Delen:
Top 10 recente oude vondsten die verrassend groot zijn
Het immer vruchtbare gebied van de archeologie leidt voortdurend nieuwe en belangrijke ontdekkingen uit. Wanneer je je zulke vondsten voorstelt, zie je misschien wetenschappers in het stof, gebruik kleine penselen om kleine botfragmenten of stukken aardewerk bloot te leggen. Zulke schijnbaar onbeduidende stukjes kunnen natuurlijk de geschiedenis herschrijven.
Archeologen hebben ontdekkingen in kaart gebracht die eeuwenlang in uw handpalm passen. Desondanks is het blootleggen van monumentale artefacten zeker niet aan het afnemen. Overal ter wereld worden nieuwe megalithische monumenten, beelden en zelfs steden herontdekt.
10 Zeldzame Hellenistische tempel
Gadara, nu Umm Qais, is een oude heuveltopstad die uitkijkt over het Meer van Galilea. De lange en rijke geschiedenis van de stad heeft verschillende archeologische schatten achtergelaten. Enkele van de meest indrukwekkende zijn een theater gemaakt van zwart basalt, een basiliek en een binnenplaats vol met zwarte stenen grafkisten. Tijdens een opgraving in 2017 heeft een universiteitsteam een unieke vondst aan Gadara's erfgoed toegevoegd. Ze hebben de ruïnes blootgelegd van een tempel die dateert uit het Hellenistische tijdperk (332-63 v.Chr.). Het dak was al lang verdwenen, maar er was nog genoeg structuur om te bepalen dat het gebouwd was in een Griekse stijl genaamd "Distyle in Antis."
De eerste in zijn soort die opgegraven werd in het gebied, de tempel leverde pilaren op, een heilige kamer, een podium en een pronaos. De laatste was het binnenste gedeelte van een portiek dat meestal te vinden was in Romeinse en Griekse tempels. De Hellenistische jaren gingen voorbij, maar het heilige gebouw bleef in gebruik tijdens de Romeinse, Byzantijnse en Islamitische tijden. Daarnaast heeft de opgraving ook een groep Hellenistische putten herontdekt in het centrum van Gadara. Samen met tunnels uit het Romeinse tijdperk verbond het netwerk zich met een warm bad in de stad.
9 Het Borgring-fort
Toen het Borgring-fort in de jaren 1970 werd ontdekt, vonden archeologen dat de ruïnes tot een zeldzaam type Viking-architectuur behoorden. Riep een fort van Trelleborg, dit type gebouw had een onderscheidende innerlijke structuur, maar de overblijfselen van het Borgring-fort waren te klein om er zeker van te zijn dat het een Trelleborg was.
In 2017 hebben moderne lasertechnologie archeologen in staat gesteld om naar de verborgen lay-out te zoeken. De scan bevestigde dat Borgring inderdaad een van de slechts vijf Trelleborgs in Denemarken was. Het had de kenmerkende suburbane lay-out binnen en vier poorten in lijn met de belangrijkste kompaspunten, en de omliggende greppel was V-vormig. De 1.000 jaar oude structuur was enorm. Een bijna perfecte cirkel, Borgring meet ongeveer 150 meter (500 voet) in diameter.
De gigantische Trelleborg-forten kunnen de geschiedenis van Viking veranderen. Ze werden allemaal gedurende een ongewoon korte periode gebouwd, verspreid over 975 tot 980. Dit was het moment waarop de Vikingen te maken kregen met immense militaire bedreigingen van Duitse en Slavische landen. De forten lijken alleen een antwoord op deze situatie te zijn, omdat geen enkele werd gebouwd nadat de Duitse keizer stierf. Maar om een aantal Trelleborgs zo snel groot te brengen, was een geavanceerd niveau van georganiseerd leiderschap nodig dat voorheen niet werd geassocieerd met de Vikingen.
8 De Griffin en de draak
In 2013 vonden archeologen die de Mokhnataya-berg in Siberië ontdekten unieke granieten monumenten. Twee enorme wezens waren gevormd uit de steen en leken op een draak en een griffioen. De draak bestaat uit zes stukken en weegt meer dan 120 ton.
Terwijl de draak weinig onthulde over de mysterieuze scheppers van de monumenten, kwam de griffioen beter tot zijn recht. Het beest was 5,9 meter lang en 2,5 meter hoog. De kenmerkende snavel en kuif maakten het vergelijkbaar met de mythische dieren met adelaarskop die te vinden zijn in de Scythische cultuur. De Scythen bestonden al drieduizend jaar geleden in Siberië, maar ze komen niet overeen met de leeftijd van de megalieten. De monumenten kunnen gemakkelijk ouder zijn dan 12.000 jaar.
In deze oudere cultuur kunnen de Scythen uiteindelijk hun symbolensysteem hebben geërfd. Zelfs de draak, de enige van zijn vurige soort die te vinden is in Siberië en de oudste in Rusland, vertoont sporen van Scythische technieken. Maar de Scythen hadden geen grote monumenten. De identiteit van de prehistorische bouwers, waarom ze de megalieten hebben gemaakt, en hoe blijft een raadsel.
7 De vrouw bij de poort
Een neo-Hettitische citadel genaamd Kunulua (later Tayinat) stond ooit in het hedendaagse Turkije. Een indrukwekkend poortcomplex bewaakte de toegang tot deze hoofdstad uit de IJzertijd. In 2017 vonden archeologen het standbeeld van een vrouw in de enorme ruïnes van het hekcomplex. Het is 3000 jaar oud en mist de onderste helft van zijn lichaam. Toch was wat overbleef van de basalt-dame genoeg om de interesse van het team te wekken. In zijn hoogtijdagen zou het beeld ongeveer 4 tot 5 meter hoog zijn geweest, maar op een of andere manier met zijn gezicht naar beneden op de grond zijn beland met opzettelijke schade aan het gezicht en de borst. Het is niet zeker of het standbeeld werd vernield of werd vernietigd tijdens een rituele ontmanteling.
Kunst in Neo-Hettitische poortcomplexen was cultureel belangrijk. De ontdekking van een vrouwelijke figuur doet vermoeden dat vrouwen prominenter aanwezig waren in deze oude samenleving dan eerder werd gedacht. Maar wie precies was deze prachtig gesneden vrouw? Niemand weet het zeker. De gebruikelijke verdachten zijn onder meer Kubaba, moeder van alle Anatolische goden, de vrouw van de Neo-Hettitische koning Suppiluliuma of Kupapiyas. De laatste was de moeder van de stichter van Tayinat en ook de enige vrouwelijke naam die werd genoemd in de oude geschriften van de regio.
6 woestijnwijn
Een andere zeldzame vondst uit het archeologieseizoen van 2017 was een woestijnwijnmakerij in Israël. Gevonden in de droge regio Ramat Negev, dateert de site uit het Byzantijnse tijdperk en was verrassend groot.Het 1.600 jaar oude gebouw was gemaakt van steen en had een oppervlakte van 40 bij 40 meter (131 x 131 ft). Binnen was de wijnpers. Uit de grote afvoerput van het sap bleek dat de wijnproductie van de fabriek indrukwekkend was.
Toen archeologen de site ontdekten, waren ze verbluft om te beseffen waar ze naar keken. Wijnpersen in gebouwen zijn zo zeldzaam in Negev dat er slechts één andere bestaat in de oude Nabataese stad Avdat. Maar het ging verder dan alleen schaars zijn. De staat Israël staat bekend om de zeer succesvolle woestijnlandbouw. De grote wijnpers bewijst dat mensen dit vak honderden jaren voordat ze zich hadden gevormd, meester hadden gemaakt. Waarschijnlijk hield de productie op door een wijdverbreide plaag in de zesde eeuw, toen de vraag naar wijn daalde.
5 Hoge ziekenhuiswacht
In Cambodja ontvangt de boeddhistische tempel van Angkor Wat jaarlijks twee miljoen bezoekers, de teams van archeologen die het terrein doorkruisen niet meegerekend. Inmiddels zou je kunnen aannemen dat er niets belangrijks te vinden is. In 2017 verkende een team echter naar het noorden van het complex en verwachtte geen grotere vaart dan een paar aardewerkscherven. Ze waren in voor een verrassing. Nauwelijks onder het oppervlak rustte een zwaar standbeeld dat nu wordt beschouwd als een van de belangrijkste vondsten van Angkor in de afgelopen jaren.
Het beeld, dat een bewaker uit de 12e of 13e eeuw afbeeldde, woog 200 kilo (440 lb). Beide benen waren onvolledig, maar toch was het beeld meer dan 1,8 meter lang. Het overleefde eeuwenlang, maar toen verwoestte het verwoestende Rode Khmer-regime de meeste standbeelden van het complex en er waren jaren van plundering. Vóór alles geloven onderzoekers dat het ooit op het terrein van een oud ziekenhuis heeft gestaan. Vier ziekenhuizen waren eerder in het gebied gevonden, een daarvan bij het nieuwe standbeeld.
4 Little Pompeii
Grote ontdekkingen worden regelmatig gedaan door archeologen die onderzoek doen naar land dat is bestemd voor moderne ontwikkeling. Maar weinige vondsten kunnen een Frans team verslaan in 2017, toen ze een site in ogenschouw namen die op het punt stond te worden ontwikkeld voor huisvesting. Tijdens het graven buiten de stad Vienne, werd een hele luxe Romeinse wijk opgegraven. Verspreid over een oppervlakte van ongeveer 7.000 vierkante meter (75.000 ft) waren adembenemende elitehuizen, mozaïekvloeren met mythische scènes, winkels en een groot gebouw dat misschien een filosofieschool had kunnen omvatten.
Sommige van de oudste huizen werden gebouwd in de eerste eeuw na Christus, en de buurt bloeide gedurende 300 jaar. Om een of andere reden dwongen verschillende dodelijke branden de inwoners om te vluchten. De bewaarde scènes zorgden ervoor dat de ruïnes "Little Pompeii" werden genoemd, nadat de Romeinse stad levend was begraven door de uitbarsting van de Vesuvius. Vienne was ook ooit een Romeinse stad en de nieuwe ruïnes zijn geïdentificeerd als een uitgebreid deel ervan. De enorme omvang van de buurt maakt dit een hoogst ongebruikelijke, maar uiterst belangrijke, Romeinse vondst.
3 Grote muur van Siberië
Er is iets anders opgedoken in Siberië en het doet de mammoetdraak en de griffioen-megalieten van de Altai-regio in het niet verdwijnen. Het noorden van het Altai-gebergte werd beschermd door een netwerk van kunstmatige muren. Zes rijen parallel lopende wanden zouden een formidabel obstakel voor buitenstaanders zijn geweest. Invaders geconfronteerd met wallen met een breedte van 10 meter (33 ft) per stuk en een hoogte van 8 meter (26 ft). In het oosten schoten negen muren over de vallei. Samen zouden de twee groepen muren hordes binnengedrongen hebben in een kleinere doorgang die gecontroleerd werd door de bouwers.
De architecten blijven een mysterie, net als de echte ouderdom van de muren. Archeologisch bewijs duidt op een menselijke aanwezigheid in de Middeleeuwen. Siberische middeleeuwse dorpen waren echter te dun om dergelijke structuren op te richten. Het is waarschijnlijker dat de wallen werden gemaakt tijdens het eerste millennium voor Christus, toen andere grote Euraziatische muren verschenen, waaronder de Muur van Hadrianus en de Grote Muur van China. Dit markeerde een tijd van toegenomen migraties, conflicten en stijgende staten die hun grenzen verleggen.
2 Soedan's unieke tempels
In de Nijlvallei werden de ruïnes van drie tempels in 2016 gevonden door de beroemde archeoloog Charles Bonnet. Ondanks zijn uitgebreide kennis van het verleden van Sudan, herkende hij de ronde en ovale gebouwen niet. De dichtstbijzijnde archeologische vindplaats was slechts een paar honderd meter verderop, maar alle gebouwen daar hadden hoeken. De tempels zelf waren op een plaats genaamd Dogi Gel (Red Hill).
Tijdens de periode van hun constructie (2000-1500 voor Christus) waren de dominante architectonische invloeden Nubisch en Egyptisch, maar de tempels hadden sporen van geen van beide. Er is overigens niets identiek in de hele Nijlvallei of de wereld. Hierdoor konden de artefacten in de ruïnes een ongekende terugkeer van ontbrekende kennis over het oude Afrika bieden.
Dogi Gel onthulde onlangs ook mammoet vestingwerken. Dit waren waarschijnlijk een poging tussen bondgenoten, waarschijnlijk de mensen uit Kerma, Darfur en Centraal-Soedan, om het gebied tegen de oude Egyptenaren te verdedigen.
1 Stad Vanaf het begin van Egypte
Het is de droom van elke archeoloog om op een verloren stad te gebeuren, en zo'n site maakte een prachtige terugkeer dicht bij de Nijl. Gelegen in Sohag, een zuidelijke provincie in Opper-Egypte, bleek de stad echt oud te zijn. Meer dan 7.000 jaar oud, de ruïnes inclusief gebouwen, huizen, gebroken aardewerk en een scala aan gereedschappen. Aanwijzingen voor wie de burgers waren afkomstig van de artefacten en ook van de grootte van de graven. Vijftien graven werden gevonden, en hun gigantische proporties waren duidelijk bedoeld voor de meer gewaardeerde leden van de samenleving.
Deskundigen voelen dat de nog-te-benoemde stad ambtenaren en grafmonumenten huisvest die verantwoordelijk zijn voor de koninklijke crypten in Abydos, een heilige stad in de buurt. Abydos was een oude Egyptische hoofdstad, maar het lijkt erop dat de stad van de gravenbouwers misschien nog eerder verschanst was. Slechts 1,6 kilometer (1 mijl) achter de nieuw gevonden nederzetting ligt de necropolis met de koninklijke tombes. Hoewel er later, identificeerbare heersers zijn, behoren de vroegst-gelegde graven tot een tijd toen de Egyptische geschiedenis nog maar net was begonnen.