Delen:
Top 10 Zeldzame feiten over mensen in het stenen tijdperk
Burgers van het stenen tijdperk krijgen niet vaak hun recht op. Populaire misvattingen schilderen ze als grotbewoners die niets anders bedachten dan de club. Het stenen tijdperk bevat een enorm deel van de menselijke geschiedenis, beginnend ongeveer 3,3 miljoen jaar geleden tot ongeveer 3300 voor Christus.
Ontdekkingen uit dit enorme tijdperk onthulden meer over uitgestorven menselijke voorouders. Holbewoners runden industrieën, waren betrokken bij oorlogsvoering en ontwikkelden ongewone sociale netwerken. Ze hadden ook onverwacht modern gedrag, uitvindingen en gevaren.
10 Homo erectus Gereedschapsfabriek
Ten noordoosten van Tel Aviv in Israël raakten opgravingen steen. Meer bepaald, honderden oude stenen werktuigen. Ontdekt in 2017 op een diepte van 5 meter (16 voet), waren de artefacten gemaakt door uitgestorven menselijke handen. Ongeveer een half miljoen jaar geleden ontstaan, onthult de dichte cache verschillende dingen over hun makers, een vroeg mens bekend als homo erectus.
Men gelooft dat zij het gebied als een soort paradijs in de steentijd zagen, wat aanleiding was voor seizoensbezoek. Er was een beek, planten en overvloedig wild - alles wat nodig was om de familie water te geven en te voeden.
De beste vondst van de ongerepte site was een lithische industrie. De steenhouwers sloegen vuursteen in peervormige handassen, waarschijnlijk gebruikt voor het graven van voedsel en het slachten van dieren. De ontdekking was onverwacht, zowel vanwege de goed bewaard gebleven staat als de hoeveelheid. Dit maakt het oude kamp een waardevolle lens om meer te leren over de levensstijl van homo erectus.
9 Ze maakten de eerste wijn
Tegen het einde van het stenen tijdperk in de moderne Republiek Georgië, gooiden dorpen de eerste wijn op. Archeologen gingen bewust op pad om de ontdekking te doen, maar het duurde meer dan een jaar. Eindelijk, in 2016 en 2017, haalden ze keramische scherven op van 5400-5000 voor Christus en veranderden de wijngeschiedenis.
Uit de dorpen Gadachrili Gora en Shulaveris Gora kwamen zes potten die positief testten voor wijnsteenzuur. Deze chemische stof is altijd een solide indicator voor wijnresten. In deze regio levert geen vrucht behalve druiven een sterke wijnsteen handtekening op. Wetenschappers ontdekten ook dat het druivensap van nature gefermenteerd zou zijn in het warme klimaat van Georgië.
Geïnteresseerd om te zien of de dorpelingen de voorkeur gaven aan een rode of witte wijn, analyseerden de onderzoekers de kleur van de residuen. Ze waren gelig, wat suggereerde dat de enorme volumes geproduceerd door de oude Georgiërs wit waren.
De nijvere productie is een teken dat de dorpelingen de wijnstok al duizenden jaren eerder hadden getemd. De Republiek cultiveert vandaag 540 verschillende soorten binnenlandse druiven. Om een dergelijke variatie mogelijk te maken, moet domesticatie 8000 jaar geleden hebben plaatsgevonden.
8 Een moderne tandheelkundige procedure
In de bergen van Noord-Toscane verwelkomde een tandarts patiënten tussen 13.000-12.740 jaar geleden. Zes van dergelijke individuen werden gevonden in een gebied genaamd Riparo Fredian.
Twee tanden, beide snijtanden, vertoonden een tandheelkundige procedure die elke moderne tandarts zou herkennen - een gevulde holte. Het is moeilijk te zeggen of een pijnstiller werd gebruikt, maar vlekken op het glazuur werden veroorzaakt door een spits gereedschap. Hoogstwaarschijnlijk gemaakt van steen, verruimde het de holte door gescheurde tandmaterie weg te krabben.
Het volgende stuk was bekend en mysterieus. De beoefenaar bereidde een vulling van bitumen gemengd met plantaardige vezels en haar. Bitumen is een natuurlijke teer en wordt gebruikt om dingen zoals manden en keramiek waterdicht te maken. Voor het eerst gezien als een oude vulling, werd het ingesmeerd tegen de binnenwanden van de opening.
Niemand kan voldoende verklaren waarom haar en vezels tandheelkundige ingrediënten werden. De Italiaanse snijtanden zijn nog steeds de enige twee voorbeelden van deze procedure, maar werden waarschijnlijk door meer mensen gebruikt dan alleen de tandarts van Riparo Fredian.
7 Onderhoud op lange termijn
De meeste kinderen leren dat gezinnen in het stenen tijdperk alleen in grotten woonden. Ze bouwden echter ook aarden huizen. Onlangs werden 150 kampen in de steentijd in Noorwegen bestudeerd. Steenringen onthulden dat de vroegste behuizing tenten was, waarschijnlijk gemaakt van dierenhuiden en vastgezet door de ringen.
In het Mesolithische tijdperk van Noorwegen, dat rond 9500 voor Christus begon, begonnen mensen pitwoningen te bouwen. Deze verandering kwam toen de laatste vingers van de ijstijd zijn greep op het land verloren. Naderhand zou een spel en vegetatie van een vaste locatie een gemeenschap kunnen ondersteunen in plaats van dat mensen de migraties van de dieren waarop ze jaagden moeten volgen.
Pitwoningen werden vernoemd naar hun verzonken verdiepingen. Sommige waren groot genoeg - ongeveer 40 vierkante meter (430 ft) - om te suggereren dat verschillende gezinnen samen leefden.
Het meest ongelooflijke was de consequente inspanning om de structuren te behouden. Sommige werden 50 jaar lang verlaten voordat nieuwe eigenaren het onderhoud hielden. Opmerkelijk is dat dit meer dan een millennium huizen heeft achtergelaten die in, aan en uit zijn geleefd.
6 Ze vermeden inteelt
Wat mensen als soort redde, zou een vroeg bewustzijn van inteelt kunnen zijn geweest. In 2017 vonden wetenschappers de eerste tekenen van dit begrip in de botten van mensen uit het stenen tijdperk. In Sungir, ten oosten van Moskou, behoorden vier skeletten tot een groep die 34.000 jaar geleden stierf. Genetische analyse onthulde dat ze zich gedroegen als moderne gemeenschappen van jagers-verzamelaars bij het kiezen van partners. Ze kwamen erachter dat het hebben van problemen met naaste familie, zoals broers en zussen, problemen opleverde.
Die bij Sungir toonden beperkte familiebanden. Als ze willekeurig zouden paren, zouden de genetische verwarringen van inteelt duidelijker zijn geweest. Zoals de jager-verzamelaars van vandaag, moeten ze via sociale banden met andere stammen partners hebben gezocht. Onderzoekers geloven dat dit netwerk behoorlijk uitgebreid was, vooral voor de kleinere groepen.
De Sungir-begrafenissen waren complex en ritualistisch genoeg om te suggereren dat ceremonies de mijlpalen van het leven vergezelden - zoals dood en huwelijk. Als dat zo is, zijn bruiloften in het stenen tijdperk de oudste menselijke huwelijken. Een gebrek aan begrip van huwelijksnetwerken heeft misschien wel Neanderthalers gedoemd, wier DNA meer inteelt vertoont.
5 vrouwen gemengd verschillende culturen
In 2017 is gekeken naar oude woonsteden in het Lechtal in Duitsland. Deze dateerden terug naar ongeveer 4.000 jaar geleden, toen er geen grote nederzettingen in het gebied waren. Toen de overblijfselen van de bewoners werden onderzocht, werd een verrassende traditie ontdekt. De meeste families zijn begonnen door vrouwen die hun dorpen verlieten om zich in het Lechtal te vestigen. Dit gebeurde van de late steentijd tot de vroege bronstijd.
Gedurende acht eeuwen gaven vrouwen, waarschijnlijk uit Bohemen of Midden-Duitsland, de voorkeur aan de mannen van Lechtal. Deze buitenlandse vrouwelijke mobiliteit was de sleutel tot het verspreiden van culturele ideeën en items, die op hun beurt hielpen bij het vormen van nieuwe technologieën.
De ontdekking toonde ook aan dat eerdere opvattingen over massale migratie aanpassing vereisten. Hoewel de vrouwen uitgebreid verhuisden naar het Lechtal, gebeurde dit op individuele basis.
4 Een geschreven taal
Onderzoekers hebben misschien de oudste geschreven taal ter wereld ontdekt. Op zijn best kan het een code zijn die bepaalde concepten vertegenwoordigt. De symbolen in de steentijd zijn historisch maar werden jarenlang genegeerd ondanks het feit dat talloze bezoekers elk jaar de grotten betraden.
De grotten in Spanje en Frankrijk bevatten ook nog een attractie-grote kamers gevuld met enkele van de meest ongelooflijke kunst ter wereld. Verscholen tussen de oude kuddes bizons, paarden en leeuwen zijn kleine merktekens. Anders dan het realisme van de anatomisch getekende dieren, zijn de tekens duidelijk symbolen die zijn gerangschikt om iets abstracts te vertegenwoordigen.
Zesentwintig tekens herhalen zich tegen de muren van ongeveer 200 grotten. Als ze informatie vertegenwoordigen, duwt het de uitvinding van het schrijven terug naar 30.000 jaar geleden. De wortels van het curieuze script kunnen echter ouder zijn. Veel van de Franse symbolen, geschilderd door de Cro-Magnon-mensen, zijn gevonden in de oude Afrikaanse kunst. Een daarvan, het openhoekteken, is gegraveerd in de Blombos-grot in Zuid-Afrika. Artefacten bij Blombos zijn gedateerd tot 75.000 jaar geleden.
3 Het bloedbad van Nataruk
Stenen uit de steentijd produceerden adembenemende galerijen van kunst en brede sociale netwerken, maar ze waren ook betrokken bij oorlogsvoering. In één geval was het gewoon zinloze slachting. In 2012 vond Nataruk in het noorden van Kenia een universiteitsteam botten die uit de grond staken. Het waren gebroken knieën.
Terwijl ze het zand opruimden, vonden de wetenschappers een hoogzwangere vrouw uit het stenen tijdperk. Ondanks haar toestand was ze vermoord. Ongeveer 10.000 jaar geleden bond iemand haar vast en gooide haar in een lagune. De resten van 27 anderen - zes kinderen en nog een paar vrouwen - waren bij haar. De meeste lichamen vertoonden de effecten van extreem geweld, inclusief botte trauma's en zelfs stukjes wapens die in botten vastzaten.
Het is onmogelijk te zeggen waarom de groep jagers-verzamelaars was uitgeroeid, maar het kon het gevolg zijn van een geschil over middelen. In die tijd was Nataruk weelderig en vruchtbaar, met zoet water - een kostbare greep voor elke stam. Wat er die dag ook gebeurde, het bloedbad in Nataruk blijft het oudste bewijs van menselijke oorlogvoering.
2 De plaag is aangekomen
Tegen de tijd dat de bacterie Yersinia pestis werd gedaan met het Europa van de 14e eeuw, 30-60 procent van de bevolking was dood. In 2017 toonden oude skeletten aan dat de pest Europa binnenkwam tijdens het stenen tijdperk.
Zes personen uit de late neolithische en bronstijd testten positief op de pest. Ze bestreken een breed geografisch gebied, afkomstig uit Litouwen, Estland, Rusland, Duitsland en Kroatië. Gezien de verschillende locaties en twee tijdperken, waren onderzoekers verrast toen het Y. pestis genomen van elk geval nauw op elkaar afgestemd.
Nader onderzoek heeft uitgewezen dat de bacterie waarschijnlijk vanuit het oosten is gelift toen mensen uit de Kaspisch-Pontische steppe (Rusland en Oekraïne) stroomden. Ze kwamen zo'n 4.800 jaar geleden aan en brachten een unieke genetische marker mee. Dit onderdeel kwam voor in Europese overblijfselen met de vroegste sporen van pest, een sterke aanwijzing dat de steppemensen het met zich meenamen.
Het is niet bekend hoe dodelijk het is Y. pestis was in die dagen. Maar het is mogelijk dat de steppemigranten epidemieën ontvluchtten naar huis.
1 A Musical Brain Evolution
In het verleden werd gedacht dat instrumenten uit de vroege steentijd samen met de taal evolueerden. Maar de revolutionaire verandering - van eenvoudige naar complexe hulpmiddelen - gebeurde ongeveer 1,75 miljoen jaar geleden. Wetenschappers weten niet zeker of taal toen al bestond.
In 2017 lieten ze vrijwilligers zien hoe ze eenvoudige gereedschappen (Oldowan vlokken en kiezelinstrumenten) en de post-evolutionaire geavanceerde handassen en hakmessen van Acheulië konden maken. De ene groep zag video's die hen leerden hoe ze te kloppen. De tweede groep keek hetzelfde beeldmateriaal maar zonder geluid. Terwijl de deelnemers wegknipten, werd hun hersenactiviteit in realtime geanalyseerd.
Wetenschappers ontdekten dat de sprong in expertise niet stevig geworteld was in taal. In plaats daarvan, voor de moeilijkere tools, de door de hersenen geactiveerde regio's die worden gebruikt door moderne pianospelers. Dit netwerk omvatte visueel geheugen, complexe actieplanning, geluids- en sensorimotorische informatie.
Het talencentrum van de hersenen is alleen geactiveerd bij vrijwilligers die de instructies van de video's hebben gehoord, maar beide groepen hebben met succes Acheuliaanse hulpmiddelen gemaakt. Dit zou het mysterie kunnen oplossen van wanneer en hoe de menselijke soort veranderde van aapachtige denken naar cognitie.Het lijkt erop dat 1,75 miljoen jaar geleden het "muzikale" netwerk voor de eerste keer is geëvolueerd en dat geldt ook voor de menselijke intelligentie.