Delen:
Top 10 pijnlijke feiten en calamiteiten met betrekking tot urinekatheters
Urinaire katheters worden gebruikt voor verschillende medische aandoeningen om urine uit de blaas af te voeren als andere middelen zijn mislukt. Dit medische hulpmiddel is nooit ideaal voor om het even welke man of vrouw. Het gebruik van urinekatheters is pijnlijk, om nog maar te zwijgen van nogal onflatte ring.
De volgende tien inzendingen richten zich op intrigerende feiten, medische ongelukken en ingrijpende gevolgen die te absurd en grotesk zijn om te begrijpen of voor te stellen. Het volstaat om te zeggen, dat je echt niet wilt dat je ooit wordt gekatheteriseerd.
10 Ben Franklin
Katheters dateren al uit 3000 voor Christus, toen de gebruikte materialen pijn veroorzaakten die deed denken aan middeleeuwse foltering. Van stro en opgerolde palmbladeren tot goud, zilver, koper, messing en lood, alles wat een dunne, uitgeholde vorm kon vormen, werd gebruikt. Het was begrijpelijk dat deze verre van ideaal waren als het erom ging je urinebuis op te duwen. Interessant genoeg was een van de pioniers die de wonderbaarlijk pijnlijke wereld van katheterisatie revolutioneerde niemand minder dan een van de beroemde Founding Fathers van de Verenigde Staten, Benjamin Franklin.
Op een dagelijkse basis, Franklin getuige geweest van zijn broer John doorlopen de zware taak van het plaatsen van een "omvangrijke metalen katheter" in zijn blaas. John had een geschiedenis van nierstenen; dus, zelfkatheterisatie werd een ondraaglijk dagelijks ritueel, een waarin Franklin wilde verhelpen. In samenwerking met zijn plaatselijke zilversmid ontwierp Franklin een flexibele katheter met zilver die in elke gewenste vorm kon buigen. Bovendien liet Franklin gaten aanbrengen aan de zijkanten van de katheter die een meer vakkundige afvoer van urine mogelijk maakten. Franklin schreef aan zijn broer en merkte op: "Het is zo flexibel als zou worden verwacht in een ding van het soort, en ik kan me voorstellen dat het zich gemakkelijk aan de bochten van de passage houdt."
Door de conventionele katheters van die tijd te verbeteren, verminderde Ben Franklin het ongemak voor niet alleen zijn broer maar voor toekomstige generaties drastisch.
9 mannelijke versus vrouwelijke katheters
Zoals men zich kan voorstellen, verschillen Foley-katheters van man tot vrouw vanwege de ongelijke anatomische lengte van urethrae. Specifiek vereisen mannelijke patiënten een langere buis, variërend van 40 tot 45 centimeter (16-18 inch), terwijl vrouwen variëren van 20 tot 26 centimeter (8-10 in). Er is geen genie voor nodig om te begrijpen dat als een mannelijke patiënt een vrouwelijke katheter heeft ingebracht, deze de blaas niet zou bereiken, wat mogelijk resulteert in urineretentie en ernstig trauma. Hoe gek het ook mag klinken, verpleegkundigen en artsen hebben ondanks hun opleiding en training voortdurend zulke schadelijke fouten gemaakt.
In dit geval werden zorgverleners in het VK gewaarschuwd of misschien herinnerd over de risico's van het inbrengen van vrouwelijke katheters bij mannelijke patiënten. Het National Patients Safety Agency (NPSA) meldde een verschrikkelijke 114 incidenten van accidentele inserties van 2006 tot 2008, met ondoorgrondelijke gevolgen tot gevolg. Afgezien van aanzienlijke pijn, die het mild uitdrukt, is ernstige bloeding (bloeding) een schadelijke factor geweest. Helaas leidde zware bloeding tot de dood van een mannelijke patiënt in januari 2006 na een minuscule procedure. Zoals eerder opgemerkt, kan urineretentie gemakkelijk optreden, wat leidt tot nierfalen en overlijden.
8 Luiheid, vergeetachtigheid en hebzucht
Zoals we eerder hebben gezien, is nalatigheid met betrekking tot katheters niet alleen schadelijk voor de patiënt, maar ook levensbedreigend. Nog afschuwelijker is het feit dat 31 procent van de ziekenhuispatiënten die Foley-katheters ontvangen ze zelfs niet nodig heeft, volgens de American Journal of Medicine. Dit roept de vraag op waarom patiënten in de eerste plaats continu worden gecatheteriseerd. Het antwoord is niet alleen onvergeeflijk maar snode: luiheid, puur en eenvoudig. Het onderwerpen van een patiënt aan een katheter vermindert vervuilde vellen, waardoor het werk voor verplegend personeel wordt vergemakkelijkt.
Wat vaak wordt vergeten, is dat de apparaten een levensduur hebben en voor het grootste deel veel te lang worden achtergelaten. Deze factor leidt tot urineweginfecties, dus langer verblijf in een ziekenhuis. Naast het feit dat ze de volledige schuld bij verpleegkundigen leggen, hebben onderzoekers ontdekt dat artsen vaak vergeten of zelfs niet weten dat hun patiënt een verblijfskatheter heeft. In een onderzoek onder 256 artsen uit de Verenigde Staten heeft 28 procent beweerd dat ze deze fout hebben gemaakt. Interessant genoeg, verklaarde Dr. Martin Resnick, uroloog en secretaris van de American Urology Association, dat "patiënten meer betrokken moeten worden" met hun arts.
Volgens Mandy Fader, een professor aan de Universiteit van Southampton, is er bewijsmateriaal dat katheters overmatig en verouderd zijn, met een ontwerp dat in 80 jaar 'heel weinig' is veranderd. Dit schokkende feit komt voort uit "lage investeringen uit de industrie en zwakke regelgeving." Fader concludeert dat de apparaten slechts "gemakkelijk geld" zijn, waarbij fabrikanten innovatie en verbetering afwijzen voor een alledaags alledaags product.
7 Heerlijke Souvenir
In 2017, terwijl de geboorte van een babyjongen werd gevierd, verzamelden familieleden in Quebec zich voor het dessert voordat ze de avond gingen verlaten. Zonder aarzeling begon de vrolijke groep een ton Coalook pecannootijs op te eten, gearomatiseerd met chocolade, karamel en een bijzonder ingrediënt: een katheter. Het was duidelijk dat de familie een beetje verontrust was, maar niet zoveel als de grootvader, die het verborgen juweeltje bijna had ingeslikt voordat hij zijn nieuwe aandenken uitspuugde. Hoewel het niet duidelijk is of de katheter ooit is gebruikt, rezen er vragen over of een donkere tip op het medische hulpmiddel karamel of bloed was.Uit voorzorg is de grootvader, die "niet eens in staat is om erover te praten", samen met andere familieleden, door gezondheidsfunctionarissen geïnformeerd dat ze elke zes maanden getest moesten worden op HIV en op hepatitis A, B, en C.
Het Canadian Food Inspection Agency (CFIA) voerde een tweedaags onderzoek uit bij de ijsfabriek Laiterie de Coaticook. Na hun onderzoek concludeerde de CFIA dat er geen bewijs was dat de katheter afkomstig was uit de fabriek van het bedrijf. Niettemin werd het onderzoek voortgezet met de CFIA en het Ministerie van Landbouw van Quebec om toekomstige lekkere souvenirs te voorkomen.
6 Redelijke Twijfel
Voor aanklagers kunnen rechtszaken met betrekking tot medische wanpraktijken uitzonderlijk moeilijk te winnen zijn, gezien de obstakels die aantonen dat er sprake is van wangedrag en nalatigheid. Vaak hebben rechtbanken de zijde van de verdediging vanwege deze obstakels, ondanks gewonden. Dat was het geval voor Felix Casaceli, die in maart 2009 een operatie onderging na de breuk van zijn rechterhiel bij een snowboardongeluk.
Onder algemene anesthesie werd een Foley-katheter in zijn penis ingebracht als onderdeel van het steriliteitsproces. Er werd beweerd dat de verpleegster van Casaceli ten onrechte de smerende verdovende gel in de ballon van de katheter stopte in plaats van steriel water. Bovendien werd de ballon opgeblazen voorafgaand aan het bereiken van de blaas van Casaceli, en breidde zijn urethra uit tijdens het opblazen. Stel je nu eens voor dat een clown de ballon van een kind opblaast en zich dat voorstelt in je urinebuis. Verkrijg de foto? Toen de katheter uiteindelijk op een traumatische manier werd verwijderd, werden de zachte weefsels, spieren en zenuwen van de penis van Casaceli permanent beschadigd, wat resulteerde in incontinentie. Ongetwijfeld is dit de ergste nachtmerrie van een man, afgezien van castratie.
Een soortgelijk incident vond plaats in juli 2007 na een wervelkolomoperatie. Russell Baker, 35, beweert te hebben geleden onherstelbare zenuwbeschadiging aan zijn penis, die leidt tot erectiestoornissen en verstoring van zijn echtelijke relaties. De vrouw van Baker zocht schadevergoeding voor verlies van hun slaapkameracrobatiek en beweerde dat zij en haar echtgenoot (die pasgehuwden waren) voorheen geslachtsgemeenschap hadden tot drie keer per dag. Ondanks het indienen van rechtszaken door Baker en Casaceli verloren beide partijen hun zaak. Uiteindelijk konden de aanklagers niet bewijzen dat er sprake was van een vergrijp of dat er blijvende verwondingen hadden plaatsgevonden, dus de jury besliste geen reden tot handelen en liet de mannen nors en mank lopen.
5 Een horrorscène
De onooglijke scène voor de volgende zaak is zo zeldzaam als het grotesk is. Presenterend met urineretentie, werd een 72-jarige vrouw opgenomen in het ziekenhuis voor behandeling en observatie. Na de plaatsing van een inwonende Foley-katheter om de retentie te verlichten, was haar prognose veelbelovend. Dat veranderde de volgende dag in een oogwenk, toen het ondenkbare gebeurde.
De oudere vrouw reikte om onbekende redenen naar de buis en begon het apparaat krachtig naar buiten te trekken. Er wordt gespeculeerd dat verwarring als gevolg van haar seniliteit een rol speelde in haar acties. Hoe dan ook, wat er zou volgen, leverde een beeld op dat deed denken aan een horrorfilm. Toen het medisch personeel haar controleerde, staken haar blaas en baarmoeder uit. Met name de kracht waarmee ze trok, zorgde ervoor dat haar blaas binnenstebuiten keerde terwijl deze verzakte buiten haar lichaam, gelijktijdig met haar baarmoeder. Dokters omschreef de gruwelijke scène als "een rode oedemateuze, slijmerige, pyriforme massa met een diameter van 6 cm die over de volledig verzakte baarmoeder zit."
Deze gevallen zijn bijzonder zeldzaam en vrij ingewikkeld om te verhelpen. Omdat haar leven slechts enkele minuten duurde, gingen chirurgen aan het werk. Met een ruime hoeveelheid xylocaïnegelei konden artsen de blaas handmatig door haar urethra verlichten, gevolgd door een definitieve correctieve operatie voor de uitstekende baarmoeder. Ondanks dat beide procedures een succes zijn, is de langetermijnuitkomst van de vrouw onzeker.
4 Recycling op zijn best
Het kan als een verontrustende verrassing komen dat naast urinekatheters ook anale katheters bestaan. Laat dat even wegzinken, geen woordspeling. Het doel van de penetratie-inrichting is om vloeistoffen te injecteren of fecale stofmonsters te verkrijgen. Men zou zich kunnen voorstellen dat het inbrengen van een anale katheter een ongelooflijk onplezierige ervaring zou zijn, maar een colorectaal chirurg in New Jersey nam "walgelijk" naar een geheel nieuw niveau.
Volgens de New Jersey Board of Medical Examinators was Dr. Sanjiv K. Patankar voortdurend bezig wegwerpbare anale katheters voor eenmalig gebruik te gebruiken voor zijn patiënten. Van de 82 anale sondes uitgevoerd door Dr. Patankar tussen januari en november 2017, werden slechts vijf katheters gebruikt, gemiddeld 16 personen per katheter. Naderhand beval de gewetenloze arts zijn gehoorzame staf om de romantische en geurige plicht te doen om de feces-bedekte buizen tussen de gebruikswijzen te wassen, waardoor zijn patiënten mogelijk werden blootgesteld aan infectieziekten.
Dit leidde onvermijdelijk tot juridische problemen voor Dr. Patankar, waarbij procureur-generaal Christopher Porrino zijn daden veroordeelde en verklaarde: "Het is afschuwelijk dat een arts zich zou bezighouden met een dergelijke onhygiënische en gevaarlijke praktijk. Door zijn vermeende gedrag heeft Dr. Patankar een roekeloze minachting voor de openbare veiligheid aangetoond die ontelbare patiënten het risico van overdraagbare ziekten heeft opgeleverd. "
De licentie van Dr. Patankar om geneeskunde te beoefenen werd door de State Board of Medical Examiners in januari 2018 ingetrokken. Hij heeft echter het recht om opnieuw een aanvraag in te dienen na 42 maanden. Wat betreft de 82 patiënten die dr. Jekyll op genereuze wijze in gevaar heeft gebracht, dringen staatsgezondheidsfunctionarissen hen aan om te overwegen zich op een reeks ziekten te laten testen.
3 A Man's Worst Nightmare
Sprekend over de verschillende soorten katheters naast de typische inwonende Foley, zijn er ook niet-penetrerende externe of "condoom" katheters. Zoals men zich kan voorstellen, past de katheter over de penis en verzamelt de urine van een man terwijl het risico op urineweginfecties (UTI's) met maximaal 80 procent wordt verminderd. Het is duidelijk dat mannen die in aanmerking komen voor het medische hulpmiddel (incontinentie op korte termijn, patiënten zonder urineretentie of obstructie, enz.) De meer aangename en pijnloze flexibele omhulling loven.
Ondanks de talloze voordelen die condoomkatheters bieden, zijn ze niet zonder gebreken. Eén geval trekt met name de harten van mannen over de hele wereld aan. Na een ongeluk werd een 75-jarige man opgenomen op de afdeling spoedeisende hulp en voorzien van een condookatheter vanwege zijn urine-incontinentie. Nadat hij was gestabiliseerd en ontslagen, mocht de oudere heer zijn nieuwe externe apparaat mee naar huis nemen.
Twee weken later keerde hij terug naar het ziekenhuis en klaagde over zwelling en verkleuring van zijn penis. Het plakband dat werd gebruikt om de katheter vast te zetten werkte blijkbaar meer als een tourniquet, waardoor de bloedtoevoer naar zijn pensaders werd afgesloten. Bij onderzoek waren er geen pulsaties of sensaties, vanwege het feit dat gangreen zich had ontwikkeld. Als gevolg van de onomkeerbare schade die het gangreen aanrichtte, was er geen andere keuze dan om het geheel van zijn penis chirurgisch te amputeren. Na de gruwelijke operatie zou de man het goed doen, op zijn minst medisch gezien.
2 'Wat ga je doen als ze je komen halen?'
Als de politie in Pierre, South Dakota, je vraagt om een urinemonster aan te bieden, kun je maar beter verplichten of bereid zijn om de gevolgen hiervan aan te pakken. In maart 2016 reageerde de politie op een huiselijk ongemak in het huis van Dirk Sparks, die zij omschreven als 'fidgety'. Bij het vragen om een urinemonster weigerde Sparks terecht, net als zijn recht zonder een huiszoekingsbevel. Het toeval wilde dat er een uur later een bevelschrift werd uitgevaardigd, waardoor Sparks geboeid werd en vastgemaakt aan een ziekenhuisonderzoekstafel. Met zijn broek omlaag getrokken, bleef Sparks geloven dat hun capriolen slechts een bedreiging vormden; dat is totdat de verschroeiende pijn van een potlood-sized buis omhoog geschoven zijn urethra hem verrast.
Interessant genoeg heeft de Pierre Police Department nogal de reputatie van geforceerde katheterisatie. In februari 2017 werd een driejarig jongetje gedwongen gecatheteriseerd nadat de autoriteiten vonden dat het vriendje van de moeder een drugsweerschaal faalde, waardoor het kind mogelijk werd blootgesteld. Toen de jongen geen urine kon produceren om te bepalen of verdovende middelen in zijn systeem waren, deden de autoriteiten in Pierre wat ze het beste wisten. "Ze schoven het gewoon daar, en hij schreeuwde zo slecht," zei de moeder van de jongen, Kristen Hunter,. "Hij heeft nog steeds te maken met een stafylokok infectie en we geven hem nog steeds medicijnen."
Dat was ook het geval met de 34-jarige Jason Riis, die in maart 2016 niet slaagde voor een praktijkgematelijkheidstest. Om nog erger te maken, ging Riis akkoord met het verstrekken van een urinemonster, maar werd geïnformeerd dat zijn optie om dit te doen was verstreken. "Een agent hield mijn penis vast en een arts schoof een katheter in me," zei Riis. "Het deed pijn voor een week. Ik kon niet plassen. "De moraal van het verhaal wordt niet gearresteerd in Pierre, South Dakota, als je een pijnloze en gestage stroom op prijs stelt.
1 Barstende blaas
Voor sommigen wordt een opname in een ziekenhuis als een doodvonnis beschouwd. Dat was het geval voor een voormalig lid van het Australische nationale voetbalteam, de 72-jarige Steven Herczeg, toen hij in september 2016 Adelaide's Queen Elizabeth Hospital binnenkwam. Kort na zijn opname werd een Foley-katheter geplaatst. Het was echter ten onrechte verbonden met niemand anders dan een zuurstoftank. Naarmate de minuten verstreken, begon de lucht de blaas van Herczeg te vullen, waardoor het orgel uitdreef naar het punt van uitbarsting. Verpleegkundigen werden zich pas bewust van het onvoorstelbare ongeluk, nadat zijn geschreeuw van pijn door de wijk weergalmde. Ondanks het afgeven van een code blauw met onmiddellijke medische aandacht, hadden de gassen zich in zijn onderbuik ontwikkeld, waardoor zijn longen van de druk inzakken. Binnen enkele minuten was Herczeg dood en het ziekenhuispersoneel was in paniek.
Bij ondervraging herinnerde een verpleegster zich "toen ze een witte aansluiting tussen de groene zuurstofslang en de bruine katheter zag", maar beweerde dat ze niet wist waarvoor het was. Een dergelijke asininefout is moeilijk voor te stellen voor een medische "professional", vooral een verblijfsbuis in de penis van de man. Om het nog erger te maken met de slinkende reputatie van het ziekenhuis, werden de urinekatheter en zuurstofslangen gemakkelijk vernietigd voordat de onderzoekers ze konden inspecteren.