevoel voor de huid, ademhalingsproblemen, hartstilstand, verlamming en overlijden kan veroorzaken.

In juli 2002 kwamen twee mensen uit een Yup'ik-dorp in het westen van Alaska de overblijfselen tegen van een gestrande beluga-walvis die in de lente leek te zijn gestorven. Ze sneden de staartvin in stukjes en stopten de stukken in afsluitbare plastic zakken. Vervolgens deelden ze het walvisvlees met familie en vrienden. Binnen enkele dagen na het eten van het walvisvlees rapporteerde een lokale arts drie vermoedelijke gevallen van botulisme vergiftiging. Een totaal van acht Alaskan Natives werden bevestigd om botulisme te hebben en ze werden met succes behandeld met antitoxine, niemand stierf.

9

Slangen Clenbuterol

In een van de vreemdste gevallen van recente voedselvergiftiging, 13 mensen in China werden opgenomen in het ziekenhuis na het eten van slang. Het was echter niet de slang die (direct) veroorzaakte dat ze ziek werden. Het was wat de slangen hadden gegeten. De slangen hadden kikkers gegeten, die clenbuterol hadden gekregen. Alle 13 mensen hadden op 1 en 2 september 2010 in een lokaal restaurant slang gegeten en hadden symptomen ontwikkeld zoals blozen, hoofdpijn, beklemming op de borst, hartkloppingen, trillen, enz. Dit zijn veel voorkomende symptomen van clenbuterolvergiftiging. Het koken van de slang was niet genoeg om het achtergebleven clenbuterol dat was opgebouwd door het innemen van de besmette kikkers, te verwijderen. Clenbuterol is goedgekeurd voor gebruik als bronchusverwijder voor astma-patiënten en wordt ook gebruikt door atleten als een prestatieverhogend medicijn. Hoewel het verboden is, kan Clenbuterol worden toegevoegd aan diervoeders om magerder vlees te verkrijgen. De kikkers waren "geperst", gevoed aan de slangen en de slangen vergiftigden de mensen.

8

Pruno-botulisme

"Pruno" is gevangenistaal voor "hooch" of elke vorm van homebrew gemaakt van wat gevangenen ook maar kunnen bemachtigen. Wat fruit, water en suiker en "pruno!", Je hebt een feestje! Maar soms krijg je gewoon geen fruit, dus als dat niet zo is, doen aardappelen het prima. Zoals in het geval van een groep van 2006 gevangenen uit de gevangenis van Utah die de hand legden op weken oude gebakken aardappelen voor hun pruno-partij. Jammer genoeg voor de gevangenen leeft de Clostridium botulinum-bacterie, die botulisme veroorzaakt, graag op de wortels van aardappelen. Acht gevangenen ontwikkelden botulisme toen ze allemaal dezelfde prunobatch van de aardappels dronken. Alle ontwikkelde klassieke symptomen van botulisme vergiftiging-moeite met slikken, braken, dubbel zien en spierzwakte. Verschillende moesten op ventilatoren worden geplaatst. Een bewaakte gevangene nam een ​​slokje van de pruno en spuugde het uit, het was zo smerig proeven.

7

Druiven Cyanide

Slechts twee met cyanide besmette druiven veroorzaakten in 1989 een nationale "druivenschrik" in de Verenigde Staten. Op 2 maart 1989 riep een persoon de Amerikaanse ambassade in Santiago Chili op en waarschuwde dat sommige vruchten die naar de Verenigde Staten en Japan werden geëxporteerd, waren vergiftigd met cyanide. De terrorist beweerde dat dit werd gedaan om de aandacht te vestigen op de benarde situatie van de armen in zijn land. Amerikaanse functionarissen namen de dreiging serieus. Slechts zeven jaar eerder waren de Verenigde Staten opgeschrikt door de Tylenol-angst toen cyanide besmet Tylenol leidde tot de dood van verschillende mensen en al het Tylenol in het land werd teruggeroepen. De Amerikaanse FDA lanceerde het meest intensieve voedselveiligheidsonderzoek in zijn geschiedenis om vast te stellen of er een bedreiging was voor de Amerikaanse voedselvoorziening.

De seizoensexport van fruit is de op één na grootste exportindustrie in Chili. Duizenden tonnen fruit worden verscheept vanuit Chili en naar havens over de hele wereld. Sommige druiven die bij de haven in Philadelphia aankwamen, PA verschenen verdacht en werden getest. Twee druiven bleken een kleine hoeveelheid cyanide te bevatten. Op basis van deze tests waarschuwde de Amerikaanse FDA het publiek om geen druiven te eten en verbood de import van fruit uit Chili. Dit veroorzaakte een 'druivenschrik', waarbij Amerikanen weigerden druiven te kopen of te eten. Het FDA-verbod duurde echter maar een paar dagen en vruchten uit Chili mochten terugkeren naar Amerikaanse havens en supermarkten. Maar in die tijd is naar schatting Chili meer dan $ 330 miljoen aan export kwijtgeraakt. Dit veroorzaakte een tweede crisis - ditmaal diplomatiek, toen de regering van Chili de Verenigde Staten beschuldigde van overreactie of zelfs opzettelijk knoeien met de druiven.

6

Maismeel / Maïszetmeel Lood

Voedselveiligheidsorganisaties en -agentschappen over de hele wereld testen op besmetting en soms vinden ze het voordat massale uitbraken van ziekte of ziekte optreden. Zodra zo'n geval zich voordeed in 2004, toen de Nieuw-Zeelandse Autoriteit voor voedselveiligheid (NZFSA) tijdens routine-voedselonderzoek de besmetting van eipudding met lood detecteerde. De gezondheidsautoriteiten bepaalden dat het lood in een zending maïs (maïs) was geïmporteerd die in het land werd ingevoerd en maakte vervolgens ongeveer 100 ton maïzena. De maizena was dus besmet met lood toen het werd gebruikt bij het maken van andere producten. Een deel van de vervuilde maïzena werd naar Australië verscheept en de autoriteiten van Fiji en Nieuw-Zeeland brachten deze landen op de hoogte van het gevaar. Producten gemaakt met de maizena werden teruggeroepen.

De NZFSA traceerde de loodverontreiniging naar een specifiek schip, de MV Athena, die in 2003 loodconcentraat had vervoerd tussen de havens in Australië. Vervolgens ging het naar China om een ​​lading maïs op te halen en droeg de maïs in hetzelfde compartiment als dat waarin het loodconcentraat werd gehouden. Het is duidelijk dat de bemanning het compartiment nooit heeft schoongemaakt, waardoor de mais kruis werd verontreinigd met lood.

5

Vee Polybrominated bifenyl

Polybroombifenyl (PBB) is een hormoonontregelaar en wordt ervan verdacht kankerverwekkend te zijn voor de mens. PBB's zijn een van de zes stoffen - samen met lood en kwik - die zijn verboden door de beperking van gevaarlijke stoffen door de Europese Unie. Ze stonden ook achter een van de grootste agrarische rampen in de geschiedenis van de Verenigde Staten. In 1973 werd deze door de mens gemaakte chemische stof, die als brandvertragend middel werd gebruikt, ten onrechte in veevoer gestoken, verkocht en aan dieren gevoerd in de staat Michigan. Voordat de fout werd ontdekt, zouden duizenden runderen en andere dieren worden vernietigd, boeren zouden op de hoofdstad van de staat marcheren en de karkassen van hun dode koeien op de hoofdstappen dumpen, en duizenden mensen zouden de met PBB besmette melk en vlees eten.

Het begon allemaal bij een bedrijf genaamd Michigan Chemical, dat zowel de PBB (verkocht als een brandvertrager onder de handelsnaam FireMaster), en magnesiumoxide, een veevoer-supplement onder de handelsnaam NutriMaster (een geweldig voorbeeld van niet-verwarrende productbenaming, maakte. ). Op de een of andere manier kwamen 10-20 van de zakken met zakken van vijftien pond PBB terecht bij de operatie Michigan Farm Bureau Services, waar het werd toegevoegd aan het veevoeder in plaats van de NutriMaster. Het PBB-vervuilde voer ging naar boeren overal in de staat Michigan. Snel, nadat ze het PBB-vervuilde voer hadden gekregen, begonnen de koeien zwak te worden en werden hun huiden dik, net als een olifant. Dierenartsen waren verbaasd en hadden geen idee wat de oorzaak was van het uitbreken van een mysterieuze ziekte bij vee in de hele staat. Na negen maanden werd de bron van de besmetting geïdentificeerd, maar niet voordat 500 boerderijen in quarantaine werden geplaatst en geen melk mochten worden verkocht en duizenden koeien werden vernietigd, samen met 1,5 miljoen kippen en duizenden varkens, schapen en konijnen.

Tegenwoordig voelen mensen die het besmette voedsel aten waarschijnlijk dat het de bron is van verhoogde kankerpercentages die zich overal in de staat voordoen. Overal in de staat zijn mensen die in de buurt van mijnen wonen waar de besmette dieren begraven zijn, bang dat hun water verontreinigd is met de PBB die uit de putten uittreedt.

4

Bon Vivant Soep Botulisme

In de dagen vóór het wijdverspreide gebruik van airconditioning in huizen, waren de zomermaanden vaak te heet om maaltijden te bereiden. Op 2 juli 1971 besloot een stel in Westchester County, New York dat het te heet was, dus gingen ze voor een maaltijd van Bon Vivant merk vichyssoise soep. Vichyssoise-soep wordt vaak koud geserveerd en het paar at de soep recht uit het blik. Het smaakte slecht zodat ze de soep niet afmaakten, maar het was al te laat. De soep was besmet met botulisme. De man was binnen een dag dood en de vrouw vergiftigd en verlamd door het botulisme-toxine. De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) gaf een publieke waarschuwing en herinnerde aan alle blikjes van de Bon Vivant vichyssoise soep, 5 andere blikjes bleken het botulinumtoxine te bevatten. De FDA sloot de installatie van Bon Vivant af en riep al hun producten terug. Omdat Bon Vivant ook generieke, Äústore-merken, soep en hun eigen merkproducten maakte, stopten mensen niet alleen met het kopen van Bon Vivant-soep, ze stopten ook met het kopen van welke soort soep dan ook. In de VS was een volledige 'paniek-paniek' gaande. Het incident verwoestte het vertrouwen van de consument in Bon Vivant en het ging snel failliet.

3

Seed Grain Methyl Mercury

Een van de grootste volksgezondheidscrises en massale voedselvergiftiging gebeurde in 1971 toen zaadkorrel, bedoeld om te worden geplant en gebruikt als zaden, in plaats daarvan als voedsel werd gebruikt. De zaadkorrel was behandeld met een fungicide, zeer giftige methylkwik.

De zaadkorrel werd laat in het groeiseizoen van 1971 naar Irak verscheept van leveranciers in Mexico en de VS. Het met kwik behandelde zaad was rood gekleurd als een opwarming om het niet te eten, maar de Irakezen wisten dit niet. Bovendien zou de rode kleurstof wegspoelen, maar niet het kwik. De zakken met de zaden waren gelabeld in het Spaans en het Engels en de plattelandsbewoners van Irak konden niet lezen. De Irakezen begrepen of negeerden de waarschuwingen voor de schedel en gekruiste knekels op de tassen. De verwarring bracht sommigen ertoe te geloven dat het voedsel was en geen zaad.

Degenen die het zaad aten leden aan spierverlamming, gevoelloosheid, verlies van het gezichtsvermogen en andere typische symptomen van kwikvergiftiging. Mensen werden blootgesteld aan het kwik toen ze het zaad gebruikten bij het maken van brood, toen ze het zaad grondden en ademden in het stof, en toen ze het zaad aan dieren voedden en vervolgens de dieren aten. Mensen begonnen ziek te worden en stierven aan het eind van 1971 en in 1972.In totaal wordt geschat dat ten minste 650 stierven aan het eten of blootgesteld zijn aan het met kwik besmette zaad, maar sommigen geloven dat het ware aantal tien keer zo hoog kan zijn. Naar schatting 10.000 mensen leden aan hersenbeschadiging door het kwik.

2

Bradford Snoepjes Arseen

Het verhaal over hoe meer dan 200 mensen in 1858 Bradford Engeland vergiftigd raakten door arsenicum (20 zouden sterven) is een verbazingwekkende maar illustreert de noodzaak om het publiek te beschermen met wetten om de vervalsing van eten en drinken te reguleren en te straffen.

William Hardaker beter bekend als "Humbug Billy" verkocht snoepjes op de Green Market in Bradford. Hij kocht zijn snoepgoed bij Joseph Neal die ze zelf maakte. De snoepjes of "zuigtabletten" waren pepermunt "humbugs" die zouden zijn gemaakt met pepermuntolie, suiker en gom. Om echter geld te besparen, zouden Neal en anderen die snoepjes maakten op dat moment in plaats daarvan een inert materiaal invoegen dat ze "daftig" noemden in plaats van de suiker. Daft kan bijna alles zijn, gips in Parijs, kalksteen en allerlei smakelijke vervangingen.

Voor deze partij zuigtabletten stuurde Neal een huurder met de naam James Archer naar zijn drogist, een man met de naam Charles Hodgson, om zijn 'gekken' te verzamelen. Archer, niet bekend met de fijne kneepjes van de dwaze verzameling, kwam bij toeval naar de drogist op een dag dat meneer Hodgson te ziek was om op hem te wachten. Dus in plaats van de deskundige man-Hodgson, ontmoette Archer een daft-uitgedaagde vervanger, een Mr. William Goddard. Omdat hij niet wist waar het gekken in de winkel moest worden gevonden, vroeg Goodard aan Hodgson die zei dat het in een vat in de hoek van de winkel te vinden was. Goddard vond het vat en verkocht Archer 12 ponden van wat hij "stom" vond, maar wat in feite arseentrioxide was.

Archer ging terug naar Neal met het arseentrioxide dat het aan zijn ervaren zoete maker James Appleton gaf. Appleton mengde 12 pond arseentrioxide met 40 pond suiker en maakte de zuigtabletten. Hij vond het afgewerkte product vreemd en dat deed Humbug Billy die een lagere prijs eiste. Humbug Billy werd al snel zelf ziek door het eten van de arseen zuigtabletten, maar niet voordat hij genoeg van hen verkocht om meer dan 200 mensen ziek te maken en 20 van hen te doden. Autoriteiten traceerden uiteindelijk de lijn van de doden en ziek terug naar Humbug Billy en zijn lieflijke houding. Na het testen bleek dat de zuigtabletten tussen 0,7 en 1 gram arseen bevatten (een halve gram is dodelijk).

De gebeurtenis heeft bijgedragen tot de doorgang van de Pharmacy Act 1868 in het Verenigd Koninkrijk en de wetgeving die de vervalsing van levensmiddelen reguleert.

1

Pont-Saint-Esprit Ergot Poisoning of LSD?

Wat gebeurde er in Pont Saint-Esprit Frankrijk op 16 augustus 1951? Ruim zestig jaar later weten we nog steeds de waarheid niet. Wat bekend is, is dat op die dag meer dan 250 inwoners van dit kleine Franse dorp werden overvallen door hallucinaties en waanzin, wat resulteerde in 7 doden en 50 mensen die naar een stal werden gestuurd. Autoriteiten beweerden dat het een massale vergiftiging was veroorzaakt door een door voedsel overgedragen ziekte, waarschijnlijk ergotvergiftiging van roggebrood. Ergot is een soort psychedelische schimmel (Claviceps purpurea) die van nature in rogge kan voorkomen. Eenmaal gegeten, kunnen de alkaloïden geproduceerd door de schimmel hallucinogene effecten veroorzaken.

Het lijdt geen twijfel dat de mensen ernstige hallucinaties hebben doorgemaakt. Slachtoffers herinnerden zich het gevoel alsof "slangen mijn armen opwonden", dat "ze in brand stonden" en dat ze "krimpen". Sommige slachtoffers gooiden zichzelf uit de ramen, anderen verwondden zichzelf door te proberen klauwen te knippen en insecten uit te knippen waarvan ze dachten dat ze in hun lichaam zaten. Mensen werden in dwangbuizen gestopt en aan bedden geketend.

De beschrijving van de ergotvergiftiging is een van de mogelijke oorzaken van deze massale hallucinogene gebeurtenis, inclusief blootstelling aan kwik, stikstoftrichloride of andere schimmels. De verklaring die misschien het meest logisch is, is dat de dorpelingen opzettelijk werden gedoseerd met een hallucinogene stof - LSD. In zijn fantastische boek over de geschiedenis van het geheime LSD-programma van de CIA, genaamd "A Terrible Mistake", brengt auteur Hank Albarelli overtuigende argumenten naar voren, gesteund door vrijgegeven documenten, suggererend dat de CIA achter de Pont-Saint-Esprit zat evenement.

Een CIA-wetenschapper genaamd Frank Olson reisde naar dit kleine stadje niet lang voordat de gebeurtenis plaatsvond. Olson was een van de CIA-wetenschappers die betrokken waren bij "MKULTRA", de geheime LSD-experimenten uitgevoerd door CIA-agenten en artsen, over nietsvermoedende slachtoffers. Een deel van het bewijs dat Albarelli vond bevatte een document dat verwijst naar Olson en Pont-Saint-Esprit en de opdracht kreeg om "begraven" te worden door David Belin. Belin was de uitvoerend directeur van de Amerikaanse overheidscommissie die in 1975 misdaden van de CIA onderzocht. Een ander vrijgegeven rapport was van een interview met een vertegenwoordiger van de Sandoz Chemical Company in Zwitserland. In 1951 bevond de farmaceutische fabriek van Sandoz zich niet alleen op enkele honderden kilometers van Pont-Saint-Esprit, maar was hij ook het enige laboratorium ter wereld dat LSD produceerde. De vertegenwoordiger van Sandoz gaf toe: "Het geheim van de Pont-Saint-Esprit" is dat het helemaal geen brood was ... Het was geen graan ergot. "