Top 10 manieren waarop we menselijke lichamen hebben bewaard

Top 10 manieren waarop we menselijke lichamen hebben bewaard (feiten)

Sommige individuen verlenen hun lichamen onsterfelijkheid voor millennia. Hoewel deze mensen niet leven, laten bepaalde bewaartechnieken toe om lijkschouwingen uit te voeren alsof de overledene onlangs was overleden, ook al is de persoon al duizenden jaren dood!

Het proces van het conserveren van het vlees is al sinds 5000 voor Christus, meer dan 7000 jaar geleden, in oude culturen gezien. Bijna iedereen heeft ooit gehoord van oude Egyptische mummies of ooit een bewaard lichaam gezien, en dit zijn onze belangrijkste ijkpunten voor het begrip van het behoud van het lichaam na de dood. We verkennen ruwe oude technieken en modernere procedures, dus maak je klaar voor een ritje in de knoop.

Uitgelicht beeldtegoed: bodyworlds.com

10 Common Wake And Burial (Formaldehyde)

Dit is zeker een van de eerste methoden die je te binnen schiet als je nadenkt over manieren waarop lichamen worden bewaard. Het gebruik van formaldehyde is de overheersende methode geweest voor het balsemen van lichamen, aangezien deze chemische samenstelling in de jaren 1860 door de Duitse chemicus August Wilhelm von Hofmann werd ontdekt. Er is niet veel veranderd in de wereld van balsemen, met formaldehyde als basis.

Na het lekken van het lichaam van vloeistoffen en gassen, wordt een reeks chemicaliën geïnjecteerd in het lichaamssysteem door middel van injecties en omvat typisch een droog- of vriesproces. Veel lichamen worden vervolgens licht besproeid met een wasachtig mengsel om te proberen een ondoordringbare afdichting rond het kadaver te creëren. Dit helpt de groei van microbiële kolonies te voorkomen. Deze methode is de meest gebruikelijke manier om lichamen te behouden, hoewel deze binnenkort kunnen veranderen vanwege de toxiciteit van formaldehyde.

9 Egyptische mummificatie

Een andere algemeen bekende bewaarmethode werd gepopulariseerd door de oude Egyptenaren-mummificatie. Bijna iedereen heeft een afbeelding van een mummie gezien, of tijdens een geschiedenisles of door het bekijken van acteurs als Brendan Fraser er één op het scherm uithaalt. Hoe we ons ook van mummies bewust werden, het proces dat door Egyptische priesters wordt gebruikt om deze lichamen te behouden, is ongelofelijk indrukwekkend.

Eerst werd het dode lichaam gewassen in palmwijn en water uit de rivier. Vervolgens werd een insnijding gemaakt aan de zijkant van de romp. De meeste interne organen zijn verwijderd, met uitzondering van het hart vanwege spirituele redenen.

Daarna werden de hersenen door de neus verwijderd met een dunne haak. Het lichaam was gevuld met natron (een zoutmengsel) en werd na 40 dagen gedroogd. Daarna werd het lichaam nog een keer gewassen voordat het in de herkenbare outfit van geolied linnen werd gewikkeld.


8 Ruwe mummificatie

Foto credit: Andrea021

Meer dan 7.000 jaar lang leefden de mensen van de Chinchorro-cultuur in een groep vissersdorpen langs de kusten van het hedendaagse Chili en Peru. De Chinchorro, die duizenden jaren lang de oude Egyptenaren voorspiegelde, gemummificeerde ook hun mensen. Hun proces was echter niet voorbehouden aan mensen met een hoge sociale status. Het werd aan iedereen gedaan, inclusief baby's en oudsten, maar was heel anders dan de Egyptische methode.

Dit darmverwarringproces begon met het verwijderen van het hoofd, de huid en de organen van het dode lichaam met een stenen mes. Vervolgens werden de hersenen verbrijzeld en door de neus verwijderd (vergelijkbaar met de Egyptenaren). Toen was de schedelholte gevuld met stro en as.

Daarna werd het hoofd bevestigd aan een cluster van stokjes die als paal fungeerde en het lichaam werd eromheen gewikkeld met behulp van vezelachtige planten als bindend. Dit zorgde voor een permanente steun voor ondersteuning.

De laatste hand was het vullen van de rest van het lichaam met een grassige aspasta. Vervolgens hielp een pottenbakker om een ​​pasta op het gezicht aan te brengen, waarop uitdrukkingen konden worden gebeeldhouwd, voordat hij uiteindelijk werd overgoten met zwarte mangaanverf.

7 Cryonics

Foto credit: BBC

Cryonics is de techniek om een ​​lichaam te behouden na iemands dood in de hoop op een toekomstige opwekking met geavanceerde technologie en medische kennis. De procedure begint door contact op te nemen met een cryonisch conserveringsbedrijf dat het dode lichaam snel moet bereiken. (Tijd is erg belangrijk hier.)

Het lichaam ontvangt onmiddellijk een reeks injecties om te proberen hersenschade te voorkomen en wordt dan in ijs verpakt voordat het naar de cryonische preservatiefaciliteit wordt gebracht. Eenmaal daar wordt het lichaam gekoeld en wordt het bloed vervangen door een bewaarvloeistof. Een extra serie schoten voorkomt ijskristallisatie in het lichaam, dat vervolgens in een tank met zuivere stikstof wordt geplaatst en op een temperatuur van -196 graden Celsius (-321 ° F) wordt gehouden.

Een van de prominente namen op dit gebied is Alcor. De minimumprijs voor een persoon is $ 200.000, samen met lidmaatschapsbijdragen voor gezinsleden die ongeveer $ 1.000 per jaar bedragen. Hoewel dit een ongelooflijke hoeveelheid lijkt, heeft Alcor de indruk dat het meer dan 150 mensen heeft die zijn gecryopreserveerd.

6 Mellification

Fotocredit: Sachem31

Dit is waar het raar begint te worden. Mellificatie was een balsemproces met een twist. In plaats van te werken met typische balsems, werd honing vóór 300 voor Christus gebruikt om de lichamen van mensen zoals Alexander de Grote te behouden. Schokkend was dit geen vreselijk idee. Deskundigen bevestigen dat honing een ongelooflijke kracht heeft bij het bewaren van weefsels.

Vanwege het hoge suikergehalte werkt honing op dezelfde manier als zout bij het uitdrogen van het water van microben en bacteriën, waardoor ze worden doodgemoedereerd. Combineer dat met de antiseptische eigenschappen van het waterstofperoxide in kleine hoeveelheden in honing, en je krijgt een balsemvloeistof die verrassend goed werkt.

De Assyriërs van Mesopotamië waren een van de oude rijken waarvan bekend is dat ze dit proces hebben gebruikt.


5 Plastinatie (actiefiguren voor het medische beroep)

Foto credit: bodyworlds.com

Plastinatie vervangt het water en vet in een lijk met duurzame kunststoffen om het kadaver een aanzienlijk langere houdbaarheid te geven. Dit proces maakt het voor tentoonstellingen, zoals die van Body Worlds, mogelijk om bewaarde kadavers te tonen die kunnen worden aangeraakt en niet ruiken of bederf. Het wordt gedaan zonder de gevaarlijke balsemvloeistoffen die vaak voorkomen bij andere conserveringstechnieken.

S10 plastinatie, de gouden standaard in plastinatie, werd in het begin beschreven en ontwikkeld door Gunther von Hagens in 1977. Eerst wordt een reeks fixerende oplossingen gebruikt om het kadaver te prepareren. Vervolgens is het lichaam uitgedroogd, waardoor het water en vet effectief worden verwijderd met behulp van alcohol of aceton.

Vervolgens ondergaat het kadaver een 'geforceerde impregnatie' van de polymeren en kunststoffen die uiteindelijk door het lichaam heen gehecht zullen worden door verschillende temperatuurveranderingen en het stofzuigen van het lijk. Ten slotte is het lijk een verbrandingsproces, waarbij het lichaam gedurende enkele weken wordt blootgesteld aan een gasvormige verharder.

Het is een uitgebreid proces. Het hebben van echte anatomische lichamen voor medische studenten zorgt echter voor een onvervangbare mogelijkheid om over geneeskunde te leren.

4 Bevroren in de tijd

Foto via Wikipedia

We weten niet zeker of deze persoon door tegenslag of een schandalige moord op tijd is bevroren. Hoe dan ook, de resultaten zijn indrukwekkend. De geliefde Otzi, de ijsman, is een bewaard lichaam dat werd ontdekt in een gletsjer waar hij meer dan 5000 jaar geleden in zijn ijzige tombe was ingepakt.

Het belangrijkste verschil tussen de ijsman en andere archaïsche mummies is dat hij zijn interne organen behoudt. Weet je nog hoe de Egyptenaren en de Chinchorro alle organen verwijderden tijdens het reinigingsproces? Vanwege zijn vroegtijdige dood had de ijsman deze organen intact laten, wat leidde tot de uiteindelijke wetenschappelijke ontdekking van het type lucht dat hij had geademd en de inhoud van zijn dieet.

Zijn verhaal verschilt ook van het conserveren van lichamen door middel van cryonics. Terwijl cryonics-patiënten worden vastgehouden met de intentie van toekomstige opwekking, is de ijsman zeer zeker overleden! Dat betekent echter niet dat we alles over hem hebben geleerd. In feite is Otzi's bewaring een van de meest duurzame mysteries aller tijden.

3 Leonardo Da Vinci en wat was

Foto credit: BBC

Naast zijn andere buitengewone talenten was Leonardo da Vinci een veelgeprezen anatoom. Hij maakte baanbrekende ontdekkingen over de menselijke anatomie en erkende weliswaar procedures op tientallen lijken.

Da Vinci schetste duidelijk de procedure waarmee hij de lichamen die hij studeerde bewaarde. Om balsemvloeistoffen te maken, mengde hij terpentijn, kamfer, olie van lavendel, vermiljoen, wijn, natuurhars, natriumnitraat en kaliumnitraat. Dit verschilt echter niet helemaal van andere technieken die we al hebben besproken.

Later werd da Vinci ongelooflijk gefascineerd door het hart en gebruikte injecties van was om het te bewaren voor verdere studies. In het bijzonder werd de was op de ventrikels aangebracht zodat da Vinci kon studeren en een hypothese kon stellen over de bloedstroom door het hart.

Hoewel het zeker niet de beste methode is, stond het Da Vinci toe om gedurende die periode belangrijke anatomische doorbraken te maken.

2 Cinnaber In Europa

Foto credit: JJ Harrison

Het oudste verhaal over kunstmatige conservering in Europa werd gevonden in Palencia, Spanje. Deze 5000 jaar oude menselijke botten werden gevonden op een begraafplaats en werden opzettelijk bedekt met geplette cinnaber voor conserveringsdoeleinden.

Hoewel balseming en lichaamsbescherming op dit moment in Europa niet populair lijken te zijn, zijn er een aantal aanwijzingen dat deze zaak opzettelijk was. De belangrijkste aanwijzing: er was geen cinnaber mijn in de buurt van de begraafplaatsen en honderden kilogram cinnaber lagen op de botten.

1 The Mystery Of Xin Zhui

Foto credit: abroadintheyard.com

Rond 178 voor Christus stierf Xin Zhui, die hoog scoorde in de Chinese Han-dynastie, op ongeveer 50-jarige leeftijd. Het proces dat plaatsvond voor haar begrafenis lijkt misschien absurd, maar het was onverklaarbaar succesvol. Toen dit 2.100 jaar oude lichaam werd ontdekt, werd het autopsied alsof het onlangs dood was.

De ontdekking van Xin Zhui begint op een enigszins vertrouwde manier. Haar kisten werden ongeveer 15 meter (50 ft) ondergronds gevonden. Heb je dat opgevangen? Ja, dat zeiden we doodskisten zoals in meervoud.

Het lichaam van Xin Zhui bevond zich binnen vier doodskisten, die steeds kleiner werden. Elke kleinere kist werd geplaatst binnen zijn grotere tegenhanger. Zhui droeg 22 jurken met negen linten, waardoor ze een outfit kreeg voor bijna elke gelegenheid in het hiernamaals.

Het meest mysterieuze element was het vloeibare conserveermiddel dat werd gebruikt om haar lichaam zo soepel te houden. We weten nog steeds niet wat er werd gebruikt of hoe de procedure plaatsvond. Aldus ligt het mysterie van dit oude lichaam, zoals de vele geheimen rond het behoud lijken te zijn gestorven met haar.